ben jij naast mama ook nog jezelf?

duckie ma 7 jan 2013 - 9:56

ik merk nu dat sinds A. er is (tenminste dat komt er nu waarschijnlijk allmeaal uit) dat ik mezelf gewoon soort van vergeet en alles draait om haar.... als ik wat leuks wil doen dan kijk ik altijd wat we kunnen doen met zn 3en... manlief gaat 1 of 2 x per jaar met vrienden altijd een paar dagen naar 1 of ander truckfestival oid maar ik zou nooit een weekendje weg gaan... niet omdat ik denk dat het niet goed zou gaan thuis maar meer voor mn eigen gevoel. zijn afgelopen jaar wel eens een nachtje weg geweest met zn 2 en met een bedrijfsuitje maar verder eigenlijk niet... ik ga wel eens eens met vriendinnen wat eten ofzo maar verder doe ik weinig echt voor mezelf... voel me dan weer schuldig dat ik er misschien niet ben voor A. ofzo ik weet het niet... herkend iemand dit? toevallig vroegen een vriendin en de psycholoog laasts wat ik deed om te ontspannen of iets maar dat ik dat helemaal niet kon noemen eigenlijk:oops:

nu heb ik met manlief afgesproken om binnenkort eens te kijken dat we samen eens wat gaan doen, even er tussenuit met zn 2en 1 of 2 nachtjes maar ik moet nog even aan dat idee wennen...

(svp niet quoten)

Shopaholic ma 7 jan 2013 - 9:57

Herkenbaar, maar ik ga het ook zeer zeker doen! Wat meer voor mezelf doen. ben jij naast mama ook nog jezelf? 699888

Susan ma 7 jan 2013 - 9:59

Ja, wat is mezelf? Ik denk niet in termen als 'mezelf' en 'niet mezelf', ik ben wie ik nu ben en ik ben veranderd ten opzichte van vroeger, maar dat lijkt me alleen maar logisch. Ik acht de kans dat ik weer terug verander dan ook nihil.

Ik doe trouwens ook niet heel veel voor mezelf, ik ga niet heel veel weg en ook voor kleine dingen heb ik minder tijd, maar dat hoort er denk ik gewoon een beetje bij. Als je het erg mist en je hebt wel de gelegenheid om af en toe weg te gaan dan kun je misschien proberen om iets aan het schuldgevoel te doen, zodat je de ruimte die je kunt hebben ook kunt benutten.

Printje ma 7 jan 2013 - 9:59

Deels erg herkenbaar, veel draait om hem en dat is vaak ook prima. Man en ik gaan wel soms samen dagjes weg en dan slaapt R bij oma. Man doet veel meer voor zichzelf dan ik dat doe, maar man heeft daar veel meer behoefte aan.

Ik ben sowieso erg goed in mezelf wegcijferen.

Slakje ma 7 jan 2013 - 10:04

Ik vind het soms ook moeilijk om Louise 'achter' te laten. Maar ik verplicht mezelf af en toe weg te gaan. Ik ga sowieso wekelijks wat drinken met vriendinnen en af en toe (we proberen 1 keer per maand) doen mijn vriend en ik wat samen onder ons twee. Op het einde van februari gaan we ook enkele dagen weg om gewoon van elkaar te genieten. Doordeweeks neem ik 's avonds een lekker, warm bad met lekkere badschuim/bruistabletjes en een tijdschrift/boek erbij. Zo kan ik lekker ontspannen.

Maar ik ben wel veranderd sinds Louise er is. Ik ben meer op mijn gemak, hoewel ik het drukker heb.

Clapperdie ma 7 jan 2013 - 10:04

Ik ben ook nog mijzelf. Ik vind het heerlijk om 4 dagen te werken en daar lekker "Clapperdie" te zijn in plaats van moeder. Ook kan ik gerust vrij nemen als T naar de opvang gaat. Heerlijk zo'n dagje voor mezelf.

Maar ik ben natuurlijk wel heel blij als ik klaar ben met werken en T. bij de opvang ophaal en ook als ik hem in de ochtend uit bedje haal en hij zo lekker tegen me aan kruipt. En als ik hem eerder kan halen dan doe ik dat ook. Ook mijn vrije dagen met hem zijn leuk.

