vriend/ man met overgewicht hoe ga je daar me om?

Ik maak er geen probleem van maar probeer hem af en toe wel te stimuleren om wat af te gaan vallen, meer te gaan sporten o.i.d.

Nu zijn we samen regelmatig gaan wandelen, dat gaat tot nu toe goed

Ben wel benieuwd hoe andere meiden er mee om gaan en wat het met jullie doet.

Ik probeer te motiveren maar tt op heden helaas zonder succes, mijn man schuift alles steeds voor zich uit. Aangezien hij ook rookt en drinkt maak ik me soms zorgen, maar vooral het drinken heeft hij al goed geminderd en daar ben ik ook echt trots op. Hij wil nu, zodra de baby er is, actief weer aan de slag gaan (ook omdat ik dan ook ga) en daar ga ik hem wel aan proberen te houden en mee te trekken. We willen veel gaan wandelen en hij wil het joggen weer op gaan pakken, dus ik ben benieuwd!

Ik probeer hem te helpen door gezonde dingen in huis te halen en de ongezonde snacks laten staan.

Wat goed dat jullie samen wandelen, dat krijg ik hier niet voor elkaar haha. Gelukkig heeft hij wel een baan waarin hij lichamelijk heel actief is, dus dat scheelt wel veel. Hoe is dat bij jouw man?

Tummy schreef:Ik probeer hem te helpen door gezonde dingen in huis te halen en de ongezonde snacks laten staan.

Wat goed dat jullie samen wandelen, dat krijg ik hier niet voor elkaar haha. Gelukkig heeft hij wel een baan waarin hij lichamelijk heel actief is, dus dat scheelt wel veel. Hoe is dat bij jouw man?

Dat van gezonde dingen halen probeer ik ook inderdaad...
Mijn man is wel redelijk actief in zijn baan gelukkig!

Mijn vriend staat sinds kort weer 4x in de week op het trainingsveld en voetbalt daarnaast ook nog zelf, dus ik denk dat het bij hem wel goed komt. Ik dring in elk geval nooit op afvallen aan, hij andersom ook niet. Er mag bij ons allebei wel wat af, dus zijn we sowieso wel bezig met gezonder eten, meer groenten en fruit enzo.

Ik heb het opgegeven met mijn vriend. Hij heeft gewoon geen normaal eetpatroon. Hij ontbijt nooit, drinkt alleen maar cola, eet nooit gewoon één snoepje maar meteen een hele zak, eet als het even kan 3 x per dag een warme maaltijd en op de dagen dat ik niet thuis eet, neemt hij steevast een afhaalpizza, friet, of chinees. Ik zorg er wel voor dat op de dagen dat ik gewoon thuis ben, we heel gezond eten, met veel groente. Maar afvallen? Ik denk niet dat mijn vriend dat ooit nog gaat doen.

Wij sporten samen en eten gezond. En houden t gesprek open. Het is gewoon nou eenmaal zo, dus dan werken we daar samen aan om t te verbeteren. Heb ik nog baat bij ook.
En ik vind t ook echt fijn om hem te kunnen motiveren.
Overigens vind ik t helemaal niet erg of lelijk, alleen ben ik heel bang voor z'n gezondheid. Dat vind ik belangrijk.

Mijn vriend had extreem overgewicht, hij was zich hier ook goed van bewust. Sporten, bewegen, etc. Ook gezond eten, maar echt afvallen lukte hem niet meer. Uiteindelijk heeft hij januari 2012 besloten zich te laten opereren, een gastric bypass en ondertussen bijna 6 maand later 43 kilo kwijt.

Ik ben in onze relatie de persoon met overgewicht en ik vind het zelf prettig als hij goed gedrag beloont. Ik probeer momenteel (meer) fruit te eten, omdat ik dat te weinig deed. Soms als ik dan fruit eet, zegt hij "goed van je!". Dat is een kleine extra stimulans voor mij. Beter dan wanneer ik een handje nootjes pak en hij zegt, "moet je dat wel doen?"

