Onbegrepen voelen..

Ik voel me al de hele dag raar, dus misschien komt het gewoon daardoor maar wil ff van me afschrijven.

Ik heb al vaker gezegd dat ik enorm opzie tegen de kraamweek, kraamzorg ed. Ik heb met man hier al over gehad en hij snapt me wel maar vind dat ik ook niet te negatief moet denken. Dat klopt ook helemaal hoor maar ik blijf me er wel onbegrepen door voelen, ik ben gewoon echt bang voor die week, ik weet dt de meesten het niet snappen maar ik voel het gewoon zo. Ik heb ook tegen mezelf gezegd dat ik het moet laten gebeuren, kijken hoe het gaat en dan eventueel kijken hoe of wat. Maar ik blijf er gewoon bang voor, kan er ook niet precies de vinger opleggen maar ik voel me gewoon het beste bij gewone weken, dus het gewone leven. Ik probeer van mijn verlof echt wel iets fijns te maken maar ik heb zoveel meer rust wanneer alles gewoon is.

Ik ben al de hele avond aan het huilen, geen idee wat ik opeens heb. Voel me aan de ene kant dom, iedereen vindt verlof/ kraamzorg fijn maar ik word er onrustig van. Misschien is heg wel gewoon angst voor wat er komen gaat, geen idee.

Weet ook niet wat ik hiermee wil, ik weet dat ik het gewoon moet laten gebeuren, niet teveel over na moet denken maar soms word ik er gewoon onrustig van. Misschien wel ewoon angst voor het onbekende, wat gaat er komen.

De begintijd met R was was natuurlijk verre van fijn, dat speelt denk ik ook weer op. Maar ik voel me nu vooral enorm onbegrepen.

Niet quoten aub, ik weet niet wat ik hiermee wil maar voel me ff zo k

Ik denk dat je jezelf een beetje de put in aan het denken bent. De laatste tijd heb je al zo vaak gepost waar je allemaal tegenop ziet de eerste tijd. Het lijkt wel alsof je er nauwelijks rekening mee houdt dat het ook ook nog wel eens mee zou kunnen vallen en zelfs... LEUK zou kunnen zijn .

Probeer wat minder te doemdenken en als je er niet positief in kunt staan, er in elk geval neutraler in proberen te staan.

Wat naar dat je je zo voelt .
Het klinkt alsof het steeds maar groter en groter voor je wordt. Ik herken het wel dat je ergens zo tegenop kan zien dat de berg steeds hoger wordt, meestal blijkt het bij mij later dan toch mee te vallen, maar het is erg lastig om te relativeren van tevoren.
Ik hoop toch dat je de rust nog een beetje gaat vinden.

Twellie: dat probeer ik ook maar het negatieve blijft overheersen, ik blijf dan soms denken van en dadelijk dit of dat..

De tijd met R was ook gewoon echt vreselijk, niet eens zozeer door hem alleen maar alles bij elkaar. Ik heb dus nog geen ervaring met dat het ook leuk kan zijn, kan me dat ook bijna niet voorstellen.

Liadan schreef:Wat naar dat je je zo voelt .
Het klinkt alsof het steeds maar groter en groter voor je wordt. Ik herken het wel dat je ergens zo tegenop kan zien dat de berg steeds hoger wordt, meestal blijkt het bij mij later dan toch mee te vallen, maar het is erg lastig om te relativeren van tevoren.
Ik hoop toch dat je de rust nog een beetje gaat vinden.

Ik maak het voor mezelf op groter denk ik, ik weet het en probeer het te veranderen maar soms blijft die grote angst overheersen. Meestal denk ik achteraf idd jeetje heb ik me daar zo druk om gemaakt... Misschien heb ik mijn dag gewoon niet..het ging eigenlijk juist wat beter omdat man beloofd had er goed mee op te letten dat de kraamweek fijn wordt.

Lieve printje,
Wat naar om te lezen dat je niet van je verlof kunt genieten en dat je zo erg tegen de kraamweek op ziet. Misschien heb ik het gemist, maar wat maakt het dan dat je zo ontzettend tegen die week op ziet?

Rot om te lezen dat je je zo voelt, ik zou willen zeggen dat ik het me kan indenken maar ik herken de gevoelens niet. Wel goed dat je het aangeeft en wat probeert te ventileren bij je man.. en soms mag je toch ook een dikke avond janken en in de put zitten? Heb je niet iets waar je je op kan storten of is er iets wat je nog altijd wilde doen zodat je wat afleiding hebt de komende tijd? (bijv naaien of knutselen of weet ik veel wat)

Misschien dat nog wat kunt ondernemen om al het gepieker stop te zetten? Het zal te laat zijn om echt nog een cursus te gaan doen, maar misschien een gesprek bij de huisarts of meditatie om je hoofd even helemaal leeg en neutraal te krijgen.

