Moeilijk zelf vermaken

Luuk kan zich erg moeilijk zelf vermaken, op het moment als ik met hem speel, gek tegen hem doe etc is het een tevreden mannetje. Echter de meeste keren begint hij meteen te huilen als ik even wat ga doen zoals bijvoorbeeld naar het toilet gaan of mijn brood maken. Als hij goeie dagen heeft is hij soms tevreden in de box, wipper of op het speelkleed maar dan hebben we het over maximaal 20 min.
Daarnaast slaapt Luuk nog steeds overdag super slecht, in de auto of tijdens het wandelen wel maar thuis niet. Soms een uurtje, maar die dagen zijn er weinig.

Het lijkt alsof hij veel meer wil dan dat hij kan en dat frustreert hem enorm. Hij rolt al maanden van zijn rug naar zijn buik, maar weer terug naar zijn rug lukt hem niet. Ook wil hij het liefst de hele dag staan, maar dit lukt hem ook niet zelfstandig.

Vandaag merkte is aan mezelf dat mijn emmertje een beetje aan het overlopen is. Ik hou echt super veel van mijn mannetje, maar jeetje wat zou ik toch eens graag overdag een uurtje rustig op de bank willen zitten. Zodra mijn man thuis is van het werk helpt hij met alles, maar dan moet er gekookt worden, het huishouden moet ook nog ergens gebeuren, dus echt mijn rust pakken lukt dan niet!

Herkent iemand dit en wanneer werd dit wat beter?

Zit jij alle dagen van de week thuis? Dan kan ik me voorstellen dat het erg veel is!
Mijn zoontje heeft ook wel zo'n periode gehad al kon hij vrij snel staan, maar ik werk wel parttime dus die dagen had ik geen last van zijn gedrein
Je zou eens bij familie of vrienden kunnen vragen wie er zin heeft om af en toe een paar uurtjes op je kindje te passen.

Urban Naked schreef:Zit jij alle dagen van de week thuis? Dan kan ik me voorstellen dat het erg veel is!
Mijn zoontje heeft ook wel zo'n periode gehad al kon hij vrij snel staan, maar ik werk wel parttime dus die dagen had ik geen last van zijn gedrein
Je zou eens bij familie of vrienden kunnen vragen wie er zin heeft om af en toe een paar uurtjes op je kindje te passen.

Nee ik werk 20 uur per week.
Merk dat ik het lastig vind om hem op momenten als ik thuis ben naar een oppas te doen. Ik ga wel veel weg op vrije dagen naar bijvoorbeeld mijn moeder en dan helpt ze me.

Het is denk ik even doorkomen. Kan hij al zitten? (Zelf of als je 'm neerzet?)

Hier bood de draagdoek uitkomst.

Ik herken je verhaal. Onze dochter is nu 9 maanden, maar had dit gedrag toen ze zo'n 6-7 maand was ook heel erg (daarvoor ook al, maar in iets mindere mate). Mijn dochter was toen ook heel ontevreden, alles was maar max 5 minuten goed en dan was het weer huilen. Ik was de hele dag met haar in de weer en dat vond ik erg zwaar. Ze leek nooit tevreden te kunnen zijn en huilde om de haverklap. Ik werd er echt moedeloos, zeker in combinatie met de gebroken nachten die we ook nog altijd met haar hadden.

We zijn toen 3x met haar naar de osteopaat geweest en dit heeft erg goed geholpen. Haar gedrag veranderde van een ontevreden kind, naar een blij en tevreden kind. Er bleken wat plekken in haar nek en lever vast te zitten en dit heeft de osteopaat los gemaakt. Ze werd toen ook een stuk beweeglijker en ze werd veel vrijer, zowel in beweging als in gedrag. Het heeft helaas niet voor het slapen 's nachts geholpen, maar wel voor het slapen overdag. Het werd pas echt beter toen ze rond zo'n 7,5 maand goed los kon zitten (ze wil namelijk bijna niet liggen). Nu vermaakt ze zich zo'n 45 minuten zelf en praat en lacht veel. Ik merkte ook dat na mate wij de bijvoeding gingen uitbreiden (ontbijt-tussendoortje-lunch-tussendoortje-diner) er meer structuur kwam in de dag en ook in het slapen overdag.

Nog steeds zijn er dagen dat het wat minder gaat, maar over het algemeen gaat het hier nu overdag veel beter ('s nachts nog niet). Mijn dochter slaapt ook beter als ze die dag lekker buiten is geweest, dus in de wandelwagen of op de fiets. Zou zo'n 'slaaphokje' buiten wat voor hem kunnen zijn (heb er geen ervaring mee).

