Baby en grootouders

Hier loop ik al een tijdje tegenaan, wil graag jullie mening en idee hierover hebben.

Het probleem zit in het gegeven dat mijn schoonouders steeds mopperen dat ze hun kleinzoon te weinig zien. Mijn schoonouders wonen hier vlak in de buurt en mijn zoontje gaat 1 dag per week naar hen toe. We hebben twee dagen oppas nodig, een dag bij hen en een dag bij mijn ouders. Zelf werk ik drie dagen, een dag is mijn vriend thuis. Voorheen zag ik mijn schoonouders nauwelijks, een keer per twee weken was veel. Wel op de geijkte momenten, verjaardagen/kerst/pasen etc maar daarnaast eigenlijk heel weinig. Mijn ouders zagen we veel vaker, wekelijks in ieder geval en mijn moeder zag ik meestal nog wel vaker per week.
Mijn schoonzussen hebben beide met hun kind een lange periode bij mijn schoonouders in huis gewoond en op dit moment zijn zij ook dagelijks bij hen thuis met hun kinderen. Zij zijn graag bij hun ouders, ik ben graag bij mijn ouders. Daar zit ook het probleem. Mijn schoonouders vinden 1 a 2 keer per week hun kleinkind zien (waarvan 1 hele dag) dus te weinig. Ze vinden dat wij vaker langs moeten komen. Gisteren had mijn vriend weer een boze moeder aan de telefoon die hem van alles verweet onder andere dat mijn ouders hun kleinkind wel mogen zien en dat ik het hen niet gun om opa en oma te zijn. Het contact tussen hen een mij is nooit geweldig geweest, we tolereerden elkaar. Nu schiet het bij mij echt verkeerd... Ik word er gewoon verdrietig van dat mij steeds verweten wordt dat ik hen het grootouderschap ontneem en dat ik het mijn ouders veel meer gun. Daarnaast verwijten ze mij natuurlijk veel meer, dingen die horen bij wie ik ben. Ze noemen mij arrogant en autoritair, prima dat is mijn karakter en zo kun je dat opvatten.
Wat moet ik hier nou mee? We hebben al eerder geprobeerd om erover te praten, dat resulteerde in een bak met verwijten die over mij werd uitgestort. Zij moest heel hard huilen en werd heel zielig gevonden daar haar man en mijn schoonzussen die er bij waren. Dat ik net 4 weken moeder was. dat maakte niet uit. Ik heb dat toen laten gaan en hierover wel knallende ruzie met mijn vriend gehad, hij liet het echt een beetje gebeuren en de verwijten waren niet misselijk. Ik wilde het graag beter laten gaan en had dus het idee dat door te "slikken" zij haar frustratie kwijt kon raken en dat het daarna beter zou kunnen gaan. Nu blijft het echter bestaan. Echt, ik vind het superfijn dat zij willen oppassen en ondanks dat ik het niet eens ben met alles wat ze doen gaat dat ook goed. Ik weet echt wel dat ik dingen moet accepteren als ik hen vraag om op ons zoontje te passen. Nu ben ik echter ook een soort van afhankelijk. Ik ben verdrietig/boos/teleurgesteld en weet niet wat ik ermee moet. Erover praten gaat waarschijnlijk ( voorspellende gaven... haha) resulteren in ruzie omdat ik het echt niet ga accepteren dat ze mij nog een keer voor vanalles uitmaken. Er niets over zeggen vind ik ook moeilijk. Mijn vriend laat het gaan, beetje bang ook voor zijn moeder. Watje... Dat vind ik ook moeilijk, dat hoort meer in een andere pijler,

Wat moet ik hier nou mee? Ideeen, adviezen, ervaringen? Ik wil echt niet opnieuw een schoonouder-horrorstory posten maar dit is wel wat er nu speelt.

Ik vind het al regelmatig dat ze jouw kind zien? Hoeveel vaker zien jouw ouders jouw kind dan? O ik hoop echt dat mijn (schoon)ouders later niet zo worden. Ik wil graag zelf bepalen hoe ik mijn leven indeel, waar ik wanneer heen ga en hoe vaak dat is. En wellicht is dat meer bij mijn ouders, of meer bij mijn schoonouders, tja, je kunt niet overal tegelijk zijn sowieso.

