Grenzen aangeven in vriendschap

Ik heb een vriendin met een eikel van een vriend (vooral véél vreemdgaan tijdens de hele relatie, liegen, bedriegen enz) Maar goed.. Mijn vriendin is iedere x helemaal kapot, ik ben er dan voor de zoveelste keer om haar op te vangen. Vervolgens gaat ze weer terug naar hem en dan hoor ik er niks meer van! Nu hoor ik ook niks meer van haar dus ik neem aan dat ze weer bij hem zit. Ook zegt ze "Oh, Sogood, afgelopen vrijdag heb ik bij jou geslapen als er iemand naar vraagt" Ik ga heel goed om met haar familie en die vroegen er dus naar. Sorry, maar ik ga dan niet bevestigen dat ze bij mij heeft geslapen, dan moet ze me er maar niet (ongevraagd) bij betrekken.

Dit gebeurd iedere x, ik word er een beetje chagrijnig van. Ik kan haar iedere x opbeuren en moet met haar chagrijnige buien dealen, luisteren naar haar verhalen midden in de nacht, mijn telefoonbundel leegbellen en ik kan voor haar liegen en vervolgens heeft ze genoeg van me. Gelukkig hebben we het ook vaak leuk hoor en is ze er (meestal) voor mij maar ik heb besloten dat ik het er dit keer niet bij laat zitten. Hoe zouden jullie dit aanpakken want ik vind dit moeilijk!

Dit was een tijdje geleden ook al, toch? Toen was je het ook al zat?

Ik zou het onderhand toch maar eens gaan uitspreken, hoe zielig je het ook voor haar vindt. Zeggen dat je geen zin hebt om elke keer weer haar verhalen aan te horen en haar tevergeefs weer op te lappen, om haar vervolgens weer naar haar vriend te zien verdwijnen, en dat je al helemaal niet bereid bent om voor haar te liegen.

Susan schreef:Dit was een tijdje geleden ook al, toch? Toen was je het ook al zat?

Ik zou het onderhand toch maar eens gaan uitspreken, hoe zielig je het ook voor haar vindt. Zeggen dat je geen zin hebt om elke keer weer haar verhalen aan te horen en haar tevergeefs weer op te lappen, om haar vervolgens weer naar haar vriend te zien verdwijnen, en dat je al helemaal niet bereid bent om voor haar te liegen.

Haha, ja dat klopt.. Toen had ze haar excuses aangeboden, niet alleen aan mij maar ook aan haar ouders enzo.. En gezegd dat het haar speet dat ze steeds weer naar hem terug ging en geen aandacht meer besteedde aan degenen die wel echt om haar geven. Toen vond ik het wel oke en ben ik er niet meer op terug gekomen. Helaas is ze niet hardleers.

Dat ga ik dit keer ook zeggen, ik ben er klaar mee. Ik ga me aan haar storen en ben die moodswings zo zat! Ene keer is ze super chagrijnig, de andere keer moeten ik weer gezellig mee doen. Het ligt ook aan mezelf hoor, want ik laat het iedere keer gebeuren. Ik wil altijd alles zo subtiel mogelijk brengen maar ik denk dat ik hier niks meer mee opschiet.

Gewoon aangeven dat je niet alleen haar vriendin bent, wanneer zij jou nodigt heeft, maar altijd.
Je geeft wel aan dat jullie het ook wel leuk hebben, maar volgens mij doet ze vaker een beroep op jou wanneer ze 'ruzie' heeft met haar vriend dan wanneer alles goed is tussen hun.

Ik denk dat je eerlijk moet zijn naar haar, als het een goede vriendin is staat ze open voor jou eerlijkheid...

Hoe goed ben je eigenlijk bevriend met haar? Was ze in eerdere relaties ook zo? Wat raar dat ze in goede tijden niets laat horen. Ik zou concluderen dat ik niet zo belangrijk voor haar was. Ik zou ook zeggen dat ik niet mee ga liegen.

Ik zou echt aangeven dat je dit niet meer wil. Dat het telkens zo gaat en je dit niet prettig vind.

Melis_je schreef:Hoe goed ben je eigenlijk bevriend met haar? Was ze in eerdere relaties ook zo? Wat raar dat ze in goede tijden niets laat horen. Ik zou concluderen dat ik niet zo belangrijk voor haar was. Ik zou ook zeggen dat ik niet mee ga liegen.

Eigenlijk vrij goed.. Dacht ik. Als het goed met haar is het allemaal goed, staat ze voor iedereen klaar enzo maar als ze zelf in de put zit wordt ze enorm egoistisch vind ik. Het klopt dat ik nu niet belangrijk voor haar ben, maar dat is nu niemand voor haar. Ze zet zichzelf in het middelpunt (zij is het slachtoffer) en die slechte relatie.

Jammer, maar ik ben er op dit moment echt wel klaar mee.