Aimee ma 7 jan 2013 - 10:05

Ik ben nog wel mezelf, maar op een andere manier.
Ik ben nooit iemand geweest die heel veel behoefte had aan visite, of avondjes weg. Toen ik 18 was wel hele avonden stappen, maar sinds ik samenwonen ben ik gewoon een huismus. Ik vind het gezellig om af te spreken met vriendinnen, maar hele dagen/avonden weg heb ik geen behoefte aan.
Ook als ik vrij ben wil ik gewoon graag bij mijn kind zijn. Vind het ook heel storend dat één vriendin wekelijks vraagt wanneer ik vrij ben en of ik dan wat wil gaan doen. Af en toe vind ik dat heus leuk, maar elke week zit er voor mij gewoon niet meer in. En ik merk daarnaast ook gewoon dat ik het heel lastig vind om me nog in haar te verplaatsen. Ik doe echt mijn best hoor, maar ik kan me sommige onzekerheden wbt scharrels, nog bij je ouders wonen, geld uitgeven aan alles wat los en vast zit, gewoon niet meer voorstellen.

Alleen met mijn vriend wat doen, heb ik ook nog niet echt behoefte aan gehad. We zien elkaar heel erg weinig (werken beide onregelmatig langs elkaar heen, zodat we zo min mogelijk oppas nodig hebben), en zijn ook dus maar weinig met z'n drieën. Als we dan beiden vrij zijn willen we gewoon lekker kneuterig dingen met z'n drieën doen!

Printje ma 7 jan 2013 - 10:14

Overigens vind ik werken daarom ook heerlijk, heb dat echt nodig. Ondanks dat ik dan toch ook altijd wel verzorgend bezig ben heb ik dat echt nodig om t werken. Ik voel me dan veel beter/ fijner dan nu in mijn verlof.

Gast ma 7 jan 2013 - 10:14

Ik ben mezelf als mama. Ik voel me altijd moeder. Denk niet dat ik mezelf ooit weer zo ga voelen als voordat ik moeder was. Uitjes plan ik ook vaak zodat het leuk is voor mijn zoontje. Want ik geniet er zelf ook van om hem zo blij te zien. Af en toe alleen de deur uit vind ik wel fijn. Maar het is niet zo dat ik me heel erg geremd voel in het mezelf zijn als mijn zoontje bij mij is. Ik pas mijn dagbesteding wel aan als hij bij me is. Maar ik vind het niet als een gemis in het zijn van mezelf.want bij het zijn van mezelf, hoort mijn moederschap ook.

Gast ma 7 jan 2013 - 10:15

Ik vind dat zo'n stomme uitspraak... Ik ben naast moeder ook mezelf. Tuurlijk ben ik mezelf, maar ook moeder. En doordat ik moeder ben, ben ik niet meer dezelfde persoon als voor het moederschap, maar nog steeds mezelf hoor. Ik heb werk of uitjes niet nodig om mezelf te zijn. Op het werk ben ik ook gewoon moeder, ik zorg op dat moment alleen even niet voor mijn kinderen. Thuis ben ik ook nog steeds logopedist, ook al ben ik niet op mijn werk. Ik snap die hang naar ook nog iemand anders zijn, dan moeder zijn niet zo. Ik vind het leuk om af en toe erg te zijn, maar vooral omdat ik het leuk vind en niet om mezelf te zijn.

Printje ma 7 jan 2013 - 10:16

Wat pluto zegt voel ik idd ook, ik ben altijd moeder/ juf. Ik ben geen juf naar R toe maar je bent toch vaak op een bepaalde manier bezig.

Susan ma 7 jan 2013 - 10:20

Ik heb wel dat ik veel minder aan bepaalde dingen toe kom, niet alleen door tijdgebrek, maar ook omdat mijn hoofd er niet naar staat. Ik had allang een tweede boek willen schrijven, maar het kost me nu veel meer energie om te schrijven en ik kan er dus ook gewoon minder tijd voor vrij maken. Die kant van mezelf mis ik dan weer wel. Ik neem me overdag altijd voor om 's avonds te gaan schrijven, maar als de kinderen dan eindelijk slapen en als het huis dan eindelijk is opgeruimd dan ben ik gewoon te moe. Vroeger had ik daar veel meer ruimte voor.

