Gevoel verkeerde keuze te hebben gemaakt...

En dan heb ik het over mijn werk...
Begin februari zal ik beginnen met mijn nieuwe baan als wijk-verpleegkundige.
Ik werk nu op een afdeling als verpleegkundige, met hele gezellige collega's en leuk werk.
Werk er nu bijna 2 jaar en zit er nu zo lekker in, zo gezellig met collega's.

Het is allemaal erg snel gegaan... en nu kan ik per 1 februari al weg bij mijn huidige baan.
Mijn leidinggevende heeft dat maandag laten weten..
Nu heb ik er de hele tijd al zo'n naar gevoel er over.Ik ben niet blij, niet enthousiast...

* het voordeel wat ik erin zie ik heb een contract voor 32 uur wat ik graag wil. Voor 1 jaar.
* Ik heb nu een contract van 20 uur (tijdelijk 28) nu tot juli. Daarna weer afwachten, niet echt goed vooruitzicht, maar er zitten een hele hoop veranderingen aan te komen.
* Ik krijg 4 vaste dagen. (Nu werk ik wisseldiensten, maar vind het heerlijk eigenlijk!)
* Ik hoef er geen oproep werk meer naast te doen.
* Mijn salaris is een stuk hoger. (daar en tegen mis ik grotendeels ORT)

Nu kom ik morgen op het werk en zal iedereen het weten of te weten komen...
Ben bang dat ik gewoon ga huilen, dat ik alles zo zal gaan missen. Dat iedereen het stom vind dat ik het nu pas ga vertellen, omdat ik gewoon zo heb getwijfeld en mijn leidinggevende was op vakantie. En ik vond dat ik het eerst mijn leidinggevende moet vertellen.
Vandaag werd ik al gebeld door werk zag ik, maar ik ben naar de sauna geweest. (waar ik heerlijk van heb genoten, maar nu val ik weer kei hard in de werkelijkheid)

Het liefst zal ik het nu allemaal terug draaien en gewoon laten hoe het nu was.
Zou graag richting ziekenhuis gaan, om vervolgens wat door te groeien, maar er is hier in de buurt niks te vinden...

Ben nu gewoon ontzettend verdrietig, voel me rot, en zie op tegen de dag van morgen!
Iedereen in mijn omgeving doet zo positief en zegt dat ik het moet doen, voor de uren...

Ik ben zelf verder gaan kijken, omdat ik gewoon klaar was met oproep werk! Klaar met al die onzekerheid.

Wat vervelend dat je er een naar gevoel over hebt. Ik hoop voor je dat je bij je nieuwe baan ook een fijn gevoel krijgt. Ik vind het rot voor je dat je je er zo vervelend onder voelt, maar ik neem aan dat je niet voor niks ergens anders hebt gesolliciteerd? De vaste dagen, meer uren en een jaarcontract is wel veel fijner dan wat je nu hebt denk ik. Ik hoop dat je het een beetje positief kan zien.

Jij hebt wel altijd problemen over/met je werk hé? Ik zie voornamelijk voordelen, dus ik zou niet weten waarom je niet blij bent. Je gaat een nieuwe, positieve, stap maken, kijk daar juist naar uit

Ik herken het wel een klein beetje. Het is gewoon doodeng om weer ergens anders te beginnen. J laat het bekende achter voor het onbekende, en het is maar afwachten of je de goede keuze hebt gemaakt. Dat weet je pas als je de stap gemaakt hebt. Maar probeer vooral het positieve te zien en ga ervoor! Als je niet happy bent ga je dat ook uitstralen.

Pippa schreef:Jij hebt wel altijd problemen over/met je werk hé? Ik zie voornamelijk voordelen, dus ik zou niet weten waarom je niet blij bent. Je gaat een nieuwe, positieve, stap maken, kijk daar juist naar uit

Klopt ik heb al eerder soort topic geopend, toen moest ik deze keuze nog maken.
Toen heb ik verstandelijk hiervoor gekozen, gezien de uren/salaris/vastigheid.
Maar ooooh ik heb er nog geen minuut gerust onder gevoeld....

