Afbouwen speengebruik

Sinds wij besloten hebben nu echt streng te gaan zijn op het gebruik van de speen, alleen nog maar in bed, wil Luuk dus alleen nog maar in zijn bed Hij gaat staan jengelen bij de deur beneden, net zo lang tot we naar boven gaan en hij lekker in zijn bed met al zijn spenen kan spelen. Hij slaapt ook ineens weer 2x op een dag.
Kan het zijn dat hij gewoon niet klaar is voor het afbouwen (ook omdat hij weer zo'n last heeft van omhoogkomend maagzuur)? Of is het een kwestie van doorzetten?

Wij hebben hem bij zowel M, al bij T met 15 maanden helemaal weg gedaan.
Ze hadden hun speen zoizo alijd alleen in bed al. Dus dat scheelde.
Maar daarna dus gewoon meteen helemaal weg gehaald en dat ging prima.
Ze hebben twee nachten iets onrustiger geslapen en daarna was het over.
Het is even doorzetten denk ik.

Ik lees even mee! Ik wil ook van de speen af. Maar ben niet consequent genoeg tot nu toe.

-Ieniemienie- schreef:Wij hebben hem bij zowel M, al bij T met 15 maanden helemaal weg gedaan.
Ze hadden hun speen zoizo alijd alleen in bed al. Dus dat scheelde.
Maar daarna dus gewoon meteen helemaal weg gehaald en dat ging prima.
Ze hebben twee nachten iets onrustiger geslapen en daarna was het over.
Het is even doorzetten denk ik.

Hmm ja daar ben ik echt niet sterk genoeg voor, hij hangt er nog zo aan... Ik vind het ook niet erg dat hij nog een speentje heeft in bed, alleen overdag als hij aan het spelen is vind ik het niet nodig (ook met het oog op spraakontwikkeling enzo).

Toen H 2 jaar was zat er in haar ene tut een gaatje. Dus die moest weg. We hebben toen verteld dat als haar andere tut ook kapot zou gaan, die ook weg moest en dat we geen nieuwe meer gingen kopen.De volgende dag zat er in haar andere tut ook een gat. Oei, tut pakot zei ze en gooide `m meteen zelf in de prullenbak. Dag tut! Niet een nieuwe meer.

Ze is gaan slapen en heeft het er nooit meer over gehad.

Maarrrr, daarvoor hebben we het ook geprobeerd door te doen alsof ze weg waren (ik had ze gewoon weggelegd voor het geval dat). Maar toen ging het niet goed.
Misschien kun je het hem uitleggen? Als hij dan nog niet zonder kan is hij er inderdaad misschien nog niet aan toe. Hij is nog best jong en ook al heeft hij geen zuigbehoefte meer, het is wel zijn troostdingetje, zoals een ander een knuffel heeft.

En over de spraakontwikkeling... Ik geloof best dat dat een belemmering kan zijn (maar dan met name voor de kinderen die dat ding de hele dag in hebben) maar zie dat niet als een huge ding. H heeft 2 jaar een tut gehad (het eerste jaar ook weleens overdag, daarna alleen in bed) en mevrouw is echt een spraakwaterval. Altijd geweest en ze was ook heel vroeg met praten.
A heeft nooit een tut gehad en praat nog niet. Ja... Babytaal en een stuk of 10 losse woorden. Het wil dus niet altijd iets zeggen.

Clapperdie schreef:Ik lees even mee! Ik wil ook van de speen af. Maar ben niet consequent genoeg tot nu toe.

Dus én je grote zoon in een babypyjama stoppen, én zijn speen afpakken.
Foei Foei Clappertje!

Lejow schreef:

Clapperdie schreef:Ik lees even mee! Ik wil ook van de speen af. Maar ben niet consequent genoeg tot nu toe.

Dus én je grote zoon in een babypyjama stoppen, én zijn speen afpakken.
Foei Foei Clappertje!

Inderdaad, tssss...

Aimee schreef:

-Ieniemienie- schreef:Wij hebben hem bij zowel M, al bij T met 15 maanden helemaal weg gedaan.
Ze hadden hun speen zoizo alijd alleen in bed al. Dus dat scheelde.
Maar daarna dus gewoon meteen helemaal weg gehaald en dat ging prima.
Ze hebben twee nachten iets onrustiger geslapen en daarna was het over.
Het is even doorzetten denk ik.

Hmm ja daar ben ik echt niet sterk genoeg voor, hij hangt er nog zo aan... Ik vind het ook niet erg dat hij nog een speentje heeft in bed, alleen overdag als hij aan het spelen is vind ik het niet nodig (ook met het oog op spraakontwikkeling enzo).

Haha het is ook lastig. Alleen zijn ze wel op een leeftijd dat ze het snel vergeten en nog niet echt een besef hebben als hij weg is. Ze vergeten heel snel dat ze het ooit gehad hadden.
Hou ouder ze worden, hoe meer het een gewoonte is, en hoe lastiger het afbouwen is.
Maar lastig is het wel haha. Maar ben wel erg blij dat ik door gezet heb.

