Pff toch wel even spannend...

Ben nu 38+3 en moest vandaag weer voor controle.
Nu voel ik die kleine altijd 's avonds in bed hartstikke bewegen en nu al sinds zaterdagavond niet meer, althans zeker niet meer zo heftig als dat het was.
Gister niet gebeld ofzo, want dacht toch: morgenochtend moet ik weer heen.
Ben wat dat betreft heel (te?) nuchter.
Kreeg meteen op m'n kop dat ik had moeten bellen en nu moet ik zo naar het ziekenhuis voor een hartfilmpje...

Had vanmorgen al het hartje gehoord hoor en maak me eigenlijk niet zo druk, maar toch is het nu wel spannend!
Zit nu te wachten op een telefoontje van de VK hoe laat ik naar het ziekenhuis moet...

Krijg al helemaal van die visioenen van: nou mevrouw, alles goed hoor, maar blijft u maar meteen, we gaan het halen!
Maar dat zal wel niet haha.

Succes zo.

Spannend. Succes!

Komt goed meid! Dit heb ik ook gehad de tweede zwangerschap. Meestal is er niks aan de hand.
Moet zeggen dat mijn meisje vandaag ook behoorlijk rustig is maar maak me nog geen zorgen.

Spannend inderdaad. Volgende keer wel bellen!

Succes zo!

Succes! Hopelijk is er niks aan de hand!

Enne...volgende keer echt bellen, al vermoed je ook maar dat je minder leven voelt. Een kennis van me is 2 weken terug haar kindje verloren met 31w zwangerschap. Ze had 1 dag minder leven gevoeld, dag erna niks meer. Bij de vk bleek dat t hartje niet meer klopte..Dit gebeurd natuurlijk (en gelukkig) niet vaak, maar dit heeft mij wel behoorlijk aant denken gezet. Ik ben ook een nuchter persoon wat zich niet snel zorgen maakt wat dit soort dingen betreft, maar je zult maar net die ene zijn waarbij dit gebeurd. Dat wil je echt niet. Ik heb niet meer gehoord of ze de oorzaak hebben kunnen achterhalen trouwens.

Wat heftig Teddyaapje!

Mijn nicht is met 38 weken ook haar kindje verloren. Wat een nachtmerrie.

Ja ik vind t echt verschrikkelijk voor hun. Het is ook eigenlijk iets waar je geen rekening meer mee houdt zo ver in de zwangerschap. Dan ben je vooral bang voor vroeggeboorte. En toen ik van T. zwanger was heb ik ook vrij laat gebeld toen ik niks meer voelde. Gelukkig was er niks aan de hand maar ik kan mezelf wel voor mn kop slaan nu ik het bij kennissen meemaak.

En met 38w is helemáál dat je er geen rekening meer mee houdt. Jeetje zeg!

Ik was bij de 1e eigenwijzer als de 2e zwangerschap en heb echt wel eens gebeld van ik maak me zorgen..want het kan idd zo van het een op ander moment gebeurd zijn. Snap ook niet dat er soms zo nuchter over gedaan word zo van, ach ik voel het nu even niet dus kan wel wachten tot morgen.

Balloon schreef:Wat heftig Teddyaapje!

Mijn nicht is met 38 weken ook haar kindje verloren. Wat een nachtmerrie.

Mijn buurvrouw ook. Echt bellen dus! Je wordt niet voor niets doorgestuurd he..

Tot een volgende dag zou ik ook niet wachten. Ik had laatst ook al het idee dat ik haar in tijden niet had gevoeld. Vanaf dat moment flink lopen porren en doen en gelukkig bewoog ze toen. Anders had ik meteen de vk gebeld.

Nu is ze ook weer erg actief gelukkig. Maar soms slaat de schrik me wel even om het hart.

Teddyaapje schreef:Ja ik vind t echt verschrikkelijk voor hun. Het is ook eigenlijk iets waar je geen rekening meer mee houdt zo ver in de zwangerschap. Dan ben je vooral bang voor vroeggeboorte. En toen ik van T. zwanger was heb ik ook vrij laat gebeld toen ik niks meer voelde. Gelukkig was er niks aan de hand maar ik kan mezelf wel voor mn kop slaan nu ik het bij kennissen meemaak.

En met 38w is helemáál dat je er geen rekening meer mee houdt. Jeetje zeg!

Dat is ook precies de reden dat ik er nu zo alert op ben. Je zal maar te laat wezen.

Nou we zijn ein-de-lijk weer terug, mochten om 2u meteen komen en ben nu pas weer thuis (woon 2 min. van het ziekenhuis af).
Maar alles was helemaal goed hoor! Gelukkig!

Daar drukten ze me ook nog op het hart dat ik zelfs na een halve dag geen activiteit al mocht bellen...

Dus zal braaf bellen voortaan als ik ook maar even twijfel, zeker na die nare verhalen die ik hier nu lees.
Maar dan denk ik ook weer: gaat het mis, dan kun je dat toch bijna niet tegenhouden? Of is dat té nuchter gedacht?

Fijn dat alles goed is!

Ik vraag me ook af hoe je er op tijd bij kunt zijn. Want als je al een paar uur geen leven voelt, ben je dan al niet te laat?

Dat vraag ik me eigenlijk ook af, kun je er iets aan doen? Je gaat savonds om 22.00 naar bed en je denkt he, minder activiteit. Misschien druk geweest, misschien slaapt baby nog, misschien gedraaid zodat je het minder voelt etc, zo zou ik het voor mezelf verantwoorden en gaan slapen.

Bij zoon zat ik om ieder wissewasje bij de vk en er was echt nooit iets, zelfs niet een beetje. Maar god, wat was ik bang. Ik probeer deze zw met wat vertrouwen tegemoed te gaan,dus ik snap eigenlijk wel dat je gewoon je afspraak hebt afgewacht.