Wanneer werd jij het zat?

Dropdraakje schreef:Pc, ik leef met je mee maar ik moet ook wel een beetje lachen om je verhaal, sorry! Je verteld het zo grappig, proef echt het sarcarsme haha. Sorry heb rare humor. Maar je schrijft het in ieder geval leuk. Hopelijk vliegen de laatste loodjes snel om.

Haha, ik zie er zelf de humor er ook nog wel van in hoor. Soms zie ik mezelf in de spiegel en dan schiet ik gewoon in de lach. Onze shutters zijn nog niet geplaatst dus 's avonds als ik naar de keuken wandel zie ik mijn eigen weerspiegeling in de ramen en dan zie ik gewoon een kleine, dikke hobbit. Het punt is ook dat mijn buik zo enorm lijkt omdat ik héél erg naar voren draag en ook nog een taille heb.

bolus26 schreef:Ik herken t ook hoor! Wil ook echt niet overtijd lopen!ik probeer positief te blijven en met humor alles te zien maar dat gaat ook niet altijd.

Wat betreft maagzuur; hier schrijven ze: losecosan voor.beschermt 24 uur

Bedankt voor de tip, mijn verloskundige had het ook over een drankje. Volgende week maar vragen!

Ik was het in de tweede zwangerschap al vanaf 31 weken zat, ik mocht alleen maar liggen en alleen opstaan om naar de wc te gaan. Dit heeft 6 weken geduurd, het was natuurlijk beter voor mijn zoontje dat hij zo lang mogelijk in mijn buik zat, maar ik heb zo vaak gedacht van laat hem asjeblieft komen.

Susan schreef:Geef je het wel aan bij de verloskundige, dat je zo benauwd bent? Niet bang zijn dat je zeurt, hè?

Ja die zegt dat ik klein ben maar in verhouding is mijn bovenlichaam kort, ik heb lange benen en die baby moet er toch in groeien..Schiet niet op. Maar ik ga de volgende keer wel erg klagen wie weet zegt ze dan, als de baby in week 37 niet geboren is halen we hem met 38 (haha, wishfull thinking)

mzcharlotte schreef:Ik ben wel benieuwd naar een buikfoto PC. Ik vind het zó jammer dat ik niet met je mee kan klagen.

Jij mag binnenkort ook klagen, weet ik zeker!

Na de uitgerekende datum was ik er klaar mee. En toen mocht ik nog 13 dagen ;-)

Had veel lichamelijk klachten en vond het toen echt mooi geweest.

Ik was het met 31 weken echt helemaal zat, en toen ze gingen indalen paar weken later ging het weer eventjes een beetje (liever 100x plassen op een dag dan maagzuur en geen lucht).

Weekend voor de bevalling. Werd het zo opeens spuug en spuug zat. Gelukkig kwam hij een halve week later.

Vanaf toen ik overtijd ging werd ik het langzamer zat.dag voor dat ik opgenomen werd om de bevalling ingeleid ging worden ,heb ik de heledag gejankt ik wou eigelijk helemaal niet na
ziekenhuis.maja A kwam niet vanzelf

Niet, ik beviel gewoon heerlijk met 30 weken. Niet echt aan te raden, maar hé, je bent tenminste niet zwanger meer.

Ik zou met alle liefde tot 42 weken op mijn bank zitten met alle kwaaltjes van dien eigenlijk, lijkt me heerlijk, gewoon in alle rust afwachten tot je bevalling begint in plaats van elke dag bang zijn dat je vandáág gaat bevallen, terwijl je kind nog te klein is. En bij de eerste was ik toen ook al weken ziekenhuis in en ziekenhuis uit aan het gaan.

Ik vraag me wel af: denk je echt dat het ná de zwangerschap veel beter wordt?

Na de zwangerschap begint het feest idd pas haha. Ik ben liever zwanger als de eerste tijd met een baby haha dat is dus echt niet mijn ding.

Eucalypta schreef:Niet, ik beviel gewoon heerlijk met 30 weken. Niet echt aan te raden, maar hé, je bent tenminste niet zwanger meer.

Ik zou met alle liefde tot 42 weken op mijn bank zitten met alle kwaaltjes van dien eigenlijk, lijkt me heerlijk, gewoon in alle rust afwachten tot je bevalling begint in plaats van elke dag bang zijn dat je vandáág gaat bevallen, terwijl je kind nog te klein is. En bij de eerste was ik toen ook al weken ziekenhuis in en ziekenhuis uit aan het gaan.

Ik vraag me wel af: denk je echt dat het ná de zwangerschap veel beter wordt?

Ja en dus omdat jouw kinderen te vroeg kwamen of dreigden te komen, kom jij aan met zo'n reactie? Hele flauwe reactie dit. Het is namelijk écht niet heerlijk, die kwaaltjes. En hell, jij bepaald absoluut niet of ik daar wel of niet over mag klagen.