Tamagotchi ma 7 jan 2013 - 10:27

Ik ben zo'n moeder die heel makkelijk haar kids even ergens onder brengt (wel bekenden die de kinderen ook kennen) om vervolgens ze bijna te vergeten als ik even lekker weg ben. Soms voel ik me daar wel schuldig om, maar aan het einde van het verhaal hebben de kinderen het naar hun zin gehad en ik ook.
Ik heb heel erg behoefte aan even helemaal mezelf kunnen zijn, anders merk ik dat ik chagerijnig word en daar wordt het niet gezelliger op thuis.

Na de geboorte van de oudste heb ik een hele poos 'onder een steen' geleefd en vergat mezelf volledig, na de geboorte van de jongste heb ik het af en toe echt nodig iets volledig voor mezelf te doen, daarna vind ik mezelf weer een leukere moeder...

duckie ma 7 jan 2013 - 10:31

ik heb mensen zat die het aanbieden dat ze eens willen oppassen zodat wij eens wat leuks kunnen doen of manlief wil dat ik eens weg ga maar voel me dan gauw bezwaard dat ik een ander opzadel met mijn kind terwijl A. het bij die mensen prima naar hun zin heeft en diegenen het ook echt heeel leuk vinden om op A. te passen dus het is meer mn eigen gevoel waar ik overheen moet

Happinaz ma 7 jan 2013 - 11:34

Tamagotchi schreef:Ik ben zo'n moeder die heel makkelijk haar kids even ergens onder brengt (wel bekenden die de kinderen ook kennen) om vervolgens ze bijna te vergeten als ik even lekker weg ben. Soms voel ik me daar wel schuldig om, maar aan het einde van het verhaal hebben de kinderen het naar hun zin gehad en ik ook.
Ik heb heel erg behoefte aan even helemaal mezelf kunnen zijn, anders merk ik dat ik chagerijnig word en daar wordt het niet gezelliger op thuis.

Na de geboorte van de oudste heb ik een hele poos 'onder een steen' geleefd en vergat mezelf volledig, na de geboorte van de jongste heb ik het af en toe echt nodig iets volledig voor mezelf te doen, daarna vind ik mezelf weer een leukere moeder...

Dit! Alleen zie ik dat niet als 'mezelf' zijn, dat ben ik gewoon.
Ik ben Happinaz en ik heb 2 kinderen en daarnaast heb ik een baan van 32-36 uur in de week en een groot sociaal netwerk. En soms gaan de kids mee daarnaartoe en soms ook niet. En laatst ben ik naar de dierentuin gegaan met vriendinnen ZONDER kinderen en daar voel ik mij dan ook echt geen minuut schuldig over.
Mijn jongens zijn dol op hun opa's en oma's en andersom ook. Ze zijn dan ook zeker 1x in de 2 weken logeren. Meestal hebben wij dan een feestje, verjaardag of we gaan samen iets doen en soms gaan we gewoon op tijd naar bed en slapen we uit. Ik heb niet het idee dat mijn kids iets tekort komen en we worden er allemaal blij van!

Kortom; als je het gevoel hebt dat je te weinig tijd over houdt voor dingen die niet kind gerelateerd zijn dan moet je die inplannen vind ik! Als je lief bent voor jezelf ben je ook lief (in mijn geval zelfs liever...) voor je kinderen!

Petteflet ma 7 jan 2013 - 11:45

Happinaz schreef:
Tamagotchi schreef:Ik ben zo'n moeder die heel makkelijk haar kids even ergens onder brengt (wel bekenden die de kinderen ook kennen) om vervolgens ze bijna te vergeten als ik even lekker weg ben. Soms voel ik me daar wel schuldig om, maar aan het einde van het verhaal hebben de kinderen het naar hun zin gehad en ik ook.
Ik heb heel erg behoefte aan even helemaal mezelf kunnen zijn, anders merk ik dat ik chagerijnig word en daar wordt het niet gezelliger op thuis.

