Stomme situatie.

Ik ben 3 jaar geleden bij mijn vorige werkgever op een zeer lullige manier weggegaan.

Nu zat ik in de wachtkamer van het ziekenhuis afgelopen week en wie komt er hoogzwanger binnen en negeert me straal en kijkt me koeltjes aan? Juist...mijn vroegere bazin.

Ik kan nu niet van me afzetten dat ik dalijk met haar op één kamer beland. Gezien hoever we zijn zou dat best wel eens kunnen, en het is een klein ziekenhuis .

Kan ik het maken dit aan te geven niet bij haar op een kamer te willen, mocht het echt zover komen?

Als jij je daar vervelend bij voelt, zal dat toch wel kunnen? Ik neem aan dat het belangrijk is dat je je prettig voelt. Wat een omhooggevallen hork trouwens, dat ze je niet eens een blik waardig keurt.

slaatje schreef:Als jij je daar vervelend bij voelt, zal dat toch wel kunnen? Ik neem aan dat het belangrijk is dat je je prettig voelt. Wat een omhooggevallen hork trouwens, dat ze je niet eens een blik waardig keurt.

Ja het is echt een kille trut. Ik keek haar aan zo van....als ze me aankijkt groet ik wel, ga ik niet kinderachtig over doen. Ze was met haar dochtertje die ik notabene nog vaak op de arm heb gehad destijds. Maar ze is 3x langs me gelopen met een sjaggerijnige smoel. Ugh.

Ik zou dat niet aangeven/vragen, ik zou er boven staan. En de kans dat jullie echt op 1 kamer gaan liggen is wel klein. Je schrijft hoogzwanger, maar vanaf 37 weken vind ik persoonlijk hoogzwanger. Ja het zou kunnen natuurlijk maar zou er niet op 'rekenen'.

Ik zou het pas zeggen als je daadwerkelijk samen op de kamer belandt, denk ik.

Ik heb dit voorval dus gehad alleen dan niet met een vervelende collega maar met een lieve, leuke collega. Ik had dus alleen echt geen zin in dat ze bij mij op de kamer kwam liggen omdat het bij mij allemaal zo moeizaam verliep en zij bij haar eerste 2 weken te vroeg en binnen 3 uur bevallen was. De kans dat dat nu weer zo was was heel groot dus dat vond ik te confronterend. Heb het aangegeven bij een verpleegkundige en ze hebben daar goed naar geluisterd!

Ik zou eerst eens afwachten of jullie inderdaad op dezelfde kamer komen te liggen. Die kans is natuurlijk niet heel groot. Als het wel gebeurd zou ik het zeker aangeven, want jij moet je wel op je gemak voelen als je daar ligt (voor zover dat kan)

SarahKey schreef:Ik zou dat niet aangeven/vragen, ik zou er boven staan. En de kans dat jullie echt op 1 kamer gaan liggen is wel klein. Je schrijft hoogzwanger, maar vanaf 37 weken vind ik persoonlijk hoogzwanger. Ja het zou kunnen natuurlijk maar zou er niet op 'rekenen'.

Maar als Charlie dat niet vindt dan kan die vrouw natuurlijk ook minder dan 37 weken zwanger zijn, aangezien zij degene is die hier die term gebruikt.

Ik zou het denk ik wel aangeven, als het me echt dwars zou zitten. Ik vind de periode rondom je bevalling en je kraamtijd nou niet de periode waarin je ergens boven zou moeten staan.

Susan schreef:Ik zou het denk ik wel aangeven, als het me echt dwars zou zitten. Ik vind de periode rondom je bevalling en je kraamtijd nou niet de periode waarin je ergens boven zou moeten staan.

Heel erg mee eens!!! Ik ben achteraf zo blij dat ik toen voor mezelf gekozen heb!!!!

Nu lees ik weer hoe luxe het bij ons is, kraamsuites voor jezelf en je partner.

Toen mijn moeder ziek was (kanker) en opgenomen lag op een tweepersoonskamer wisselde steeds haar kamergenoot, na 4 dagen en 3 nieuwe hebben wij gevraagd of mijn moeder een 1 persoons kon krijgen en dat kon. Dezelfde middag al had ze een andere.

Maar misschien is ze verder dan jij en wie zegt dat ze na de bevalling opgenomen word?

Ik zou het pas aangeven als je daar komt te liggen, sowieso heeft eerder zeggen weinig zin omdat je niet weet hoever ze is, ze daar ook geen uitspraken tegen jou over mogen doen en je niet weet of er een ander bed beschikbaar is op dat moment.

