Wat moet ik nou?

Ik weet even niet zo heel goed wat ik ermee aan moet, dus al jullie meningen en tips zijn welkom.

Eind december is mijn relatie op een best hele heftige manier uit gegaan.
Toen ik me op een avond zat te vervelen heb ik me ingeschreven op Lexa. Eigenlijk alleen uit nieuwsgierigheid, niet omdat ik al op zoek was, alles behalve dat zelfs. Ik erd echt misselijk van al die foto's, en zocht de foto van mijn ex overal....

Maar opeens...was daar een reactie van een superleuke jongen, die ook nog eens in dezelfde woonplaats woont als ik.
Na heel wat heen en weer gemail /ge-app, hebben we vorige week onze 1e date gehad. En inmiddels heb ik hem erna alweer 3x gezien, en is er ook gezoend.

Hij is eigenlijk in alles perfect, en echt wat ik zoek en wat ik bij mijn ex gemist heb; romantisch, geinteresseerd, geduldig, en daarnaast ook nog eens een verschrikkelijk lekker ding
Echt een man waar ik binnen no time verliefd op zou kunnen worden, maar..... dit soort gevoelens zijn er niet.
Ik vind het leuk als ik hem zie, maar vind het ook prima als ik hem een paar dagen niet zie.... heb niet zoiets dat ik telkens aan hem denk of bij hem wil zijn ofzo.

Het is gewoon de perfect man voor me, maar ik denk dat het beter was geweest als hij een halfjaartje later voorbij was gekomen. Ik heb het gevoel dat ik nog niet genoeg over mijn ex heen ben, en denk dat ik nog niet genoeg open sta voor iets nieuws....


Grrr.... ik weet het gewoon niet! Moet ik hier nou mee doorgaan? of ermee stoppen, even rustig mijn leven op orde krijgen en vrijgezel zijn en dan deze leuke man laten schieten?

Of gewoon genieten van de dates die er zijn en alles wat er gebeurd.
Je hoeft toch niet gelijk een zwart/wit keuze te maken. Even lekker in het grijze kan ook erg fijn zijn.

Ja daar heb je wel gelijk in, maar als hij dan begint te vertellen dat hij vlinders in z'n buik begint te krijgen, denk ik meteen "help....die heb ik niet". En dan ga ik me afvragen of ze nog wel zullen komen.... of dat ik gewoon meer tijd nodig heb.

Zolang je hem wel leuk vindt, zou ik gewoon de tijd nemen om hem te leren kennen en te kijken wat ervan komt. Je kunt de tijd nu toch niet meer terugdraaien, je bent nu al aan het daten en je kunt ook moeilijk tegen hem zeggen dat je hem een half jaar niet wil zien en dan verder wil kijken, want ik denk dat je hem dan wel kwijt bent. Je kunt wel eerlijk zeggen dat je niet heel hard van stapel wil lopen, en als je weet dat het er echt niet in zit moet je natuurlijk ook eerlijk zijn, maar ik zou me er niet van laten weerhouden om hem beter te leren kennen puur omdat je nog niet tot over je oren verliefd bent en je niet halsoverkop ergens in wil storten.

Dankjewel voor je reactie Susan.
Omdat ik nog geen verliefde gevoelens heb, en hij aangeeft die wel te hebben, voelt het alsof ik hem aan het lijntje houdt. Wat op zich niet zo is, want ik ben vanaf het begin duidelijk geweest over mijn relatie hiervoor enzo....maar toch.

Ja ik weet het, ik maak het mezelf waarschijnlijk weer allemaal veel te moeilijk. Ik denk meteen te ver, alsof ik morgen meteen in en serieuze relatie zit

Ik zou wel eerlijk naar hem zijn over dat je nog geen echte gevoelens voor hem hebt. Hij geeft namelijk duidelijk aan dat hij verliefd op je aan het worden is en mochten de verliefde gevoelens voor jou uitblijven dan komt de klap wat minder hard aan en misschien kiest hij er dan nu liever voor om het contact te verbreken om niet (verder) gekwetst te worden.