Het zijn voor mij die kleine dingen die goed werken. Het meeste belangrijke is dat je partner het zelf moet willen.

Sporten jullie dan wel veel en eten jullie gezond? Het lijkt mij namelijk erg moeilijk om met een ongezond iemand samen te leven, omdat ik best wel een health en sport freak ben. Hoe gaan jullie met die verschillen om?

Bacio schreef:Sporten jullie dan wel veel en eten jullie gezond? Het lijkt mij namelijk erg moeilijk om met een ongezond iemand samen te leven, omdat ik best wel een health en sport freak ben. Hoe gaan jullie met die verschillen om?

Wij doen t gewoon samen. Motiveert en steunt elkaar.
Maar we zijn ook allebei onwijze foodies en hebben dezelfde valkuilen. Maar daardoor begrijpen we elkaar daarin ook.

Elliot schreef:Ik heb het opgegeven met mijn vriend. Hij heeft gewoon geen normaal eetpatroon. Hij ontbijt nooit, drinkt alleen maar cola, eet nooit gewoon één snoepje maar meteen een hele zak, eet als het even kan 3 x per dag een warme maaltijd en op de dagen dat ik niet thuis eet, neemt hij steevast een afhaalpizza, friet, of chinees. Ik zorg er wel voor dat op de dagen dat ik gewoon thuis ben, we heel gezond eten, met veel groente. Maar afvallen? Ik denk niet dat mijn vriend dat ooit nog gaat doen.

Hier zou ik dus wel moeite mee hebben. Ik ben zelf niet echt een healthfreak, ik eet gewoon, niet overdreven gezond en niet overdreven ongezond, ik zou het best begrijpen als iemand te zwaar is en het moeilijk vindt écht op dieet te gaan, maar dat volproppen met alleen maar rotzooi zou mij heel erg tegenstaan.

Bacio schreef:Sporten jullie dan wel veel en eten jullie gezond? Het lijkt mij namelijk erg moeilijk om met een ongezond iemand samen te leven, omdat ik best wel een health en sport freak ben. Hoe gaan jullie met die verschillen om?

Mijn vriend sport heel graag, ik niet. Ik eet juist graag gezond, mijn vriend niet. Haha, lekker tegenstrijdig. Nu ik Weight Watchers doe let ik nog beter op mijn voeding. Mijn vriend zegt heel vaak tegen me dat ik erbij moet sporten, maar ik heb daar echt een hekel aan. En ik val nu ook goed af, dus ik vind het niet nodig.
Mijn vriend sport niet veel, maar wel regelmatig. Maar door zijn eetpatroon valt hij helemaal niets af.

Susan, ik vond het eerst ook wel vervelend, maar hij is nou eenmaal zo en juist als ik ga pushen dat hij dat moet veranderen, legt dat veel druk op onze relatie. Ik laat hem maar gaan, op de dagen dat we samen eten (de meeste dagen dus) eet hij wel goed. Althans, 's avonds. Ik probeer nu wel steeds wat extra te koken zodat hij op de dagen dat ik er niet ben kliekjes kan opwarmen en dus niet van die troep eet.

Bacio schreef:Sporten jullie dan wel veel en eten jullie gezond? Het lijkt mij namelijk erg moeilijk om met een ongezond iemand samen te leven, omdat ik best wel een health en sport freak ben. Hoe gaan jullie met die verschillen om?

Iemand met overgewicht hoeft niet per se ongezond te zijn. Bovendien zijn er bij ons weinig verschillen. Hij sport ook niet, hij heeft alleen het geluk dat hij niet zo dik is als ik.

Hoe ik daarmee om ga? Niet anders dan met een slanke vent. Hij is overigens maar 10 kg te zwaar. Het is zijn lichaam en ik vind hem super aantrekkelijk, dus hij moet zelf weten wat hij wel/niet doet.

