U of jij zeggen tegen ouders?

Pfff ben net maar de langvermijdde discussie weer aangegaan....

Mijn vriend wil absoluut dat ons kind 'u' tegen ons gaat zeggen.
Ik vind dat echt verschrikkelijk!
We moesten beiden vroeger u tegen onze ouders zeggen, maar ik heb dat echt als negatief en afstandelijk ervaren.
Verder kan ik eigenlijk geen punten aandragen en zit er heus wel wat in de punten van m'n vriend, maar ik kan het niet anders omschrijven dan dat het mij persoonlijk dus héél erg tegenstaat.
Wat is jullie mening hierover?
En dan wil ik dus niet zozeer weten wat ze tegen jullie moeten/mogen zeggen, maar dus vooral waaróm je dat graag wilt...
(Buiten kijf staat trouwens voor mij wel dat ons kind tegen íedereen in eerste instantie 'u' moet zeggen, zeker tegen ouderen/onbekenden, gewoon omdat dat beleefd is. Mocht iemand aangeven dat ze best 'je' mogen zeggen, dan is dat natuurlijk verder prima, maar dus eerst 'u'.)

Echt wel jij.. U is zo afstandelijk..

Joli86 schreef:Echt wel jij.. U is zo afstandelijk..

+1

Jij tegen ons. Wij zijn zijn vader en moeder een geen buurvrouw oid.
Al hoef je ook weer geen vrienden te worden met je kind.
U tegen opa en oma vind ik wel gepast. Wij hebben nu die discussie hier. Ons nichtje zegt Opa en dan voornaam. Ik wil dat abosluut niet. Gewoon opa en oma. Mijn man vind dat niet. Phff haha.

Amber- schreef:

Joli86 schreef:Echt wel jij.. U is zo afstandelijk..

+1

+1

Ik zou het ook al heel wat vinden als een ander kind 'jij' zou zeggen ipv 'gij'.

Hier absoluut geen u zeggen, we zijn zijn ouders. Tegen opa en oma mag hij van ons gewoon opa en oma zeggen, u creert meteen zo'n afstandelijkheid vind ik.

Gewoon heit en mem of pap en mam. Geen jij of u.

Ja maar hoe moeten ze dan iets aan je vragen?
Bijv.: 'Pap, wil je/u een koekje?'

Ik noem mijn opa & oma u, mijn ouders je.

Je! Absoluut. Ik vind U ook afstandelijk en onderdanig klinken (voor mezelf dan) als kinderen dat tegen hun ouders zeggen.

Gewoon Jij.

Joli86 schreef:Echt wel jij.. U is zo afstandelijk..

+1

Ja idd, wil je er koekje? Papa, wil je mijn veter strikken (daar kan nog alsteblieft achter)

Rush schreef:Gewoon heit en mem of pap en mam. Geen jij of u.

Wat grappig. Had ik laatst een discussie over met een Friese vriendin. Ze vond het vreemd dat ik jij zei tegen m'n moeder. Maar dat kwam (geloof ik) omdat in het fries de gewoonte is om is om te zeggen bijv. "Wil mem dat even voor me doen?" (Maar dan op z'n fries) terwijl ik zou zeggen: "wil jij dat even voor me doen mam?"

Klopt dat zo een beetje Rush?

Guusje schreef:

Rush schreef:Gewoon heit en mem of pap en mam. Geen jij of u.

Wat grappig. Had ik laatst een discussie over met een Friese vriendin. Ze vond het vreemd dat ik jij zei tegen m'n moeder. Maar dat kwam (geloof ik) omdat in het fries de gewoonte is om is om te zeggen bijv. "Wil mem dat even voor me doen?" (Maar dan op z'n fries) terwijl ik zou zeggen: "wil jij dat even voor me doen mam?"

Klopt dat zo een beetje Rush?

Ja helemaal goed! En zo ook met opa's en oma's. Je zit nooit met u of jij. Best handig.

Dat klinkt voor mij zó raar Rush. Ik vind het zo vreemd als mensen over zichzelf of tegen een ander in de derde persoon praten.

Hier ook een absolute jij! Ik zeg ook jij tegen mijn ouders, maar wel op een toon dat er toch respect uit blijkt. Meestal is het ook de toon die de muziek maakt .

Opa's en oma's vind ik een beetje van de situatie afhangen: tegen de ouders van mijn moeder zeg/zei ik jij, terwijl aan de andere kant ik u zeg/zei... Maar, mijn ouders en schoonouders inschattend zal het wel jij worden hahaha.

Rush schreef:

Guusje schreef:

Rush schreef:Gewoon heit en mem of pap en mam. Geen jij of u.

Wat grappig. Had ik laatst een discussie over met een Friese vriendin. Ze vond het vreemd dat ik jij zei tegen m'n moeder. Maar dat kwam (geloof ik) omdat in het fries de gewoonte is om is om te zeggen bijv. "Wil mem dat even voor me doen?" (Maar dan op z'n fries) terwijl ik zou zeggen: "wil jij dat even voor me doen mam?"

Klopt dat zo een beetje Rush?

