Hoe ging jij om met de pijn tijdens de weeen?

De 1e 4 cm waren te doen. Deze had ik tussen het slapen door.
toen kreeg ik infuus, eerst was dit nog redelijk te doen. tussen de weeen door dutte ik weg. Maar dat infuus werd steeds hoger gezet en op gegeven moment werd het heftig.
Ik kon alleen maar op mijn zij liggen. Op mijn rug werd ik naar en aan staan of lopen moest ik al helemaal niet denken.
Proberen t concentreren op de weeën en puffen, puffen, puffen.
Soms lukte dit niet goed en toen heb ik echt wel gegild van pijn en geroepen dat ik niet meer wilde en dat ik niet me kon tegen mijn man vooral en hopen dt ik snel bij de 10 cm kwam.

Ik heb alleen maar op bed gelegen, op mijn rug en een beetje op mijn zij. Ik heb heel even geprobeerd om te gaan staan maar dit vond ik echt niks dus ben snel terug gaan liggen. Heb echt gepuft bij een wee en had dan de rand van het bed stevig vast. Zoiezo heb ik niet gepraat eigelijk en wilde gewoon stil liggen en stilte verder.

Waarschijnlijk ben ik 1 van de weinige maar ik vond het goed te doen. Had veel aan puffen en een kruik in mijn rug.

Zei vd week nog tegen mijn man ik beval nog liever dan dat ik naar de tandarts ga (.moet nog steeds een gaatje laten vullen

Ik heb grotendeels op bed doorgebracht bij de 1e en dan met name op mijn zij gelegen en weeen weggepuft terwijl mijn man mijn rug masseerde.
Bij de 2e wilde ik wat gaan lopen door zkh maar was niet te doen doordat ik gelijk heftige weeen had. Heb voornamelijk op bed gezeten, op mijn zij gelegen met een kruik in de rug terwijl mijn man zijn handen werden fijn geknepen. Ook nog een uur onder de douche gezeten ze moesten alleen 2 doucheslangen/koppen hebben die je zowel op buik en rug tegelijk kon richten met die buik/rug weeen.

Rejoy. schreef:

Filoria schreef:

Rejoy. schreef:Filoria: ik denk dat je endorfine bedoelt, oxytocine zorgt voor de weeën, endorfine voor het 'high' worden en pijnstilling. De endorfine-aanmaak was bij mij ook meer dan goed, ik viel zelfs tussen de laatste weeën in slaap.

Dank, weer wat geleerd Ik dutte inderdaad ook in tussen de weeën, maar niet op het einde... Kon jij echt nog slapen met meer dan 7cm ontsluiting, nee toch?

jawel, zelfs tussen de persweeën door kon ik mijn ogen niet open houden, al viel ik toen niet meer in slaap. Tot de persweeën heb ik over de rand van het bad gehangen en mijn hoofd lag op de rand zeg maar en op die manier sliep ik steeds zo'n drie minuten tussen de weeën en had ik het idee dat ik steeds 10 minuten had geslapen, geniaal.

wauw rejoy dat lijkt me wel lekker dat je zo nog even kunt slapen en het idee hebt dat je ook echt had geslapen.
helaas zat er tussen mijn weeen maar 45/60 seconden dus ik kon amper wat zeggen/antwoorden of ik zat al in een nieuwe wee te gillen.

Ik heb een tijdje onder de douche gestaan en bij iedere wee hield ik me vast aan de wastafel en concentreerde ik me op mijn ademhaling, diep in en uit ademen. Na het douchen deed ik dat leunen tegen het bed aan. In de auto vooral op mijn ademhaling geconcentreerd(terwijl ik me ondertussen afvroeg waarom de vk zo'n enorme omweg nam naar het ziekenhuis naar mijn idee, zelf rijd ik heel anders!)
En in het ziekenhuis heb ik eerst een tijdje gelopen en gestaan en geleund tegen heb bed.
Nadat de vk mijn vliezen had gebroken heb ik op bed gezeten/gehangen en de weeën wegzucht. Echt puffen heb ik volgensmij niet gedaan.

Ella schreef:Waarschijnlijk ben ik 1 van de weinige maar ik vond het goed te doen. Had veel aan puffen en een kruik in mijn rug.

Zei vd week nog tegen mijn man ik beval nog liever dan dat ik naar de tandarts ga (.moet nog steeds een gaatje laten vullen

Ik zeg ook altijd tegen de tandarts; Ik beval liever Gatsie altijd die enge prikken en dat gepor en geschraap...

