Even mn hart luchten, word hier zo onzeker door..

Ik weet dat ik niet iemand ben die veel op dit forum post maar ik wou toch even mijn verhaal kwijt. Kan bij mijn vriendinnen nu niet terecht kan op dit tijdstip en slapen lukt ook nog niet.
Ik date al een hele tijd met een hele leuke jongen. Samen koken, uit eten gaan, bios, bij elkaar slapen etc. Heel gezellig allemaal. Ik was en ben nog steeds echt gek op hem en hoopte dat het tussen ons iets zou kunnen worden. Hij zei dat hij mij ook heel leuk vond maar dat hij het rustig aan wilde doen. Hij was nog niet echt toe aan een relatie omdat hij nog niet zo heel lang vrijgezel was. Ik geloofde dat, of nou ja, hoopte dat vooral. Ik probeerde hem dus wat vrij te laten door niet al te claimerig te gaan doen. Ik hoopte dat hij dan uiteindelijk vanzelf wel aan meer vastigheid toe wilde zijn, misschien naief maar ik dacht dat omdat hij best een serieus persoon is en geen feestbeest ofzo. Nu hoorde ik de laatste tijd weinig van hem, het initiatief tot contact en afspreken moest van mijn kant komen. Hij was verder niet afstandelijk als ik hem zag, merkte daarin niks aan hem. Nu had ik vandaag al bijna twee weken niets van hem gehoord, ik liet zelf daarom ook niets van me horen omdat ik vond dat het ook wel eens van zijn kant kon komen. Maar omdat het zo lang duurde heb ik hem vanavond toch maar een whatsappje gestuurd hoe het met hem ging en dat we elkaar al zo lang niet gesproken hadden. Hij vertelde dat hij sinds twee maanden met een ander meisje aan het daten was en dat hij sinds een paar dagen een relatie met haar heeft. Nou dat kwam echt hard aan bij mij . Waarom sprak hij nog met mij af als hij ondertussen al een tijd met haar aan het daten is? Wat heeft zij wat ik niet heb en is hij nu ineens wel toe aan een relatie? Waarom vertel je zoiets op whatsapp en niet recht in mn gezicht? Hij voelde zich er erg rot onder en durfde het me niet te vertellen zei hij omdat hij me niet wilde kwetsen. Nou, ik voel me pas klote, ik zit steeds te huilen . Hij wil morgen langskomen om het uit te praten, ik weet nog niet of ik dat wil . Aan de ene kant wel omdat ik zo gek op hem ben maar aan de andere kant schiet ik daar niks mee op natuurlijk. Hij had het al eerder face to face moeten vertellen. Weet ook niet of ik reden heb om boos op hem te mogen zijn, want we hadden natuurlijk niets..
Het grote punt is dat ik zo onzeker wordt van dit soort dingen. Ben dan bang dat er iets mis met mij is, of dat ik het misschien helemaal verkeerd aanpak ofzo. Dit is namelijk niet de eerste keer dat zoiets mij overkomt. Ik heb best veel gedate en voor langere tijd ook maar uiteindelijk loopt het op niets uit. Ben ook een beetje bang om alleen te blijven, iedereen om me heen is aan t settelen. Mijn vriendinnen hebben daardoor ook niet echt vaak meer de behoefte om op stap te gaan, waardoor ik soms noodgedwongen thuis zit savonds in het weekend. Niet dat het uitgaan vooral om de mannen draait, maar je hebt hierbij wel meer kans om een leuke vent tegen te komen denk ik.
Is er iemand hier die zich er in herkend en hoe gaan jullie hier mee om?

Wat lullig voor je, snap dat je je daar rot door voelt! Ik vind het echt een klote actie van hem, twee maanden al met een ander?! Ik vind hem eigenlijk helemaal geen 'hele leuke jongen'.
Ik zou echt niet meer met hem gaan afspreken om 'dingen uit te praten', want er valt nergens over te praten. Ik zou het contact verbreken en het daarbij laten. En probeer het je niet onzeker te laten maken, jij hebt hier toch niets fout gedaan?

Polly schreef:Wat lullig voor je, snap dat je je daar rot door voelt! Ik vind het echt een klote actie van hem, twee maanden al met een ander?! Ik vind hem eigenlijk helemaal geen 'hele leuke jongen'.
Ik zou echt niet meer met hem gaan afspreken om 'dingen uit te praten', want er valt nergens over te praten. Ik zou het contact verbreken en het daarbij laten. En probeer het je niet onzeker te laten maken, jij hebt hier toch niets fout gedaan?

Hier sluit ik me bij aan.. jij hebt echt niks fout gedaan! En weet je, ik heb mezelf ook 100x die vraag gesteld over de kerel waar ik verliefd op was en hij niet op mij. HIj werd het wel op een ander, maar had sowieso een relatie. Waarom dat andere meisje wel en ik niet? Maar daar ís geen antwoord op te vinden, dat is het harde. Soms is er wel een klik en soms helaas niet. Dat ligt niet aan jou (sterker nog, ook ergens niet aan hem), maar aan een chemie die er wel of niet is.

Ga dus niet aan jezelf twijfelen! Wat zou je fout hebben gedaan? Iemand leuk vinden? Iemand toelaten? Iemand de ruimte geven? Kortom: niks.. Echt, kwel jezelf maar niet en laat hem maar hard in zijn sop gaar koken. Wat zou je nog moeten uitpraten? Hem zien zou je alleen maar meer pijn doen en wellicht hoop geven.. Niet doen dus!

