Balen jullie ook zo als....

...andere mensen dingen met je kind doen die je liever zelf als eerste had gedaan?

Met sommige dingen maakt het me weer niks uit. En andere dingen wil ik liever per se zelfs als eerste doen. Gewoon omdat ik dat leuk vind en het me een speciaal gevoel geeft om haar bepaalde dingen voor het eerst te zien doen. En als een ander het al heeft gedaan voelt het toch een soort van minder speciaal ofzo.
Haha soms vind ik mezelf echt een enorme aansteller en vraag ik me wel eens af of ik de enige ben. Aangezien mijn vriend echt nergens moeilijk over doet.

Ja, ik baalde een beetje toen mijn schoonzus een keer op R aan het passen was en zij hem 'hiep hiep hoera' (met de handjes in de lucht) had geleerd, dat had ik graag zelf willen doen. Maar ik vond het ook leuk dat hij het kon dus uiteindelijk geen probleem.

Haha herkenbaar inderdaad. Ik heb het nu bijvoorbeeld heel erg omdat ik niks met R. kan ondernemen. Iedereen neemt hem mee voor leuke dingen die ik zo graag met hem had willen doen. Maar goed, zolang de mensen maar veel foto's maken dan moet ik me er maar bij neerleggen.

Ja, maar ik kan zo geen voorbeeld geven mbt mijn eigen zoon, alles wat ik eerst met hem wilde doen, heb ik ook gedaan..gelukkig..

Gelukkig

Gisteren waren we even bij mijn schoonouders en zij zouden de dag erna (vandaag dus) oppassen op onze dochter.
We hadden pas verf gekocht enzo om straks met pasen samen eieren te schilderen. Dus dit vertelde ik aan schoonmoeder waarop zij gelijk zei: ''ooh ja leuk! Dat heb ik hier ook nog wel liggen. Dat ga ik gelijk morgen doen met haar.
Toen heb ik maar iets gezegd als goh beetje vroeg hé? Omdat ik het te stom vond om haar te weigeren eieren te schilderen. Maar het liefste had ik iets gezegd als '' nee niet doen dat wil ik doen''

Owh ja dat zou ik precies ook hebben. Ik vind het dan ook lastig om er wat van te zeggen want ze doen er geen kwaad mee maar toch...

Ja dat dus. En omdat ik de enige ben met deze gevoelens.
Ze doen het vast niet expres, maar zeggen het uit enthousiasme, maar toch....

Ja, herkenbaar. Zo zijn wij al snel met N. naar de dierentuin gegaan, omdat ik dat als eerste met haar wou doen

Ik had dat hier met de voorstelling van woezel en pip, dat had ik graag samen willen doen, maar nu ging ze met opa, oma en neefje. Daar heb ik wel even moeite mee.

Nee, ik geloof niet dat ik daar mee kan zitten eigenlijk..

Ik heb dat totaal niet. Mijn eerste keer voelt nog steeds bijzonder. Haar eerste lach was naar oma, eerste keer rollen bij papa, maar ik vind het nog steeds heel bijzonder als ze het voor de 1e keer dan bij mij doet. Al heeft ze het al 100x gedaan.

Ik kan daar soms ook best even van balen. En dan zijn het nog kleine dingetjes...
Gelukkig heeft hij de mijlpalen in zijn leventje bij ons gedaan, zoals eerste keer rollen, hardop lachen, gillen, staan aan tafel, kruipen, optrekken, losse stapjes etc etc. Als hij dat voor het eerst bij een ander zou doen zou ik zwaar teleurgesteld zijn

Vorige week dinsdag was het mooi weer en oma ging met S en zijn nichtje bellen blazen. Las ik 's avonds in het oppasboek. Dacht echt: ah dat had ik ook willen doen met hem! Maar zag later de foto's en hij had erg veel lol, dat maakt het dan weer goed
Tegen de herfst kocht mijn schoonmoeder een nieuwe fiets met kinderzitje. 'Nou kan ik ook fietsen met S!'. Heb toen gezegd dat we absoluut nog niet wouden dat hij met een ander mee ging fietsen omdat we dat nog eng vonden. Stiekem wouden we zelf voor de eerste keer fietsen met hem. En dat hebben we toen ook snel daarna gedaan Nu mag hij sowieso nog niet mee bij een ander op de fiets, eerst een helmpje aanschaffen.

Luce schreef:Nee, ik geloof niet dat ik daar mee kan zitten eigenlijk..

Ik ook niet.

Ypie schreef:Ik heb dat totaal niet. Mijn eerste keer voelt nog steeds bijzonder. Haar eerste lach was naar oma, eerste keer rollen bij papa, maar ik vind het nog steeds heel bijzonder als ze het voor de 1e keer dan bij mij doet. Al heeft ze het al 100x gedaan.

Dit soort dingen vind ik overigens ook niet erg. Maar bijvoorbeeld een eerste keer naar een theater is wel iets wat ik graag had willen doen, voordat iemand anders haar mee zou nemen. Het gaat hierbij puur om bepaalde belevingen van je kind, om de eerste reactie mee te maken. Een tweede keer theater is toch anders.