@ Supertalentje, als ik hem neerzet kan hij een paar minuten zelfstandig zitten, je merkt dan inderdaad dat hij dat erg leuk vind.
Denk ook inderdaad als hij maar zelfstandig dingen kan dat het al wel een heel stuk beter gaat.
Ik heb thuis een loopstoeltje (weet dat het niet goed is) maar als hij hier inzit (wat we niet te lang doen) vermaakt hij zich prima alleen!

@ Robin, klinkt inderdaad allemaal heel bekend. Osteopaat zijn we al een keer of 5 geweest, heeft wel veel andere klachten verholpen maar dit niet. Volgens mij is het puur frustratie.
De nachten bij ons zijn ook nog gebroken, we moeten er gemiddeld 3-8 keer uit voor het teruggeven van de speen en weer in slaap sussen. Rond 05.00 (soms eerder) beland hij bij ons in bed, dan slaapt hij nog weer even door.
Buiten zijn vind hij inderdaad heerlijk!

Toen mijn zoon nog niet kon zitten lag ik hele dagen naast hem op het boxkleed. Samen spelen, mama een beetje slapen, de was vouwen, aardappels schillen, allemaal zittend op de grond naast hem. Heel slecht, maar hij is gek op Nick Hits, ik heb geen tekenfimls opstaan, maar muziek leidde hem vaak af. En ik ben heel veel gaan wandelen. Wandelen vond hij prachtig (hij was iig stil), cappucino drinken onderweg en hij een hapje schuim en we waren weer een paar uur kwijt. Een vriendin van mij heeft een dochter 5 weken ouder, dus daar gingen we 1 keer per week 'spelen', andere omgeving en ander speelgoed doet wonderen En langs opa en oma en vaak bezoek van mijn zussen en schoonzusje, zij kunnen zich prima een uurtje vermaken met een baby en dan kon ik even zitten of wat in huis doen. Het was voor mij ook gewoon 'de tijd doorkomen', ik vond het vreselijk vermoeiend, dus ik plande mijn dagen gewoon vol met dingetjes die ik moest doen en veel visite Hij ging bijv ook iedere avond in bad, hij heeft geen droge huid oid dus dat kon, maar dan was ik weer een uur 'kwijt'.

En maak het jezelf makkelijk. Die was kan ook wel in het weekend, geen chinese rijsttafels als avondeten, maar gewoon iets dat je smiddags al kunt maken (overgerecht/wraps/salade/weet ik veel) zodat je savonds niet nog een uur in de keuken staat. Verdeel de taken voor savonds, jij dit en je man dat en een half uur nadat je kind op bed ligt zit je op de bank Succes!

Supertalentje schreef:Toen mijn zoon nog niet kon zitten lag ik hele dagen naast hem op het boxkleed. Samen spelen, mama een beetje slapen, de was vouwen, aardappels schillen, allemaal zittend op de grond naast hem. Heel slecht, maar hij is gek op Nick Hits, ik heb geen tekenfimls opstaan, maar muziek leidde hem vaak af. En ik ben heel veel gaan wandelen. Wandelen vond hij prachtig (hij was iig stil), cappucino drinken onderweg en hij een hapje schuim en we waren weer een paar uur kwijt. Een vriendin van mij heeft een dochter 5 weken ouder, dus daar gingen we 1 keer per week 'spelen', andere omgeving en ander speelgoed doet wonderen En langs opa en oma en vaak bezoek van mijn zussen en schoonzusje, zij kunnen zich prima een uurtje vermaken met een baby en dan kon ik even zitten of wat in huis doen. Het was voor mij ook gewoon 'de tijd doorkomen', ik vond het vreselijk vermoeiend, dus ik plande mijn dagen gewoon vol met dingetjes die ik moest doen en veel visite Hij ging bijv ook iedere avond in bad, hij heeft geen droge huid oid dus dat kon, maar dan was ik weer een uur 'kwijt'.

En maak het jezelf makkelijk. Die was kan ook wel in het weekend, geen chinese rijsttafels als avondeten, maar gewoon iets dat je smiddags al kunt maken (overgerecht/wraps/salade/weet ik veel) zodat je savonds niet nog een uur in de keuken staat. Verdeel de taken voor savonds, jij dit en je man dat en een half uur nadat je kind op bed ligt zit je op de bank Succes!

Dankjewel voor je reactie!
Ik plan me dagen eigenlijk precies zo in als jij. Ik ga veel naar mijn moeder en dan gaan we wandelen of de stad in. Als ik alleen thuis ben heb ik 's ochtends een uitje en 's middags een uitje. Ik woon aan de rand van het centrum waar ik woon dus loop zo de stad in.