Wel vind ik dat jouw vriend met jou op 1 lijn moet komen te zitten, als gezin.

Wacht even, ze passen 1x per week op?

En klagen dat ze je zoon te weinig zien?

Laat gaan, wat een ZEIKERDS.

wat een lastige situatie. zou toch een gesprek aangaan en anders toch met je vriend er een goed gesprek over houden. over jou gevoelens en gedachten

Ik zou ze vertellen dat ze het hier mee moeten doen. Kom nou, 1 dag oppassen en dan vaak nog een keer in de week lijkt me genoeg hoor. Dat ze jaloers zijn op jouw ouders is iets waar ze zelf mee om moeten gaan niet iets wat jij op moeten lossen.

Hier speelt een beetje hetzelfde, mijn schoonouders hebben doordeweeks geen tijd, maar ik werk in het weekend. Ze zien hun andere kleinkind vaker. Ze bellen hun andere zoon ook om te vragen of ze mogen oppassen maar ons bellen ze nooit. Mijn moeder leeft niet meer en mijn vader woont verder weg dus als ik vrij ben in het weekend gaan we daar ook regelmatig heen en daar klagen mijn schoonouders ook over. Alsof mijn vader minder is ofzo. Ik vind het moeilijk, mijn schoonouders wonen hier nog geen 10 minuten vandaan en ze kunnen altijd langskomen of bellen maar dat doen ze dan weer niet.

Wat ik wel gedaan heb en dat zou je kunnen proberen is met je partner erover te praten, wij hebben dat ook gedaan en ervoor gezorgd dat we samen 1 zijn hierin.

Niet qoute ajb.

Ik vind dat ze niks te klagen hebben!

Maar ik zou zeker Es' met je vriend om de tafel gaan.omdat hij t laat gaan,lijk jij nog meer de boosdoener. Maar 1 à 2 keer per week is echt niet weinig hoor.kom op zeg!

bolus26 schreef:Ik vind dat ze niks te klagen hebben!

Maar ik zou zeker Es' met je vriend om de tafel gaan.omdat hij t laat gaan,lijk jij nog meer de boosdoener. Maar 1 à 2 keer per week is echt niet weinig hoor.kom op zeg!

Helemaal mee eens!!!!
Laat niet over je heen lopen hoor! Ik heb ook in deze situaties gezeten.

Ik vind 1x per week nog best redelijk. Mijn schoonmoeder ziet ze van april tot oktober en de maand december niet omdat ze dan de reis op is en wij niet even 200km gaan rijden met 2 kleine kinderen naar oma op de kermis. Mijn moeder ziet ze minstens 4x per week.

Verder past ze als ze thuis is vaak op als wij een weekendje weg zijn of een feestje hebben en dan heeft de oudste ook gelijk een feestje want die mag tot 22 uur chippies eten met oma. En als ze ze vaker wil zien dan weet ze waar we wonen.

Het is niet zo dat ik gelijk wil hebben hoor, had niet het vermoeden dat ik gek was maar misschien toch...

Ik laat echt over me heen lopen, laat heel veel dingen gaan die ik van anderen niet zomaar pik. Gewoon om de lieve vrede te bewaren. Nu wil het feit wel dat ze zodra ik erbij ben eigenlijk niet zoveel meer te zeggen heeft. Dan gaat ze dingen ontkrachten of begint ze er niet over. Ik ontneem hen het grootouderschap niet, juist niet! Het is niet een kwestie van gunnen denk ik, ik vind gewoon dat zij in het leven van mijn zoontje horen. Zelf ga ik niet vaak langs, meestal niet eigenlijk. Ik breng hem weg als zij oppassen en mijn vriend haalt hem op en op zijn vrije dag gaat hij vaak nog even bij ze koffie drinken. Op mijn vrije dagen heb ik vaak andere dingen te doen, niet altijd tijd of zin om bij hen op visite te gaan. Ze komen ook niet hier op visite, ze wonen op loopafstand maar even langslopen doen ze ook niet. Geloof me, ik zit niet op ze te wachten maar als zij even langs willen komen om B. een fles te geven of even te knuffelen dan vind ik dat echt prima. Dat straal ik dan misschien niet uit, iets met karma en aura's.

