Bang voor een relatie?

Ik ben nu al bijna 1.5 maand in contact met een leuke jongen. We hebben al een aantal keer afgesproken en het klikt erg goed. Ik voel me op m'n gemak bij hem en weet dat ik mezelf kan zijn. Verder kan ik goed en gezellig met het kletsen.
Nu sprak ik hem vandaag en hij vroeg hoe ik het nu verder zag tussen ons?

Dit maakte me opeens heel bang. Ik moet zeggen dat ik nog niet heel veel relaties gehad heb en het mij altijd heel veel tijd nodig heeft. Ik vind hem heel lief, gezellig en leuk, maar het idee dat ik nu een relatie zou krijgen, maakt me opeens heel erg bang. Vrijdag komt hij weer en dan komt het natuurlijk weer te sprake. Wat moet ik zeggen?

Hebben jullie dat ook wel eens gehad dat je bang bent om in een relatie te stappen? Hoe ging je daarmee om?
Hebben jullie tips?

Overigens is er ook nog niets gebeurd omdat ik het allemaal te eng vind

Ik denk dat je het beste eerlijk kan zijn over je onzekerheden. Vertel hem dat het je een beetje beangstigd. Misschien kan hij je er dan wel een beetje mee helpen. Vind je deze jongen echt leuk? als dat zo is weet je het misschien over een tijdje wat beter. Soms heeft het gewoon een beetje tijd nodig. Dus als hij jou die tijd wilt geven (en als hij je echt leuk vindt geeft hij jou die tijd vast wel), hoef je er natuurlijk nog niet meteen een naambordje aan te hangen. Dat kan altijd later nog.

''Maar je kan je hart niet sluiten voor de gevoelens die je niet wilt voelen.''

Dus ja... wat voel je voor hem? En probeer die gevoelens niet weg te drukken.
Je zegt dat jij je op je gemak voelt bij hem. Dan moet dit toch wel bespreekbaar zijn.
Of voel je juist niks voor hem en vind je dat lastig om hem te vertellen?

*weg*

Ik ben ook altijd bang geweest voor een relatie. Als het in de 'date fase' te dichtbij kwam, dan holde ik hard weg. Het was voor mij denk ik het onbekende, omdat ik nooit eerder een relatie heb gehad.
Momenteel is het anders, omdat het nu meer van mijn kant komt dat ik iemand leuk vind. En nu ben ik niet zozeer bang voor een relatie, maar bang om afgewezen te worden.

Ik snap denk ik dus wel wat je bedoelt. En als je je echt zo op je gemak voelt bij die jongen zoals je zegt, dan zouden dit soort dingen ook wel bespreekbaar moeten zijn, toch? Denk dat hij het alleen maar fijn vind om dit uit je mond te horen...Als hij je echt leuk vind wil hij je echt wel die tijd geven!

Ik heb hier alleen last van als ik nog niet toe ben aan een relatie. Zoals nu... kom net uit een relatie met samenwonen en al... en heb dit nog niet verwerkt. Moet er niet aan denken om nu weer opnieuw iets op te bouwen :S
En ja... misschien heeft het te maken met bang zijn dat die relatie ook weer gaat stuk lopen? Of heb jij het idee dat het ergens anders aan ligt?