Makkelijk eten doen we inderdaad. Daarnaast heb ik echt een geweldige man die me met alles helpt. 's avonds of in het weekend doen we samen de was en het huishouden.

Moet maar gewoon even doorzetten en dan komt het vast allemaal goed!

R was als baby ook vaak gefrustreerd en huilerig, maar hoe meer hij zelf kon hoe leuker hij werd. De eerste drie mnd waren verschrikkelijk, daarna werd het beter maar ik vind sowieso hoe ouder hoe leuker, kan niet wachten totdat N ouder is.

Edit; R en N ook al wel kunnen zich enorm goed zelf vermaken, ik vind dit ook erg belangrijk en bij N ga ik ook echt niet bij iedere kik naar haar toe maar laat haar ff en vaak 'speelt' ze dan toch weer even verder.

Printje schreef:R was als baby ook vaak gefrustreerd en huilerig, maar hoe meer hij zelf kon hoe leuker hij werd. De eerste drie mnd waren verschrikkelijk, daarna werd het beter maar ik vind sowieso hoe ouder hoe leuker, kan niet wachten totdat N ouder is.

Edit; R en N ook al wel kunnen zich enorm goed zelf vermaken, ik vind dit ook erg belangrijk en bij N ga ik ook echt niet bij iedere kik naar haar toe maar laat haar ff en vaak 'speelt' ze dan toch weer even verder.

Ik ga er er inderdaad niet meteen naartoe, vind het natuurlijk ook belangrijk dat hij leert zichzelf te vermaken. Maar helaas werkt het bij hem niet zo dat hij dan toch weer verder gaat spelen.

Groot kleed op de grond en jij ernaast, eventueel laptop erbij, tafeltje ernaast met drinken en eten en op die manier kun je een hele boel ook zelf doen aan bijv. administratie enzo.

Rejoy. schreef:Groot kleed op de grond en jij ernaast, eventueel laptop erbij, tafeltje ernaast met drinken en eten en op die manier kun je een hele boel ook zelf doen aan bijv. administratie enzo.

Heb een groot kleed en ga er dan naast zitten. Maar ook al zit ik ernaast na een tijdje heeft hij het weer gehad en begint te huilen/jengelen! Maar door alles af te wisselend komen we de dag wel door, maar het is vermoeiend.

Nou ja, meer dan de tijd doorkomen kun je mi niet doen. Voor de rest is het doorkomen en oefenen met rollen ed, haha!

Supertalentje schreef:Nou ja, meer dan de tijd doorkomen kun je mi niet doen. Voor de rest is het doorkomen en oefenen met rollen ed, haha!

Haha inderdaad! :-)

Wat je schrijft is allemaal heel herkenbaar! (Ik was voorheen Wendy1983)
Zoon is altijd een onrustig mannetje geweest nu bijna 20 maanden en nog blijft het hier op en af gaan.
Wij denken dat dit een heel stuk frustratie is van het niet kunnen. En ook dat dit door zijn Erbse P komt.
In het ziekenhuis hebben wij hier navraag naar gedaan en de neuro arts hoorde dit wel vaker in combinatie met EP, maar het is niet bewezen.

Tikkie schreef:Wat je schrijft is allemaal heel herkenbaar! (Ik was voorheen Wendy1983)
Zoon is altijd een onrustig mannetje geweest nu bijna 20 maanden en nog blijft het hier op en af gaan.
Wij denken dat dit een heel stuk frustratie is van het niet kunnen. En ook dat dit door zijn Erbse P komt.
In het ziekenhuis hebben wij hier navraag naar gedaan en de neuro arts hoorde dit wel vaker in combinatie met EP, maar het is niet bewezen.

Oke, ja heb zelf ook wel het vermoeden dat de erbse parese die hij heeft hier in mee helpt. De fysio geeft aan dat dat misschien bepaalde transfers tegen gaat. Bv het terug rollen naar zijn rug.
Al gaat het op dit moment wel heel goed met zijn arm.

Heel herkenbaar! Mijn dochter is inmiddels 10,5 maand en nog vermaakt ze zich zelf moeilijk. Maar nu ze kan kruipen en met hulp kan lopen, is ze een stuk vrolijker! Toch is ze het liefst de hele dag bij mij en sjouwt ze achter me aan het huis door. Ik betrek haar maar overal bij. Samen poetsen, was opvouwen, in de tuin werken noem maar op. En we wandelen heeeeeel veel. Ik verwacht dat als ze eenmaal zelf kan lopen, ze zich zelf een stuk gemakkelijker kan vermaken.