Hoe doen andere moeders dit?

Ik heb een dochter van 2,5 en een zoon van 4 maanden. Het punt is dat de jongste zóveel aandacht nodig heeft dat dochter er bij in lijkt te schieten soms. En dan heb ik het over als ik alleen thuis ben. Ik kan hem nauwelijks neerleggen, want dan zet hij het op een krijsen. Als ik bijv. mijn dochter even moet aankleden of naar de wc moet is hij totaal overstuur. Dit ben ik helemaal niet gewend van de oudste, zij vond alles best. Liggen in de box gaat even, maar te kort om iets te kunnen. Wipstoel wil hij niet in, want dan probeert hij te rollen, is gewoon gevaarlijk. Draagdoek/drager heb ik, maar houd ik momenteel niet erg lang vol vanwege mijn rug. Dat gaat wel goed trouwens.
Overdag slapen is een drama, hij lijkt niet goed in slaap te kunnen komen (niet diep genoeg) en is van het kleinste geluidje wakker. Terwijl hij 's nacht zo van 21uur tot 7uur doortukt.
Ik houd er niet van om hem te laten huilen maar ik moet soms gewoon. Hoe doen andere moeders dit?

Hier hielp de babyprojector wel eventjes, met lichtjes en muziek, hadden ze wat te zien en te horen.

Het gaat nog iedere keer aan als ze naar bed gaan (er zit een timer op), zo hebben ze ook minder last van "omgevingsgeluiden" bij het is slaap komen.

Misschien een muziekmobiel boven de box hangen, of een ander ding kopen met muziek en lichtjes? Dat vond onze zoon altijd super (nog steeds trouwens).

Mijn dochter is het ook altijd wel vrij snel zat om alleen spelen. Ik leg haar dan vaak gewoon bij ons op een kleed op de grond. Dan kan ik met mijn zoon spelen en dochter ook aandacht geven. ze vindt het ook heel leuk om te kijken naar mijn zoon, wat hij doet. Als mijn zoon aan tafel samen wil knutselen o.i.d. en mijn dochter is het dan zat, neem ik haar ook gewoon op schoot, kan ze lekker meekijken. Dat gaat prima zo.

In de draagdoek..

Ik zou eerst op zoek gaan naar de reden waarom hij zoveel huilt, en van daaruit gaan werken naar een oplossing. Ik heb het idee dat hij namelijk wel meer huilt dan een baby gemiddeld doet?

Hier was de draagdoek de enige oplossing, vervelend dat jij er niet lang mee kan dragen, wat voor draagdoek/drager heb je?
Ik heb me ook heel schuldig gevoeld naar mijn dochter toe dat ik haar minder aandacht kon geven. Ik heb met mijn zoon in de draagdoek heel veel gewandeld van speeltuin naar speeltuin zodat mijn dochter toch nog lekker kon spelen en mijn zoon rustig was in de doek. Hoe vindt je kindje het in de kinderwagen? Misschien dat je kan gaan wandelen, de oudste een lekker warm skipak aan met dit weer.
Gelukkig slaapt je kindje 's nachts wel goed.

Waar leg je hem overdag neer om te slapen? Ik kan me indenken dat het in de woonkamer te veel prikkels geeft en dat hij misschien in zijn eigen bedje wel slaapt? (Maar misschien doe je dat al?) Het huilen kan volgens mij best komen door vermoeidheid.

Mobiel boven de box hebben we inderdaad al, en zo'n babygym met lichtjes en geluid ligt hij 5 minuten onder draait op zijn buik en gaat huilen. Hij lijkt gewoon enorm snel verveeld en waarschijnlijk ook vermoeid door het slechte slapen overdag. Slapen doet hij eigenlijk altijd in zijn bedje, daar is de minste herrie maar ze grenzen wel direct aan de woonkamer, dus wel gehorig.
Medisch is hij helemaal in orde, ze hebben hem al helemaal binnenstebuiten gekeerd, dus daar ligt het niet aan (bloedonderzoeken, allergieën, osteopaat geweest).
Ik heb een beco butterfly, maar krijg tegenwoordig flinke pijn boven in mijn rug als ik langer draag. Draagdoek kan hij niet meer in met zijn 7,5 kg (tricot slen).
Heb het idee handen tekort te komen terwijl ik tussendoor ook nog mijn huishouden spik en span wil hebben.

Ik zou het huishouden dan laten voor wat het is. Ik vond het ook al heel moeilijk om twee kinderen tegelijk aandacht geven, terwijl de jongste altijd makkelijk was. De oudste is dan wel weer een ander verhaal, die vraagt wel veel aandacht. Maar gewoon het delen van aandacht vond ik al een dagtaak. Huishouden kan over een paar maanden ook wel weer spic en span en nu gewoon wat minder .

Hier ook een kindje dat het eerste jaar niet wilde slapen en heel vaak lag te huilen. Mijn huishouden was/is niet meer zo spik en span als het eerst was, en ik heb me daarna zo ondertussen wel bij neergelegd. Ik ben van 4/5 uur 's ochtends tot 's avonds 22/23 uur bezig met de kinderen, doe tussendoor een wasje er in of poets even wat bij, maar ben echt niet van plan om als ze op bed liggen nog eens flink te gaan poetsen omdat ik dat qua energie niet trek.

Twellie schreef:Ik zou het huishouden dan laten voor wat het is. Ik vond het ook al heel moeilijk om twee kinderen tegelijk aandacht geven, terwijl de jongste altijd makkelijk was. De oudste is dan wel weer een ander verhaal, die vraagt wel veel aandacht. Maar gewoon het delen van aandacht vond ik al een dagtaak. Huishouden kan over een paar maanden ook wel weer spic en span en nu gewoon wat minder .

Precies dat. Wat betreft het huishouden kom ik overdag niet verder dan opruimen en een keer een doekje over de tafel of aanrecht. Huishouden doet één van ons in de avond.

Heb je je beco wel strak genoeg afgesteld? Als ie niet strak genoeg zit, kun je ook last van je rug krijgen.