Zeur-maar-raak topic!

Jij wat te zeuren momenteel?

Ik word ououououhououd!

Ik moet heel de week pas om 10 uur beginnen, krijg ik een berichtje van mijn baas of ik morgenochtend om 8 uur kan beginnen grmbl... Baal er wel een beetje van, ik denk kan ik wat langer blijven liggen aangezien ik een slechte slaper ben, dus niet...

Ik heb hoofdpijn, buikpijn, ben ongesteld & zit continu te huilen.

Heb een vriendin met liefdesverdriet, een vriendin waarvan haar moeder opgegeven is & mijn vriend is in een rothumeur waardoor we gisteren al mot hadden, en ik hem eigenlijk wel kan schieten.

Zo!

Oh Pippa, ik zou ook continu huilen. Dat is wel eventjes veel ellende op een hoopje!

Ik wil hardlopen maar ik heb geen geld voor hardloopschoenen. Verder ben ik heel gelukkig.

Misschien niet helemaal eerlijk, maar ik heb wat te zeuren over onze vakantie. Wij gaan eind augustus één week met vrienden naar Zuid Frankrijk. Villa gehuurd, zwembad erbij, super leuk! Nu heeft vriend alleen bedacht dat 'ie de villa voor een tweede week wil huren en zijn moeder, broertje en vriend wil laten komen. Onze vrienden gaan naar huis en zij komen voor de tweede week. Die eerste week was financieel goed te doen, het totaal delen door vier. Echter komt er nu nog een week aan vast, het totaal delen door vijf. Voor ons samen (of nouja, met N. erbij drie) gaat dit ruim 1600 euro kosten. Daar komen de kosten voor benzine, tol boodschappen en uitjes nog bovenop. Al met al vind ik het heel erg duur worden zo. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heerlijk dat we op vakantie gaan, dat we zelfs twee weken gaan. Alleen die tweede week had er van mij niet echt bij gehoeven. Ook vanwege de personen die komen

.

Parisienne, dat kan ik me ook wel voorstellen hoor, dat je het dan niet zo heel erg ziet zitten eigenlijk, gezien de kosten. Kun je dat niet bespreekbaar maken met je vriend dan?

Volmondig; Jaaa
Ik zit er even best wel doorheen.. en degenen die ik nu zoo nodig heb, kunnen me nu niet bieden wat ik nodig heb.. voel me even heel zielig en eenzaam en mn begrip en geduld naar anderen kan ik even niet opbrengen omdat mn eigen hoofd te vol is..waardoor ik me vervolgens nog rotter voel omdat ik niet de vriendin ben die ik zou willen zijn...

Hoe komt dat dan Frutti?

Ik word (letterlijk) ziek van de medicatie die ik heb gekregen. Stoppen is absoluut geen optie, dus ik moet er doorheen. Maar grrrr! Nog maar twee weken en dan is mijn lichaam gewend en zal het beter gaan, maar wat een ellende.

Pippa schreef:Hoe komt dat dan Frutti?

Eigenlijk alles bij elkaar... met mn twee beste vriendinnen gaat t psychisch niet zo lekker..dat brengt zorgen met zich mee, maar ook eeuwig klaar willen staan, + zelf geen uitlaatklep meer hebben. .. werk, toekomst...

O dat is wel heel erg moeilijk. Maar, heb je geen ouders waar je je hart bv. bij kan luchten, of een zus of broer, of andere vriendin? Want jij hebt ook wel eens aandacht nodig natuurlijk..

Nyx schreef:Ik word (letterlijk) ziek van de medicatie die ik heb gekregen. Stoppen is absoluut geen optie, dus ik moet er doorheen. Maar grrrr! Nog maar twee weken en dan is mijn lichaam gewend en zal het beter gaan, maar wat een ellende.

Oohh dat is shit zeg.. hopelijk went het snel en gaat de medicatie zn werk doen

voor jullie allemaal! Hier zijn er vooral zorgen over onze auto die is afgekeurd. Man vindt dat we er geen geld meer aan moeten uitgeven, maar we raken hem in deze staat aan de straatstenen niet kwijt en hebben op dit moment echt geen budget voor een andere auto. En als we hem laten repareren, is dat geen garantie dat hij wel wordt goedgekeurd en gooien we dat geld misschien ook nog weg. Het is dus kiezen tussen twee kwaden en het gaat ons hoe dan ook een boel geld kosten, terwijl we eind volgende maand op vakantie gaan en ik daarvoor graag iets opzij wilde zetten.