Wel zou ik het zeker aangeven, maar de kans is vrij klein lijkt me. Zou heel toevallig zijn, er zitten zoveel uren in een dag en nog zoveel dagen te gaan. Zeker als zij vlot bevalt dan is ze waarschijnlijk 2 uur na de bevalling weer thuis... Dan hoeft ze verder niet te blijven ( mits het na 16uur in de middag wordt geboren). Ik zou me er niet te veel druk over maken nog, als het dalijk zo is, zeker aangeven.

Roodkapje schreef:Ik zou het pas aangeven als je daar komt te liggen, sowieso heeft eerder zeggen weinig zin omdat je niet weet hoever ze is, ze daar ook geen uitspraken tegen jou over mogen doen en je niet weet of er een ander bed beschikbaar is op dat moment.

Ze mogen er geen uitspraken over doen, maar ze kunnen dan wel vooraf wel registreren dat zij niet met die vrouw op één kamer wil. Als ze daar eenmaal samen met die vrouw ligt is het misschien veel lastiger, ik kan me zo voorstellen dat ze dan niet meer gaan schuiven omdat andere vrouwen die in dat ziekenhuis liggen daar dan ook hinder van ondervinden.

SarahKey schreef:Ik zou dat niet aangeven/vragen, ik zou er boven staan. En de kans dat jullie echt op 1 kamer gaan liggen is wel klein. Je schrijft hoogzwanger, maar vanaf 37 weken vind ik persoonlijk hoogzwanger. Ja het zou kunnen natuurlijk maar zou er niet op 'rekenen'.

Bij een tweelingzwangerschap loopt die curve wel anders. Dan ben je vanaf week 30 écht wel hoogzwanger.

Ontopic: ik zou dat wel aangeven áls dat het geval is. Al denk ik dat de kans wel echt heel klein is. Ik zou wel wachten met aangeven totdat het aan de orde is. Niet vooraf. Je zou natuurlijk om jezelf gerust te stellen en stress bij jezelf weg te nemen eens kunnen informeren of er in het ziekenhuis rekening gehouden wordt met dat soort wensen.

SarahKey schreef:Ik zou dat niet aangeven/vragen, ik zou er boven staan. En de kans dat jullie echt op 1 kamer gaan liggen is wel klein. Je schrijft hoogzwanger, maar vanaf 37 weken vind ik persoonlijk hoogzwanger. Ja het zou kunnen natuurlijk maar zou er niet op 'rekenen'.

Ik zeg ook nergens dat ik mezelf hoogzwanger vindt. Maar ik heb daarna haar Facebook gecheckt en kunnen terugrekenen dat zij nu rond de 35 weken is (en dat vond ik best hoogzwanger) en ikzelf zal maximaal doorlopen tot de 38 weken. Als ze er dan nog niet zijn zullen ze worden gehaald. Nouja dit is ook een detail.

Ik wil er best bovenstaan, zou haar ook hebben gegroet maar als zij me al compleet negeert en er niet eens een hallo vanaf kan, lijkt het me erg naar naast haar te moeten liggen in een periode waarin ik niet aan zoiets wil hoeven denken.

En ik dacht aan vooraf melden, omdat als ik er eenmaal lig, ik misschien moeilijk kan vragen om een andere kamer.

Ik zou het wel aangeven, Charlie.
Misschien als het eenmaal zo ver is dat je met haar op de kamer ligt weet je niet in wat voor omstandigheden je terecht komt, misschien ben je niet meer in staat om het dan aan te geven. (hopelijk niet natuurlijk)

Maar het geeft onnodig veel stress voor jou en de babies (en dat is wel het laatste wat je kunt gebruiken) als dat moment er wel komt, daarom denk ik dat je het beter wel kunt aangeven. Dan hoef je daar ook niet meer over in te zitten.

We waren destijds bevriend, en dat is stukgelopen doordat ze zo boos was dat ik een andere baan had genomen. Ze heeft toen samen met de andere bazin mij mijn gehele uitwerktijd van 4 weken doodgezwegen en naar fouten gezocht en mee geconfronteerd. Ontzettend akelige tijd en manier van doen. Mijn man en haar man kwamen ook bij elkaar over de vloer en we kennen haar dochtertje, daar pasten we ook op wel eens. Haar man was er ook bij toen ik ze zag, en zei ook niks. Ik zie het gewoon niet zitten dat dalijk beide gezinnen in die kamer zitten en op fluistertoon communiceren omdat de stemming zo gespannen is. Noem het hormonen, ik wil er op dat moment gewoon niet dergelijke stomme zorgen bij hebben.

