Hoe vaak spreek of zie jij jouw opa's/oma's?

Ik heb nog maar 1 oma. En die spreek ik eigenlijk wel iedere week!

Ik heb nog 1 opa & oma en 1 oma die opnieuw getrouwd is. Mijn opa en oma zie ik een paar keer per jaar, m`n oma + man iets vaker, want die belt me wel eens als die weer eens computer problemen heeft haha. Het is gewoon altijd goed en gezellig, niets mis mee.

M`n vriend heeft nog 1 opa & oma, maar daar hebben ze geen contact mee en nog 1 oma die er op verjaardagen heel soms is, ze wordt oud en dement, maar ze is wel heel lief.

Gemiddeld zo'n één keer per maand. Voor de meeste grootouders vind ik dat prima, de ouders van mijn moeder zou ik wel wat vaker willen zien.

Ik heb nog één oma en die zie ik eigenlijk veel te weinig. Ongeveer 1 keer per maand.

De opa's en oma's van mijn vriend zien we in principe alleen op verjaardagen ed.

Mijn oma van vaders kant is de enige die nog leeft. Soms zie ik haar zo'n 3x per maand, soms ook een paar maanden niet. Daar baal ik best van, maar het schiet er soms bij in.
De oma van mijn vriend (van vaders kant) heb ik nog nooit gezien. We zijn bijna 4 jaar samen, maar de band tussen mijn vriend en zijn oma is niet goed. Hij wil mij wel eens naar haar toe nemen, maar ik vind niet dat hij het voor mij moet doen. Als hij haar niet meer wil zien, dan is dat zijn keuze.

Ik heb nog 1 opa. En nu ik niet meer thuis woon zie ik hem eigenlijk nooit. Alleen met verjaardagen. Hij is 1x bij ons geweest toen mijn vader ook bezig was in ons huis(het is de vader van mijn vader). Toen we hier eenmaal woonden verhuiskaart gestuurd. Niets op gehoord, nog geen kaartje, niks! En als het nou een oud opaatje was die niets meer doet en alleen maar de hele dag thuis zit, maar dat is echt niet zo. Hij fietst heel veel en is nog erg kwiek. Dus ik baal wel een beetje eigenlijk. Nou is het contact nooit heel goed geweest, maar toch, door dit heb ik niet echt de behoefte om naar hem toe te gaan.

_Jackie schreef:

Ik ben trouwens ook erg bang dat mijn opa's en oma's zullen overlijden. Mijn oudste opa is net 72 geworden en de rest is allemaal 69, zo oud opeens!

Oh dat vind ik echt superjong voor opa's en oma's eigenlijk. Mijn vader en moeder zijn al 62 .

Ik heb alleen nog een opa en oma van mijn vaders kant. Ze wonen in hetzelfde dorp als mijn ouders en als ik daar op bezoek ben zie ik ze ook regelmatig want ze komen in het weekend vaak even koffie drinken. Mijn vader heeft zijn zaak naast hun en als ik daar ben loop ik wel even langs maar ga niet zelf op visite ofzo. Ik heb persoonlijk ook niet heel erg veel met ze te bespreken eigenlijk behalve hoe gaat het met je werk/vriend/huis etc. Heb gewoon een prima band met ze maar niet een hele diepgaande ofzo. Oh mijn opa is geloof ik... 90 geworden in mei en mijn oma is iets van 83 ofzo. Ik weet het eigenlijk niet.

Mijn opa en oma`s zijn 80+. Mijn opa loopt zelfs al tegen de 90 en gaat nog iedere zaterdag zwemmen en schaatst in de winter als een dolle.

Ik ben totaal niet bang dat ze komen te overlijden. Dat hoort er nou eenmaal bij.

Ik heb nog twee opa's. Met de een hebben we al vijftien jaar geen contact mee. De ander is al 90, maar nog wel heel goed. Ik zie hem eens in de zoveel maanden. Veel te weinig naar m'n zin, maar het schiet er gewoon te vaak bij in helaas..