Het zijn lieve mensen, ze hebben veel voor de wereld over en zijn ook lief voor mijn zoontje. Ze zitten wat in mijn allergie, ik reageer makkelijk boos op dingen die ze zeggen of doen dat is wel zo. Ben ik me ook bewust van, vandaar ook mijn post. Gewoon even wat andere ervaringen horen. Mijn vader vindt hen simpelweg stapelgek en ik moet mezelf niet zo laten kennen... Beetje gemakkelijk, dat gaat niet lukken. Ik snap ook wel dat zij iets anders gewend is dan hoe het nu met B. gaat. Zij is gewend om haar andere kleinkinderen dagelijks te zien, ze zijn nota bene voor een belangrijk deel bij hen in huis opgegroeid. Ik snap het wel. Maar kan het niet hebben dat ik steeds de pispaal ben. Moet er waarschijnlijk toch nog eens het gesprek over aangaan.

ekjir@M schreef:Ik vind 1x per week nog best redelijk. Mijn schoonmoeder ziet ze van april tot oktober en de maand december niet omdat ze dan de reis op is en wij niet even 200km gaan rijden met 2 kleine kinderen naar oma op de kermis. Mijn moeder ziet ze minstens 4x per week.

Verder past ze als ze thuis is vaak op als wij een weekendje weg zijn of een feestje hebben en dan heeft de oudste ook gelijk een feestje want die mag tot 22 uur chippies eten met oma. En als ze ze vaker wil zien dan weet ze waar we wonen.

Zien jullie haar dan helemaal niet? In een half jaar tijd kun je toch best een keertje heen en weer rijden?

Dat ontkennen of er hierover beginnen als ik er bij ben herken ik.
Of schoonmoeder zegt tegen mijn man waar ik bij ben 'heb je het er al over gehad met ...(mijn naam)
echt trek je mond maar open en laat je maar eens wat zeggen. Ik ben wel benieuwd wat hij er van vind dat ze zo doen.

Tania schreef:

ekjir@M schreef:Ik vind 1x per week nog best redelijk. Mijn schoonmoeder ziet ze van april tot oktober en de maand december niet omdat ze dan de reis op is en wij niet even 200km gaan rijden met 2 kleine kinderen naar oma op de kermis. Mijn moeder ziet ze minstens 4x per week.

Verder past ze als ze thuis is vaak op als wij een weekendje weg zijn of een feestje hebben en dan heeft de oudste ook gelijk een feestje want die mag tot 22 uur chippies eten met oma. En als ze ze vaker wil zien dan weet ze waar we wonen.

Zien jullie haar dan helemaal niet? In een half jaar tijd kun je toch best een keertje heen en weer rijden?

We gaan als ze in de buurt zijn wel heen maar vaak staan ze op festivals waar je moeilijk het terrein op komt en is het voor kleine kinderen te druk. Logeren is ook geen optie in een woonwagen met 1 slaapkamer. En twee uur is nog naast de deur zeg maar vier uur komt vaak eerst.

Als ik het zo lees dan denk ik dat je schoonouders een beetje van het pad af zijn. Misschien dat ze een beetje 'verwend' zijn geraakt door de hoeveelheid contact die ze met hun andere kleinkinderen hebben, misschien hebben ze daardoor ook een beeld van het grootouderschap dat niet helemaal reëel is, maar de manier waarop ze nu tekeer gaan is zo ontzettend onredelijk en raar.

In jouw situatie zou ik van mijn partner verwachten dat hij zijn ouders hier (stevig) op aanspreekt, ik vind dat je niet zou moeten accepteren dat je ouders je vrouw of vriendin zo beledigen en de wind van voren geven om een reden waar niets van klopt.