Ja helemaal goed! En zo ook met opa's en oma's. Je zit nooit met u of jij. Best handig.

Jeej.
Is idd wel handig, alleen in het Nederlands klinkt dat zo gek.

On topic: Ik zeg trouwens jij tegen m'n ouders en u tegen m'n oma en tegen sommige ooms en tantes.

Haha. Ja het is maar net hoe je dat gewend bent. Mijn mond viel open toen ik voor het eerst iemand jij hoorde zeggen tegen ouders. En nog steeds vind ik dat raar om te horen.

Ik wist ook nooit dat onze manier vreemd was hoor haha. Dacht dat iedereen het zo deed.

Guusje schreef:

Rush schreef:Gewoon heit en mem of pap en mam. Geen jij of u.

Wat grappig. Had ik laatst een discussie over met een Friese vriendin. Ze vond het vreemd dat ik jij zei tegen m'n moeder. Maar dat kwam (geloof ik) omdat in het fries de gewoonte is om is om te zeggen bijv. "Wil mem dat even voor me doen?" (Maar dan op z'n fries) terwijl ik zou zeggen: "wil jij dat even voor me doen mam?"

Klopt dat zo een beetje Rush?

Klopt! En zo doen wij dat ook. En dat met de pake's en beppe's net zo! Ik leer ze geen u te zeggen, vind ik inderdaad veel afstand creëren!

Oké, duidelijk de meerderheid hier is voor 'je'.

Meer argumenten dan ik zelf al had (afstandelijk etc.) hoor ik helaas ook niet...
Hoe kan ik dan ooit mijn vriend overtuigen??

Hij is daarin gewoon erg ouderwets denk ik, maar zonder goede argumenten zeker niet te overtuigen
Hij verwart het volgens mij ook een beetje met respect hebben, maar dat dwing je niet af door 'u' te zeggen.
Zoals Middleme hier net al zei: het is de toon die de muziek maakt...

Rush schreef:Haha. Ja het is maar net hoe je dat gewend bent. Mijn mond viel open toen ik voor het eerst iemand jij hoorde zeggen tegen ouders. En nog steeds vind ik dat raar om te horen.

Ik wist ook nooit dat onze manier vreemd was hoor haha. Dacht dat iedereen het zo deed.

Dat kan ik me goed voorstellen. Als kind vond ik het heel raar toen ik op de camping uitgelachen werd, omdat ik 'ons mam' zei . Tja, iedereen in mijn omgeving deed dat. Nu zeg ik dat niet meer, maar ik vind het wel onwennig om het niet te zeggen als ik in Brabant ben, maar ik vind het daar ook onwennig om het wel te zeggen, omdat ik dat nooit meer doe. Serieuze problemen . Volgens mij zeg ik alleen tegen mijn broer zo nu en dan nog 'ons pap' of 'ons mam'. Naar hem toe voelt het egoïstisch om over 'mijn vader' te praten, net alsof hij van mij is. Dat heb ik dan overgehouden aan mijn afkomst .

MissBitchy schreef:Oké, duidelijk de meerderheid hier is voor 'je'.

Meer argumenten dan ik zelf al had (afstandelijk etc.) hoor ik helaas ook niet...
Hoe kan ik dan ooit mijn vriend overtuigen??

Hij is daarin gewoon erg ouderwets denk ik, maar zonder goede argumenten zeker niet te overtuigen
Hij verwart het volgens mij ook een beetje met respect hebben, maar dat dwing je niet af door 'u' te zeggen.
Zoals Middleme hier net al zei: het is de toon die de muziek maakt...

Ik vind het inderdaad afstandelijk, maar ook alsof je respect op die manier af wilt dwingen. Als jij je gedraagt als een normale of goede ouder, dan heeft je kind vanzelfsprekend respect voor je. Dat wordt dan niet minder of meer door je kind 'u' tegen je te laten zeggen. Ik krijg altijd het gevoel als ik dat hoor dat een ouder onzeker is. Dat een ouder bang is dat het kind niet naar hem of haar op zal kijken wanneer het hem/haar op gelijke wijze toespreekt. Maar dat is een gevoel dat ik erbij heb, niet per se een feit, maar ik houd er gewoon niet van. Voor mij voelt het als nutteloos machtsvertoon.

Helemaal de kriebels krijg ik als ik een vader dan een kind van drie of zo hoor verbeteren: "Wilt U me de bal aangeven bedoel je?"

Gewoon jij, ik vind u zo onderdanig naar de ouders toe. Tegen opa/oma ook gewoon jij. Mijn ouders zijn nog niet zo oud

Ik vind U onnodig afstand creeeren, in ieder geval tot de ouders. En ik denk dat ik me vreselijk oud ga voelen, haha! Ik weet niet wat de beweegredenen van je vriend zijn, maar respect vind ik ook zitten in 'wil je' ipv 'je moet' bijv en alsjeblieft en dankjewel.

Verder denk ik dat U zeggen (net als jij) niet echt een functie heeft. Je kind zal niet meer respect voor je hebben alleen omdat het U zegt. Ten aanzien van anderen ligt dit anders, zeker in een eerste contact of zakelijk, maar bij je ouders denk ik van niet.