Toen ik eenmaal weer op bed lag en persdrang/persweeën had, heb ik ook heel lang op m'n zij gelegen, dat vond ik veel prettiger dan op mijn rug!

Manderijn schreef:

Ella schreef:Waarschijnlijk ben ik 1 van de weinige maar ik vond het goed te doen. Had veel aan puffen en een kruik in mijn rug.

Zei vd week nog tegen mijn man ik beval nog liever dan dat ik naar de tandarts ga (.moet nog steeds een gaatje laten vullen

Ik zeg ook altijd tegen de tandarts; Ik beval liever Gatsie altijd die enge prikken en dat gepor en geschraap...

haha ben ik niet de enige ;-)

Ella schreef:

Manderijn schreef:

Ella schreef:Waarschijnlijk ben ik 1 van de weinige maar ik vond het goed te doen. Had veel aan puffen en een kruik in mijn rug.

Zei vd week nog tegen mijn man ik beval nog liever dan dat ik naar de tandarts ga (.moet nog steeds een gaatje laten vullen

Ik zeg ook altijd tegen de tandarts; Ik beval liever Gatsie altijd die enge prikken en dat gepor en geschraap...

haha ben ik niet de enige ;-)

Ik ook hoor. Ik beval liever dan dat ik naar de tandarts ga, ben als de dood voor die man.

Het liefst stond ik voorover gebukt en verder; accepteren, bedenken dat er een eind aan komt en rustig wegzuchten. En ik moet eerlijk zeggen, dat ging me goed af op die manier.

Printje schreef:

Ik ook hoor. Ik beval liever dan dat ik naar de tandarts ga, ben als de dood voor die man.

Och ik vind die man best aardig hoor, hij heeft alleen een rot baan!

Puggle schreef:Ik heb alleen maar op bed gelegen, op mijn rug en een beetje op mijn zij. Ik heb heel even geprobeerd om te gaan staan maar dit vond ik echt niks dus ben snel terug gaan liggen. Heb echt gepuft bij een wee en had dan de rand van het bed stevig vast. Zoiezo heb ik niet gepraat eigelijk en wilde gewoon stil liggen en stilte verder.

Wat grappig, bij mij precies zo. Mijn vriend vond me maar saai haha
Maar het werkte perfect voor mij!

Printje schreef:

Ella schreef:

Manderijn schreef:

Ella schreef:Waarschijnlijk ben ik 1 van de weinige maar ik vond het goed te doen. Had veel aan puffen en een kruik in mijn rug.

Zei vd week nog tegen mijn man ik beval nog liever dan dat ik naar de tandarts ga (.moet nog steeds een gaatje laten vullen

Ik zeg ook altijd tegen de tandarts; Ik beval liever Gatsie altijd die enge prikken en dat gepor en geschraap...

haha ben ik niet de enige ;-)

Ik ook hoor. Ik beval liever dan dat ik naar de tandarts ga, ben als de dood voor die man.

Dit heb ik na de eerste bevalling ook gezegd...die man raakte geïrriteerd door mijn uitspraak maar nu ga ik liever de tandartsstoel in....vol verdoving, dat wel

Sylvana schreef:Het liefst stond ik voorover gebukt en verder; accepteren, bedenken dat er een eind aan komt en rustig wegzuchten. En ik moet eerlijk zeggen, dat ging me goed af op die manier.

Dit. En binnen vijf uur had ik volledige ontsluiting, is snel gegaan, beetje jammer dat ie er pas drie uur later was

Dit keer heb ik ook vaak gedacht, dit is de laatste keer hiernq hoef ik nooooiit meer te bevallen.

Jullie hadden je doodgelachen om mij! Ik ben echt slecht in bevallen..
Toen mijn vliezen braken had ik nog geen weeen, dus al gauw kreeg ik een infuus met opwekkers. Ik ben trouwens 5x geprikt, lukte niet, moest er iemand van de OK komen om
me te prikken, die man heb ik dus echt woest aangekeken, hij prikte me in mijn hand.. Deed ff-ing zeer. Nou toen weeopwekker op stand 1.. Ik had wel wat pijn maar ik dacht, pfff als dit het is.. Bikkel die ik ben! Kwam de verpleegkundige: 'he vrouw, heb je al wat contracties?' Ik: 'jaa hele goede weeen!*glunder*' zij: ' jij hebt geen weeen..' Ik: wel! Zij: 'nee!' Ik: hoe weet je dat?! Zij: omdat je nog kletst en je niet hoeft te concentreren.. Liep ze weg, in opscheppen tegen mijn man: jaaaaa ze hebben hier zeker nog geen bikkels gezien! Ik heb hoge pijngrens, heb ECHT wel weeen!
Toen standje 3 aanging.. Lag ik te spartelen: 'heeeeelpppppp heeeeeeeelllllp me alsjeblieeeeeffft' riep ik! Ik lag op mijn rug vet druk te doen en als de verpleegkundige me assisteerde om te puffen, kapte ik er na 2 tellen mee en ging ik weer heeeeeeeelppppp me roepen naar mijn man, haha!!

