Onzekerheid Mk versus nieuwe zwangerschap...

Ik ben nu inmiddels zes weken zwanger, maar ik kan er nog geen moment van genieten. Ik heb het gevoel dat het niet goed zit ofzo. Er zijn weinig tot geen klachten en dan denk ik al snel, dat er wellicht iets niet goed is gegaan tijdens deze zwangerschap. In het najaar had ik al een mk gehad, dus die onzekerheid en negatieve gedachten zullen daar ook wel uit voort vloeien.... Maar kan een zwangerschap echt totaal anders zijn dan bijv de andere één of twee daarvoor? Gelukkig mag ik as vrijdag al voor een eerste echo naar de vk toe, hopelijk is er dan iets van een kloppend hartje te zien..

Heel herkenbaar! Ik heb in november een mk gehad. 28 december hebben we weer positief getest en ook ik mocht eerder langskomen bij de vk voor een echo ( dat was vorige week dinsdag ) toen kwamen we er op uit dat ik ongeveer 6 weken zwanger zou zijn. We zagen gelukkig een vruchtje en een kloppend hartje. Maar die onzekerheid blijft er heel erg bij mij. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er nog niet van kan genieten. 6 febr hebben we onze 1e echte afspraak. Succes as vrijdag!!

Oh jee, wat vervelend meis. Denk dat veel meiden hier die onzekerheid wel begrijpen. Ik heb tijdens mijn hele zwangerschap bijna geen kwaaltjes gehad en dit is ook per persoon verschillend. Het kan echt hoor, maar gelukkig heb je vrijdal al een echo. Helaas kun je denk ik niet zo heel veel meer dan afwachten. Zal in ieder geval voor je duimen dat alles goed is. Laat je nog wel weten hier hoe het gegaan is?

Mida, je hebt toch een vrij vroege miskraam gehad? Een echo met een kloppend hartje is een heel goed teken meid, ga maar gauw genieten

Filoria schreef:Mida, je hebt toch een vrij vroege miskraam gehad? Een echo met een kloppend hartje is een heel goed teken meid, ga maar gauw genieten

Ik heb een mk gehad met ongeveer 7 weken maar toen leefde het vruchtje al niet meer. Ik hoop dat ik er ook snel van kan genieten!

Heel herkenbaar helaas.

Hoewel ik de 12 weken voorbij ben, ben ik voor mijn gevoel de kritieke fase nog niet voorbij. Ik heb immers al eens eerder met 15 weken nog gehoord dat het niet goed zat. Tot nu toe heb ik in principe een perfecte zwangerschap. Ik heb al 4 super goede echo's gehad. Het kindje is ontzettend beweeglijk. Heb weinig klachten, of tenminste ik heb ze wel, maar in lichte mate. Ben wel wat misselijk geweest, maar lang niet zo erg als bij mijn eerste (goede) zwangerschap. Wel wat gevoelige borsten, maar niet het gevoel dat ze uit mijn beha knallen enz. Kortom: niks te klagen. Echt genieten kan ik toch nog niet altijd. De momenten komen wel meer en meer, maar 100% gerust ben ik niet. Ik hoop dat dat na de volgende controle eindelijk echt komt en ik echt kan genieten.

Een derde kindje komt er hier nl. niet, dus ik wil gewoon genieten van deze zwangerschap. Als het goed is, is het wel de laatste.

Herkenbaar... was in het begin ook erg onzeker, durfde niet zo goed te geloven dat ik zwanger was. Na een vroege echo met 6 weken een kloppend hartje gezien en toen durfde ik er al meer aan te denken en blij te zijn. Moet zeggen dat het ook anders 'voelde', kan niet precies uitleggen wat, maar had vanaf toen het gevoel dat het goed zou gaan (en dat is het ook gegaan gelukkig). Succes vrijdag!

Hier aan de ene kant positief, maar aan de andere kant ook zo onzeker. ik wil vrijdag de gyn bellen voor een afspraak. Wil ook wel graag een echo

Ik kopieer even mijn post van gisterenavond uit het zwanger zijn topic. Ik herken me precies in wat je zegt.

Mijn stemming gaat momenteel met pieken en diepe dalen. Zaterdag herbeleefde ik heel de periode van de miskraam, het verdriet, de leegte, de versplinterde visie van de toekomst. Het was echt even intens. Vandaaruit vloeit de angst voor het heden. Zondag voelde ik me prima, lekker aan het opruimen geweest. Vandaag ook super gewerkt. Ik ben op de bank gaan zitten en voel me ineens weer superneerslachtig. Ik kan wel huilen, maar toch weer niet. Ik kán nog niet aan de toekomst denken, ik durf het gewoon niet, ik ben veel en veels te bang. Als ik naar de WC ga, klopt mijn hart in mijn keel als ik het wc-papiertje in mijn hand heb (zo begon het laatste keer, met een veeg bloed). Ik kan niet wachten tot over twee weken. Ik hoop dan wat meer rust in mijn donder te krijgen. Ons kindje is zo gewenst.

