Wat vond jij de pittigste leeftijd?

*

Overigens houd ik m'n hart vast voor als ze in de peuterpubertijd komt. Volgens mij is N. dan echt een draak als ik zie wat voor willetje ze nu al heeft

Elixer schreef:

Printje schreef:Ik heb liever 3 kindjes van 2-3 jaar dan 1 van 0-1 jaar. Maar goed dat verschilt per kind natuurlijk. Ik vind het zoveel leuker/makkelijker wanneer ze groter worden.

Is goed Printje! Dan neem ik jou dochter wel een jaar in huis en dan krijg jij een jaartje mijn terror peuter

Hahahaha is hij zo erg dan....ik kan nog geen garanties geven over dochter haha tot nu toe of een zeer relaxt kind of een dwarse haha. Ze ligt continue met haar rug tegen mijn rug zeg maar zodat de vk niet kan voelen hoe groot ze is etc. Ook bij de pretecho bleef mevrouw liggen zoals ze lag, zodat ze ook daar al vrijwel niet te meten was. Hoe we ook duwden het maakte geen indruk...

Novalee schreef:Overigens houd ik m'n hart vast voor als ze in de peuterpubertijd komt. Volgens mij is N. dan echt een draak als ik zie wat voor willetje ze nu al heeft

Ik quote deze, maar reageer op je bericht er boven. Wat fijn om te lezen dat je nu weer kan genieten! Dat zal een heerlijk gevoel geven na zo'n diep dal!

Linda schreef:

Novalee schreef:Overigens houd ik m'n hart vast voor als ze in de peuterpubertijd komt. Volgens mij is N. dan echt een draak als ik zie wat voor willetje ze nu al heeft

Ik quote deze, maar reageer op je bericht er boven. Wat fijn om te lezen dat je nu weer kan genieten! Dat zal een heerlijk gevoel geven na zo'n diep dal!

+1, heel heftig! En wat fijn dat je nu zo kan genieten!
Hopen dat dit in een stijgende lijn zo door blijft gaan!

Dankjewel Linda en Lana!

Twee, wat een drama .

Ik ga denk ik ook voor twee. Momenteel gaat het trouwens aardig, maar er zitten dagen tussen Nergens naar luisteren, alles doen wat niet mag, driftbuien, op de grond gaan liggen.. Nu weet ik natuurlijk niet wat me nog te wachten staat, maar voor nu zeg ik twee.

Van 0-1. Bij allebei. Het slecht slapen, het niet begrijpen wat er is, het niks zelf kunnen.. Vind baby's hartstikke leuk hoor, maar ben blij als ook de jongste de 1 gepasseerd is.

Lastig... de eerste maanden waren voor mij vooral erg pittig. Maar dat kwam door mijn gezondheid. En het ineens moeten stoppen met borstvoeding toen ze pas 4 maanden was. Ik denk dat zij daar ook moeite mee heeft gehad, want ik kon niks meer doen zonder haar mee te nemen. Ze is ook heel lang eenkennig geweest.

Ze is nu bijna 2 en tot nu toe vind ik het nog een heerlijke leeftijd. Zij snapt mij en ik snap haar. Eenkennig is ze ook absoluut niet meer gelukkig. En tot nu toe neemt ze nog alles van me aan haha ben echt bang voor een omslag. Want er gaat de komende tijd ook wel veel voor haar veranderen....

Die opmerkingen heb ik ook zo vaak gehad, maar vind het alleen maar leuker sinds ze kruipen, lopen en klimmen.

Huis babyproof maken was de trick hier. Frutseltjes komen wel weer, voorlopig staat veiligheid en lekker kunnen ravotten voor mij op nummer 1.

Viva schreef:

Elixer schreef:Die van mij is nu 2,5 en ik heb het als moeder nog nooit zo moeilijk gehad

De heeeele dag NEEEE, dwars lopen doen, de oren van je kop tetteren en dan ook nog eens de dramaqueen uithangen de gehele godganse dag. Ik ben echt blij als het half 8 is en meneer op bed ligt.

Oh ik ben echt erg als ik het zo terug lees maar het valt me echt even zwaar de laatste maand

Dit doet onze dochter nu ook, dus ik hoop voor je dat jullie ventje er eerder mee ophoudt, haha.
Vaak gaat ze ook zingen, maar dat is ontzettend vals, en dat kan ik meestal niet hebben

Hier nog een dametje die dit doet! Gék word ik er af en toe van...
Vind de leeftijd vanaf 2,5 tot nu (net 3) het pittigste bij haar!

Bij mijn oudste vanaf zijn 2e jaar... Absoluut...
Hij is nu 2 jaar en 8 maanden en nog is het een echte vreselijke peuter puber....

De tijd rond de twee jaar. Draken worden het dan, vreselijk!