Ik lag dus gewoon te liggen.. En tussen de weeen door zei ik nog: 'wauw, deze had ik goed opgevangen he?'

Man, ik was kansloos!

Ik heb er wat op los gevloekt haha

PC:

Bij Lise heb ik echt op de grond gelegen in mijn blote lijf, was zo lekker. Tot ik naar het ziekenhuis moest, toen lag ik vast aan bed. Mijn lijf stopt bij 3 cm met ontsluiten, dus bij Mas en Amé ben ik eigenlijk zo goed als meteen aan het infuus geprikt. Ik heb niet gescholden, niet gevloekt. Bij Amé dacht ik ook dat ik vast lag, maar toen mocht ik gaan zitten op een stoel toen heb ik wel gedacht, teringlijers bij die andere moest ik op bed blijven liggen. Op die stoel braken mijn vliezen, toen dacht ik ook nog, lekker voor je stomme trut! Jij mag het schoonmaken.

De eerste centimeters waren prima te doen door ze weg te puffen. Doordat ik continue aan de CTG lag en een infuus in mijn hand had om de weeën op te wekken, kon ik niet lopen (ik kon net naast mijn bed staan). De keren dat ik even een stukje mocht lopen, vond ik wel fijn. Helaas moest ik veel op bed blijven liggen doordat ik toch weer aan die CTG moest. Ik voelde de weeën in mijn benen, rug en buik en ben uiteindelijk half recht opzitten en puffend de weeën doorgekomen. Na een paar uur kwam ik in een weeënstorm terecht doordat ze dat infuus maar hoger bleven zetten. Die weeën heb ik (geloof ik) 1,5 uur weg kunnen puffen. De verloskundige kwam kijken en gaf aan dat pijnstilling ook gewoon mogelijk was. Ik wilde absoluut geen ruggenprik maar ze hadden ook een pijnpompje met Remifentanyl dat ze zo bij mijn infuus aan konden sluiten. Zo ben ik het laatste uurtje / anderhalf voorgekomen, wat een verlichting was dat.

Thuis was het heel goed te doen als ik op de rand van mijn bed zat met voeten op de grond.
In het ziekenhuis moest ik helaas de hele tijd aan de ctg. Dus heb het eerst gedeelte op de punt van de toen doorgebracht. Door te puzzelen was ik goed afgeleid en was het goed te doen. Toen wilden ze toucheren en moest ik op bed. Thuis had ik al tussendoor proberen te liggen maar dat was dan echt hel. Helaas in het ziekenhuis de laatste 2 centimeter op bed waren hel. Door het liggen kreeg ik persweeen die niet houdbaar waren. Ik denk dat als ik had kunnen blijven zitten het beter was geweest.
Toen ik mocht persen was het dan ook echt verlossend al was het toen soms wachten op een wee.

Ik heb tijdens de weeen van Lise nog een pizza gegeten, toen de VK kwam moest ze zo lachen. Ze zei, die gaat er wel uitkomen, ik zei ook, boeit me niks, ik heb honger en hij is er inderdaad uitgekomen! Maar was wel lekker!

Ik heb de eerste 4 cm thuis doorgebracht, douchen, opmaken, kletsen met bezoek en oliebollen eten, op mijn celstofmatje ivm gebroken vliezen. Daarna naar het ziekenhuis, ging toch wel zeer doen. De echte pijnlijke weeen kon ik slecht opvangen, lag te kronkelen, moest even leren puffen Toen kletste ik nog tussen de weeen door, riep ik gewoon 'even wachten'. Met de persweeen kon ik echt niks meer, maar dat was maar 40 minuten. Al die tijd lag ik gewoon op bed op mn rug, ik had geen behoefte aan iets anders.

Toen het een weeënstorm werd lag ik op mijn zij, kon niet praten, alleen puffen. zo heb ik uren doorgebracht.