Maar goed, het is 'maar' geld en ik wil me eigenlijk helemaal geen zorgen maken over zoiets onbenulligs als een auto. Morgen zien we de dingen vast weer helderder.

Ik ben moe en wil morgen graag uitslapen.
Helaas kreeg mijn vader vanavond zweepslag, en moet ik hem morgen naar zijn werk brengen om 7u..

Pippa schreef:En ik vind het stom dat we het niet uitgepraat hebben, maar hij gewoon doet alsof er niks aan de hand is. En vandaag was een hele leuke dag, samen de stad in geweest - maar toch steekt het.

Volgens mij is dit al de tweede keer dat ik op korte tijd lees dat jullie ruzie hebben en het niet goed lijken uit te praten. Klopt dat?

Hier heb ik genoeg te zeuren. Ik voel me al een week verdrietig vanwege papa en de scheiding die vorig jaar rond deze tijd begon te spelen. We klapten toen op 20 april..
Ex ontkent heel veel, waardoor ik de administratie in moet van de afgelopen 5 jaar. En daar ben ik héél slecht in en ie ik als 500 bergen tegenop. Daardoor was ik vandaag kribbig op het werk..

Ik zat ook voor het eerst het veel alleen afgelopen weekend en dat zal niet hebben meegespeeld. Al met al.. ik wilde gewoon veel huilen vandaag maar het kwam er ook niet uit.

.

Dubbel..

Pippa, ik kan me voorstellen dat je daar niet tegen kan. Kan je niet de confrontatie alsnog aan gaan en het uit gaan praten? Zo langs elkaar heen leven is nog veel erger volgens mij. Ik weet niet of jij/jullie dat doen uit koppigheid of uit vermijdings gedrag, maar ik zou het gewoon voor je gaat slapen even nog aankaarten, zodat het misschien weer goed is (of iig open over gepraat). Dan slaap je toch een stuk rustiger denk ik.

Of op vakantie, zoals je in je laatste reactie zegt. Maar dan nog zou ik zeggen: Probeer iig een beetje voor die tijd de lucht al te klaren. Ik kan dat echt niet. Dan wil ik wel koppig blijven en boos blijven, maar m'n verdriet neemt dan de overhand en wil ik 't weer veel te graag goed maken.

Ik mis m'n vriend Een week zonder 'm is te lang en dit is pas dag 2

Vannacht was ik beroerd geworden, de rest van de dag niet fit geweest dus rustig aan gedaan. Maar nu voel ik me weer slecht... Als ik maar niet ziek word!

Pippa schreef:Parisienne, dat kan ik me ook wel voorstellen hoor, dat je het dan niet zo heel erg ziet zitten eigenlijk, gezien de kosten. Kun je dat niet bespreekbaar maken met je vriend dan?

Jawel, we hebben het er al wel een paar keer over gehad. Hij kan dit soort dingen alleen niet goed inschatten. "Maar ik werk er toch voor?" Ja, daar heeft hij eigenlijk ook helemaal gelijk in. Het is dan misschien ook meer het feit dat ik die week met schoonmoeder, zijn broertje en die vriend niet zo zie zitten, dat ik daar al dat geld niet aan uit wil geven. Ook blijkt N. nog eens in die laatste week jarig te zijn. Nu kan ik weer huilen om het feit dat mijn ouders en zusjes er niet bij zijn op haar echte verjaardag

Sorry voor de mensen met écht iets te zeuren, ik vind het best beschamend dat ik hierover klaag. Maar het lucht toch wel even op

Mag ik ook even..?
Ik heb van het een op het andere moment buikkrampen

Hee Caro. Wat klote, al die dingen. Ik hoop dat je toch even een portie kan janken vandaag of morgen, zodat het er even uit is. Lijkt me behoorlijk zwaar, die rompslomp van administratie waar je eigenlijk geen zin in hebt. Met een emotionele lading daar achter is dat natuurlijk helemaal dubbel. Sterkte!