Fearie schreef:Mijn vriend had extreem overgewicht, hij was zich hier ook goed van bewust. Sporten, bewegen, etc. Ook gezond eten, maar echt afvallen lukte hem niet meer. Uiteindelijk heeft hij januari 2012 besloten zich te laten opereren, een gastric bypass en ondertussen bijna 6 maand later 43 kilo kwijt.

Jouw vriend zie je het echt goed aan zag ik op je foto's!

Mijn vriend had ook overgewicht, al was het niet extreem. Ik heb eigenlijk gewoon gevraagd of hij niet beter wat af kon gaan vallen omdat dat beter zou zijn voor zijn gezondheid en conditie. Het kwam van het eten van grote hoeveelheden chips en snoep voor de televisie, dus dat was ook al niet zo gezond.

Mijn ex had op een gegeven moment ook overgewicht en zo dat het niet meer mooi was, toen zijn we samen gezonder gaan eten alleen was hij er wat beter in dan ik.

Sterrin_ schreef:

Fearie schreef:Mijn vriend had extreem overgewicht, hij was zich hier ook goed van bewust. Sporten, bewegen, etc. Ook gezond eten, maar echt afvallen lukte hem niet meer. Uiteindelijk heeft hij januari 2012 besloten zich te laten opereren, een gastric bypass en ondertussen bijna 6 maand later 43 kilo kwijt.

Jouw vriend zie je het echt goed aan zag ik op je foto's!

Dank, hij is er zelf ook erg blij mee. Was van de week zo trots, heeft 12 jaar lang een dure broek bewaard in maat 36 die hij nu eindelijk weer aan kan.

Fearie schreef:

Sterrin_ schreef:

Fearie schreef:Mijn vriend had extreem overgewicht, hij was zich hier ook goed van bewust. Sporten, bewegen, etc. Ook gezond eten, maar echt afvallen lukte hem niet meer. Uiteindelijk heeft hij januari 2012 besloten zich te laten opereren, een gastric bypass en ondertussen bijna 6 maand later 43 kilo kwijt.

Jouw vriend zie je het echt goed aan zag ik op je foto's!

Dank, hij is er zelf ook erg blij mee. Was van de week zo trots, heeft 12 jaar lang een dure broek bewaard in maat 36 die hij nu eindelijk weer aan kan.

Wauw dat moet wel een super fijn gevoel zijn!!

Mijn vriend is ook te zwaar, dat is al zo zolang als ik hem ken.

Hij ontbijt met een klein bordje havermout, eet een mueslireep tussendoor, luncht met 3 boterhammen en 's avonds eten we afgepast qua vlees en koolhydraten. Met zijn eetpatroon is dus niet veel mis. Wel houdt hij enorm van lekkere dingen en in het weekend neemt hij wel 's avonds chips en een paar biertjes, iets lekkers voor de lunch, iets lekkers bij de koffie enz als hij de kans krijgt. Daar proberen we wel op te letten.

Het echte probleem zit hem bij mijn vriend in dat hij bijna niet beweegt. Wij wonen op zijn werk en hij hoeft alleen maar de lift naar beneden te nemen om op zijn werk te komen (trap kan niet, is alleen nooduitgang), hij heeft een kantoorbaan en beweegt dus echt veel te weinig (komt soms ook 5 dagen niet buiten). Ook is hij van nature iemand die veel stil zit, hij kan echt de hele avond op de bank zitten in dezelfde houding en naar een film kijken, terwijl ik 10 keer ga verzitten of iets ga pakken enz.

Eerst ging hij 1 keer in de week naar de sportschool met collega's, maar toen zijn collega's afhaakte is hij ook gestopt. Hij heeft wel aangegeven dat hij het lastig vind om alleen te gaan sporten, dus gaan we nu 1 keer in de week samen hardlopen, zo motiveren we elkaar en kunnen we ook niet met smoesjes komen om niet te gaan. Als we straks verhuisd zijn moet mijn vriend zo'n 10 minuten gaan fietsen naar zijn werk, nog niet ver, maar het is in ieder geval wel zo'n 20 minuten beweging per dag. Verder zal het wel zijn hele leven opletten blijven wat hij eet, maar hij komt in ieder geval niet aan nu en eet ook niet heel ongezond, dus dan vind ik het verder niet zo erg.