Als jouw schoonouders hun kleinkind vaker wil zien, mag jouw vriend dat oplossen, het zijn zijn ouders. Gaat hij toch op zijn vrije dag daarheen?
En het staat het toch vrij om naar jullie toe te komen??

Mijn ouders zien de kinderen. Minstens 3 dagen per week, als ik aan het werk ben. Soms zeggen ze dat ze het jammer vinden dat we in het weekend niet geweest zijn, dat ze de kids gemist hebben. Ik zeg dan meestal dat wij gewoon thuis waren en dat ze best langs hadden kunnen komen..

Ik zou aangeven dat het graag of helemaal niet is. Ze doen het er maar mee, al vindt de hele wereld dat het ook weinig is, jammer dan. En dat gezeik over jou zou ik afkappen, dat het er niet gezelliger op wordt en dat het vooral voor zoon fijn is als iedereen wat water bij de wijn doet, zoiets?
Mijn man had ik een stevig woordje mee gesproken, ik zou het niet op prijs stellen als hij me zo zou laten vallen. En hij regelt het contact maar, dan kunnen ze hem erop aanspreken en legt hij maar uit waarom hij daar geen 7 dagen per week zit.

Ik heb precies hetzelfde gehad, schoonouders pastten 2 dagen op, sinds afgelopen zondag zien ze ons (en dus ook zoon) niet meer, ik was er klaar mee.

Het kan toch niet zo zijn dat het er van af hangt of jij langs komt of niet? Zij kunnen toch ook jou opzoeken?

Ik ben bij zowel ouders als schoonouders regelmatig over de vloer, de kinderen zien mijn schoonmoeder vaker, omdat zij oppast. Ik heb echt nog nooit van mijn ouders gehoord dat ze het niet eerlijk zouden vinden dat mijn schoonouders de kinderen vaker zien. En kom ik niet langs, dan zoeken ze ons wel op als het te lang duurt.
Als het contact altijd al niet vanzelfsprekend is, zou ik het bij deze ook aan je vriend overlaten.

Oh dit had ik kunnen schrijven!

Mijn vriend is op dat gebied ook zo'n watje, hij durft niet tegen zijn moeder in te gaan, en dus krijgen wij ruzie, slikken we beiden en ontstaat er wrijving.

Het is JULLIE kind, en JULLIE beslissen wat er met het kind gebeurd.
Wij (nou ja, ik) zijn er heel stellig in dat als wij vrij zijn, zij bij ons is. Lijkt me niet meer dn logisch dat jij van je zoon wil genieten als je thuis bent.

Supertalentje, dat is ook heavy dan!
Normaliter slikte jij echt heel veel van je schoonouders, is de bom helemaal gebarsten?
Good for you dat je eens van je hebt laten horen!

Supertalentje schreef:Ik zou aangeven dat het graag of helemaal niet is. Ze doen het er maar mee, al vindt de hele wereld dat het ook weinig is, jammer dan. En dat gezeik over jou zou ik afkappen, dat het er niet gezelliger op wordt en dat het vooral voor zoon fijn is als iedereen wat water bij de wijn doet, zoiets?
Mijn man had ik een stevig woordje mee gesproken, ik zou het niet op prijs stellen als hij me zo zou laten vallen. En hij regelt het contact maar, dan kunnen ze hem erop aanspreken en legt hij maar uit waarom hij daar geen 7 dagen per week zit.

Ik heb precies hetzelfde gehad, schoonouders pastten 2 dagen op, sinds afgelopen zondag zien ze ons (en dus ook zoon) niet meer, ik was er klaar mee.

Mee eens. Dat ze jullie zoontje elke week een dag in huis heeft, vind ik al vrij veel. Mijn ouder/schoonouders zien onze zoon echt niet wekelijks.