Dochter had haar speen ook altijd alleen in bed. Op een gegeven moment snapte ze dat en zat ze heel de tijd te zeuren om naar boven te gaan. Ik ben toen een tijd lang die strijd aan gegaan. Maar haar gedrag was zo'n drama en ze had zo'n troost aan die speen, dus sinds een aantal weken mag ze hem ook overdag beneden. En dat gaat een drama worden om dat af te leren!! Pfff... Zie er zo tegenop...

Ik hoop zoooooo dat zoon nooit een speen nodig heeft. Wat een rotdingen zijn het.
Zo, ff m'n frustraties eruit hoor.

Sanne schreef:

Lejow schreef:

Clapperdie schreef:Ik lees even mee! Ik wil ook van de speen af. Maar ben niet consequent genoeg tot nu toe.

Dus én je grote zoon in een babypyjama stoppen, én zijn speen afpakken.
Foei Foei Clappertje!

Inderdaad, tssss...

haha! Er komt vast niets meer van hem terecht

Hier was de oudste erg aan zijn speen gehecht. Hij kon niet zonder. Ook overdag vaak in. Met 2,5 jaar viel hij soms in slaap tegen mij aan zonder speen, tot op een avond hij zei ik hoef geen speen hoor. En daarna was het over. Dus met 2,5 jaar was de speen helemaal weg. Van hele dagen naar niet meer. Zonder drama's.

Ik had geen zin om zo jong al de strijd aan te gaan, ze geven het vanzelf aan. De jongste heeft hem nu ook nog in wanneer hij dat zelf wil.

Persoonlijk zou ik nog even wachten. Hier ga ik het in elk geval voorlopig nog niet proberen. Ik wil wachten tot ze oud genoeg is om het te begrijpen dat we hem bijvoorbeeld aan een ander babytje geven of dat de spenenfee langskomt. Ze heeft er nu nog veel troost aan, en ik vind het een beetje gemeen zoiets af te pakken zonder dat ze begrijpt wat er gebeurt. Maar ik zie persoonlijk dan ook niet veel kwaad in een speen. Ja, als je kind hem 24 uur per dag in heeft. Maar N. krijgt hem alleen in bed en beneden als ze erg moe is of is gevallen bijvoorbeeld. Zodra ze vrolijk of fit is pak ik hem af en dat gaat prima.

Sybella schreef:
En over de spraakontwikkeling... Ik geloof best dat dat een belemmering kan zijn (maar dan met name voor de kinderen die dat ding de hele dag in hebben) maar zie dat niet als een huge ding. H heeft 2 jaar een tut gehad (het eerste jaar ook weleens overdag, daarna alleen in bed) en mevrouw is echt een spraakwaterval. Altijd geweest en ze was ook heel vroeg met praten.
A heeft nooit een tut gehad en praat nog niet. Ja... Babytaal en een stuk of 10 losse woorden. Het wil dus niet altijd iets zeggen.

Het gaat er niet om of een kind eerder of later praat met of zonder speentje. Als een kindje heel vaak een speentje in heeft dan kan het gebit naar de speen gaan staan en kunnen ze onduidelijker praten.

Ik heb denk ik mijn beginpost niet helemaal herder geformuleerd. Het gaat bij ons niet om het afbouwen naar niets, maar om het afbouwen tot alleen maar in bed. En dat lijkt hier dus al een stap te ver

Aimee schreef:Ik heb denk ik mijn beginpost niet helemaal herder geformuleerd. Het gaat bij ons niet om het afbouwen naar niets, maar om het afbouwen tot alleen maar in bed. En dat lijkt hier dus al een stap te ver

Ik zit te denken. Heeft hij een knuffeltje die hij alleen in bed heeft?

T. Is helemaal gek van zijn blauwe nestle beertje. Dat is echt zijn kroel. Misschien als ik zijn speen daaraan vast maak en dan uitleg dat beertje in bed blijft met het speentje?

Nu zal uitleggen lastig gaan maar wie weet?

Wij zijn hier ook aan het afbouwen, ze krijgt haar speen alleen nog in bed en in de auto. Heb de speen trouwens nog wel altijd bij me. Maar geef 'm zo min mogelijk. N. spuugt 'm nu zelf ook vaak uit.
N. heeft wel een knuffeldoekje waarmee ze slaapt, en probeer zo nu en dan overdag de speen ook weg te laten. Dan is het geen probleem. Vrees dat het een kwestie van consequent is.