Ik heb dat eigenlijk niet zo. Ik zou ook niet weten waarom, het gaat om dat mijn kind het leuk heeft en dingen leert, en ik heb niet de illusie dat ik onmisbaar ben daarin, als moeder. Met andere mensen kunnen ze ook leuke nieuwe dingen doen.

Dat ja. Maar ik vind het wel leuk als er foto's of filmpjes gemaakt worden van bijzondere 'eerste keren'. De 'eerste keer' als hij een jaar of 18 is daar gelaten, daar hoef ik geen filmpje van

Dan issie wel laat tegen die tijd haha.

Maar idd ik geniet wel van de foto's. Ik zie mijn kind daar vreselijk veel lol op hebben en oma is gelukkig wel van de foto's maken. Lekker laten gaan. Ik lig er ook niet van wakker hoor, gelukkig niet
Met uitjes hoef ik nergens 'bang' voor te zijn. Oma heeft geen rijbewijs en S willen we nog niet bij een ander in de auto hebben, dus met opa zal hij ook niet snel weggaan. En in het dorp is er weinig. Zelf zijn we al bij veel verschillende dingen geweest, dus dat is niet meer zo speciaal.

Parisienne schreef:

Ypie schreef:Ik heb dat totaal niet. Mijn eerste keer voelt nog steeds bijzonder. Haar eerste lach was naar oma, eerste keer rollen bij papa, maar ik vind het nog steeds heel bijzonder als ze het voor de 1e keer dan bij mij doet. Al heeft ze het al 100x gedaan.

Dit soort dingen vind ik overigens ook niet erg. Maar bijvoorbeeld een eerste keer naar een theater is wel iets wat ik graag had willen doen, voordat iemand anders haar mee zou nemen. Het gaat hierbij puur om bepaalde belevingen van je kind, om de eerste reactie mee te maken. Een tweede keer theater is toch anders.

Tja, dat heb ik nog niet meegemaakt want L is nog niet zo oud. Bij een voorstelling kan ik het mij nog wel voorstellen, maar met eieren schilderen bijvoorbeeld niet. Wat dat betreft sluit ik mij aan bij Artemis. Ik kan niet 24/7 bij mijn kind zijn dus zal ik moeten accepteren dat ze de wereld soms ontdekt zonder mij.

Ik snap trouwens best dat je sommige dingen graag als eerste doet, maar de grens ligt voor mij echt bij mijn kind leuke dingen ontzeggen omdat ik de eerste wil zijn. Dusdanig je kind geen eieren mag verven omdat je het zelf eerst wil doen. Ik wilde graag voor het eerst naar de bios met ze, maar als mijn man of moeder dat eerder had gepland had ik dat echt niet geweigerd omdat het mij ook leuk lijkt. Dan zet ik mijn eigen belang wel erg boven het belang van mijn kind vind ik. En eieren verven vind ik persoonlijk een suf voorbeeld. Gun je moeder ook eens een eerste keer zeg.... Je kind heeft er toch niets aan dat oma geen leuke nieuwe dingen mag doen omdat mama eerst wil? Ik heb dan toch echt liever dat ze iets leuks doen, al ben ik daar dan zelf niet bij.

SarahKey, waarom wil je S. nog niet bij een ander in de auto hebben?

Ja, op een gegeven moment moest ik gaan werken om mijn zieke collega te vervangen en de enige oppas die ik kon vinden was mijn papa, maar die ging net met zijn gezin naar de dierentuin. Toen is Louise meegeweest, ik had het liever zelf met haar gedaan, maar het kon niet anders.

Filoria schreef:

Luce schreef:Nee, ik geloof niet dat ik daar mee kan zitten eigenlijk..

Ik ook niet.

Ik ook niet. Als ik me daar druk over moet maken moet ik agenda's bij gaan houden wat opa en oma allemaal uitvoeren op de oppasdagen. Als ik alles zelf als eerste wilde meemaken moest ik mijn baan opzeggen en lekker thuis zitten te wachten tot ze dat gaan doen en hele dagen alle verschillende uitstapjes maken om maar als eerst te zijn.. Nee ik hecht daar geen waarde aan. Elke eerste keer samen is gewoon leuk, al hebben ze het al 20x voor/bij een ander gedaan.

Luce schreef:SarahKey, waarom wil je S. nog niet bij een ander in de auto hebben?

Omdat ik graag zelf de controle wil hebben of S veilig van a naar b komt.
Ik vind het idee dat hij bij een ander in de auto gaat echt doodeng.
Hij gaat dus alleen mee met mij of met mijn man.

SarahKey schreef:

Luce schreef:SarahKey, waarom wil je S. nog niet bij een ander in de auto hebben?

Omdat ik graag zelf de controle wil hebben of S veilig van a naar b komt.
Ik vind het idee dat hij bij een ander in de auto gaat echt doodeng.
Hij gaat dus alleen mee met mij of met mijn man.

Je hoeft het nu nog niet te proberen, maar probeer voor de basisschool dit al wel eens gedaan te hebben. Met kinderfeestjes etc. gaan ze ( hier althans) regelmatig met de auto ergens heen. Je kan moeilijk als moeder met elk feestje mee gaan om heen en weer te rijden.

Alleen bij de specialere dingen zoals de eerste keer op de fiets. Maar verder maak ik mij daar niet druk over.