Ik heb er zelfs nog een 0 uren contract aangehouden, omdat ik gewoon niet helemaal weg wil!
Wil nog een soort van voet tussen de deur houden...
Mocht er wel nog eens ruimte komen...

De kans van daaruit naar het ziekenhuis is namelijk makkelijker gemaakt..

chipa schreef:Ik herken het wel een klein beetje. Het is gewoon doodeng om weer ergens anders te beginnen. J laat het bekende achter voor het onbekende, en het is maar afwachten of je de goede keuze hebt gemaakt. Dat weet je pas als je de stap gemaakt hebt. Maar probeer vooral het positieve te zien en ga ervoor! Als je niet happy bent ga je dat ook uitstralen.

Ja daar ben ik ook bang voor. Heb het idee dat ik straks met een lange neus er ga beginnen!

Ook het feit dat ik nu ook heerlijk af en toe avonden werken, maakt het dat ik bang ben dat me dat ook tegen gaat vallen

Ik herken het wel, ik heb ook ander werk gezocht om prasktische redenen (vooral de afstand) anderhalf jaar geleden. Mijn oude werk was zo vertrouwd en ik had ook een goede band met m'n collega's. Heel eerlijk mis ik het nogsteeds wel is. Mijn werk nu is ook heel leuk, maar wel anders.

Ik denk dat je het gewoon moet gaan ervaren. Wie weet bevalt het je wel veel beter dan gedacht. En als het nou echt tegenvalt kun je altijd weer iets anders gaan zoeken. Een jaarcontract en meer uren is wel heel prettig natuurlijk.

Tania schreef:Ik herken het wel, ik heb ook ander werk gezocht om prasktische redenen (vooral de afstand) anderhalf jaar geleden. Mijn oude werk was zo vertrouwd en ik had ook een goede band met m'n collega's. Heel eerlijk mis ik het nogsteeds wel is. Mijn werk nu is ook heel leuk, maar wel anders.

Ik denk dat je het gewoon moet gaan ervaren. Wie weet bevalt het je wel veel beter dan gedacht. En als het nou echt tegenvalt kun je altijd weer iets anders gaan zoeken. Een jaarcontract en meer uren is wel heel prettig natuurlijk.

bedankt voor je reactie! Altijd fijn als mensen het herkennen!
Jaarcontract is inderdaad erg fijn!

Waar ik nog het meest over in zit is of ik het allemaal wel goed afgehandeld heb zo...

Heb eind dec. brief gestuurd aan de leidinggevende, hij was op vakantie:
* begin januari brief gestuurd, met vraag hoelang op zegt termijn was en of we nog een gesprek moeten plannen.
(hij heeft per mail terug gereageerd maandag, en geen afspraak gemaakt voor gesprek. (had hem datums gemaild))
* Op de afdeling kom ik morgen pas weer avonddienst. Nu moet ik het morgen vertellen. Al zal de planner/ coördinerend
verpleegkundige het al wel weten.

Had ik het niet eerder moeten vertellen aan mijn collega's, of aan de planning?? Ik wist het natuurlijk 2 dagen voor de jaarwisseling, maar hun niet. Ik dacht dat ik het eerst met mijn leidinggevende moest kortsluiten...

ARGH wordt gek van mezelf, van die onzekerheid, van die vragen of ik het allemaal wel goed doe.
Of het niet knullig over komt hoe ik het nu gedaan heb!

Meid, maak je toch niet zo druk!
Denk da je er goed aan doet.

Lijkt me prima hoor, kan me niet voorstellen dat je collega's vinden dat je het verkeerd hebt gedaan.

Bij mij wist iedereen al dat ik gesolliciteerd had behalve mijn leidinggevende, vast ook niet heel netjes maar ja.