Ach, je hebt nog maar drie dates gehad. Waarvan ik de eerste eigenlijk niet als date mee reken, want dat was puur een ontmoetingsdate. Laat het gewoon even op zijn beloop. Spreek nog een aantal keer af en kijk wat er gebeurt.

Als het gevoel er echt niet is, dan houdt het op natuurlijk. Maar na 1,5e week hoeft er nog geen sprake te zijn van een relatie. Gun jezelf de tijd om uit te zoeken of het er in zit ja of nee. Je hoeft daar nu nog niets over te beslissen!

Aan het lijntje houden vind ik alleen als je nu al weet dat je nooit gevoelend gaat krijgen, niet nu het nog alle kanten op kan. Ik zou er nu juist niet over beginnen, ik zou er nu gewoon nog even geen uitspraken over doen. Als je nu gaat zeggen dat je geen gevoelens hebt dan heb je kans dat dat nog lang tussen jullie in blijft hangen, ook als jij eenmaal wel gevoelens hebt. Je moet er natuurlijk niet over gaan liegen als hij het echt vraagt, maar ik vind het niet iets wat je nu per se hoeft te gaan zeggen, juist omdat het nog zo open ligt.

Go with the flow, maar blijf altijd eerlijk en duidelijk.

Misschien heb je er iets aan, maar ik ben ook nooit echt verliefd geweest op mijn man. Ik vond hem leuk, dat wel, maar daarvoor was er een andere jongen (half jaar ervoor) die mij min of meer gekwetst had, waardoor ik niet zo snel echt mezelf aan mijn gevoel over durfde te geven of zo. Ik vond mijn man wel leuk, en later is dat over gegaan in houden van. Maar ik kan me niet herinneren dat ik ooit verliefd ben geweest op hem.

Dankjewel Viva, zou best kunnen dat het bij mij ook zo is dan.
Het lijkt inderdaad alsof ik een soort beschermend muurtje om mezelf heen heb gebouwd. Zolang ik me er niet aan overgeef, kan ik ook niet meer zo gekwetst worden.

Maar.... Ik heb steeds meer het gevoel dat het aflopende zaak is.
Hij wilde vanavond heel lief voor Valentijnsdag langskomen,maar ik heb hem met een smoesje afgewimpeld omdat ik eigenlijk veel liever lekker met een koppie thee,onder een fleecedekentje tv wilde kijken... Geen goed teken he?

Hoezo geen goed teken? Ik klink nu misschien als een bitch, maar soms is egoïstisch zijn niet erg, hoor. Soms is 't zelfs nodig.

Je wilt gewoon nog niet te hard van stapel lopen, en nog niet elke dag bij hem zijn, prima toch!
Ik hoef ook niet elke avond gezellig met mijn man samen op de bank te zitten :p

Maar een avondje alleen op de bank willen zitten, of gewoon echt geen zin hebben om hem te zien.... zit daar geen verschil tussen?

Nou kom ik net thuis, hangt er een tasje aan de deur met daarin een bosje bloemen en een valentijnskaartje....

Een man kan nog zo perfect zijn, maar als je 'het' niet voelt, dan zal het hem ook niet gaan worden. Mijn ervaring iig.

Ik wíl het zo graag voelen, want hij is gewoon op alle vlakken perfect.....

JaneDoe schreef:Maar een avondje alleen op de bank willen zitten, of gewoon echt geen zin hebben om hem te zien.... zit daar geen verschil tussen?

Nou kom ik net thuis, hangt er een tasje aan de deur met daarin een bosje bloemen en een valentijnskaartje....

Dat je het verliefde gevoel niet hebt dat hoeft niet altijd wat te zeggen, maar uit deze post maak ik zelfs op dat er een hoop irritatie bij jou zit, richting hem. Dan denk ik juist dat het maar beter is om zo snel mogelijk duidelijk te maken dat het gevoel er voor jou niet is, anders houd je hem idd aan het lijntje.

