Doorzetten of grenzen aangeven? (onderwijs)

Ben even benieuwd wat jullie vinden:
Ik werk in het onderwijs, dit schooljaar tijdelijk op een andere school (lang verhaal). Maar ik heb een hele pittige klas gekregen met veel gedragsproblemen. Het kost me erg veel energie, droom er zelfs over en lig er ook wakker van. 'Hoe moet ik het morgen weer aanpakken?' Ik heb al vanalles geprobeerd maar er blijft veel onrust in de klas, vaak een grote mond. Stuur de lln er dan uit, krijgt een gesprek, gaat een paar dagen goed maar daarna begint het gedonder weer. Heb al hulp gevraagd bij collega's maar daar kom ik ook niet echt verder mee. Ik heb weinig energie omdat ik zwanger ben. Nu ben ik ontzettend aan het twijfelen of ik bij de directeur aan moet geven dat ik dit niet lang ga volhouden (helemaal omdat ik er wakker van lig, dat heb ik echt nog nooit gehad!) of dat ik gewoon moet doorbijten tot aan de kerstvakantie (daarna stopt de detachering)? Wat vinden jullie?

Grenzen aangeven want vanzelf zal dit niet beter worden en aan het onderwijs terwijl het niet je ding is kan je kapot gaan.

grenzen aangeven, absoluut! Ook al is het nog 'maar' tot Kerst, als je er 's nachts wakker van ligt, is het al te ver. Dat hoort niet.

Ik sluit me aan bij bovenstaande reacties. Tot de kerst is het nog een heel eind als je het nu al niet meer zo goed ziet zitten. Volgens mij wordt dat steeds erger en dan gaat het straks ten koste van jezelf.
Kies dus voor jezelf!

Grenzen aangeven. Zoals mijn collega laatst zei, de weg naar overspannenheid kan heel kort zijn, maar de terugweg is een heel heel heel stuk langer en moeizamer.
Zie het bij mij op mijn werk ook, we moeten steeds meer leerlingen aan (met steeds meer gedragsproblemen), met steeds minder leerkrachten. Het houdt gewoon ergens op. Bij ons is het nu zo erg dat we met een werkgroepje in een soort crisis beraad gaan wat we er aan kunnen doen, voor straks de helft van het team overspannen is.

Grenzen aangeven! Tot de kerst duurt nog heel lang als je zo door moet gaan.
Vorig jaar had ik ook zo'n klas, op 1 dag kon ik met moeite 1 rekenles en 1 taalles afkrijgen omdat ik alles steeds plat moest leggen.
Na 4 weken was ik er aardig klaar mee, heb ik op het punt gestaan om te stoppen en heb ik dat tegen de directie gezegd. Toen is er meteen actie ondernomen, gedragsspecialisten zijn komen observeren en ik kreeg veel begeleiding van de IB-er. Dat heeft heel erg goed geholpen.
Sterkte!

Thnx voor jullie reacties. Ga morgen bij de directeur langs. En dan ga ik mijn probleem voorleggen. Ben benieuwd hoe er wordt gereageerd. Wel fijn om te lezen, Princess, dat jij er goede ervaringen mee hebt. Na al die begeleiding is het toen beter gegaan??

Balen is dat cranberry! Vanzelfsprekend moet je je grenzen aangeven, moeilijk maar het is wel belangrijk. Niet aan jezelf twijfelen hoor! Wellicht is het handig om voordat je het gesprek ingaat voor jezelf te bedenken wat jou zou kunnen helpen. Ondersteuning van de directeur in de klas, de intern begeleider die komt assisteren, een avond met ouders zodat alle neuzen dezelfde richting op staan o.i.d? Dan weet je in ieder geval al welke kant je op zou willen als je gevraagd wordt waar je behoefte aan hebt. Tot de kerst is echt nog een hele poos als het niet lekker loopt. Zet 'm op! Laat je weten hoe het gesprek gelopen is?

Cranberrie schreef:Thnx voor jullie reacties. Ga morgen bij de directeur langs. En dan ga ik mijn probleem voorleggen. Ben benieuwd hoe er wordt gereageerd. Wel fijn om te lezen, Princess, dat jij er goede ervaringen mee hebt. Na al die begeleiding is het toen beter gegaan??

Ja het is toen beter gegaan. Ook fijn dat voor mij toen bevestigd werd dat het echt aan de klas lag en niet aan mij.
Nu was het ook zo in die groep dat ze vanaf het begin van het schooljaar vrijwel alleen maar invallers hadden gehad, niets stabiels.
Na de kerstvakantie ging het bij mij een stuk beter, ik denk ook doordat ze doorhadden dat ik wel bleef en veel structuur bood. Het is geen leuke groep onderling geworden, maar het was uiteindelijk wel echt 'mijn' groep.
Blijf streng, blijf consequent en bied ze veel structuur. Ook al vinden ze je het grootste kreng wat er op de school rondloopt, blijf het volhouden ook al denk je 'het werkt toch niet'. Ik was ontzettend streng, en zette af en toe iemand in een andere klas onder het mom van 'als je niet normaal kunt doen wil ik je niet zien'. Daar schrokken ze ook wel van.

Vandaag bij de directeur aangegeven dat ik het erg pittig vind in mijn klas en dat ik even niet meer weet hoe ik verder moet. Hij reageerde heel adequaat en heb as donderdag een eerste gesprek met hem om de hulpvraag te verduidelijken. Het kan iets van de klas zijn maar het kan ook, en die kans is ook zeer groot, mijn eigen onzekerheid en perfectionisme zijn. Dat gaan we eerst uitzoeken. Het lucht ontzettend op en voel me ook erg serieus genomen! Ben blij dat ik het ben aangegaan!
De directeur vertelde nog dat wat hij van mij heeft gezien hij vind dat ik het goed doe en dat ik me geen zorgen hoef te maken over mijn functioneren. Dat was ook wel even leuk om te horen!
Nu op naar het gesprek donderdag! ben benieuwd!