Wanneer snapt een 1 jarige 'nee'?

Tazz schreef:Dat snapt ze nog niet. pas na 1,5/2 zal ze begrijpen wat je bedoelt. Maar van een afstand nee roepen heeft al helemaal geen zin. Je kan haar beter benaderen en bij haar op gelijke hoogte gaan zitten en uitleggen waarom iets niet mag en haar vervolgens laten zien wat ze dan wel mag doen.

Tazz schreef:Dat snapt ze nog niet. pas na 1,5/2 zal ze begrijpen wat je bedoelt. Maar van een afstand nee roepen heeft al helemaal geen zin. Je kan haar beter benaderen en bij haar op gelijke hoogte gaan zitten en uitleggen waarom iets niet mag en haar vervolgens laten zien wat ze dan wel mag doen.

Maple schreef:Daar heb ik via Luce laatst een heel leuk en interessant artikel over gelezen:

http://www.kindercoachingfriesland.nl/2010/05/het-effect-van-slim-taalgebruik/

Star007 schreef:

Maple schreef:Daar heb ik via Luce laatst een heel leuk en interessant artikel over gelezen:

http://www.kindercoachingfriesland.nl/2010/05/het-effect-van-slim-taalgebruik/

Thanks! Zal hem eens lezen.

-Ieniemienie- schreef:T is 14 maanden en snapt heel goed wat nee betekend.
Dit wil niet zeggen dat hij er altijd naar luisterd.
Als hij een la iod open trekt, of op de bank klimt om de babyfoon te pakken zeggen we altijd Nee.
En dan uitleggen waarom niet. Hij weet hel goed dat het niet mag, maar luiesterd er nog niet altijd naar.

Net vroeg ik aan hem: T ga maar een schone luier pakken. En verrek pakte hij uit een la een schone luier en kwam hem netjes brengen .
Dus ze snappen al heel snel meer dan dat je zou denken.

Parisienne schreef:Die link omschrijft het erg goed. Positief communiceren werkt hier ook het beste.

jena schreef:Wat er in het artikel van de link staat, werkt inderdaad vaak goed.
Ik denk alleen dat jouw kindje hier nog wat te jong voor is (al kan je natuurlijk nooit vroeg genoeg beginnen met op deze manier aanspreken, al is het alleen maar om jezelf erin te oefenen).
Jonge kinderen snappen echt jouw bedoeling nog niet; ze kijken puur naar de reactie. Feit is dat als zij iets doet er een reactie van jou komt. Op deze leeftijd zien ze jou puur als een 'levend activity- centre'.
"He, als ik hierop druk (iets doe), gebeurt er iets leuks (een reactie van jou)". Ze leggen de associatie al snel. Jouw reactie zal waarschijnlijk heftiger (en dus groter, duidelijker, leuker!) zijn wanneer je kind iets doet dat niet mag. Dit onthouden ze en deze acties worden dan ook vaker herhaald.
Het beste is afleiden/ ombuigen.
Dus wanneer je kind iets doet dat niet kan/ mag zo veel mogelijk negeren (of kort 'nee' zeggen) en de aandacht van het kind op iets anders richten. Met positief verbaal belonen van het gewenste en zoveel mogelijk negeren van het ongewenste, dooft ongewenst gedrag vaak uit terwijl positief gedrag versterkt wordt.

Liadan schreef:Mijn zoon drukt ook graag op knopjes van de dvdspeler. Hij vindt het vooral leuk dat er dan een lampje aangaat en het een geluidje maakt. Hij doet het niet om bij mij een reactie uit te lokken. De leuke reactie is al geweest dan; namelijk van de dvd-speler! Als ik dan zeg 'doe het deurtje maar weer dicht', dan doet hij het deurtje van de kast dicht Goed dat hij dat snapt! om het vervolgens snel weer open te doen en weer verder te gaan met op het knopje drukken. De 'drang' naar de reactie is nog te groot. Dit gaat echt in stappen: eerst gebeurt er wat je zoontje doet, later houden kinderen zich aan het 'verbod' zolang je er bij bent en pas veel later houden ze zich ook aan een verbod als je er niet bij bent.
Hier probeer ik hem af te leiden met iets anders of samen met hem te gaan spelen, dat werkt het beste.

jena schreef:

Liadan schreef:Mijn zoon drukt ook graag op knopjes van de dvdspeler. Hij vindt het vooral leuk dat er dan een lampje aangaat en het een geluidje maakt. Hij doet het niet om bij mij een reactie uit te lokken. De leuke reactie is al geweest dan; namelijk van de dvd-speler! Als ik dan zeg 'doe het deurtje maar weer dicht', dan doet hij het deurtje van de kast dicht Goed dat hij dat snapt! om het vervolgens snel weer open te doen en weer verder te gaan met op het knopje drukken. De 'drang' naar de reactie is nog te groot. Dit gaat echt in stappen: eerst gebeurt er wat je zoontje doet, later houden kinderen zich aan het 'verbod' zolang je er bij bent en pas veel later houden ze zich ook aan een verbod als je er niet bij bent.
Hier probeer ik hem af te leiden met iets anders of samen met hem te gaan spelen, dat werkt het beste.