Volgens mij wordt het echt tijd dat jullie kleintje komt! Hopelijk kun je dan ook echt zelf ervaren dat het leuk/fijn kan zijn!

Na alles wat ik van je gelezen heb denk ik echt dat het alleen maar mee kan vallen... Maar ja, de tijd zal het moeten leren denk ik.
Misschien moet je proberen minder over alle dingen na te denken (al zal dat heel lastig zijn) En ja, die tranen, ik denk dat je hormonen ook een loopje met je nemen Daar is niks aan te doen helaas!

Ik denk ook dat je het in je hoofd veel te groot maakt. Probeer het los te laten, je kan toch niet van tevoren plannen hoe het gaat en hoe je bevalling en kraamweek zal gaan. Laat het over je heen komen en bedenk op de vervelende momenten dat het over 1/2/3 weken weer normaal is. Dan kun je lekker je eigen ding weer kan doen met R en je babymeisje.

Probeer nog even te genieten van dat lieve kindje in je buik, dat maak je hierna nooit meer mee

Wat vervelend printje! Ik begrijp wel dat je je het beste voelt bij het normale leven, een normaal ritme...dat heb ik zelf ook. Maar echt het wordt wel weer normaal! Probeer gewoon je verstand op nul te zetten, en open minded die kraamweek in te gaan. Ik denk dat je je nu zo druk maakt om dingen die nog helemaal niet aan de orde zijn. Het heeft geen nut om je nu al druk te maken, je weet niet hoe het gaat lopen...druk maken kan je altijd nog doen.
Probeer er echt een beetje van te genieten!

Ldj: bij R was man erg ziek en draaide eigenlijk alles om hem, het stomme is dat we een schat van een kraamzorg haddn maar dingen uit handen geven is niet mijn sterkst punt zeg maar. Ik vind niet zozeer dat ik het het beste kan maar doe het gewoon liever allemaal zelf. Bij R hadden we dus juist eigenlijk een hele lieve vrouw die me lekker mijn ding liet doen, geen verplichte rusturen ofzo maar gewoon doen wat ik wilde.


Mijn moeder zegt altijd, door alles wat we hebben meegemaakt, dat ik veel t hard voor mezelf geworden ben maar dat speelt voor mijn gevoel eigenlijk niet eens mee. Weet niet t ik vandaag heb, het ging eigenlijk juist beter omdat ik dus fijne gesprekken met man gehad heb over de eerst tijd en de kraamweek. Hij zegt als je niet in bed wil doe je dat niet, klaar maar je moet soms wel rusten.

Ik denk da het gewoon angst is gecombineerd met dat alles weer ff terug komt wat er bij R allemaal mis gegaan was. Ik ben een ster in mezelf gek maken soms, en dat terwijl ik wee dat het vrijwel altijd toch wel goedkomt.

Dat mezelf gek maken herken ik wel en uiteindelijk valt het achteraf altijd mee.
Het lijkt me idd niet niks wat je mee hebt gemaakt en dingen uit handen geven is ook moeilijk.
Ik hoop echt voor jullie dat jullie nu een leuke kraamweek tegemoet zullen gaan.

Het is makkelijk gezegd, maar probeer te genieten van die week en probeer er niet teveel tegenop te zien, want het kan wel heel leuk, mooi en bijzonder zijn.
De kraamhulp zal dingen anders doen dan dat je gewend bent, maar probeer dat over je heen te laten komen.

Hier vond ik later ook dingen op een heel andere plek terug en lag de kleding van mijn man bij mij in de kast en andersom en was ik totaal het overzicht kwijt.
Maar dat kun je later allemaal weer zelf doen .

Maar ik gun je een hele leuke week waarin jullie lekker verwend worden en hopelijk kunnen genieten .

Ik herken het wel dat de kraamweek niet als leuk of fijn ervaren wordt. Ik houd niet van vreemden in huis, vooral niet als ik me beroerd voel. Ik doe alles liever zelf, ergerde me aan kleine dingen zoals het niet strijken van hydrofielluiers. Iets waar je je niet druk over hoeft te maken in de kraamweek. Doe mij ook maar het normale leven. Maar ik denk wel dat je dat zelf kan sturen in je kraamweek. Heb je hulp nodig vraag je die anders stuur je haar weg, is niet verpkicht, zorgen jij en hè man er voor dat het loopt zoals jij dat prettig vindt en dan lekker genieten,.zal voor je man ook wel bijzonder zijn,.alles bewust mee maken zonder ziek te zijn. En dan dat mooie ventje van je, die zijn zusje vast houdt, ook om naar uit te kijken toch!

