Gevoel bij tweede kindje

Ik wist dat het bij een tweede kindje anders zou zijn, maar had wel minder anders verwacht.

Natuurlijk weet je bij een tweede al grotendeels hoe alles 'werkt', maar veel dingen zijn (onbewust) ook minder speciaal voor mijn gevoel. Eerste keer cb vond ik bij l best spannend...nu is het meer een onhandig gesleep en geregel. Bij l hingen we non stop met fototoestel boven zijn snoetje....nu moeten we soms echt elkaar eraan herinneren.

het gevoel voor j is net zo geweldig als voor l destijds, maar ik mis een beetje de 'magie' of hoe je het wilt noemen.

Herkenbaar?

Nee, ik zat wel echt in dezelfde roes. Alleen ging het normale leven ook wat meer door waardoor het toch wel anders was. De eerste keer had ik echt het gevoel dat de wereld even stil stond. Ik had echt geen flauw benul van wat er in de rest van de wereld speelde. Bij de tweede was dat een stuk minder.

Nee, niet herkenbaar.

ik vind het hemels en magisch om nu mee te maken hoe het is om een vrolijke baby te hebben. Ik vind het magisch om de interactie tussen beide kinderen te zien, hoe dol ze op elkaar zijn, hoe de oudste haar pop borstvoeding geeft, luiers verschoont en sussend met de pop op de arm door de kamer loopt. Ik vind het magisch om te zien hoe de jongste haar allergrootste glimlach tevoorschijn tovert als ze de oudste 's ochtends ziet.

Ik vind het heel prettig dat ik nu weet hoe het werkt en gewoon kan genieten, in plaats van onzeker te zijn over wat ik vind of hoe het zou moeten.

Nee, ook voor mij niet herkenbaar. Ik vind het op een nieuwe manier bijzonder omdat de tweede met een andere (betere) start op de wereld kwam, relaxter was, 'makkelijker' groot werd.

Ja, ik vond het heel erg anders dan ik me had voorgesteld, maar dat kwam vooral omdat K ian veel huilde. De kraamweek vond ik niet geweldig door de pijn die ik had en doordat ik niet meteen op de been was zoals bij mijn dochter. Ook had ik pas na 8 weken hetzelfde gevoel bij hem wat ik bij Y. na een paar dagen had.
Van K. hebben we net zoveel foto's als van Y., maar sommige dingen ervaar ik ook anders, de eerste prikjes bij K vond ik bijv. makkelijker dan bij Y. De eerste keer borstvoeding ging heel makkelijk en voelde veel gewoner en zo zijn er nog wel meer dingen.

Tot nu toe is ze veel relaxter, en ik ook, als bij R. We maken ook nog steeds veel foto's maar wat ik voor haar voel is nog wel anders als wat ik voor R voel. Bij mij is dat een gevoel dat moet groeien.
Aan de ene kant kan ik ook echt niet wachten tot ze groter is, maar aan de andere kant is dit hoogstwaarschijnlijk mijn laatste baby.

Ik herken er wel een beetje. Bij C.iske was ik aardig van de wereld. Wilde van de daken schreeuwen dar ik moeder was, vond het geweldig als mensen in de wagen keken, ging elke week naar het cb om te wegen. Ik genoot zelfs van de nachtvoedinen.
Mijn wereld draaide even volledig om hem.
J.aneman kwam erbij in ons gezin, ik was al moeder. Ik heb me daar ook wel schuldig over gevoeld.
Nu het wel weer helemaal bijgetrokken. Ik kan van beiden evenveel genieten, ik ben op beiden even trots en kan me om beiden evenveel zorgen maken. Gelukkig.

**