Gisteren hierover nog weer een keer met mijn vriend gesproken. Hij vindt het echt moeilijk om de confrontatie aan te gaan met zijn moeder, durft eigenlijk niet goed voet bij stuk te houden. Het blijkt dus dat hij regelmatig heeft beloofd om langs te komen en dat dan vervolgens niet heeft gedaan. Wij hebben een druk leven, werken/sporten en sociale contacten. Het past dus niet altijd om ook nog bij hen op visite te gaan, soms is het ook fijn om gewoon met zijn drieeen thuis te zijn en niks te hoeven. Zijn moeder vindt dat moeilijk, ze vindt dat we dan best bij haar langs kunnen gaan. Ze heeft best wel wat controle over haar kinderen, dat merk ik nu toch weer als ik met mijn vriend hierover praat. Ik dacht dat het minder geworden was, dat hij meer zijn eigen dingen deed maar hij doet toch nog dingen om haar te plezieren. Dat valt me zwaar, vooral omdat ze mij niet erkent. Het lijkt wel of hij blijft vechten voor de liefde van zijn moeder, hij gaat er niet vanuit de de liefde onvoorwaardelijk is. Hierdoor vindt hij het moeilijk om streng/standvastig te zijn. De band tussen hen is bijzonder, hij is meer een sloofje geweest dat een zoon met een eigen leven. Nu heeft hij ook nog mij, ik ben helemaal niemand zijn sloofje en zeker die van haar niet. Het is een soort touwtrekken om mijn vriend geworden, waar ik me eigenlijk niet zo bewust van was. Als hij naar zijn moeder wil dan moet hij gaan, geen probleem, als ik maar niet steeds mee hoef. Zolang hij zich maar niet laat gebruiken, zo zie ik dat dan. Mijn vriend vindt het alleen helemaal niet fijn om naar zijn moeder te gaan, hij gaat liever naar mijn ouders koffie drinken op zijn vrije dag. Moeilijk.... Voor nu is de afspraak die we hebben gemaakt dat als ze weer begint te zeuren de boodschap is dat ze hem 1 dag per week ziet en dat als ze hem vaker wil zien ze zelf verantwoordelijkheid moet nemen. Ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken. Ik laat het even rusten omdat de situatie me nu boos maakt, dat brengt de ratio uit balans en dat wil ik niet. Het is mijn eer te na om met modder te gaan smijten als ik eigenlijk een goed gesprek in gedachten had. Ontzettend bedankt voor de reacties! Heel fijn om te lezen dat ik toch niet gek ben. Bedankt voor de tips, ik ga er zeker iets mee doen.

Jeetje wat naar. Ik vind dat ze hun kleinkind vaak genoeg zien hoor, 2x per week is echt best veel. Maar wat vervelend dat ze er zo over zeuren (en dit op jou afreageren). Ik weet ook niet goed wat je ermee moet, het gesprek aangaan lijkt niet zoveel zin te hebben als ik je verhaal zo lees.

Jeetje mina, je schoonouders zijn zo te horen echt even de weg kwijt. 1 x per week oppassen en dan vaak nog een tweede keer in de week hun kleinkind zien is toch echt best veel hoor. Je hebt ook je eigen gezinsleven en dat heeft je schoonmoeder maar te respecteren. Je kunt toch niet iedere vrije dag en weekend bij je schoonouders gaan zitten.
Mijn schoonmoeder ziet f 1 x per week als mijn man vrij is en mijn ouders passen1 x per week op. Mijn ouders zien hem soms nog een tweede keer in de week, maar niet altijd.

studiebol schreef:

Parel schreef:Supertalentje, dat is ook heavy dan!
Normaliter slikte jij echt heel veel van je schoonouders, is de bom helemaal gebarsten?
Good for you dat je eens van je hebt laten horen!

Nou dit wilde ik ook zeggen supertalentje... ik vond het altijd erg knap hoe jij je eigen wrok op zij zetten zodat je schoonouders hun klein kind konden zien. Erg vervelend voor je dat de bom toch gebarsten is.

Dat jullie dat nog weten zeg, haha! Ik heb het precies een jaar volgehouden, maar ze werden steeds onredelijker. We kunnen gewoon niet met elkaar overweg, zelfs niet als het contact met hun kleinzoon eronder lijdt. Ik ben zo blij dat ik van het gezeur af ben, 2013 wordt een heel goed jaar, haha!