Na de geboorte van de oudste heb ik een hele poos 'onder een steen' geleefd en vergat mezelf volledig, na de geboorte van de jongste heb ik het af en toe echt nodig iets volledig voor mezelf te doen, daarna vind ik mezelf weer een leukere moeder...

Dit! Alleen zie ik dat niet als 'mezelf' zijn, dat ben ik gewoon.
Ik ben Happinaz en ik heb 2 kinderen en daarnaast heb ik een baan van 32-36 uur in de week en een groot sociaal netwerk. En soms gaan de kids mee daarnaartoe en soms ook niet. En laatst ben ik naar de dierentuin gegaan met vriendinnen ZONDER kinderen en daar voel ik mij dan ook echt geen minuut schuldig over.
Mijn jongens zijn dol op hun opa's en oma's en andersom ook. Ze zijn dan ook zeker 1x in de 2 weken logeren. Meestal hebben wij dan een feestje, verjaardag of we gaan samen iets doen en soms gaan we gewoon op tijd naar bed en slapen we uit. Ik heb niet het idee dat mijn kids iets tekort komen en we worden er allemaal blij van!

Kortom; als je het gevoel hebt dat je te weinig tijd over houdt voor dingen die niet kind gerelateerd zijn dan moet je die inplannen vind ik! Als je lief bent voor jezelf ben je ook lief (in mijn geval zelfs liever...) voor je kinderen!

+1.

Naast dat mijn vriend en ik voor onze kinderen zorgen en aan het opvoeden zijn, hebben ook wij een flink sociaal leven. Er zijn weken dat we veel ondernemen zonder kinderen, maar er zijn ook weken dat we het op sociaal gebied een stuk rustiger hebben en veel ondernemen met kinderen.
Wij zijn ook absoluut niet moeilijk met kinderen wegbrengen naar oppas e.d. Voel mij zelf dan ook nooit schuldig eigenlijk.
Werk zelf ook 4 dagen en krijg daar, van sommige collega's, nog steeds erg veel commentaar op. Je "neemt" toch niet 2 kinderen om ze vervolgens 4 dagen in de week naar oppas/kinderopvang te brengen?! Nou ik dus wel.... ben jij naast mama ook nog jezelf? 394967

ben jij naast mama ook nog jezelf? 394967

. Maar goed ik heb ook een redelijk gelijkwaardige relatie (mijn vriend doet meer in het huishouden dan ik) en bij die bepaalde collega's twijfel ik daar behoorlijk over. Vrouwtje heeft gewoon een baantje en man heeft een baan! pale

Gast ma 7 jan 2013 - 11:49

Op dit moment leef ik volledig voor de kinderen, maar dat is eigenlijk ook het enige waar ik nog energie voor op kan brengen. Ik hoef niet zo nodig de deur uit, liever niet zelfs. Laat mij maar lekker in huispak in huis aanmodderen zonder extra stress.

Happinaz ma 7 jan 2013 - 11:50

Petteflet schreef:
Happinaz schreef:
Tamagotchi schreef:Ik ben zo'n moeder die heel makkelijk haar kids even ergens onder brengt (wel bekenden die de kinderen ook kennen) om vervolgens ze bijna te vergeten als ik even lekker weg ben. Soms voel ik me daar wel schuldig om, maar aan het einde van het verhaal hebben de kinderen het naar hun zin gehad en ik ook.
Ik heb heel erg behoefte aan even helemaal mezelf kunnen zijn, anders merk ik dat ik chagerijnig word en daar wordt het niet gezelliger op thuis.

Na de geboorte van de oudste heb ik een hele poos 'onder een steen' geleefd en vergat mezelf volledig, na de geboorte van de jongste heb ik het af en toe echt nodig iets volledig voor mezelf te doen, daarna vind ik mezelf weer een leukere moeder...