Wat rot voor je zeg! Ik vind je verhaal heel herkenbaar en heb me op een soortgelijke manier bijna twee jaar aan het lijntje laten houden. Hoe moeilijk ook, maar laat hem los. Jij kunt zo net verder en hij wil helaas niet met jou verder.

Je kunt binnenkort best afspreken om dingen uit te praten, maar ik zou er nog even mee wachten. Omdat hij zich nu klote voelt hoef je dit niet te doen. Het gaat nu even niet om hem maar om jou en jij zult waarschijnlijk geen baat hebben bij nu afspreken.

Sterkte! En het maakt niet uit of je veel of weinig post, je verhaal mag je hier altijd doen!

Polly schreef:Wat lullig voor je, snap dat je je daar rot door voelt! Ik vind het echt een klote actie van hem, twee maanden al met een ander?! Ik vind hem eigenlijk helemaal geen 'hele leuke jongen'.
Ik zou echt niet meer met hem gaan afspreken om 'dingen uit te praten', want er valt nergens over te praten. Ik zou het contact verbreken en het daarbij laten. En probeer het je niet onzeker te laten maken, jij hebt hier toch niets fout gedaan?

Helemaal mee eens! Als hij gewoon meerdere tijd van twee walletjes eet, vind ik hem ook geen leuke jongen. Alsof hij jou gewoon achter de hand wilde houden. Jij hebt hier absoluut niets fouts gedaan!!

Wat rot en wat een ei. Niet onzeker door worden, jij hebt helemaal niks fout gedaan! Leuk dat hij je niet wil kwetsen maar eigenlijk is het gewoon een lafaard. Ik zou ook niet met hem gaan praten, want er valt eigenlijk niks meer te bespreken en wordt het waarschijnlijk alleen maar pijnlijk.

Fijn om jullie reacties te lezen, voel ik me gelijk een stuk beter en zekerder door. Als ik mijn post terug lees klinkt het misschien allemaal wel wat dramatisch, maar ik voelde me gisteren gewoon echt rot. Kijk er nu weer wat helderder tegen aan. Ik denk dat ik hem idd niet langs laat komen vanavond, want waarschijnlijk doet hij dat alleen maar voor zichzelf omdat hij zich schuldig voelt. Wat ik t moeilijkste vind is dat ik zo aan hem gehecht ben geraakt, want we gingen al zo'n tijd met elkaar om. Die verliefdheid gaat wel weg maar onze vriendschap ga ik echt missen, de gesprekken en lol die we samen hadden.
Komende tijd dus maar veel andere leuke dingen gaan doen. En ik ga me echt voornemen voortaan minder naief te zijn en me nooit meer zo lang aan t lijntje te laten houden!

Toch nog even een update omdat gister zo'n vreemde avond was. Hij stond gisteravond alsnog plotseling voor de deur. Dus heb hem toen toch maar even binnen gelaten. Hij voelde zich zo rot, had de vorige nacht niet kunnen slapen, wilde het uitleggen etc. Heb boos en huilend hem gezegt hoe laf hij is en dat hij me echt gewetst heeft. Hij had de tranen toen zelf ook in zijn ogen staan en zei dat hij echt zo stom was geweest. Hij zei dat hij met ons allebei afsprak omdat hij niet wist of het wat met dat andere meisje ging worden, hij had nog niet echt gevoelens voor haar (lekker van twee walletjes eten idd, net wat iemand van jullie al zei). En dat terwijl hij vlak daarna ineens een relatie met haar heeft, hij vond dat hij het niet kon maken om maar wat met haar 'aan te kloten' omdat ze de zus is van een vriend van hem. Anders was het nooit zo gegaan zei hij.
Uiteindelijk gaf hij mij een knuffel en wilde me zo wat niet meer loslaten en probeerde me toen nog te zoenen:O. Hij was nog teleurgesteld ook toen ik zei dat dit echt kon:x. Het kwam omdat het zo vertrouwd voelt zei hij en hij juist door me wordt aangetrokken omdat ik hem zo af wijs. Ik moest hem zo wat dwingen om weg te gaan want hij bleef maar hangen. Waarschijnlijk omdat ik had gezegt dat ik hem hierna niet meer wilde zien. Daarna whatsappte hij nog dat hij t zo moeilijk vind en blabla, heb teruggestuurd dat ik ging slapen en dat hij dat beter ook maar kon gaan doen.
Echt wat een persoon, heb me echt in hem vergist. Je zou haast denken dat dit over een puber gaat maar dit is een volwassen man van 28. Moet eerlijk zeggen dat ik me nu juist alleen maar beter voel door gisteravond. Met zo'n onbetrouwbaar persoon zou ik niet eens wat willen en heb medelijden met dat meisje.

Jemig wat een klootviool. Jou nog proberen te zoenen . Ik hoop dat je snel een leuke man tegenkomt die wel voor de volle 100% voor je gaat!

Wow, wat een lul, en wat goed van je dat je toch zo duidelijk tegen hem bent geweest ondanks dat je gevoelens voor hem hebt!

Heel goed! Eigenlijk mag je blij zijn dat het niks is geworden. Maar ik snap wel dat je je nu wel even extra alleen voelt.