bang voor maagonderzoek

Sinds december heb ik last van maagklachten.
Ik had van de dokte voor 8 weken omeprazol medicijnen gekregen. Dit hielp na een tijdje goed. Nu ben ik hier sinds anderhalve week mee gestopt en de klachten zouden dus weg moeten gaan maar na 2 dagen kwamen deze klachten toch weer terug. Volgens de huisarts is dit het 'rebount effect' en is het normaak dat de klachten 1 week terug kunnen komen.
Ik heb het dus nog een paar dagen aangekeken en het ging inderdaad beter. Helaas duurde dat maar 3 dagen en heb ik nu weer last.

Ik heb met de HA afgesproken dat ik komende week terug bel als de klachten niet weg zijn, dan gaan we verder kijken.
Nu ben ik dus zo ontzettend bang voor een maagonderzoek waarbij een slang je keel in gaat! Bij het idee alleen al raak ik al in paniek. Pfff!

Ik hoop zo op een wonder dat ik morgen wakker wordt en nergens last meer van heb maar dat is tot nu toe helaas niet gebeurd.

Heeft iemand hier ervaring met zon onderzoek? Of met maagklachten die aanhielden, en wat is toen gedaan eraan?

Het lijken trouwens echt klachten van maagzuur.

Ik denk, als je voorbereid bent op zo'n onderzoek en je iemand meeneemt het een stuk minder erg is. Natuurlijk voelt het niet fijn, maar het is te doen.

Ik heb mijn minder goede ervaring in een spoiler gezet, ik weet niet of je het wel wilt lezen, het is namelijk niet zo leuk.

Spoiler:

Ik had ook altijd veel maag en darmklachten en kreeg daarom ook een maagonderzoek. Ik zag er ook wat tegenop, maar het viel mij eigenlijk mee. Het is wel erg vervelend, maar als je rustig door je neus blijft ademen en probeert te ontspannen (dus niet verkrampen) dan is het wel te doen. Na afloop had ik wel heel erg last van tintelende mond en handen, dus ik was aan het hyperventileren (geweest) en ik was ook wel wat overstuur, maar achteraf viel het mee. Hopelijk geldt dat voor jou ook. Ik bleek uiteindelijk een maagzweer te hebben, dus maar goed dat het onderzoek gedaan werd. En hier heb ik medicijnen voor gekregen. Soms als de klachten weer wat terug lijken te komen, dan krijg ik gelijk maagzuurremmers voorgeschreven.

Ik heb jaren geleden ook een maagonderzoek gehad. Het is niet leuk, maar wel te doen...als je rustig kunt blijven tenminste Verstand op nul, rustig door je neus ademen en jezelf proberen af te sluiten. Dit hielp bij mij heel erg.
Ik had de pech dat ik een ouder apparaat had, de andere was 'bezet' want ik hoorde de zuster nog vragen aan haar collega waarom ze met deze moesten. Hiervan was de slang veel dikker, het paste echt nét in m'n keel. Het zelf doorslikken van die slang voelt heel tegenstrijdig en onnatuurlijk, maar verstand op nul en gaan. Je snapt ook meteen waarom je écht nuchter moet zijn, ik moest wel wat kokhalzen en als ik me druk maakte kwam dat steeds op. Als die er eenmaal inzit, rustig door je neus ademen en ontspannen.

Ik heb twee maanden geleden een echo via de slokdarm gehad.
Dit was niet voor mijn maag, maar voor het hart, toch kan je het zeker met elkaar vergelijken.