Ik ben er al even mee begonnen, speen en tut 'moeten nog even slapen, zijn nog moe, leg maar in bed' en dan legt hij ze terug in bed als hij eruit gaat. Als we de slaapkamer in gaan zoekt ie ze op, dan mag ie ze ook, maar zodra we de slaapkamer uitgaan gaan speen en tuttie weer slapen. Hij slaat ook op de deur om de slaapkamer in te mogen, maar ik zeg gewoon dat de deur dicht is en dat het niet kan. Straks ligt er ook een baby te slapen, hij moet weten dat hij niet altijd 'zomaar' de slaapkamer in kan. Dicht betekend hier dus ook dat hij er niet in mag. En dat hou ik prima vol, hij altijd minder lang
Ik zeg nu trouwens niet meer dat ze nog moeten slapen, hij gooit ze gewoon zelf terug in bed. En nu is hij ziek en wil hij ze niet afgeven, ook prima, zodra hij beter is moeten ze weer in bed blijven.

S heeft ook alleen een speen en knuffel in bed. Maar hij weet niet beter, dit doen we al zo sinds hij niet meer beneden in de wagenbak slaapt. Vanaf een maand of 5 ofzo.

Ik zou doorzetten. Dan heb je even een dag of wat een jengelend kind beneden maar uiteindelijk gaat het lichtje wel branden bij hem. Proberen zoveel mogelijk af te leiden (buiten spelen, met de blokjes, oid) En als hij wel bij de deur staat uitleggen waarom er nu geen speen meer is. Ik zou hem niet nu 2 keer naar bed doen omdat hij dan zijn speen tenminste heeft. Gewoon 1 keer zoals hij gewend was.

Bij beide heb ik de speen vanaf 3 jaar in één keer gewoon helemaal weg gelaten. Niks afgebouwd, gewoon toen hij stuk was geen nieuwe meer gekocht. Ging prima, geen gezeik gehad hier.

Hier op een gegeven moment gezegd dat de speen alleen in bed mocht. En daar lieten we hem dan ook gewoon, al sputterde ze echt wel eens tegen. Toen ze net twee geweest was hebben we alle speentjes in de schoen gedaan voor babypiet, en zo is ze helemaal, van de speen af gekomen. Wel een paar avonden wat meer moeite met in slaap komen, maar dat was te overzien en ze heeft en niet meer naar gevraagd. En dat terwijl ik er enorm tegenop zag omdat ze echt een speenjunkie was

Hier is de verslaving ineens heel erg.
Normaal had ze altijd een speen als ze sliep of in de auto.
Ook had ze hem niet nodig als ze gevallen was of zo.
Helaas is dat nu anders.
Ineens wil ze altijd haar speen en gaat harf huilen als ze hem niet krijgt.
Ik probeer hem zo vaak mogelijk weg te halen maar ineens vraagt ze er dan weer naar. Erg vervelend.

Moet wel zeggen dat ik niet veel zin heb in elke keer drama dus geef hem ook wel. En net wat eerder hierboven wordt aangegeven: ze voelt zich in bepaalde situaties veilig met speen dus wil dat haar niet afpakken.
Op de opvang krijgt ze haar speen nooit. Alleen als ze gaat slapen.
Als ik daaraan denk zit ze ons volgens mij lekker in de maling te nemen. Haha!

Toch maar binnenkort proberen de speen zoveel mogelijk in bed te laten.
Dus een tip heb ik eigenlijk niet. Maar vind jouw kindje best jong om al af te bouwen met de speen. Vooral omdat je het ook niet makkelijk kan uitleggen.

Hier zeg ik altijd dat de speen in bed moet blijven, ze legt hem ook zelf weg. Daar zou ook bij jou zoontje ook mee beginnen "je bent nu wakker dan heb je de speen niet meer nodig, leg hem maar in bed" en dan beneden indd goed afleiden wat iemand anders ook al zegt. Uit het oog is uit het hart geldt hier nog

Wij hebben de speen vanaf 6 maanden alleen in bed gehouden. Op die leeftijd kon hij nog niet echt tegensputteren en het ging eigenlijk zonder problemen. Toen T. een jaar was heb ik geprobeerd hem ook in bed weg te laten maar daar was hij nog niet klaar voor. Toen hij 1,5 was heb ik hem voor zn middagdutje uitgelegd dat een speen slecht is voor zijn tandjes, dat baby's nog geen tandjes hebben en dat het voor hun niks uitmaakt, maar dat hij al heel veel tandjes had en dat die zouden beschadigen als hij de speen nog gebruikte. Ik heb hem daarna gevraagd of hij wilde proberen zonder speen te slapen en hij stemde in. Ik ben nog 1x terug moeten gaan en heb t hele verhaaltje nog eens herhaald en gevraagd of hij het nog 1x wilde proberen. Meneer ging gewoon slapen en heeft er nooit meer naar gevraagd.

Misschien een idee om je zoontje ook de uitleg erbij te geven waarom je wilt dat hij de speen alleen nog in bed gebruikt? Kinderen snappen vaak meer dan je denkt! En als hij de reden zelf niet snapt, dan krijgt hij in elk geval mee dat je het niet doet om hem te pesten.