Anyway, ja natuurlijk denk ik dat het na de bevalling véél beter wordt. Immers baar ik een soort van wonderkind, dat nooit huilt, dat me nooit wakker zal houden, of dat hij NOOIT vervelend zal zijn.

Eucalypta schreef:Niet, ik beviel gewoon heerlijk met 30 weken. Niet echt aan te raden, maar hé, je bent tenminste niet zwanger meer.

Ik zou met alle liefde tot 42 weken op mijn bank zitten met alle kwaaltjes van dien eigenlijk, lijkt me heerlijk, gewoon in alle rust afwachten tot je bevalling begint in plaats van elke dag bang zijn dat je vandáág gaat bevallen, terwijl je kind nog te klein is. En bij de eerste was ik toen ook al weken ziekenhuis in en ziekenhuis uit aan het gaan.

Ik vraag me wel af: denk je echt dat het ná de zwangerschap veel beter wordt?

Wow, wat een zure reactie. Natuurlijk is te vroeg bevallen veel erger dan met kwalen zitten die over een paar weken weer over gaan, maar tja als we al het leed van de wereld gaan vergelijken heb jij ook geen recht van spreken he? Want jouw kind(eren) zijn er goed van af gekomen, leven tenminste nog, etc. Ik wens niemand toe wat er bij jou tijdens je zwangerschappen is gebeurd, maar dat moet geen graadmeter zijn om het 'leed' van anderen mee te vergelijken.

En ja, bij mij werd het wel degelijk direct na de bevalling beter, ook al zat ik toen met een kind dat 20 van de 24 uur huilde.

Oh, je klaagt maar een eind weg Ik snap ook best dat het niet altijd leuk is. Maar hé, ik mag daarop best zeggen dat het mij heerlijk lijkt, gewoon rustig afwachten tot je bevalt, nietwaar?

Het is geen verplichting om te reageren met 'oh gut ja, wat vreselijk'. Lastig zijn kwaaltjes altijd, maar het leek mij heerlijk om het zo ver te redden. That's all.

Jij zegt maar een eind weg, Euc, maar erg vriendelijk kwam je niet over.

Eucalypta schreef:Oh, je klaagt maar een eind weg Ik snap ook best dat het niet altijd leuk is. Maar hé, ik mag daarop best zeggen dat het mij heerlijk lijkt, gewoon rustig afwachten tot je bevalt, nietwaar?

Dat snap jij absoluut niet. Want dan zou je niet zo'n sarcastische reactie geplaatst hebben. Als je geen vergelijkingsmateriaal hebt omdat je met 30 weken al je kind kreeg, kan je maar beter je kwebbel houden want je wéét niet hoe het was geweest als je 33 weken was of echt tegen het einde liep en dus echt niet weet hoe het voelt als je met 42 weken op je bankje zit. En natuurlijk klaag ik een eind weg, want daar heb jij helemaal niets over te zeggen.

Paper Crown schreef:

Eucalypta schreef:Oh, je klaagt maar een eind weg Ik snap ook best dat het niet altijd leuk is. Maar hé, ik mag daarop best zeggen dat het mij heerlijk lijkt, gewoon rustig afwachten tot je bevalt, nietwaar?

Dat snap jij absoluut niet. Want dan zou je niet zo'n sarcastische reactie geplaatst hebben. Als je geen vergelijkingsmateriaal hebt omdat je met 30 weken al je kind kreeg, kan je maar beter je kwebbel houden want je wéét niet hoe het was geweest als je 33 weken was of echt tegen het einde liep en dus echt niet weet hoe het voelt als je met 42 weken op je bankje zit. En natuurlijk klaag ik een eind weg, want daar heb jij helemaal niets over te zeggen.

Ik heb er ook één met 38 weken gekregen hoor. Alleen moest ik toen ook al 10 weken bedrust houden, waarvan de helft van de tijd in het ziekenhuis.

Eucalypta schreef:

Paper Crown schreef:

Eucalypta schreef:Oh, je klaagt maar een eind weg Ik snap ook best dat het niet altijd leuk is. Maar hé, ik mag daarop best zeggen dat het mij heerlijk lijkt, gewoon rustig afwachten tot je bevalt, nietwaar?

Dat snap jij absoluut niet. Want dan zou je niet zo'n sarcastische reactie geplaatst hebben. Als je geen vergelijkingsmateriaal hebt omdat je met 30 weken al je kind kreeg, kan je maar beter je kwebbel houden want je wéét niet hoe het was geweest als je 33 weken was of echt tegen het einde liep en dus echt niet weet hoe het voelt als je met 42 weken op je bankje zit. En natuurlijk klaag ik een eind weg, want daar heb jij helemaal niets over te zeggen.