Maar goed, de kans is natuurlijk wel erg klein. Ik zal het volgende keer misschien even navragen aan de gyn hoe ze met zoiets omgaan.

Ik zou het inderdaad gewoon aangeven. Of ze er daadwerkelijk iets mee kunnen is een tweede, maar dan heb jij er in ieder geval alles aan gedaan.
Het lijkt mij ook een heel nare situatie.

Charlie schreef:

SarahKey schreef:Ik zou dat niet aangeven/vragen, ik zou er boven staan. En de kans dat jullie echt op 1 kamer gaan liggen is wel klein. Je schrijft hoogzwanger, maar vanaf 37 weken vind ik persoonlijk hoogzwanger. Ja het zou kunnen natuurlijk maar zou er niet op 'rekenen'.

Ik zeg ook nergens dat ik mezelf hoogzwanger vindt. Maar ik heb daarna haar Facebook gecheckt en kunnen terugrekenen dat zij nu rond de 35 weken is (en dat vond ik best hoogzwanger) en ikzelf zal maximaal doorlopen tot de 38 weken. Als ze er dan nog niet zijn zullen ze worden gehaald. Nouja dit is ook een detail.

Ik wil er best bovenstaan, zou haar ook hebben gegroet maar als zij me al compleet negeert en er niet eens een hallo vanaf kan, lijkt het me erg naar naast haar te moeten liggen in een periode waarin ik niet aan zoiets wil hoeven denken.

En ik dacht aan vooraf melden, omdat als ik er eenmaal lig, ik misschien moeilijk kan vragen om een andere kamer.

\
Oh maar ik bedoelde ook niet dat jij jezelf hoogzwanger vind. Ik zat zo te denken: je vertelde eerst dat ze hoogzwanger liep, dus dan denk ik na 37 weken. Zal ze vast over een week of 3 bevallen dan ben jij 33 weken. Dan is de kans, denk ik, klein dat je haar dan toevallig tegenkomt. Of ze moet 2 weken overtijd lopen en jij bevalt met 35 weken.
Maar ze kan ook de hele kraamkamers niet zien, ik heb ook alleen de verloskamer gezien en toen meteen naar huis.

Maar hoe ze je heeft behandeld hoort niet nee. En vind het knap dat je alsnog netjes gegroet hebt, je staat er idd al boven.

Als zij 35 weken zwanger is, kan ze nog 7 weken zwanger zijn, dan is Charlie zelf 37 weken zwanger. De kans bestaat dus wel om samen op een kamer te komen.

Ik zou het gewoon voor de zekerheid melden, ik denk dat zij er ook niet op zitten te wachten dat er mensen bij elkaar op de kamer komen tussen wie er spanningen zijn.

Dat ze 35 weken zwanger is ongeveer stond niet in de openingspost En op de openingspost reageerde ik. Ja als je nu uitgaat van de 35 weken kan het wel idd.

Ik zou het wel aangeven. Ik heb een paar mensen waarbij ik me totaal niet prettig zou voelen en ik zou me inderdaad ook al druk maken als ik weet dat er een kans bestaat dat ik naast ze kom te liggen in het ziekenhuis.
Het lijkt mij voor het ziekenhuis een kleine moeite om dit te registreren en jij bent gerustgesteld.

Het levert je niets slechts op door het te melden en het kan je wel iets slechts opleveren door het niet te melden. Ik zou het dus maar gewoon zeggen.

Ik zou het ook gewoon aangeven, Charlie.
Je moet nu gewoon echt voor jezelf kiezen en voor hetgene waarbij jij je het beste voelt. En als je je nu al onprettig voelt bij het idee alleen al, zou ik het de volgende keer gewoon melden. Dan kunnen ze het in ieder geval in je dossier zetten.

Nou als ik het zo lees hoe zij gedaan heeft, dan zou ik het zeker aankaarten. Nee heb je en ja kun je krijgen toch.

Ik zou dan ook niet bij zo iemand op de kamer willen liggen.

Jeetje, wat een niveautje om je ex-werknemers zo te behandelen.

Als je er echt niet bij op de kamer wilt liggen, gewoon aangeven. Ik heb zelf bij het ziekenhuis aangegeven dat ik niet wilde dat mijn buurvrouw die op de verlosafdeling werkt bij mijn bevalling aanwezig zou zijn. Is wel wat anders natuurlijk, maar volgens mij kun je altijd je wensen kenbaar maken zodat ze er indien mogelijk rekening mee kunnen houden.