Heel herkenbaar, ik ben er zelfs de volledige zwangerschap van mijn tweede dochter in blijven hangen waardoor ik er niet van genoten heb en mezelf een enorme rotperiode heb bezorgd.

Je bent nu nog heel pril zwanger, hopelijk gaan de weken voor je gevoel snel voorbij en groeit je vertrouwen ook met de tijd. Zoek desnoods lekker veel afleiding, zodat je niet alleen aan je zwangerschap denkt.

Ik vind het heel herkenbaar, al heb ik nooit een mk gehad, maar door die verhalen hier ben ik ook erg onzeker, pas als ik een echo heb gehad durf ik blij te zijn,maar dat duurt nog zo'n 2 a 3 weken tot die tijd ben ik erg onzeker, ook al hang ik de hele dagen boven de wc en slaap ik veel door de moeheid.

Echt weer zo dramatisch misselijk Annemie? Kun je nog functioneren erdoor?

Hoe misselijker, hoe meer kans dat het goed zit met de zwangerschap. Dat is dan nog wel het voordeel ervan.

@twellie, ja het is wel ietsje minder als bij de eerste, maar ik heb het er wel weer mee gehad. Ik ga alleen echt van huis als het moet, voor de rest zit ik veel thuis :-( hopelijk gaat het binnenkort beter.
Ja die misselijkheid is idd misschien wel een goed teken

Twellie; Is dat echt een feit, hoe misseljker, hoe meer de kans dat het goed zit? Ik weet wel dat het een "goed" teken is. Maar er zijn ook plenty mensen die amper misselijk , of helemaal niet zijn en toch ook een voldragen zwangerschap hebben....

Het lijkt me niet dat als je misselijk(er) bent, dat je dan een 'gezonde(re)' zwangerschap hebt. Ik ben helemaal niet misselijk, heb ook niet overgegeven ofzo. Het varieert per persoon denk ik.

Die misselijkheid komt van de hormonen, en veel hormonen aanmaken is een goed teken natuurlijk. Maar het zegt niet alles. Bij mijn eerste zwangerschap voelde ik me prima, bij de tweede was ik erg veel misselijk.

Sweet33 schreef:Twellie; Is dat echt een feit, hoe misseljker, hoe meer de kans dat het goed zit? Ik weet wel dat het een "goed" teken is. Maar er zijn ook plenty mensen die amper misselijk , of helemaal niet zijn en toch ook een voldragen zwangerschap hebben....

Ja klopt en er zijn ook plenty mensen die een pakje per dag roken en tachtig worden . Misselijkheid is een goed teken omdat statistisch gezien minder vrouwen die heel misselijk zijn een miskraam krijgen.

Afwezigheid van misselijkheid is zeker geen slecht teken! Want ook bij die vrouwen gaan veruit de meeste zwangerschappen natuurlijk gewoon goed. Ik wilde je niet extra onzeker maken. Jij bent ook nog zo pril zwanger dat er sowieso nog weinig kwaaltjes zullen zijn. Ik heb tijdens de zwangerschappen van mijn dochters echt heel veel gespuugd maar dat was beiden pas na de zes weken heel erg.

Ja de kans is groot dat er nog van alles qua kwaaltjes op mijn pad komt hoor. Maar ik ben vanuit mijn vorige zwangerschappen dit al wel heel vroeg gewend. Je blijft dan vanuit daar constant vergelijken...Maar goed elke zwangerschap is anders...

Dit topic had door mij geopend kunnen zijn. Ik ben deze zwangerschap ook zo ontzettend onzeker. Heb al 2 goede echo's gehad en dat neemt de onzekerheid wel wat weg, maar nog steeds zit ik voor mn gevoel een beetje in de ontkenningsfase. Kan gewoon niet geloven dat we van de zomer een tweede kindje zullen krijgen. Ik kijk echt uit naar het moment dat ik het kindje ga voelen, dan wordt t vast wat echter. Ben deze keer ook wel bang voor de 20w echo. Tijdens mn eerste zwangerschap was t echt ernaar uitkijken omdat we t geslacht zo graag wilde weten, maar de afgelopen 2 jaar is het in onze directe omgeving 2x voorgekomen dat ze er tijdens de 20w echo achter kwamen dat de kindjes zwaar gehandicapt waren en zijn beide zwangerschappen afgebroken...dit soort dingen drukken je wel even met je neus op de feiten en zorgen er in mijn geval voor dat ik een stuk onbezorgder in deze zwangerschap sta.