*nieuw* zwangerschapstopic tot 12 weken

Ik voel me vooral heel erg leeg en het voelt allemaal zo dubbel. Ook omdat het precies op de 12 weken grens is overleden en het beeld van dat kindje best eng is. Je ziet gewoon dat het stijf is(sorry, voor degene die dit vies vinden) met zijn armpjes en beentjes omhoog.
De artsen vinden het reuze interessant en keken er uitgebreid naar wat het voor mij best moeilijk maakte.

En verder voelt het heel dubbel. We waren zo gewend en blij met die twee. En nu is het er nog maar 1. Waar we natuurlijk ook heel blij mee moeten zijn. Maar toch overheerst dat gevoel niet. Mensen zeggen nu ook: och je hebt er in ieder geval nog 1 over. Maar dat vinden we beiden echt niet leuk om te horen. Dus ja.. Kwestie van weer aan het idee wennen denk ik en hopen dat we beiden weer een beetje kunnen gaan genieten van dit kindje.

Edit; als je dit als eerste leest, het is goed bedoeld, je moet het allemaal nog verwerken, alles is té vers. Je zal het nooit vergeten, maar hopelijk kan je het verwerken en zo naar het andere kindje toe groeien.

Je moet er naartoe groeien, riool!
Geef het de tijd, en probeer te relativeren, als het later overleden was, wellicht als het al geboren was, dan was je helemaal stuk geweest. Je gaat écht wel weer genieten, vergeten zal je het nooit. Kop op, en sterkte!

Overigens ken ik iemand die exact hetzelfde heeft meegemaakt, dat kindje is volledig opgenomen in de placenta en daar hebben ze niks meer van gezien.

Wat heftig rioolspook

Sorry Parel, je zal het absoluut goed bedoelen, maar je opmerking valt bij mij verkeerd.
Tuurlijk is het heftig als er een (al geboren) kindje overlijdt, maar ik zie niet in waarom Rioolspook nu maar zo hoppa moet relativeren.
Het gaat niet over een halfje brood dat uitverkocht is en morgen weer in de winkel ligt.
Ze had zich helemaal ingesteld op het krijgen van twee kindjes, en dat is er nu nog maar een (en ze heeft notabene nog nare beelden van het overleden kindje gezien ook).
Daar mág ze gewoon verdrietig om zijn!

Rioolspook

Lejow schreef:Sorry Parel, je zal het absoluut goed bedoelen, maar je opmerking valt bij mij verkeerd.
Tuurlijk is het heftig als er een (al geboren) kindje overlijdt, maar ik zie niet in waarom Rioolspook nu maar zo hoppa moet relativeren.
Het gaat niet over een halfje brood dat uitverkocht is en morgen weer in de winkel ligt.
Ze had zich helemaal ingesteld op het krijgen van twee kindjes, en dat is er nu nog maar een (en ze heeft notabene nog nare beelden van het overleden kindje gezien ook).
Daar mág ze gewoon verdrietig om zijn!

Er staat toch overduidelijk dat ze verdrietig mág zijn, dat ze moet huilen, en het moet verwerken. Ze moet ernaartoe groeien, het is absoluut niet niks. Zoiets vergeet je nooit meer, geloof me, dat weet ik als geen ander, het is killing.

Ik zeg er nog duidelijk bij dat ik ze alle sterkte wens, en dat is oprecht. Ik hoop dat jij dat ook begrijpt rioolspook. Niettemin, alle sterkte en geluk voor de toekomst! Hoe dubbel het ook klinkt.

Het ging me om het relativeren stuk..
Ik zie niet in waarom ze hier zou moeten relativeren.

Op den duur moet je gaan relativeren, het kindje was niet levensvatbaar. Relativeren is deel van het verwerkingsproces, maar mijn verwerking zal anders werken dan die van jou, excuus.

Overigens heb ik hier geen zin om een discussie over te beginnen, daar zou ik in haar situatie ook niet heel vrolijk van worden, dus ik sluit het vooral af met ;

Sterke, veel geluk in de toekomst, ik hoop dat het voor jullie vanaf nu allemaal bergopwaarts gaat.