Veel te weinig helaas, ligt aan beide kanten. Mijn man heeft geen opa's en oma's meer

Sinds dit jaar weer iets regelmatiger.

Sowieso zie en spreek ik ze op de verjaardag van mijn vader en stiefmoeder. We zijn dit jaar uiteten geweest met de hele familie i.v.m. 60 jarig huwelijk opa en oma. En ik ben op Moederdag geweest bij oma. Vond ze heel erg fijn. En ze wilde ook dat ik vaker langs zou komen. Maar ik realiseer me opeens dat het alweer het einde van het jaar is en dat Moederdag maanden geleden was. Verder spreek ik ze trouwens ook als ik ze in de supermarkt of markt tegenkom.

Mijn opa en oma feliciteren me niet met mijn verjaardag. Ruim tien jaar geleden ben ik opa's verjaardag vergeten en sindsdien word ik niet meer gefeliciteerd. Met sorry namen ze geen genoegen, haha. Mijn broertje en drie nichtjes hebben het inmiddels ook verbruid. Ze nemen dat heel erg strikt. Eén keer vergeten te feliciteren is een leven lang niet meer gefeliciteerd worden door de grootouders. Nou ja, ze zijn zo.

Mijn vriend zijn opa en oma zie ik 1 keer in de maand.

Ik heb geen opa's en oma's meer. Mis mijn oma nog wel, ookal is ze er 10 jaar niet meer. Iedere woensdag avond ging ik bij haar op bezoek. Was ik er een avondje niet, belde ze mijn vader met de vraag waar ik bleef.

Mijn opa is 2 maanden terug overleden & ik mis hem vreselijk. Zag hem 1 a 2 keer in de week. Hij is nu weer samen met oma

Mijn andere opa en oma spreek ik ook wekelijks.

Ik heb altijd een hele goede band gehad met mijn opa's en oma's. Ik kan me ook niet voorstellen dat ik ze maanden niet zie of spreek, zoals sommige hier zeggen.

Ik heb echt geen band met mijn oma's. De moeder van mijn vader heb ik denk ik al ruim 10 jaar niet meer gezien, en de moeder van mijn moeder ook al een jaar of 3 niet meer als het niet langer is. Mijn opa's die leven al heel lang niet meer.
Hoe hard het misschien ook klinkt, ik heb ook geen behoefte om ze op te zoeken. Vooral de moeder van mijn vader, die hoef ik echt nooit meer te zien. De moeder van mijn moeder is op zich wel een lieve vrouw, maar ondanks dat wil ik er niet meer langs gaan. De laatste keer dat ik er geweest was ging ik er met zo'n naar gevoel weg. Ik vind het dus wel prima zo.

De oma van mijn vriend heb ik nog nooit gezien. Ze woont zo'n 18 uur vliegen hier vandaan.

De opa's en oma's van mijn man zijn helaas overleden en die heb ik ook nooit ontmoet. Ik heb nog een opa en een oma, de ouders van mijn vader. Die bel ik iedere week en zie ik iedere twee weken. Zou wel vaker kunnen maar mijn opa werkt nog en in het weekend zijn ze altijd op stap dus het is soms lastig plannen.

Te weinig. Ik heb nog maar 1 oma en toevallig ga ik er vandaag heen. Maar het is niet wekelijks of maandelijks, maar net hoe het uit komt. Ze woont ook niet om de hoek dus dan ga ik er al niet zo snel 'eventjes' heen. Maar eigenlijk is het te weinig.

Lavendel schreef:

_Jackie schreef:

Ik ben trouwens ook erg bang dat mijn opa's en oma's zullen overlijden. Mijn oudste opa is net 72 geworden en de rest is allemaal 69, zo oud opeens!

Oh dat vind ik echt superjong voor opa's en oma's eigenlijk. Mijn vader en moeder zijn al 62 .

