Jezelf niet zwanger voelen

Inmiddels ben ik 6 weken zwanger van nummer 3. Het heeft behoorlijk wat voeten in de aarde gehad om überhaupt zwanger te worden (ik heb PCO en ben met behulp van Puregon en Pregnyl injecties zwanger geworden).

Bij de eerste 2 ben ik allebei de zwangerschappen doorgehuppeld met weinig klachten. Wel was ik de eerste weken een beetje weeïg maar ik ben nooit super misselijk geweest of zo. Nu heb ik nog nergens last van, ben soms moe en mijn buik groeit wel explosief, maar that's it. Wel lekker natuurlijk maar het maakt mij ook heel onzeker. Ik voel me niet zwanger, vergeet dat ik zwanger ben en zie nu als een berg op tegen de 1e echo over 2 weken. Ik ben bang dat het een voorteken is en dat uit de echo blijkt dat het niet goed is.

Herkenbaar??

Heel herkenbaar. Ik ben nu 15w1d zwanger van de eerste. Ook weinig klachten. Zelfs nu ik al een paar goede echo's heb gehad voel ik me nog steeds niet zwanger. Ben ook steeds onzeker of ik wel een goede echo krijg.. want ik voel niks!

Ik voel me ook lang nog niet altijd zwanger, zeker niet op de momenten dat ik de kleine niet voel. Maar ook als ik kleine man wel voel, heb ik wel eens een fractie van een seconde zoiets van: 'wat doet mijn buik raar', om meteen daarna te denken: o ja.

Ik voel me ook nog niet echt zwanger. Toevallig vandaag voor het eerst ukkie gevoeld en dat zal het vast wel wat echter maken. Maar verder voel ik me prima, buik groeit goed en ben wel iets sneller moe. Het echte besef is er niet, ik merk dat ik veel meer bezig ben met wat het allemaal in gaat houden voor N. in plaats van dat we nog een kindje krijgen. Ik hoop wel dat dat besef snel komt want ik vind het wel jammer aangezien de eerste helft al zowat onbewust voorbij is gegaan. En dan voel ik me schuldig tegenover ukkie, wat me dan aan de andere kant wel weer gerust stelt over dat het met m'n moedergevoel in elk geval wel goed zit.

Ik heb het ook nog heel vaak. Alsof ik elk moment wakker wordt van een droom. Na 5 jaar er best intensief mee bezig zijn geweest en nu het dan toch zover is vind ik het nog steeds heel onwerkelijk. Ookal hebben we meer echo's gehad dan de meeste zwangeren en elke keer bij zo'n echo denk ik zie je nou wel haha. Ik hoop,denk als we eenmaal klaar zijn met t kamertje en als in mei de grote spullen komen dat ik het dan toch echt, echt ga beseffen. Al moet ik vanaf mei elke dag verplicht een uur in het kamertje zitten of met de kinderwagen rondlopen

Ik voel me ook totaal niet zwanger. Ben nu 18,3 weken maar heb me nog geen dag echt zwanger gevoeld. Heb wel twee keer een buikgriepje gehad die ik dan weet aan de zwangerschap.. Maar verder niks. Niet misselijk, geen onaanwijsbare trek in bepaald eten, geen zere borsten en ik voel ook niks. Al heb ik wel wat steken onderin mijn buik als ik me druk maak. Maar verder vergeet ik gewoon steeds dat ik zwanger ben. Ik ben ook zo blij dat ik een hartluisterapparaatje heb gekocht na het stoppen van het hartje van 1 van de twee baby's, anders zou ik echt steeds zo onzeker zijn tot de volgende echo's. Verder zie je bij mij ook nog niet echt een buikje.. Iig niet anders dan anders. Misschien ook wel hoor, maar ik vind het niet zo heel erg opvallen. Van het weekend vroeg iemand nog waar het dan precies zat.
Maar door het niet hebben van klachten zegt trouwens iedereen om me heen dat het een jongetje gaat worden. Horen jullie dat vaker? En klopte dat dan ook?

Ik was vreselijk misselijk de eerste weken en heb veel last van mijn borsten gehad. Toen ik net zijn luier verschoonde was zoon toch echt een nog een jongetje

Bij mij kwamen de klachten (misselijk, verder niets) ongeveer met 6,5 week, dus ik vind het niet zo heel gek dat je je nog niet echt zwanger voelt. Je bent pas 6 weken en 3 dagen zwanger. Wie weet heb je straks van de ene op andere dag wel klachten.

Zeker herkenbaar.
Begin week 5 had ik gevoelige bosten. Daarna is dat ook over gegaan.
Af en toe heb ik een dagje dat ik extreem moe ben, of echt iets moet eten (terwijl ik net daarvoor gegeten heb).
Soms last van obstipatie, maar over het algemeen geen klachten.
Zondag was ik dan toevallig heel moe, maar gister en vandaag voel ik me weer helemaal goed (en totaal niet zwanger).
Dan begin ik weer te twijfelen, maar ja dat hoort er gewoon bij.

ingrid82 schreef:Ik heb het ook nog heel vaak. Alsof ik elk moment wakker wordt van een droom. Na 5 jaar er best intensief mee bezig zijn geweest en nu het dan toch zover is vind ik het nog steeds heel onwerkelijk. Ookal hebben we meer echo's gehad dan de meeste zwangeren en elke keer bij zo'n echo denk ik zie je nou wel haha. Ik hoop,denk als we eenmaal klaar zijn met t kamertje en als in mei de grote spullen komen dat ik het dan toch echt, echt ga beseffen. Al moet ik vanaf mei elke dag verplicht een uur in het kamertje zitten of met de kinderwagen rondlopen

Gewoon Suus in de kinderwagen en lekker aan de wandel

Heel herkenbaar, tot op het laatste toe vergat ik regelmatig dat ik zwanger was omdat ik nooit geen echte klachten heb gehad, soms wat benauwd maar niets ergs.