Parel schreef:Op den duur moet je gaan relativeren, het kindje was niet levensvatbaar. Relativeren is deel van het verwerkingsproces, maar mijn verwerking zal anders werken dan die van jou, excuus.

Ja, bij relativeren schoot bij mij door mijn hoofd: Ach het is allemaal zo erg nog niet, een kindje dat al leeft verliezen is nog veel erger (wat natuurlijk werkelijk echt vreselijk is), dus ik moet hier niet zo verdrietig om zijn.

Zoals je het nu omschrijft snap ik hem wel, en ben ik het ook met je eens!

Parel schreef:Op den duur moet je gaan relativeren, het kindje was niet levensvatbaar. Relativeren is deel van het verwerkingsproces, maar mijn verwerking zal anders werken dan die van jou, excuus.

Overigens heb ik hier geen zin om een discussie over te beginnen, daar zou ik in haar situatie ook niet heel vrolijk van worden, dus ik sluit het vooral af met ;

Sterke, veel geluk in de toekomst, ik hoop dat het voor jullie vanaf nu allemaal bergopwaarts gaat.

Niet omdat parel mijn beste vriendin is maar ik begrijp wat ze bedoelt. We denken daar allebei hetzelfde over. Wij zijn vorige week ons kindje met 17 weken kwijt geraakt. Ik heb ook naar een echo gekeken van mijn overleden kindje. Daar hebben we heel veel verdriet van maar we kunnen het wel relativeren. Parel bedoelt het alleen maar goed.
De afgelopen week heeft zij me zo gesteund en was er als geen ander voor me dus ik weet dat ze het alleen maar goed bedoeld.

Lief van je!

*informatie weg*

Nou, fijn Parel, dat je dat kunt.

Ik houd ook niet zo van troostende woorden waar 'je moet' in voorkomt, maar Parel bedoelt het vast lief inderdaad. Top dat je zo'n steun aan haar hebt Strawberry! Hoe is het nu met jou verder?

Rioolspook Wat heftig zeg.
En ik snap wel wat Parel bedoeld alleen kun je dat de eerste tijd nog niet inzien. Wij dachten ook pas ruim na de miskraam: ach het was misschien goed zo anders was er misschien wat gevonden bij de 20 weken echo of bij de geboorte of of of. Maar als je er nog zo vers in zet denk je alleen maar: waarom wij? Waarom dit kindje. Het is allemaal al heftig genoeg. Vooral als er nog een levend kindje in je buik zit. Blijheid en verdriet, het ligt nu zo dicht bij elkaar.
Strawberry ook voor jou nog een knuffel
Ik hoop dat jullie dit grote verdriet goed kunnen verwerken. En wat fijn dat Parel er voor jullie is, top.

@rioolspook, ah meid wat heftig,onwerkelijk ook omdat je idd toeleeft om een tweeling te krijgen, wij zouden deze zwangerschap er eigenlijk ook 2 krijgen dus ik snappen beetje wat je voelt ,al leefde ons tweede kindje bij de 7,5week al niet meer. We hadden toen de echo en wisten niet of we nu blij moesten zijn dat we iig 1kindje kregen of verdrietig omdat we maar 1 kindje kregen. Voelde me toen een week of 3 echt verdrietig en soms nog bv met een kinderwagen zoeken,want t had een tweelingenkar kunnen zijn. Meid neem de tijd om dit te verwerken en ja je bent blij dat je zwanger bent maar je mag best zo verdrietig zijn omdat je er 1kwijt bent xxx

@ rioolspook, nogmaals veel sterkte. En wat liggen vreugde en verdriet dicht bij elkaar. Succes met het verwerken van het verdriet.

@Rioolspook; wat een verdrietig nieuws. Ik kan me niet voorstellen hoe dubbel dit moet zijn, verwerken van het verlies van 1 kindje en blij zijn met de andere. Ik sluit me aan bij Parel, huil, verwerk en wen aan het idee, neem vooral je tijd. En voel je niet schuldig naar de baby die nog in je buik zit, zolang je nu goed voor jezelf zorgt heeft deze baby je pas nodig als je bevallen bent, hij/zij zal nu niet verdrietig zijn omdat je minder 'blij' bent.

