Pfff mijn koek is een beetje op...

Even iets van mij afschrijven hoor..
Ik heb het nooit als zwaar ervaren al 6 jaar alles alleen te doen met C. Maar hij zit me nu toch in een fase (leeftijd) dat ik het even niet meer kan. Iedere dag is het drama, al 3 weken lang. Om alles wat hij niet mag. Hij is brutaal, schreeuw en luistert gewoon niet!! Woensdag lag hij om 18u in bed want ik was het zo zat. En vanmorgen was het weer raak, om 6u wakker maar mij niet laten slapen, zeuren, vragen stellen, aan de deken trekken, tegen mij aanstoten "per ongeluk" om mij wakker te maken. Er zitten ook leuke momenten bij hoor, maar over het algemeen is het een grote strijd.
Als ienand tips heeft, graag! Maar ik wilde het vooral even van mij afschrijven.

Weet je waar zijn opstandige gedrag vandaan komt? Het klinkt alsof hij om aandacht 'schreeuwt', is er misschien een drukke periode gaande, zijn er veranderingen geweest o.i.d?

Hoe is het probleem met de ontlasting trouwens afgelopen, gaat dat alweer wat beter?

Hij heeft geen probleem met zijn ontlasting Volgens mij ben je in de war met iemand anders.

Ik heb werkelijk geen idee waar het vandaag komt. Alles gaat gewoon zoals het altijd gaat, ik heb geen extreem drukke periode gehad dus ik heb gewoon veel tijd voor hem gehad. Ik zorg dat ik iedere dag iets leuks met hem doe, gisteren hebben we bijvoorbeeld gevoetbald. Ik praat iedere dag de dag door, nu met dat dwarse gedrag vraag ik of er soms iets op school gebeurd is.. Maar er komt niets uit. Hij is nu weer heel lief maar dat komt omdat hij vandaag naar mijn ouders zou gaan slapen, omdat ik EINDELIJK weer eens op stap ga, en mijn vader voorstelde hem eerder te halen en dat vind C. niet leuk. Wist ik maar waar het vandaan kwam. En op deze momenten mis ik wel iemand die het even over kan nemen, of die mij andere inzichten geeft, want zo komen we in een spiraal. En mijn ouders wil ik ook iet iedere keer belasten, maar goed nu heb ik mijn vader dus verteld dat het zo niet lekker loopt en die haalt hem dan eerder op zodat ik tot rust kan komen even. Maar dit is niet hoe ik het wil

Voel je maar niet schuldig over die ene keer dat hij naar je ouders gaat hoor. Vanavond ga jij lekker op stap en daar ga je even van genieten! Dat moet je me beloven hoor!

Verder heb ik niet echt tips voor je, hopelijk is het gewoon een fase, of kan je er achter komen of er iets speelt.

Heb je al met z'n juf gesproken? En kan het er misschien mee te maken hebben dat ie een papa mist en dat juist niet tegen jou durft te zeggen?

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik gok maar zo dat het een fase is...

Nee, zonder gekheid! Het is hier niet anders hoor. T. kan op dit moment ook niet normaal communiceren. Hij schreeuwt alleen maar, snauwt, niks is goed. Wij zijn stom, school is stom, zijn broer is stom. Hij loopt continu te schelden, te klieren, uit te dagen en élke keer het laatste woord willen hebben. Praat me er niet van, het is hier precies zo!

Wij worden er soms helemaal gek van, van dat gezeik. Maar wij dan nog eens met z'n tweeën, jij doet het helemaal alleen!

Dat lijkt me inderdaad zwaar, Bolleke. Net als Rataplan denk ik dat het een fase is waar je doorheen moet. Het is voor jou lastig dat je die fases altijd in je uppie moet opvangen. Als je een partner had, kon hij er een keer 's ochtends uit en kon je even blijven liggen bijvoorbeeld. Maar, om het te relativeren, daar moet je dan ook net de goede partner voor treffen, want niet elke man doet dat

Ik hoop voor je dat het snel weer wat meer op rolletjes loopt. Ga lekker genieten vanavond en niet schuldig voelen. Als jij vanavond even ongedwongen lol kan maken, doe je ook weer nieuwe energie op en dan kun je de buien van je zoon misschien ook weer beter handelen.

