waarom en wanneer speen

Mijn zoon heeft nooit een speen gehad. De meeste zuigbehoefte werd gestild aan de borst, maar de eerste maanden heeft hij ook aardig wat tijd doorgebracht met mijn of mijn man z'n pink in de mond.

H. kreeg er 1 in de kraamweek. In het begin was het vanwege de zuigbehoefte en daarna een gewenning en om mee in te slapen. Vlak voor haar tweede verjaardag ging de laatste kapot en heeft ze hem zelf weggegooid en er nooit problemen van gemaakt.

Bij A. zijn we er ook meteen mee begonnen omdat hij enorm veel huilde en zo;n enorme honger had. We hoopte dat het daardoor wat beter zou gaan. We hebben verschillende geprobeerd maar hij wilde ze niet. Hij heeft heel lang onze pink gehad om in slaap te vallen en vanaf een week of 7/8 pakte hij de hondjes die bij hem in bed lagen en is hij op die oortjes gaan sabbelen. Dat doet hij nog steeds om in slaap te vallen.

Hier heeft ze hem gelijk in de kraamweek al gehad, en godzijdank.
Ik heb een onwijze hekel aan pinkgebruik, ik heb ook geen zin dat andere mensen het als een teken vinden dat ze zomaar hun pink in mijn dochter´s mond kunnen schuiven.
Ze heeft hem hier het 1ste jaar heel veel gehad, ze vond dat fijn en was al gefrustreerd genoeg. Een week of 8 terug zijn we gaan afbouwen, gelijk de 1ste keer snapte ze al dat haar speen in bed blijft, evenals haar knuffel. Als we op stap gaan neem ik hem mee, en als ze vervelend wordt krijgt ze hem, maar vraag ik hem terug dan krijg ik hem zo weer zonder problemen.
Ze krijgt hem hier trouwens wel vaak tussen 5 en 6 als we aan het koken zijn, dan is ze moe van een hele dag creche of spelen thuis, en dan is ze rustig. En als we boven gaan spelen, dan mag ze haar speen en knuffel, hij gaat alleen niet mee naar beneden.

Ik zei ook dat hier noooooit een pink in die babymondjes gestopt zou worden.
Maar als je kind moord en brand krijst en geen tut wil, dan ben je maar wat blij dat je een pink hebt
Hier heeft trouwens nooit iemand anders een pink in zijn mond gestopt.

Dan zal heus de nood wel aan de man komen idd, en als je het zelf doet is dat zo erg natuurlijk niet, maar eerlijk waar als ik iemand anders dat zou zien doen bij mijn kind, ben bang dat ik die vinger eraf hak

Sybella schreef:Ik zei ook dat hier noooooit een pink in die babymondjes gestopt zou worden.
Maar als je kind moord en brand krijst en geen tut wil, dan ben je maar wat blij dat je een pink hebt
Hier heeft trouwens nooit iemand anders een pink in zijn mond gestopt.

Hier hetzelfde, speen niet accepteren maar non stop krijssen dus krijg hij de pink overigens alleen die van ons en verder niemand.

Julian heeft wel een speentje. Ik móest wel. Toen hij 2 dagen oud was zoog hij gewoon zo hard aan alles.. Ik vind een speentje niet erg, bewust niet geven als je wéét dat hij er baad bij heeft vind ik pas erg. Dat afleren komt wel weer, heb nog nooit iemand van 18 speentjes zien zuigen. Duimen vind ik wel echt vreselijk en hoop dat Julian dat nooit doet, dat afleren lijkt me pas moeilijk. Ik vind het trouwens ook schattig staan, een lief speentje.

Parel schreef:als ik iemand anders dat zou zien doen bij mijn kind, ben bang dat ik die vinger eraf hak

Nou ik ook hoor, gelukkig is dat nooit aan de orde geweest.

Vanaf dat ze ongeveer een maand was, toen we langzaam de bv af gingen bouwen. We hebben m vanaf dag 2 geprobeerd, dochter zoog op alles wat dichtbij haar mondje kwam. Maar helaas wilde ze geen speen, dus liepen we dag in dag uit met de pink in haar mond. Toen ze overging op de fles, snapte ze m ineens. Ze heeft daarna altijd nog een enorme zuigbehoefte gehad. Ik merk pas sinds enkele weken dat dat minder geworden is. Sindsdien laten we haar tutje in bed en heeft ze m overdag niet meer nodig. Ze gebruikt hem nog nu om in slaap te komen. Wil proberen er voor haar eerste verjaardag vanaf te zijn, ze is nu 9 maanden.

Paper Crown schreef:Julian heeft wel een speentje. Ik móest wel. Toen hij 2 dagen oud was zoog hij gewoon zo hard aan alles.. Ik vind een speentje niet erg, bewust niet geven als je wéét dat hij er baad bij heeft vind ik pas erg. Dat afleren komt wel weer, heb nog nooit iemand van 18 speentjes zien zuigen. Duimen vind ik wel echt vreselijk en hoop dat Julian dat nooit doet, dat afleren lijkt me pas moeilijk. Ik vind het trouwens ook schattig staan, een lief speentje.

Dit dus. Mas kreeg hem ook in de kraamweek al. Toen hij 9 maanden was, ziek en snotterig werd wilde hij zijn speen niet meer. Na die week ziek heb ik hem nog wel gegeven maar hij wilde hem gewoon niet meer. Nu heeft hij alleen een knuffel.
Yas duimt vanaf dat ze een maand of 2 is, die wilde nooit een speentje. Nu duimt ze nog steeds maar alleen als ze gaat slapen of echt verdrietig is.

J. kreeg hem in het ziekenhuis een paar uur na z'n geboorte (zonder overleg, erg vervelend)
M. kreeg hem de tweede nacht toen was ze echt ontroostbaar, achteraf was dat gewoon honger doordat ze niks binnenkreeg van de borstvoeding.

Bij J. hebben we de speen weg gedaan toen hij twee was en goed sliep. M. heeft hem nog, vooral in bed maar ook nog regelmatig overdag. Bij haar wil ik ook gaan afbouwen als ze een tijd goed slaapt.