@Strawberry; ik schrik zo van je bericht, dit komt zo dichtbij. Heel veel sterkte en 'leun' maar even lekker op Parel, ze kan goed steunen!

Meiden, ik vind jullie allemaal zo lief. En vat het helemaal niet verkeerd op wat parel zegt hoor. Ik ben zelf niet iemand die heel gemakkelijk laat merken mee te leven met anderen, maar doe dat altijd wel, lees zelf altijd mee met anderen en zit dan altijd in spanning af te wachten op updates. Vind het hartstikke fijn dat jullie gewoon kunnen reageren en dat ook doen, zelfs op iemand die dat zelf niet zo doet.

Ik vind het juist fijn verschillende meningen en ervaringen te horen en neem niemand iets kwalijk. Ook al zou iemand vinden dat ik me aanstel oid, maakt me dat nog niet uit. Ik vind het fijn dat ik eindelijk wat verdriet kan voelen. Bij mijn vorige miskraam voelde ik helemaal niks en dat vond ik uiteindelijk zo naar. Alsof het niets betekende.
Bedankt in ieder geval.

Rioolspook: Wat vervelend dat je het zo naar vond en de indruk had dat het overleden kindje helemaal stijf was. Zo heb ik dit tijdens mijn late miskraam nl. absoluut niet ervaren. Ook niet toen het kindje 'geboren' was. Op dat moment was ik 15 weken zwanger, het vruchtje was 12w2d. Ik vond het juist slap ogen.

Ik wil je nogmaals veel sterkte wensen, het is toch een enorme klap. En ja, natuurlijk ga je op den duur ook wel relativeren, want je moet toch door. Dat neemt niet weg dat je nu niet ontzettend verdrietig mag zijn. Ik hoop in elk geval dat je snel weer kunt genieten van je zwangerschap en van het kindje dat nog wél in je buik groeit. Je bent nog steeds zwanger en het zou zonde zijn als je daar niet van kunt genieten.

Veel sterkte rioolspook, wat heftig voor jullie!

Rioolspook, wat heftig voor jullie! Heel veel sterkte

Rioolspook, wat een lieve reactie van jou. Ik vind het knap dat je zo positief en warm blijft ondanks de nare situatie

@iedereen: hoe gaat het met jullie qua kwaaltjes?

Ik begin zó te merken dat ik zwanger ben!

- Euforisch
- Bij vlagen lekker prikkelbaar
- Zere borsten
- Veel plassen
- Opgezette buik
- Lage bloeddruk en de bijbehorende duizeligheid

Wat een feest! Haha

Ik ben erg blij voor je, Filoria!

Rioolspook, pfff wat een heftige tijd moeten jullie nu doormaken zeg! Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar wil je wel heel veel sterkte wensen!

Filoria, ik heb niet zo hele heftige kwaaltjes, gelukkig, maar ben blij dat ik er ondertussen toch wel een aantal heb!
- moe en lusteloos
- missellijk van de lucht die op de wc hangt thuis (en ja, hij is wel schoon )
- nog veel misselijker van de moeders voor moeders bussen. Kan zelfs niet meer tegen de lucht van de dichte(!) bussen
- Ik moet niet zelf koken, want dan eet ik dus helemaal niks meer Eet sowieso avondeten erg slecht
- ben gek op appels en bananen (ach, kan ook slechter toch?)
- soms echt onbedwingbare trek in iets, en dan moet het ook heel snel in huis komen!
- last van mn borsten, overdag niet zo last van, maar als ik me 's nachts omdraai Prop er nu dus maar een knuffel tussen, dan 'vallen' ze niet zo heen en weer
Valt mee toch?

Strawberry, wat fijn dat je zoveel steun hebt aan Parel. Hoe gaat het nu met jullie?