Ik was van te voren heul erg zenuwachtig en dit heb ik ook gewoon eerlijk gezegd tegen de verpleegkundige.
Dit pakte ze goed op, want ze legde alles heel rustig uit.
Ik kreeg een operatie-schortje aan. Ik moest toen op een 'bank' (hoe noem je zoiets ook alweer?) gaan zitten en toen kreeg ik een verdovende spray in mijn mond/keel gespoten. Een mega vieze smaak en daarna voelt je mond/tong helemaal 'dof', je kunt dan ook bijna niet meer slikken, omdat alles ook dik wordt.
Daarna moest ik op die 'bank' gaan liggen. Op mijn zij. De arts kwam binnen en legde uit dat ik eerst een 'bitje' in mijn mond kreeg. Dit is om je tanden te beschermen tegen de slang. Het is een bitje met een gat er in waardoor de slang gestoken wordt. Dat bitje moet je dichtbijten.
Op de slang zit een soort glijmiddel. De arts vertelde me dat zodra de slang naar binnen gaat je heel rustig door je neus moet ademen en dat het gedeelte achter je tong (dus zodra de slang je tong voorbij gaat) dat dat het vervelendste gedeelte is. Je gaat dan kokhalzen en dat voelt ook het meest onnatuurlijk. De arts zal je dan vertellen of je wel/niet mee mag slikken. Bij mij was dat niet nodig.
Als de slang er eenmaal inzit moet je proberen heel rustig te blijven, rustig ademen en je moet je speeksel gewoon laten lopen, slikken kan namelijk (bijna) niet. Ook voel je de slang heel vaak heen en weer bewegen, dat is wat vervelend.
Eigenlijk had de slang ongeveer een minuut of 10 in mijn slokdarm moeten blijven, maar omdat ze die dag een nieuw software systeem hadden gekregen wilde de arts er een beetje mee 'spelen', écht gatver...want die slang zat er uiteindelijk 20 minuten in. Méér dan genoeg!

Al met al vond ik het onderzoek niet fijn, maar ook niet verschrikkelijk.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Ik heb voor mijn galblaas toen zo'n onderzoek gehad en het is me 100% mee gevallen. De slang door slikken is even vervelend maar na dat punt viel het me mee. Bij mij moesten ze ook nog wat meer doen, maar de verpleegkundige verbaasde zich er tOen over hoe relaxt ik na die tijd was.

Mijn moeder heeft ook zo'n maagonderzoek gehad en zij heeft een roesje(heet dat zo? ze kreeg dus een lichte slaap, niet narcose, maar ook niet bij) omdat ze niet goed kan ademen door haar neus. Ook heb ik wel eens gehoord dat mensen die vreselijk bang zijn en panisch kunnen worden ook zo'n slaapje krijgen.

Schaapke schreef:
Eigenlijk had de slang ongeveer een minuut of 10 in mijn slokdarm moeten blijven, maar omdat ze die dag een nieuw software systeem hadden gekregen wilde de arts er een beetje mee 'spelen', écht gatver...want die slang zat er uiteindelijk 20 minuten in. Méér dan genoeg!

Daar zou ik dan wel heel erg pissig om zijn geweest, je laat een vervelend onderzoek toch niet twee keer zo lang duren als nodig is omdat jij met een softwaresysteem wil spelen? Ik denk dat ik serieus had overwogen om een klacht in te dienen.

Bedankt voor jullie berichtjes.
Moet alleen zeggen dat het me niet heeft gerust gesteld...
Ik begrijp inderdaad wel dat je het beste kan ontspannen en waarschijnlijk overleef ik het heus wel maar kan me altijd vantevoren helemaal gek maken. Zal niet raar staan te kijken als daardoor mijn maagklachten nog niet over zijn...

Eerst maar eens volgende week met de huisarts overleggen. Ze zei dat eerst nog ontlasting wordt getest.

Ik heb ook een aantal keer een maag onderzoek gehad. Ik zal mijn ervaringen niet delen want dat is echt een ramp. Maar mocht je echt een onderzoek moeten, geef het dan heel duidelijk aan dat je het eng vind of dat je bang bent. Ze nemen dan juist de tijd om alles zo goed mogelijk uit te leggen en voor te doen ( mits dat kan ) ookal zijn mijn ervaringen niet prettig maar aan de uitleg van de specialist en de asistente had ik wel heel veel!

Ik heb ook 2x zo'n onderzoek gehad. De eerste keer met roesje, ging prima. Ik was echt panisch voor dat onderzoek, en mijn arts adviseerde daarom een roesje. Ik probeerde me zoveel mogelijk te ontspannen, kreeg een roesje, alles ging goed en achteraf weet ik er zelfs niks meer van. Zou het op die manier zo weer doen (bij wijze van spreken natuurlijk, liever niet als het niet nodig is).