Mijn vriend is wel iets te zwaar, dat vind ik niet heel erg of lelijk (zo'n 6-8 kilo). Ik maak me meer zorgen dat hij een slechte conditie heeft, dus ik probeer hem vooral te motiveren.

Heb nog nooit een vriend gehad met overgewicht, maar als ik me dat probeer voor te stellen word ik er ook niet heel blij van. Het eetpatroon zou dan automatisch heel ver van die van mij af zijn gaan staan en ik zou alleen praktisch gezien dan al moeite hebben met samen kunnen eten. Ik wil absoluut geen vette, ongezonde troep naar binnen werken dag in dag uit. Het is slecht voor je algehele gezondheid, energie krijg je er niet van en je huid gaat er ook niet mooier op worden (bij mij iig niet). Ik zou dus deze punten benadrukken, hem stimuleren en hoe oppervlakkig het nu ook klinkt; ik denk dat de aantrekkingskracht van mijn kant ook af zou gaan nemen. Misschien is dat te makkelijk bedacht nu, want als je iemand veel ziet, merk je minder snel dat diegene aan blijft komen/aan is gekomen. Maar goed, dan gaat nog steeds op dat ik domweg me niet kan vinden in een ongezonde leefstijl met alle gevolgen die dat op den duur met zich meebrengt.

Mijn man had ook overgewicht, en ikzelf ook. Alleen beide zagen we dat "niet" struisvogelpolitiek. Toen in oktober 2011 werd mijn man happend naar adem wakker veelal gal ed, en is naar de huisarts gegaan, huisarts adviseerde ook om af te vallen. En zo zijn we samen een jaar geleden begonnen, mijn man is nu een slanke man. 40kilo afgevallen ikzelf 18kilo.

We hebben ons leven enorm omgegooid, niet meer elke avond bankhangen maar 3/4 in de week ruim een uur snelwandelen. In de zomer veel mountainbiken, en eten en niet meer vreten.

Als ik nu foto's terug zie van mijn man was het echt een vetklep. Dat zag ik toen absoluut niet zo, wrs omdat ik niet beter wist. Nu zijn we beide erg alert op ons gewicht, mijn man is ook nog eens gestopt met roken, dus er zitten 3 kilo bij, in 4 mnd, maar ook die wilt hij er weer af hebben, dus we gaan weer lekker door.

Het is moeilijk om er alleen aan te beginnen, en het is zo fijn als je gemotiveerd word, en ik ben echt van mening die knop in je hoofd MOET om, dan heb je de helft gewonnen. Probeer de positieve dingen te zien van afvallen, geen grote maten meer, je zelf weer zeker voelen, de complimentjes van anderen. Dat zijn echt de dingen die ik en mijn man voor ogen houden. Je voelt botten in je lijf, waarvan je niet wist dat die er zaten. Een kledingwinkel in lopen en een normale maat pakken ipv 44 46. Probeer m daarmee te motiveren, en als je vriend zelf het verschil merkt na de eerste 5 kilo is dat echt een motivatie om door te gaan.

Maar hoe dan ook, het is een eeuwige strijd..

Guattari schreef:Het eetpatroon zou dan automatisch heel ver van die van mij af zijn gaan staan en ik zou alleen praktisch gezien dan al moeite hebben met samen kunnen eten. Ik wil absoluut geen vette, ongezonde troep naar binnen werken dag in dag uit. .

Maar iemand die (te) dik is, eet niet perse alleen maar vet en ongezond natuurlijk. Mijn vriend heeft ook overgewicht, maar hij sport, eet normaal, en is sowieso qua bouw gewoon steviger dan normaal.