Twijffel over grenzen aangeven

Ik ben 2 weken terug begonnen in de ouderenzorg, als leerling Verzorgende IG. Dit doe ik in sneltreinvaart, in 1,5 jaar heb ik daar als het goed is mijn diploma voor. 3x een periode van 1 jaar in 20 weken gepropt. Ik ben nu dus eerste jaars.

Op mijn werk ben ik meteen begonnen, en er blijkt dat ze enorm veel van me verwachten. Ik moet over 2 weken het werk al kunnen doen wat hun al jarenlang doen, liefst in dezelfde snelheid en zonder fouten/onzekerheid. Medicijnen en stoma's verwisselen etc mag nog niet, dat geven ze aan. Prima.

Maar kunnen ze van mij verwachten dat ik in 4 weken tijd, terwijl ik begin met 0,0 ervaring zelf een route kan lopen in het verzorgingshuis? Dat ik alles naar behoren rapporteer. Terwijl ik nog geen les gehad heb zelfs op school?
Ik ben nu 2 weken verder, en ken alle bewoners nog niet eens, weet nog niet eens waar ze wonen in het verzorgingshuis. Maakt het allemaal erg lastig. Zeker ook als je de achtergrond niet kent, met valgevaar, ziektegeschiedenis en gedragsproblematiek.

Lijkt mij niet verantwoord om zo over 2 weken zelfstandig te gaan werken.

Hoe geef ik hier mijn grenzen in aan? Ik heb het aan mijn werkbegeleidster aangegeven, zij snapt me helemaal en is naar de zorg coordinator gegaan. Deze geeft aan dat ik dit prima moet kunnen, en dat ze er geen probleem in ziet.

Ik zou er nog één keer een melding van maken. Dat je de ervaring mist om bepaalde taken goed uit te voeren en daar dus (terecht vind ik!) over twijfelt. Reageren ze dan nog steeds zo makkelijk? Dan zou ik toch die taken uitvoeren en zien wat er van komt. Als er dan eens iets mis gaat, naar je melding terugverwijzen. Zo heb je jezelf in ieder geval ingedekt. Niet leuk voor de client, dus ik snap je gevoel wel.

Heb je al studieboeken? Dan zou ik daar alvast induiken en de belangrijkste punten voor de praktijk eruit halen. Tijdens het werk een notitieboekje bijhouden om belangrijke informatie op te schrijven. Ook dingen die je niet snapt opschrijven en aan het einde van de dag vragen aan je begeleider. Zo krijg je denk ik het snelste de routine te pakken.

Peachy schreef:Ik zou er nog één keer een melding van maken. Dat je de ervaring mist om bepaalde taken goed uit te voeren en daar dus (terecht vind ik!) over twijfelt. Reageren ze dan nog steeds zo makkelijk? Dan zou ik toch die taken uitvoeren en zien wat er van komt. Als er dan eens iets mis gaat, naar je melding terugverwijzen. Zo heb je jezelf in ieder geval ingedekt. Niet leuk voor de client, dus ik snap je gevoel wel.

Heb je al studieboeken? Dan zou ik daar alvast induiken en de belangrijkste punten voor de praktijk eruit halen. Tijdens het werk een notitieboekje bijhouden om belangrijke informatie op te schrijven. Ook dingen die je niet snapt opschrijven en aan het einde van de dag vragen aan je begeleider. Zo krijg je denk ik het snelste de routine te pakken.

Goede tips.

Jij hebt aangegeven dat jij je er niet goed bij voelt. Daar moeten ze rekening mee houden. Doen ze dat niet, dan zou ik inderdaad gewoon de taken uitvoeren die je kunt, het zo goed mogelijk doen. Wanneer er iets fout gaat kun je gewoon zeggen dat je het nog niet wist en dat je hebt aangegeven niet alles te kunnen weten door gebrek aan ervaring.

En vragen stellen, veel vragen stellen. Je kunt nog niet alles weten en dat is geen schande. Je bent er om te leren.

Ik vind dat ze best mogen verwachten dat je na 4 weken zelfstandig kan werken maar niet dat je dan geen fouten meer maakt of geen vragen meer hebt.

Tania schreef:Ik vind dat ze best mogen verwachten dat je na 4 weken zelfstandig kan werken maar niet dat je dan geen fouten meer maakt of geen vragen meer hebt.

Ja inderdaad. Ik denk ook niet dat ze van je verwachten dat je foutloos functioneert hoor! Ze willen gewoon dat je zelfstandig die route kan lopen, maar als je vast loopt kun je vast wel iemand benaderen die je even terug op weg kan helpen. Neem ik dan toch aan.

Edit: Bij mijn vorige stage had ik een 'wen-periode' van twee weken. Na twee weken moesten we zelfstandig kunnen werken en een zelfsturend team zijn (leerafdeling was dat). Nou dat was behoorlijk pittig, met negen stagiaires die tegelijkertijd begonnen en dus elkaar ook niet konden helpen. Na vier weken liep dat ook gewoon soepel. We hadden dan wel voorkennis van vorige stages, maar het was toch ook een compleet nieuwe setting, bovendien hadden we alleen ervaring met verzorgingshuizen en niet met het ziekenhuis.

Vier weken is dus niet onmogelijk, maar wel pittig. Ik snap dat het niet prettig is dat ze dit als grens benoemen, dat vind ik ook niet correct vanuit de begeleiders. Zo krijg je erg veel druk op de ketel (hoewel dat bij sommige mensen ook juist positief uit kan pakken...).

Lissa schreef:

Tania schreef:Ik vind dat ze best mogen verwachten dat je na 4 weken zelfstandig kan werken maar niet dat je dan geen fouten meer maakt of geen vragen meer hebt.

Ja inderdaad. Ik denk ook niet dat ze van je verwachten dat je foutloos functioneert hoor! Ze willen gewoon dat je zelfstandig die route kan lopen, maar als je vast loopt kun je vast wel iemand benaderen die je even terug op weg kan helpen. Neem ik dan toch aan.

Ja daar ga ik ook vanuit. To zal niet de eerste leerling zijn in dat verpleeghuis dus lijkt me dat ze ook wel weten dat er nog vragen komen en dat het kan zijn dat ze nog niet alles weet.