Awh wat een lieve reacties! Dankjewel dat doet me wel goed.
Elodie nee ik denk niet dat het dat is, we praten er best geregeld over en dan geeft hij wel aan dat hij het jammer vind, maar ik denk niet dat dat speelt. Met zijn juf praten dacht ik toenstraks aan, en ik denk dat als het zo blijft ik dat ook ga doen.
Rataplan, thank god gaat het bij jullie ook zo! Ja precies zoals jij beschrijft doet C. ook. En ook expres dingen vragen waarvan hij al weet dat het niet mag/kan.. En dan weer opnieuw beginnen met zeuren waarom het dan niet mag en blabla... Hij heeft nu bijvoorbeeld al voor de vierde keer gevraagd of hij op de computer mag (maar straf, dus nee). AAAAAAARH!
Sanne en Marin, thanks!! Nee ik voel me niet schuldig hoor vanavond, ik ga lekker helemaal los! Maar ik vind het zo naar dat hij eerder weg gaat omdat ik gewoon die rust nodig heb. Ik kan nu even heel weinig van hem hebben, en dat vind ik zo jammer! Het is dus niet altijd zo gezellig als op de foto's hier Marin
Ik voel me trouwens wel beter als vanmorgen, hij gaat straks lekker weg, en dan heb ik een dagje me-time, maar nu gaan we naar het bos, ga ik hem uitlaten!

Hahaha, dat van die computer is heel herkenbaar! Meid, ga lekker los vanavond, ga ik ook doen .

Joh ik denk dat het heel normaal is dat je af en toe zelf ook even moet opladen en even me-time moet hebben. Geniet er van! Hopelijk heeft hij dan ook beetje stoom af kunnen blazen bij je ouders. Dat is voor hem toch ook weer even andere omgeving, dus net even weer wat anders dan normaal.

Ik denk eigenlijk ook dat het een fase is. Ik had laatst ook een topic geopend over het gedrag van R.
Wat jij schrijft vind ik echt heel herkenbaar. Het lijkt wel alsof ie in de pre-puberteit zit! Hij is altijd boos, iedereen doet van alles fout en nee, het ligt echt niet aan hem!

Zit C. Op een sport? Ik merk wel aan R. dat hij, sinds ie 2x per week sport, minder vervelend is. Hij kan z'n energie beter kwijt.

Rataplan schreef:Hahaha, dat van die computer is heel herkenbaar! Meid, ga lekker los vanavond, ga ik ook doen .

Kan ik niet met jullie mee???

You're welcome!

Hmmm, is wel verleidelijk.....
Binnenkort anders een keertje?

Lijkt me leuk! Volgens mij woon je ook niet eens zo heel ver weg?

In A.mers.foort.
Jij toch vlakbij een andere stad met de A.?

Ik woon vlakbij Z. Ik werk in A.

Oooh, nu wil ik gaan stappen!

Nog meer moeders???

Pritt, ja dat weet ik nog dat jij dat topic opende. Hij zit niet meer op een sport nee, dat ga ik wel binnenkort doen. Zijn aan het orienteren. Maar zoals net ben ik in het bos geweest met de bal erbij en hebben we lekker gevoetbald. Dat doe ik ook wel vaak, voor ons allebei leuk en hij kan zijn energie kwijt.
Jammer dat jullie zo ver wonen anders ging ik met jullie mee op stap!

Je komt over als een moeder die het allemaal heel bewust aanpakt en genoeg onderneemt enzo. Maar ik vind het ook echt een lastige leeftijd hoor.
Laatst zat ik in een kantine en vertelden andere moeders dat ze het nu met deze leeftijd veel makkelijker vinden worden. Nou, daar ben ik het echt niet mee eens. Heel veel dingen worden steeds leuker omdat ze meer begrijpen en je interessante gesprekjes kunt hebben, maar jeetje..ook zo'n sterke eigen wil!

Lijkt me goed ja als je even met z'n juf praat, zodat je weet hoe het op school gaat en of er daar misschien iets veranderd is.

En héél belangrijk dingen voor jezelf doen. Kun je er daarna weer fris tegenaan. Al zal dat morgen misschien even wat anders voelen als je goed opstap gaat

Nu heb ik ook zin om opstap te gaan! Extra omdat er al wat wijntjes achter de kiezen zitten

Het klinkt niet als een fase vind ik. Sowieso, op 6 jarige leeftijd nog zo'n fase..? Het klinkt alsof hem wat flink dwars zit. Ik zou eens op onderzoek uit gaan. En ook goed kijken naar je eigen gedrag, kinderen spiegelen heel erg over het algemeen. Sterkte.