Nee irritatie is er absoluut niet. Ik merk alleen dat hij mij heel graag wil zien en graag bij me wil zijn, en ik heb dat omgekeerd niet zo sterk. Als ik eenmaal bij hem ben is het leuk en fijn, maar ik had vanavond véél meer zin om lekker in m'n eentje in bad te liggen en film te kijken, dan bij hem te zijn....

JaneDoe schreef:Ik wíl het zo graag voelen, want hij is gewoon op alle vlakken perfect.....

Ik ken dat wel.

Er was ooit eens een man in mijn leven, die aan alle punten van 'mijn papiertje' voldeed en nog meer aan dat papiertje van anderen. Maar wat ik ook probeerde, ik werd niet verliefd. En ik wilde zo ontzettend graag.

Ik snap dat je het heel graag wilt. Maar liefde laat zich niet dwingen, natuurlijk.

Wat vervelend! Maar ik zou toch eerlijk tegen hem zijn dat je toch de tijd nodig hebt.
Mss komen er da ook eerder gevoelens als de druk voor jou minder is.

Ik kan me heel goed voorstellen dat het gewoon te snel is voor jou; dat je pas over een tijdje als je je verdriet verwerkt hebt weer verliefd kan worden. En ik zou dat als ik jou was gewoon eerlijk aan hem vertellen. Je kan wel voorstellen gewoon contact te houden, en wie weet komen die gevoelens op een dag wel. Maar het is denk ik wel zo eerlijk naar hem toe als je vertelt dat het nu nog niet zo ver is.

Gelukkig is hij superlief en begripvol (ja de mindere eigenschappen zijn nog niet te ontdekken tot nu toe ), en hij geeft aan me alle tijd te willen geven.
Zo smste hij net dat hij me dit weekend niet gaat smsen en niet met me gaat afspreken. Hij wil het heel graag, maar denkt dat het voor mij beter is als hij even een weekend geen contact zoekt, en ik geloof dat hij daar inderdaad wel eens gelijk in kan hebben.

Ik moet ook héél erg wennen aan iemand die zó het beste met me voor heeft, en zoveel begrip en geduld heeft....dat is dan wel weer heel erg lief

Nyx schreef:Een man kan nog zo perfect zijn, maar als je 'het' niet voelt, dan zal het hem ook niet gaan worden. Mijn ervaring iig.

Hier sluit ik me bij aan. Soms heeft het niet zo mogen zijn om maar even een cliché te gebruiken.

Ik snap het wel, je bent net uit een relatie, het kan nu vooral even lekker zijn om je eigen dingen te doen en geen rekening te houden met een ander. Ik vraag me alleen wel af of het niet beter zou zijn om tegen hem te zeggen dat het (voorlopig) niet gaat werken voor jou, hij is duidelijk wel verliefd op jou, of vind je heel erg leuk, en hij probeert zich nu al een beetje in allerlei bochten te wringen om te doen wat goed voor jou is, en wat jij wil (niet smsen/niet afspreken terwijl hij wel wil). Maar ik vind dat eigenlijk ook een beetje lullig naar hem toe, ook al kan hij er natuurlijk altijd zelf mee stoppen, ik zou me er niet helemaal prettig bij voelen als ik weet dat de ander wel verliefd is, en ik zelf niet zou weten of ik dat wel ga worden.

Hij weet het, ik heb eerlijk tegen hem verteld dat ik geen vlinders voel, en zelf betwijfel of die nog wel gaan komen.
Als reactie daarop wordt hij alleen maar liever, en geeft aan op me te willen wachten, en al het geduld te tonen.
Ik weet niet zo goed wat ik er mee moet.

En inderdaad, op dit moment kan ik er echt van genieten om even mijn eigen ding te doen, en ik kan er ook echt naar uitkijken om straks opnieuw te beginnen in een huisje helemaal van mij alleen. Al weet ik dan dat ik na een paar maanden toch wel weer iemand om me heen ga missen.