Ik heb er ook één met 38 weken gekregen hoor. Alleen moest ik toen ook al 10 weken bedrust houden, waarvan de helft van de tijd in het ziekenhuis.

O, kijk. Ik dacht dat ze beide zo vroeg waren gekomen. Maar Euc, serieus, je kán niet dit soort opmerkingen maken en iemand iets dusdanig onder de neus wrijven puur en alleen om je eigen ervaringen. Héél kut als je in bed moet liggen vanaf week 28 vanwege een dreigende vroeggeboorte maar dat neemt echt mijn benauwdheid niet weg, slaap ik ook niet minder slecht en mijn maagzuur brandt nog even erg in mijn slokdarm. Daar veranderd jouw reactie of jouw vroeggeboorte echt niets aan. Want ik ben dankbaar dat hij niet nu al komt, echt. Ik zeg ook ergens dat ik stiekem hoop en wens dat hij met 37 weken komt en dat ik me daar weer schuldig over voel. Je moet echt kappen met die semi sarcastische opmerkingen. Je had het ook anders kunnen zeggen als je iets wil duidelijk maken.

Eens met Paper Crown, je kunt dat soort dingen gewoon niet vergelijken. Ik lees zo vaak problemen waarvan ik denk: goh, was het bij mij maar zo, dan zou ik allang dolgelukkig zijn, het is hier zoveel gecompliceerder dan dat, maar goed, anderen hebben ook het recht om hun zorgen te ventileren. Zij is hoogzwanger, ze heeft klachten, ze is benauwd en daar mag ze best van balen. Vooral benauwdheid is gewoon heel enerverend, dat kost enorm veel energie, dan duren je dagen heel lang en dan lijken zeven weken wel een eeuwigheid. Natuurlijk is ze gezegend met haar zwangerschap en wil ze 'm gewoon uitdragen, maar daarom is het nog wel pittig.

In sommige gevallen is een zwangerschap zo heavy, dat het na de zwangerschap ECHT wel meevalt hoor.

Hier bijvoorbeeld, en ik heb zelfs een tweeling.

Mag je niet zeggen dat je zwanger zijn zwaar vindt omdat er mensen zijn die een kindje hebben dat te vroeg geboren wordt? Dat heb ik hier namelijk al vaker gelezen. Ik vind dat geen genuanceerde reactie, iedereen snapt toch evengoed dat dat situaties zijn die niet te vergelijken zijn?

Met 37 weken mag je kleintje komen PC, daar hoef je je niet schuldig om te voelen

Ook al ben ik niet boven de 30 weken gekomen, ik was mijn zwangerschap wel zat. Vond er sowieso gewoon niet veel aan. En dan heb ik de kwaaltjes die jij nu omschrijft niet eens gehad!
Ik vond het gewoon niet leuk.

Verder Euc, vind ik het ook niet echt te vergelijken. Heel leuk hoor, ik zou niet graag nog een keer een vroeggeboorte meemaken, of tig weken bedrust houden om het kindje maar binnen te houden. Maar om nou te zeggen dat ik 'met liefde' al die klachtjes zou hebben, nee..

En verder PC, lekker klagen, ik hoop dat het een beetje oplucht!

Bij H. was ik er met een week of 30 wel klaar mee.
Ik kon niks meer, mijn buik was zo huge dat ik mijn eigen sokken niet meer aan kon doen en ik kon niet zelf de trap op.
Ik was al blij dat ik zelf van de bank kon komen.

Bij A. was ik er met de 28 weken he-le-maal klaar mee.
De eerste 12 weken elke week naar het ZH vanwege het bloedverlies, toen ging het tot de 18-19 weken redelijk en was ik tot de 26 weken kots en kots misselijk. Dat was met 26 weken over en vanaf die tijd moest ik 2-3 keer per week naar het ZH. Omdat ik geen leven meer voelde, omdat ik allerlei rare vage klachten had, omdat mijn HB 3.0 was en ik infuzen moest krijgen, vroegtijdige weeën etc etc...

En dan heb ik het nog niet over alle andere klachtjes zoals maagzuur, niet slapen, enorme hoofdpijnen etc etc.
Dus ik snap héél goed dat je er klaar mee bent.
Wanneer ga je met verlof?

NU .
Echt zat werd ik het na de uitgerekende datum.

Wat vervelend dat je het zo zat bent!
Succes met de laatste loodjes.

Ik ben het nooit echt zat geweest.
Alleen toen ik over de 40 weken heen was, toen mocht het wel komen van mij.
Maar dat was meer omdat ik zo nieuwschierig was naar de baby!

LDJ schreef:NU .
Echt zat werd ik het na de uitgerekende datum.

Kan ik me voorstellen
Het zal nu niet lang meer duren voor jou.