Hoe eerlijk ben jij?

Carrie schreef:Ja maar dat doe ik nu niet meer, als een vriendin iets nieuws heeft gekocht zei ik voorheen dat het niet mijn smaak was of dat ik het niet zo mooi vond. Maar 1 vriendin vond dat niet zo leuk, daar heb ik toen eens een topic over geopend en toen zei men dat ik ook niet zo eerlijk hoefde te zijn, en dat zij dat ook niet leuk zouden vinden om te horen. Dus sindsdien kijk ik wel uit

Ja maar kijk: jij doet het nooit kwetsend! Jij geeft gewoon wel je mening.. ik vind dat altijd alleen maar heel erg fijn!

Ik ben wel altijd eerlijk, vooral over dat soort dingen. Zeker als iemand erom vraagt; zou toch raar zijn als je dan gaat zeggen dat je iets mooi vindt terwijl je het lelijk vindt? Ik kan dat wel genuanceerd brengen en als je daar niet tegen kan, moet je mij ook niet om m'n mening vragen.

Ja. Wanneer mensen vragen hoe het met mij gaat, dan geef ik ook altijd eerlijk antwoord. Dat probeer ik nu wel te veranderen omdat niet iedereen dat hoef te weten, maar dat voelt vreemd omdat ik eigenlijk altijd wel eerlijk ben.

Als ik iets niet mooi vind (kleding, kapsel, etc) en er wordt niet naar mijn mening gevraagd, dan zeg ik er niks van. Wanneer ze vragen wat ik ervan vind, dan geef ik wel mijn eerlijke mening. Uiteraard probeer ik dit te doen zonder de ander te kwetsen. Ik zeg dan bijvoorbeeld, niet echt mijn smaak. Soms geef ik de ander dan wel een compliment over iets anders wat ik wel mooi vind aan hem/haar.
Bijvoorbeeld: die trui is niet echt mijn smaak. Maar hij doet je figuur wel goed uitkomen (als dat zo is) of je broek daarentegen vind ik wel heel mooi.

Het ligt er aan wie ik voor me heb. Goede vrienden en familie ben ik wel eerlijk tegen. Ook als ze me vragen hoe het is. Als het niet goed gaat, zeg ik dat ook. Maar als mijn buurvrouw aka de RoddelKoningin vraag hoe het gaat, zeg ik: Oo, goed hoor!.

En ik heb dat ook als mensen bijvoorbeeld mijn mening vragen. Als iemand er toe doet, dan ben ik eerlijk, als ik het niet zo belangrijk vind, ben ik gauw geneigd een 'gewenst' antwoord te geven.

Ik ben vaak te eerlijk. Ik flap er dan al uit wat ik denk voordat ik er goed over nagedacht heb. Met als gevolg dat ik het veel te ongenuanceerd breng en daar heb ik dan vaak spijt van. Als ik iets langer nadenk ben ik alsnog eerlijk, maar breng ik het iets aardiger.

Ik ben heel eerlijk, maar ik ga mensen niet kwetsen omdat ik perse eerlijk wil zijn. Als een vriendin echt voor gek staat met kleding etc. Dan zal ik het zeggen, maar als het niet mijn stijl is maar wel goed bij een ander past wie ben ik dan om daar even mijn ongezouten mening te geven.

Nee, lang niet altijd. Als ik 'lieg' doe ik dit om de ander niet te kwetsen of om geen ruzie te krijgen.

Ik ben altijd eerlijk. Sowieso wanneer iemand mij iets vraagt.
Soms weet ik dat eerlijk zijn geen toegevoegde waarde heeft en dan reageer ik wat neutraler. Daarmee geef ik toch een reactie.
Ik zal nooit liegen.

Als iemand mijn mening vraagt over iets, maar het is niet mijn smaak maar wel toonbaar dan lieg ik daar wel over.. Ik ga niet iemand kwetsen omdat iets niet mijn smaak is. Loop iemand voor Jan Toeter dan zeg ik het wel.

Over kinderen (namen, kleding..) ben ik ook niet altijd eerlijk. Als iemand heel trots is op haar Preciliah ga ik niet vertellen dat ik dat echt een walgelijke naam vind, daar heeft niemand iets aan.

Ik ben soms te eerlijk . Ik kan gewoon niet zo goed liegen over mijn mening. Maar inderdaad, als het verder niet belangrijk is dan reageer ik 'neutraal' wat iemand al zei.