Zo geschrokken!

Gelukkig is ze er goed vanaf gekomen, dat was echt schrikken!
Zo heeft de kleindochter van mijn buurvrouw twee gebroken benen opgelopen.

S is bij mij nog nooit ergens vanaf gevallen, ondanks dat hij een vreselijke draaikont is. Gelukkig maar.

Bij zijn papa wel en oh ik was zo boos Papa liep naar een andere kamer en toen viel S van ons bed.
Gelukkig lag er een stapel kleding van mij waarop hij viel. Sinds dien blijft papa er nu altijd bij.

Hier is B een keer uit mijn vriends handen gevallen. Ze maakte een onverwachte beweging, waarbij ze haar volle gewicht naar achteren gooide en mijn vriend hield haar niet meer. Ze viel gelukkig op de bank.
Tja, kan dan wel boos worden, maar als ik haar vast had gehad, had het mij waarschijnlijk overkomen.
Zulke dingen gebeuren gewoon in een split second, en zolang hij het niet express doet kan hij er ook weinig aan doen.

Bij mij is B een keer van het bed afgerold. Ze bleef altijd vrij netjes liggen, rolde een beetje, maar nog niet bijster enthousiast. Tja, die keer dus wel, boem, naast het bed.

En we zijn een keer samen bijna gevallen op de trap. Ik blees met mijn slof hangen achter de tree (liep naar boven), waardoor ik mijn evenwicht verloor. Ik viel vol op mijn heup op de tree, en kon B nog maar neeeettt vasthouden.
Gevolg: Mijn bovenbeen helemaal bontje blauw, en B had gelukkig niks.

Ik durf er bijna vergif op in te nemen dat ieder kind wel een keer ergens vanaf valt.

Sea of Trees schreef:Met 6 maanden is mijn zoon een keer van het bed gevallen, nou ik schrok me echt dood....en ik schaamde me ook, voelde me een slechte moeder.
Met 10 maanden zijn we samen keihard van de trap gevallen, het gekke is dat je dan een soort instinct hebt om je kindje te beschermen. Ik zat vol blauwe plekken en schaafwonden , en mijn zoon had niks, was alleen erg geschrokken.

Dat heeft mijn moeder een keer gehad met m'n broertje. Uiteindelijk lagen ze onderaan de trap en lag m'n broertje bovenop m'n moeder keihard te schaterlachen

Wat zul je geschrokken zijn Jezzie. Zo naar om te zien als zo'n kleintje valt.

Parel schreef:L. is ook een wildebras, ze draait alle kanten op, zo is ze ;
- op de creche van het verschoonkussen in de wasbak gevallen
- op de creche van de commode gevallen (toen was ik degene die haar aan het verschonen was)
- thuis van onze boxspring gerold
- tegen de salontafel gevallen
- als baby samen met papa van de trap gevallen, zij had niks, papa was bont & blauw
- rond de 15 maanden van boven naar beneden van de trap gegleden, ze had helemaal niks
Zo klinken we als hele slechte ouders haha maar het is hier gewoon overal ogen moeten hebben, levensgevaarlijk is ze!

Ik voelde me al een hele hele slechte moeder. Alle kindjes in het topic zijn maar 1 keer gevallen. Mijn dochter min 10 keer. Van bed, bank, salon tafel, eetkamer tafel zelfs een keer van de trap helemaal van boven naar beneden. Daar ben ik toen heel erg van geschrokken. Ik was nog harder aan het huilen dan mijn dochter.

Dat is inderdaad schrikken. Ik heb ongeveer hetzelfde gehad. Ik bukte om iets te pakken en C.iske rolde van e commode. Ik kon het in een reflex nog net opgevangen. Mijn hart zat in mijn keel.

o meis!! Wat rot. I. is een paar weken terug van ons bed gevallen. Gelukkig op tapijt dus dat dempt wel iets. Maar wat voelt dat rot zeg!! Gelukkig dat het uiteindelijk mee viel!!

Jeetje wat schrikken. Gelukkig gaat alles goed!

Wat schrikken he?

Ik heb mijn jongste dochter ook in een onbewaakt ogenblik laten vallen. Daarna heeft ze twee dagen ter observatie in het ziekenhuis gelegen. Maar er bleek (godzijdank) niets aan de hand te zijn.

Dat lijkt me inderdaad schrikken! Hopelijk valt het allemaal mee en komt ze de komende 24 uur goed door en gaat het tot nu toe allemaal goed! Pfff fijn zeg dat het nu goed gaat! Zoiets zal mij ook echt trillende lichaamsdelen opleveren. Vroeger schijn ik ook eens van de commode te zijn gevallen en ik heb er gelukkig ook niets aan over gehouden maar dat neemt natuurlijk het "schrikmoment" niet weg.