U of jij zeggen tegen ouders?

Sea of Trees schreef:Gewoon jij, ik vind u zo onderdanig naar de ouders toe. Tegen opa/oma ook gewoon jij. Mijn ouders zijn nog niet zo oud

+1!

Tegen ons mag hij gewoon jij zeggen.
Ik denk nu tegen mijn (schoon)ouders ook, maar misschien veranderd dit als zij en hij ouder worden

Weet je wat het misschien ook wel is?
Of denk ik nu heel ver door?

Mijn vriend zijn héle familie denkt er hetzelfde over.... 'U zeggen' dus.
Zijn zus heeft 2 kleintjes, die ze dus ook aanleren om u te zeggen, dus het is nog actueel momenteel ook.

Dus áls hij al gaat nadenken over mijn argumenten en het er met zijn anderen (familie) over heeft, wordt hij natuurlijk alleen maar gesterkt in zíjn opvatting en hoort hij geen 'andere kant van het verhaal' die mijn opvatting zou steunen...

Het lijkt me heel raar om 'u' te zeggen tegen iemand die zichzelf MissBitchy noemt

Filoria schreef:Het lijkt me heel raar om 'u' te zeggen tegen iemand die zichzelf MissBitchy noemt

Kijk, nú heb ik m'n argument binnen waarom mijn kind geen 'u' tegen mij hoeft te zeggen
Thnx

Filoria schreef:Het lijkt me heel raar om 'u' te zeggen tegen iemand die zichzelf MissBitchy noemt

Ha ha inderdaad! :-D
En even antwoord op jouw vraag missbitchy: mijn kindje mag gewoon je zeggen. Ik zou haar zelfs verbeteren als ze u tegen ons zegt en me afvragen waarom ze dat doet. Opa's en oma's ook je en overgroot oma's u. Heeft met leeftijd te maken.

Geen dank

JIJ! Absoluut geen u tegen ons. En ook niet tegen de opa's en oma's.
De opa's en oma's hebben dat trouwens zelf al gezegd dat niet te willen.
Ik leer de oudste nu wel om u te zeggen tegen vreemde mensen.

De kinderen zeggen tegen ons "je", tegen onze ouders ook. Tegen mijn opa en oma ook "je", tegen de oma van mijn man "u" omdat mijn man dat ook zo gewend is.
Ik zou het echt heel vervelend vinden als ze "u" zouden zeggen, dan zou ik me een soort vreemde voelen.

Sybella schreef:JIJ! Absoluut geen u tegen ons. En ook niet tegen de opa's en oma's.
De opa's en oma's hebben dat trouwens zelf al gezegd dat niet te willen.
Ik leer de oudste nu wel om u te zeggen tegen vreemde mensen.

Hoe oud is jouw oudste? Toch al richting een jaar of 3/4?
Dat is ook weer een andere discussie: wanneer begin je hier dan mee? Zodra ze kunnen praten? Zodra ze de 'fout' in gaan, dus ze corrigeren als ze 'je' zeggen? Zodra je ze uit kunt leggen waaróm ze tegen vreemde mensen 'u' moeten zeggen?

Ja, ze is nu 3. Ze kwam er eigenlijk zelf mee.
Wij zeggen tegen vreemde ook altijd u. Ze is heel erg bezig met naar ons te luisteren, pikt alles op en doet en zegt ons na. Ze vroeg zelf waarom we u zeiden en geen jij.
Toen hebben we dat uitgelegd. Dat het netjes is als ze u zegt tegen mensen die ze niet kent maar dat het niet hoeft tegen kindjes. Soms zegt ze het en soms niet. Het is niet zo dat we er op hameren hoor, maar meer terloops en op een speelse manier uitleggen dat het netjes is en waarom het netjes is.

Absoluut jij. Ik vind wel dat hij tegen vreemden u moet zeggen.

Printje schreef:Absoluut jij. Ik vind wel dat hij tegen vreemden u moet zeggen.