Mijn zoontje is nu 2 jaar en 8 maanden en nu zit hij echt in die vreselijke peuterpuber fase.

Stofzuiger schreef:Die opmerkingen heb ik ook zo vaak gehad, maar vind het alleen maar leuker sinds ze kruipen, lopen en klimmen.

Huis babyproof maken was de trick hier. Frutseltjes komen wel weer, voorlopig staat veiligheid en lekker kunnen ravotten voor mij op nummer 1.

Ik ben het helemaal met je eens! Dat laatste ook, ons huis is echt heel kidsproof en we hebben een grote huiskamer, ze kunnen ver kruipen zonder dat ze iets tegenkomen. Ik was trouwens sowieso niet van veel frutsels in huis. Het enige waar ze bijkunnen, is de salontaf en daar staat een blad met kaarsen op, waar ze inmiddels heel goed vanaf blijven.

Ik vind het ook zo heerlijk dat ze zichzelf nu zo goed kunnen vermaken en ik vind het geweldig om ze zo bezig te zien.

Het is toch wel duidelijk dat 2 jaar een heftige leeftijd is. Daar was ik al bang voor ;-).

_Lana_ schreef:Het is toch wel duidelijk dat 2 jaar een heftige leeftijd is. Daar was ik al bang voor ;-).

Ik ben benieuwd hoe lang het gaat duren. Ik hoop niet het volledige jaar.

Het zijn hier ook echt van die buien. Zo zit ze leuk te kletsen en te spelen en dat kan het een op het andere moment volledig omdraaien. Net een kleine borderliner.

Ik vind deze leeftijd (2 jaar) pittig naar ook heel leuk. J heeft het nog niet zo erg maar af en toe een dag (1 à 2x per week). Zo'n dag is dan pittig maar de andere dagen is ze juist heel lief en kan ik ook echt leuke dingen met haar doen.
Ik heb ook een hekel aan "wacht maar tot..." en mijn schoonouders hebben er een handje van om nadat ik een driftbui opgelost heb te reageren met "jullie gaan het nog moeilijk krijgen, zet haar toch op de gang/geef haar een tik/meer ongevraagd opvoedadvies" (vind het sowieso ook vreselijk als mensen op zo'n driftbui moment commentaar/advies gaan geven, ik denk dat ik dat nog erger vind dan de driftbui zelf.

Fiwen schreef:
Ik heb ook een hekel aan "wacht maar tot..." en mijn schoonouders hebben er een handje van om nadat ik een driftbui opgelost heb te reageren met "jullie gaan het nog moeilijk krijgen, zet haar toch op de gang/geef haar een tik/meer ongevraagd opvoedadvies" (vind het sowieso ook vreselijk als mensen op zo'n driftbui moment commentaar/advies gaan geven, ik denk dat ik dat nog erger vind dan de driftbui zelf.

De variant van mijn ouders hierop is: 'Je moet haar veel strenger aan gaan pakken, anders neemt ze een loopje met je.'

Ik vond t rond de 20 maand t zwaarst. Vanalles willen wat niet lukte of mocht en zich nog niet goed in woorden kunnen uitdrukken wat voor nog meer frustratie en driftbuien zorgde. Dit was ook zijn nee periode.

Bij de oudste weet ik eigenlijk niet welke leeftijd pittig was.. die heeft in elke leeftijd fases gehad waar hij moeilijk doorkwam! Nu bij de jongste weet ik het weer,, nu ruim 2 en een echte draak! Liggen als ze haar zin niet krijgt, huilen (lees gillen,schreeuwen) als het niet snel genoeg gaat ect.ect.

Rap door gaan en hopelijk is dit snel weer voorbij

De babytijd en dan alleen door het slechte slapen. Mijn zoontje is nu ook wel een echte peuterpuber maar zolang ik goed slaap kan ik het prima hebben.

Bij de oudste vond ik de eerste vier maanden loodzwaar, maar dat kwam door het vele huilen, de periode tussen 4 maanden en 2 jaar vond ik vrij gemakkelijk, de periode tussen 2 en 2.5 vind ik ook pittig. Vooral heel veel ´nee´, ´zelluf doen´ zeuren om koekjes, dramatisch op de grond gooien als ze iets niet mag of kan, veel frustratie en vooral alles niet willen doen wat ik wel wil en andersom.

Bij de jongste vind ik tot nu toe nog helemaal niet pittig, het hangt dus ook heel erg van je kind af lijkt me.

Tot nu toe nog niet echt een pittige periode gehad. Natuurlijk wel af en toe dagen dat je je bedenkt dat je nog rollen behang op de zolder hebt liggen, maar nog geen lange periodes achter elkaar gehad. Maar goed ze is net 2, dus wie weet wat er nog komt