Dit! Alleen zie ik dat niet als 'mezelf' zijn, dat ben ik gewoon.
Ik ben Happinaz en ik heb 2 kinderen en daarnaast heb ik een baan van 32-36 uur in de week en een groot sociaal netwerk. En soms gaan de kids mee daarnaartoe en soms ook niet. En laatst ben ik naar de dierentuin gegaan met vriendinnen ZONDER kinderen en daar voel ik mij dan ook echt geen minuut schuldig over.
Mijn jongens zijn dol op hun opa's en oma's en andersom ook. Ze zijn dan ook zeker 1x in de 2 weken logeren. Meestal hebben wij dan een feestje, verjaardag of we gaan samen iets doen en soms gaan we gewoon op tijd naar bed en slapen we uit. Ik heb niet het idee dat mijn kids iets tekort komen en we worden er allemaal blij van!

Kortom; als je het gevoel hebt dat je te weinig tijd over houdt voor dingen die niet kind gerelateerd zijn dan moet je die inplannen vind ik! Als je lief bent voor jezelf ben je ook lief (in mijn geval zelfs liever...) voor je kinderen!

+1.

Naast dat mijn vriend en ik voor onze kinderen zorgen en aan het opvoeden zijn, hebben ook wij een flink sociaal leven. Er zijn weken dat we veel ondernemen zonder kinderen, maar er zijn ook weken dat we het op sociaal gebied een stuk rustiger hebben en veel ondernemen met kinderen.
Wij zijn ook absoluut niet moeilijk met kinderen wegbrengen naar oppas e.d. Voel mij zelf dan ook nooit schuldig eigenlijk.
Werk zelf ook 4 dagen en krijg daar, van sommige collega's, nog steeds erg veel commentaar op. Je "neemt" toch niet 2 kinderen om ze vervolgens 4 dagen in de week naar oppas/kinderopvang te brengen?! Nou ik dus wel.... . Maar goed ik heb ook een redelijk gelijkwaardige relatie (mijn vriend doet meer in het huishouden dan ik) en bij die bepaalde collega's twijfel ik daar behoorlijk over. Vrouwtje heeft gewoon een baantje en man heeft een baan!

Hier ook ja. Wat een gezeur! Alsof ik minder van mijn kinderen hou daardoor!
En ondanks al die werkuren sta ik ook 'gewoon' 3 dagen in de week smiddags op het schoolplein en ben ik klassenmoeder. Ik word soms echt geïrriteerd van dat soort mensen, collega's.
Maar ook vriendinnen hoor, net zo goed!

Tamagotchi ma 7 jan 2013 - 11:52

Stofzuiger schreef:Op dit moment leef ik volledig voor de kinderen, maar dat is eigenlijk ook het enige waar ik nog energie voor op kan brengen. Ik hoef niet zo nodig de deur uit, liever niet zelfs. Laat mij maar lekker in huispak in huis aanmodderen zonder extra stress.

Dit gevoel had ik ook heel erg na de geboorte van de oudste, maar juist het iets voor jezelf doen zonder kinderen geeft echt energie.

Happinaz ma 7 jan 2013 - 11:52

Stofzuiger schreef:Op dit moment leef ik volledig voor de kinderen, maar dat is eigenlijk ook het enige waar ik nog energie voor op kan brengen. Ik hoef niet zo nodig de deur uit, liever niet zelfs. Laat mij maar lekker in huispak in huis aanmodderen zonder extra stress.

Geen oordeel hoor; maar denk je niet dat je juist energie zou krijgen als je dingen buitenshuis zou gaan doen?
Ik realiseer mij wel dat ik heel veel mazzel heb met oppas mogelijkheden. Dit draagt vanzelfsprekend bij aan de makkelijkheid van het wegbrengen!

Gast ma 7 jan 2013 - 11:54

Tamagotchi schreef:
Stofzuiger schreef:Op dit moment leef ik volledig voor de kinderen, maar dat is eigenlijk ook het enige waar ik nog energie voor op kan brengen. Ik hoef niet zo nodig de deur uit, liever niet zelfs. Laat mij maar lekker in huispak in huis aanmodderen zonder extra stress.
Dit gevoel had ik ook heel erg na de geboorte van de oudste, maar juist het iets voor jezelf doen zonder kinderen geeft echt energie.