Ik heb alleen nog een opa en oma van mijn vaders kant. Ze wonen in hetzelfde dorp als mijn ouders en als ik daar op bezoek ben zie ik ze ook regelmatig want ze komen in het weekend vaak even koffie drinken. Mijn vader heeft zijn zaak naast hun en als ik daar ben loop ik wel even langs maar ga niet zelf op visite ofzo. Ik heb persoonlijk ook niet heel erg veel met ze te bespreken eigenlijk behalve hoe gaat het met je werk/vriend/huis etc. Heb gewoon een prima band met ze maar niet een hele diepgaande ofzo. Oh mijn opa is geloof ik... 90 geworden in mei en mijn oma is iets van 83 ofzo. Ik weet het eigenlijk niet.

haha dat vind ik ook niet oud mijn ouders zijn ook al over de 62 Mijn oma is 90 geworden laatst. Hopelijk gaat ze nog wel even mee. zou haar niet willen missen. Ondanks dat ik haar weinig zie. En ze is mijn laatste oma. Of ja enige oma die ik gekend heb.
Mijn vriend zijn oma woont nog verder weg en die zien we echt heel weinig.

Mijn oma is 85+ en het is al ongeveer 15 jaar de vraag hoe lang ze nog meegaat lullig gezegd. Helaas woont ze volledig aan de andere kant van het land en om haar te bezoeken moet ik echt een weekend uittrekken. Het komt momenteel zo'n 2 tot 6 keer per jaar voor dat ik ze zie. Maar ik denk veel aan haar. Ik heb toevallig afgelopen week mijn man nog verteld over mijn opa's en andere oma, die inmiddels overleden zijn. Vooral mijn oma mis ik nog bijna elke dag, hoewel het alweer 7 jaar geleden is dat ze overleed. Ik baal er echt zo ontzettend van dat ik mijn man nooit aan haar heb kunnen voorstellen.

Mijn opa en oma van moeders kant leven allebei nog. Vanmiddag hebben we een feestje omdat ze 60 jaar getrouwd zijn!! Echt leuk, vooral omdat ik nu ook een dochter heb en zij haar overgrootopa en -oma nog heeft!
Mijn opa van vaders kant leeft ook nog, maar hij raakt steeds meer dement. Weet amper wie ik ben en vriend en dochter herkent hij al helemaal niet.
Mijn vriend heeft nog een oma, die zien we een paar keer per jaar. Zij woont niet om de hoek, dus vaker lukt niet.

Ik heb nog 2 oma's en eigenlijk spreek en zie ik ze te weinig.
Ik neem mijzelf vaak voor om ze te bellen, maar dan komt het er weer niet van, terwijl ik dit schrijf besef ik wel hee erg dat ik blij moet zijn dat ik ze nog heb!! Vanavond toch maar eens bellen weer denk ik!

Ik ga iedere ga rond de klok van acht uur koffie drinken bij m'n oma daarna komt m'n vader en m'n moeder dus bij mijn oma is het iedere morgen rond de klok koffietijd hahaha verder zijn helaas m'n andere opa's en oma overleden dus ben zuinig op deze oma

Te weinig, soms gaan er echt maanden overheen . Zou dat echt moeten veranderen, maar dat heb ik me al een paar keer voorgenomen en het lukt niet erg. Geen idee waarom. Ze wonen redelijk in de buurt, zijn lieve mensen, maar toch.. Het komt er gewoon niet van.

Met mijn oma van mijn vaders kant die een aantal jaar geleden overleden is had ik veel meer contact. Wij hadden echt een goede band en ik voelde me heel erg thuis bij haar. Ik heb zelfs een tijdje halve weken bij haar ingewoond (vanwege mn stage die ik vanaf huis niet kon bereiken met ov).
Bij mijn opa en oma van mijn moeders kant heb ik dat minder. Misschien dat ik daarom zo weinig langsga, ik weet t niet.

Over het algemeen veel te weinig. 2 weken geleden hebben we haar opgehaald om hier gezellig een middagje te zitten. Ze vond het super leuk met haar respectabele 90 jaar. Gister was ze jarig dus vandaag ook even bij haar geweest. Ik moet het toch maar wat vaker doen. Merk dat ik er zelf ook wel behoefte aan heb.