De tweede keer zou ik weer een roesje krijgen. Was mijn eigen arts ineens verhinderd en kreeg ik een of andere bitch die mij wel even zou overtuigen hoe stoer het wel niet zou zijn om het zonder roesje te doen (ze had gewoon geen zin in extra werk, want dat is een roesje namelijk voor het zh). Ze bleef maar doorgaan en uiteindelijk ben ik gezwicht. Dat mens heeft er spijt van gekregen! Hoe ik ook mijn best deed om rustig te bleven, met die slang in mijn keel raakte ik volledig in paniek en in een reflex heb ik die hele slang eruit getrokken

Toen kreeg ik alsnog een roesje (onder luid gemopper van de arts dat het zonder roesje blijkbaar niet ging, joh!), maar dat was ook maar gedeeltelijk een succes. De slang kon ik hierdoor wel accepteren, maar ik lag te vechten als een bezetene (er zaten 3 verpleegkundigen ongeveer bovenop me om me in bedwang te houden). Achteraf vertelden ze me dat zo'n roesje je gemoedstoestand kan versterken, dat bleek dus wel. Had dus verstandiger geweest om me meteen dat roesje te geven, net zoals de eerste keer.

Mijn tweede verhaal is dus niet bepaald bemoedigend, maar ik wil er mee aangeven dat je je dus beter niet van een roesje af kunt laten praten als je van plan bent er een te nemen (voor zover je dat mag kiezen).

Susan schreef:

Schaapke schreef:
Eigenlijk had de slang ongeveer een minuut of 10 in mijn slokdarm moeten blijven, maar omdat ze die dag een nieuw software systeem hadden gekregen wilde de arts er een beetje mee 'spelen', écht gatver...want die slang zat er uiteindelijk 20 minuten in. Méér dan genoeg!

Daar zou ik dan wel heel erg pissig om zijn geweest, je laat een vervelend onderzoek toch niet twee keer zo lang duren als nodig is omdat jij met een softwaresysteem wil spelen? Ik denk dat ik serieus had overwogen om een klacht in te dienen.

Ja, ik heb dat wel overwogen, maar zit op t moment met zoveel dingen en medische toestanden aan zijn hoofd dat ik daar liever mijn energie voor wil gebruiken.

Schaapke schreef:

Susan schreef:

Schaapke schreef:
Eigenlijk had de slang ongeveer een minuut of 10 in mijn slokdarm moeten blijven, maar omdat ze die dag een nieuw software systeem hadden gekregen wilde de arts er een beetje mee 'spelen', écht gatver...want die slang zat er uiteindelijk 20 minuten in. Méér dan genoeg!

Daar zou ik dan wel heel erg pissig om zijn geweest, je laat een vervelend onderzoek toch niet twee keer zo lang duren als nodig is omdat jij met een softwaresysteem wil spelen? Ik denk dat ik serieus had overwogen om een klacht in te dienen.

Ja, ik heb dat wel overwogen, maar zit op t moment met zoveel dingen en medische toestanden aan zijn hoofd dat ik daar liever mijn energie voor wil gebruiken.

Als je er echt de energie niet voor hebt moet je het niet doen, maar je kunt er allicht een telefoontje naar het ziekenhuis aan wagen.

Een tijd terug heb ik deze topic geopend.
Inmiddels heb ik op 1 oktober het onderzoek dan eindelijk gehad.

Het onderzoek heeft plaats gevonden in een diagnostisch centrum en heb een roesje gekregen.
De verplegers waren erg lief en geduldig.
Van het hele onderzoek heb ik niets mee gekregen dus dat was erg fijn!

De arts heeft niets gevonden. Wel zijn er wat biopten genomen voor onderzoek. (Voor de zekerheid) De uitslag krijg ik volgende week.

Ook ik heb het dus overleefd en wilde het hier even delen.

Goed om te lezen, fijn dat t meegevallen is!