Gast ma 7 jan 2013 - 11:57

Happinaz schreef:
Stofzuiger schreef:Op dit moment leef ik volledig voor de kinderen, maar dat is eigenlijk ook het enige waar ik nog energie voor op kan brengen. Ik hoef niet zo nodig de deur uit, liever niet zelfs. Laat mij maar lekker in huispak in huis aanmodderen zonder extra stress.

Geen oordeel hoor; maar denk je niet dat je juist energie zou krijgen als je dingen buitenshuis zou gaan doen?
Ik realiseer mij wel dat ik heel veel mazzel heb met oppas mogelijkheden. Dit draagt vanzelfsprekend bij aan de makkelijkheid van het wegbrengen!

Petteflet ma 7 jan 2013 - 11:59

[/quote] Werk zelf ook 4 dagen en krijg daar, van sommige collega's, nog steeds erg veel commentaar op. Je "neemt" toch niet 2 kinderen om ze vervolgens 4 dagen in de week naar oppas/kinderopvang te brengen?! Nou ik dus wel.... ben jij naast mama ook nog jezelf? 394967

. Maar goed ik heb ook een redelijk gelijkwaardige relatie (mijn vriend doet meer in het huishouden dan ik) en bij die bepaalde collega's twijfel ik daar behoorlijk over. Vrouwtje heeft gewoon een baantje en man heeft een baan! pale

[/quote]

Hier ook ja. Wat een gezeur! Alsof ik minder van mijn kinderen hou daardoor!
En ondanks al die werkuren sta ik ook 'gewoon' 3 dagen in de week smiddags op het schoolplein en ben ik klassenmoeder. Ik word soms echt geïrriteerd van dat soort mensen, collega's.
Maar ook vriendinnen hoor, net zo goed![/quote]

Bij mij gelukkig niet mijn vriendinnen, maar collega's bah! Ben afgelopen 2 weken vrijgeweest, maar was echt blij dat ik vandaag weer aan het werk "mocht". Nou de reacties die ik daarop kreeg: Nou dat snap ik niet hoor, wil je soms mijn werk erbij, ga ik nog even lekker terug naar huis. Voor mijn kindjes zorgen. Oh wacht, ik zorg niet voor mijn kindjes?
Maar ook dat neerbuigende dat ze het normaal vinden dat man niets in huishouden doet en vrouw ALTIJD met de kinderen naar huisarts enz moet, want HE Man heeft een BELANGRIJKE baan....
Mijn vriend zal wel homo zijn, want hij stofzuigt, maakt de badkamer en wc schoon en neemt zelfs schoenen voor mij mee als hij die toevallig tegenkomt. ben jij naast mama ook nog jezelf? 281626781

ben jij naast mama ook nog jezelf? 281626781

Happinaz ma 7 jan 2013 - 12:02

Bij mij gelukkig niet mijn vriendinnen, maar collega's bah! Ben afgelopen 2 weken vrijgeweest, maar was echt blij dat ik vandaag weer aan het werk "mocht". Nou de reacties die ik daarop kreeg: Nou dat snap ik niet hoor, wil je soms mijn werk erbij, ga ik nog even lekker terug naar huis. Voor mijn kindjes zorgen. Oh wacht, ik zorg niet voor mijn kindjes?
Maar ook dat neerbuigende dat ze het normaal vinden dat man niets in huishouden doet en vrouw ALTIJD met de kinderen naar huisarts enz moet, want HE Man heeft een BELANGRIJKE baan....
Mijn vriend zal wel homo zijn, want hij stofzuigt, maakt de badkamer en wc schoon en neemt zelfs schoenen voor mij mee als hij die toevallig tegenkomt. ben jij naast mama ook nog jezelf? 281626781

[/quote]

Ik heb dat vanochtend zelfs op FB gezet, iets in de strekking wat fijn
dat ik weer koffie kan drinken op kantoor! :-)

Happinaz ma 7 jan 2013 - 12:04

Stofzuiger; dat wist ik niet! Dan snap ik het natuurlijk en wens ik je veel sterkte voor de komende tijd! hug

Gesponsorde inhoud

ben jij naast mama ook nog jezelf?

ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?

Re: ben jij naast mama ook nog jezelf?