Edit: sowieso vind ik het ook nogal wat om het op deze leeftijd op een fase te gooien. Ik vind dat je je kind dan wel echt tekort doet. Kinderen reageren ergens op. Het kan ook jouw gedrag zijn wat onbewust veranderd is. Of iets wat gebeurt op school, waardoor hij onzeker wordt en hij weet allemaal niet hoe hij het moet uiten. Kijk eens naar zijn tekeningen bijv. Wat zie je daar?(Ik werk met kinderen en ik zie dat bepaald gedrag altijd ergens uit af te leiden is. Het is nooit maar een fase)

Ik zou proberen begrip voor hem te tonen als hij boos oid wordt als iets niet mag ipv je eraan te ergeren en misschien een boze reactie terug te geven of kortaf te zijn (weet niet of dat het geval is maar dat zou wel een heel logische reactie kunnen zijn op een moment dat t je eigenlijk teveel wordt). Het is toch ook gewoon niet leuk als iets niet mag? Ook zou ik van te voren duidelijk maken wat de consequenties van zijn gedrag betekenen ipv opeens te zeggen 'zo, je hebt nu dit gedaan, je mag niet meer op de computer'. Ook geen idee of je het zo doet, maar zo gebeurde het bij ons thuis vroeger vaak en dat gaf ons altijd een heel oneerlijk gevoel waardoor we dus ook kwaad en dwars werden.

Als je het idee hebt dat hem iets dwarszit (wat dan ook) dan kunnen jullie dat er misschien samen uitslaan op een kussen. Dat jij eerst begint en iets zegt van 'ik vind t niet leuk dat ik nog moet opruimen'. En dan mag hij iets zeggen wat hij niet leuk vindt/ boos over is. Dan jij weer, enz. Misschien komt hij op deze manier van zijn woede af en kom je er misschien ook achter wát eigenlijk t probleem is.

Wat Luce zegt over de tekeningen vind ik ook een goed idee, kinderen tekenen toch wat ze bezig houdt. Ik heb ook wel eens iets gezien bij een of ander programma of film (vraag me niet welke) dat iemand hun gezin moest tekenen, en aan de hand van de afstand van de gezinsleden met hun eigen poppetje duidelijk werd hoe ze zelf de relatie met de gezinsleden zagen. Zo kan mama bijv. direct naast hemzelf staan, en papa staat helemaal aan de rand van het blaadje. En kijk eens naar de gezichten van de poppetjes, kijken ze blij of juist boos enz. (bedenk me opeens dat t wel eens bij de film 'de gelukkige huisvrouw' geweest kan zijn).

Met de juf praten lijkt me ook een goed idee.

Bij mij heeft het lezen van het boek 'opgroeien in vertrouwen' en 'how2talk2kids' ervoor gezorgd dat ik dingen vanuit t kind ging zien en me beter kon inleven in hun gedachtegang wat ervoor zorgde dat ik meer geduld heb gekregen. Misschien ook een tip.

In elk geval heel veel succes en hopelijk wordt t snel weer gezellig thuis. Het lijkt me echt heel zwaar om in je eentje een kind op te voeden. Hopelijk heb je je flink kunnen uitleven vanavond!!

Goedemorgen allemaal! Ik ben goed op stap geweest, het was hardstikke leuk, en ik zit gewoon helemaal fris op de bank, heb nergens last van gelukkig!

Luce, ik hoor het toch heel veel van ouders met kinderen van deze leeftijd. En het op een fase gooien en het daarbij laten doe ik niet. Ik wil heel graag weten waarom hij zo doet en vooral dat het opgelost word. Hij is altijd wel pittig geweest qua zijn eigen wil, dus ik denk dat het ook een stukje karakter is. Over het spiegelen ben ik met je eens, ik heb de laatste week een stuk minder geduld met hem, ook omdat het dus al zo'n tijd speelt, maar ik weet dat dat niets op lost. Maar goed ik ben ook maar een mens.
Elodie, ik heb trouwens wel veel contact met de juf, omdat ik nog wel eens als hulpouder aanwezig ben en ze dan een gesprekje aanknoopt. Maar dat is qua gedrag altijd ontzettend positief. Alles wat hij thuis doet doet hij op school totaal niet!
Teddeyaapje, die tip over het tekenen ga ik eens met hem proberen. Ik spreek iedere dag de dag met hem door en dan vraag ik wat hij ht leukste vond en het stomste en zo krijg ik er ook wel dingen uit, maar het zijn nooit dingen die ik als aanleiding zie tot dit gedrag. En hij weet heel duidelijk de regels, en dat zijn er niet veel. Hij mag veel maar ik wil dat hij mij gewoon normaal te woord staat en zich ook aan de afspraken die we samen gemaakt hebben, houd.

Fijn dat je zo'n leuke avond hebt gehad. Wie weet helpt het tekenen inderdaad, vind dat best een goed idee van Luce en Teddyaapje.

Elodie schreef:Maar ik vind het ook echt een lastige leeftijd hoor.
Laatst zat ik in een kantine en vertelden andere moeders dat ze het nu met deze leeftijd veel makkelijker vinden worden. Nou, daar ben ik het echt niet mee eens. Heel veel dingen worden steeds leuker omdat ze meer begrijpen en je interessante gesprekjes kunt hebben, maar jeetje..ook zo'n sterke eigen wil!

Zo zie ik dat dus ook! Soms denk ik, was hij nog maar een baby....