+1

Jij. Tegen mijn ouders en schoonouders mogen ze ook "jij" zeggen maar dat is hun keuze. Ik moest wel u tegen mijn opa's en oma's zeggen ( en nog steeds) maar dat stellen/stelden zij zelf op prijs.
Tegen vreemden moeten ze u zeggen.

ik ken ook eind twintiger die ouders bij de voornaam moet noemen... al vanaf het moment dat ze kunnen praten. moet wel bij vermelden dat ouders een winkel hebben, en hij daar ook werkt. maar dan nog vind ik het gek klinken

edit...zie nu een topic met dit onderwerp....

N. hoeft tegen ons geen u te zeggen en tegen haar opa en oma's ook niet. Ik vind aanspreken met u een afstand creëren die er in mijn ogen niet hoort te zijn tussen ouders en kind en tussen grootouder en kind. Nu hebben wij, en onze dochter ook al, een zeer goede band met onze ouders. Als ze straks oud genoeg is leren we haar wel om mensen die ze niet kent met u aan te spreken.

Ik denk dat mensen die wel willen dat hun kinderen hen met u aanspreken dat willen omdat het een teken van respect zou zijn. Zelf heb ik liever dat dat respect blijkt uit hun gedrag.

Zeker je/jij!
Ik ken 1 vriendin die u zegt tegen haar ouders en dat vind ik zo vreemd klinken!

Jij. Ik kan ook niet meer argumenten bedenken dan dat jij al aangeeft. Ik vind u te afstandelijk. Hij moet wel het idee hebben dat hij echt met alles bij ons terecht kan en als hij u tegen mij zou moeten zeggen voelt dat veel te afstandelijk. Tevens denk ik dat het voor hem ook niet fijn is. Hij moet weten dat alles besproken kan worden en er geen belemmeringen zijn tussen ons. Met "u" heb ik zelf wel het idee dat er een afstand wordt gecreëerd waardoor hij misschien minder snel of niet naar ons toe zou komen als er iets aan de hand is.
Tegen onbekenden zal hij wel u moeten zeggen maar tegen ooms, tantes, opa's en oma's ook niet (die willen dat zelf ook niet).

Absoluut jij en je. Vind u ook echt zo'n afstand creeren.
Ook tegen opa/oma's/ mijn opa en oma. Ik vind u niet zozeer met leeftijd te maken, maar met afstand/nabijheid.
Tegen vreemden wel in eerste instantie u, maar ik moet zeggen dat ik dit zelf ook niet altijd consequent doe. Vooral in mijn werk weet ik het nooit zo goed, en gebruik ik het onbewust door elkaar in een gesprek

Absoluut jij. Zou een beetje raar zijn als ik mijn kinderen u tegen mij laat zeggen en zelf mijn opa en oma met jij aanspreek. Mijn oma wil trouwens zelf dat we haar jij noemen. Mijn neefje heeft een tijdje u geprobeerd dat was echt grappig om dan de reactie van oma te zien.

Tegen ons als ouders mag D gewoon jij en je zeggen. Tegen de oma's en opa's en overgroot oma en opa mag dit ook zolang dit gewoon netjes en met respect gebeurt.

R, mag gewoon jij tegen ons zeggen, ook tegen de opa´s en oma´s.
Tegen buren of onbekenden moet hij wel U zeggen.

Ik wens aangesproken te worden met mevrouw *achternaam* en met u..












Nee even serieus, gewoon je en mama graag.

Wat is er eigenlijk de reden van dat je vriend dat wil, MissBitchy?

Twellie schreef:Wat is er eigenlijk de reden van dat je vriend dat wil, MissBitchy?

Hij vindt het vooral een vorm van respect/beleefdheid. Hij vindt het 'gewoon niet klinken' als hij niet met u aangesproken zou worden.
Hij is wat dat betreft nogal ouderwets én als hij eenmaal iets in zijn hoofd heeft, kun je 'm daar maar moeilijk vanaf brengen...