Suus, fijn dat je zo'n goede intake hebt gehad bij de verloskundige! En gefeliciteerd met je vriendin! Samen zwanger, dat lijkt me zo leuk he!

Nillis, wat fijn dat de echo weer goed was! Weten ze al wat meer met betrekking tot het andere vruchtzakje/ cyste? Leuk dat je het nu aan iedereen mag vertellen! Wij wachten de echo van aanstaande maandag iig nog af, en moeten het nog een aantal mensen vertellen voordat we het echt wereldkundig maken.

Samantha, fijn dat je je weer wat beter begint te voelen. Hopelijk is de misselijkheid snel helemaal weg, en kun je er helemaal van gaan genieten!

Sazzle en kwebbeltje, hopelijk voelen ook jullie je snel weer wat beter! Het lijkt me zo vervelend als je de hele dag misselijk bent

Star, hoe is het met jou? Nog kwaaltjes erbij gekregen?

All, ben ik dan ook weer eens een keer en zo moe en futloos de laatste tijd, dat ik me er meestal niet toe kan zetten om 's avonds dan ook nog hier op het forum te komen. Ik lees wel steeds mee, dus ik vergeet jullie niet! Aanstaande maandag hebben we de termijnecho, als het goed is ben ik dan bijna 11 weken, maar goed, ben benieuwd wat ze dan zeggen! Vind het wel weer erg spannend! Al heb ik er sinds een paar dagen al wel een stuk meer vertrouwen in dan voorheen. We moeten het komende week nog een paar mensen vertellen, en dan mogen we het ook eindelijk wereldkundig maken!
Oh, en we hebben afgelopen weekend de kinderwagen al gekocht De Joolz day earth! We krijgen hem van mijn moeder, echt zo lief! Hij wordt pas week 25 geleverd gelukkig, en we hoeven dan ook pas te betalen. En mocht het toch nog fout gaan, krijgen we ons geld gewoon terug. Vandaar dat we het ook wel aandurfden Kan echt niet wachten om er straks achter te mogen lopen! Nog ongeveer 30 weken geduld
Vandaag een Dikkie Dik taart maken voor morgen voo rmijn nichtje. Die wordt as dinsdag alweer 2! Gaat echt zo hard. Ga nu maar wat doen dus, anders wordt het straks nog nachtwerk
Fijne dag allemaal!

Hoi meiden,

Daar ben ik ook weer, ik blijf toch echt wel harstikke misselijk, ik kan niet braken. Maar doe welde hele dag kokhalzen. Zal blij zijn wanneer dat over is.
Mijn buik is wel helemaal opgezet, mijn kleren zitten niet lekker meer. Wanneer gaan/zijn jullie zwangerschapskleding gaan kopen?
Maandag 10 weken.
Dinsdag ben ikeen afspraak bij de arboarts, ik ben benieuwd wat zij gaat zeggen.

Filoria: wat kun je toch blij zijn de beroemde kwalen! Dat heb ik hier ook, wanneer gaan jullie het tegen je zoon vertellen?

Rioolspook: nogmaals een dikke knuffel! En fijn (klinkt misschien stom/raar maar dat bedoel ik niet zo)dathet met het andere kindje gewoon goed gaat.

Samantha: hoe is het met jou en de misselijkheid?

Nilles: fijn dat d echo weer goed was, en hoe reageerd iedereeen op het nieuws?

Suus:fijn dat jenog gewoon het contact met deverloskundige blijft houden. Ik heb met 11 weken nog een echo en intake en daarnawordt ikover gedragen naar de gyn. In het begin baalde ik daar wel van, maar heb nu zoiets van het is goed .
Wel super dat je samenmet een vriendin zwanger bent!

Stitch: haha ik moest net wel lachen om je stukjeover de geur dat heb ik ook,niet normaal hoe sterke geur ik heb. Wat super zeg dat je de kinderwagen van je moeder krijgt! Spannend zeg maandag de echo ! Succes met de taart maken, ik doe dat ook maar kan me er nu niet tot zetten .


Poeh hopelijk niemand vergeten? Anders sorry!

Groetjes kwebbeltje