Bedankt voor jullie lieve reacties

Ik denk dat de kleine maar snel moet komen en jij het over je heen moet laten komen.
Ik hoop dat je een fijne kraamweek mag krijgen. En als het niet leuk is, dan is dat jammer maar dan overleef je dat ook wel weer. Het is tenslotte maar 1 week (waar je trouwens helemaal zelf mag bepalen hoe die eruit komt te zien)

Toen ik me heel druk over alles ging maken en mezelf zo rot voelde en al mijn gevoelens overhoop lagen en ik nergens geen zin meer in had, bleek het het moment te zijn dat D zich aandiende. Hopelijk komt jullie kleine meid ook snel.

Hè wat naar weer... Vind het heel rot om te lezen dat het zo'n groot probleem geworden is voor je.. Ik denk dat het niet lang meer gaat duren voor dat het kleine dametje zich laat zien want volgens mij nemen nu zeker ook die elendige hormonen een loopje met je.

Zet m op nog even, en ik ga hopen dat het deze keer wel een hele fijne tijd word

Ach Printje, volgens mij heb jij de laatste weken teveel tijd om na te denken

Het komt allemaal wel goed, joh! Laat het toch lekker op je afkomen.
Als jij een fijne bevalling hebt en daarna gelijk weer op de been bent, dan kun je de kraamhulp alsnog minder uren laten komen of in het geheel geen zorg afnemen. En mocht de bevalling tegenvallen en je hebt wel hulp nodig, dan loopt er wel even iemand rond in je huis. Wie weet ben je dan wel blij dat er iemand is die de zware taken even van je overneemt. Geniet lekker van je kleine meisje straks en R. Je brengt de dagen gewoon door waar jij dat het liefste doet, dus niet in bed en je kijkt gewoon waar je op dat moment toe in staat bent. En mocht je het toch echt heel erg vinden allemaal, dan weet je in ieder geval dat het een week duurt en je daarna de eerste week weer hebt gehad. Wie weet valt het je hartstikke mee.

Ben je iemand die graag controle heeft?

Pluto schreef:Ben je iemand die graag controle heeft?

Haha ja, ben ook nog juf ook

Printje schreef:

Pluto schreef:Ben je iemand die graag controle heeft?

Haha ja, ben ook nog juf ook

aha, ik denk dat daar ook een groot deel van je 'probleem' ligt. Je hebt niet alle controle over je kraamweek, allemaal nieuwe dingen die je van te voren niet weet. Dat in combinatie met een vervelende eerdere ervaring lijkt het me best moeilijk om je kraamweek over je heen te laten komen.. Maar, het komt wel goed Die kraamhulp zit ik ook nite echt op te wachten, dus heb me al voorgenomen dat ik die geen hele dag in mijn huis wil.

Pluto dat klopt ook helemaal. Ik ben niet echt een controlfreak maar doe het wel graag op m'n eigen tempo, eigen manier etc.

Ik heb ook al tegen man gezegd dat ik echt niet zit te wachten op een fulltime kraamverzorgster een week lang, dat begrijpt hij ook goed maar hij wil er deze keer gewoon voor zorgen dat alles wel goed gaat. En als dat voor mijn gevoel gaat inhouden weinig kraamzorg dan doen we dat.

Ben je niet nu pas aan het verwerken wat er na de geboorte van R is gebeurd? Ik heb je er toen niet zo heel veel over gehoord, eigenlijk pas sinds je zwanger bent van jullie meisje. Daarom vroeg ik me het bovenstaande af, ik hoop echt voor je dat je een hele fijne kraamtijd krijgt en je 100% kunt genieten van jullie dochter als ze geboren is.

Lelie: misschien ook wel idd, omdat het nu allemaal wel weer terugkomt allemaal. Dat heeft man ook wel een beetje, die heeft de vorige keer natuurlijk de laatste weken helemaal gemist. Bedankt voor jullie lieve reacties weer,doet me goed.

Wat vervelend dat je je zo voelt
Ik hoop voor je dat het allemaal mee valt.
Hier moest mijn vriend werken in de kraamweek, dus vind ik een beetje hulp wel fijn. Maar de dagen dat mijn vriend vrij was ging ze om 13.00 naar huis. Gewoon haar naar huis sturen als je denkt dat je haar even niet nodig hebt.
Maar misschien vind je het uiteindelijk toch wel fijn dat ze er is en jij ondertussen van je twee kinderen kunt genieten!
Hopelijk laat je meisje niet zo lang meer op zich wachten!