Wanneer werd jij het zat?

O, ik heb zo'n vervelende ochtend.. Ik ben het echt zat aan het worden. Ik kan niet eens meer op de bank zitten want dan zit ik te onderuitgezakt en dan krijg ik dus echt totaal geen lucht meer. Ik adem zo raar, ik hap echt naar lucht als een goudvis. Mijn buik is explosief gegroeid in de afgelopen 2 weken en de baby is zó sterk aan het worden ik werd er gewoon zelf bang van gisteren, je zag aan 4 kanten iets uitsteken, zo vreemd. Slapen lukt niet, maagzuur kwelt me de hele nacht, overal in het huis slingeren rennies, heb al 3 verschillende voedingskussens gekocht om maar ietsje beter te kunnen slapen, helpt niet. Mijn man is superlief, die weet zich ook geen raad met mij, moet wel heel lachwekkend voor hem zijn, ik smijt door frustratie kussens/whatever ik kan grijpen door de slaapkamer. Kreeg ook een jankbui gistermiddag en het eerste wat ik zei toen mijn man vroeg: 'Liefje, wat is er?? Heb je pijn?' ik: ' Ik ben een vette zeekoe!!' Hij: 'Nee, een babynijlpaard denk ik meer' Ik heb de hele dag door opvliegers, alles is opgezet, zelfs mijn neus is dikker. En dan zegt iedereen die ik tegen kom dat ik straal.. is niet zo, denk dat ze dat maar zeggen omdat ze niet willen zeggen hoe dik mijn neus is.

Gaat lekker hier in huize Paper crown. Ik hoop, wens, dat de baby zich aandiend met 37 weken sharp. Maar dan voel ik me ook weer schuldig.

Wil iemand me opvrolijken? Had jij dit ook? Ik wil gewoon slapen en als de weeen beginnen wakker worden.

Een hele dikke Ik ken het totaal niet. Was met 42 weken nog helemaal in m'n element. Maar wil je heel veel sterkte wensen met de laatste loodjes.

Sorry, ik ben het geen seconde zat geweest, nergens last van gehad en inderdaad van weeën wakker geworden. Maar goed, daar heb je niets aan...

Sterkte meis

Zoals jouw man reageert doet de mijne ook regelmatig . Ik lees vaak veel herkenning in jouw posts over jullie humor, kan er echt krom om liggen, zo gaat het hier vaak ook.

De tweede keer was ik het ook al snel zat. Ik had zoveel klachten, dat was gewoon niet leuk meer. Was het één weg, kwam er wel weer wat anders voor in de plaats. Waardeloos!

Ik herken het wel. Ik kreeg vanaf 32 weken ineens heel veel kwaaltjes en vanaf 34 weken was het ziekenhuis in ziekenhuis uit en toen was ik het zo beu. Ik kon de arts-assistent wel zoenen toen ze zei dat ik de volgende ochtend ingeleid zou worden toen ik met 38+6 weken voor de 4e keer in een week op de verloskamers zat met klachten van mijn hoge bloeddruk.

Hoe ver ben je nu zwanger? Heel veel succes met de laatste loodjes, probeer overdag wat te slapen of in ieder geval uit te rusten en niet te veel meer te doen. Je zou eventueel graviscon oid kunnen proberen, vloeibare 'rennie' helpt namelijk bij zwangeren vaak beter dan de tabletten.

Rataplan, haha ja! Hij neemt me vooral niet te serieus. Wij hebben wel echt heel veel lol samen. Komt gewoon omdat hij zo'n lolbroek is. mijn lieffie! Fijn dat het herkenbaar is, niet dat jij hetzelfde had maar gewoon voelt wel goed dat ik niet de enige ben.

@ Fiwen, ik ben nu 33 weken zwanger. Moet dus helaas nog wel paar weken minimaal maar waar ik normaal heel rationeel en nuchter kan denken, kan ik het nu gewoon echt niet. Bedankt voor de tip van Gaviscon vloeibaar!

Ik ben het niet zat geweest aan het einde van de zwangerschap, maar ik had op het eind dan ook geen kwaaltjes. Ik liep dagelijks minimaal 2 uur met de hond en deed verder alles op de fiets, ook naar de verloskundige op 5 kilometer afstand.

Is de baby al ingedaald, PC? Misschien als dat straks zo is, dat je dan ook weer wat meer lucht krijgt. In ieder geval nog even doorzetten,

Iets heel anders, ik kan je ticker niet zien. Misschien ligt dat aan mijn computer, maar wie weet geldt het ook wel voor anderen.

Oef, ik was het al heel vroeg zat, ik zat vanaf 14 weken thuis en dan gaat de tijd echt tergend langzaam. Ademen was ook maanden een drama, voelde me echt een vis die constant naar adem zat te happen. Ze lagen ook allebei dwars (nog steeds) dus ze daalden ook niet in waardoor dat beter werd.

Bij mij hielp een banaan overigens wel aardig tegen maagzuur voor een tijdje.

Paper Crown schreef:Rataplan, haha ja! Hij neemt me vooral niet te serieus. Wij hebben wel echt heel veel lol samen. Komt gewoon omdat hij zo'n lolbroek is. mijn lieffie! Fijn dat het herkenbaar is, niet dat jij hetzelfde had maar gewoon voelt wel goed dat ik niet de enige ben.

Wij liggen ook nog regelmatig krom van het lachen. Hebben ook echt lol om dingen die anderen niet snappen. Als er weer wat lolligs was en ik probeer dat uit te leggen aan vriendinnen dan merk ik dat ze het vaak niet begrijpen of de humor er niet van in zien. Kortom: Je moet er bij zijn !

Ik was het in mijn tweede zwangerschap met 32 weken (toen ging ik met vakantie en daarna met verlof) ook echt helemaal zat.
Wat ik toen ging doen, en dat kan ik je niet aanraden, is zitten wachten op de bevalling. Ik keek daar zo naar uit! Maar daardoor duurde het voor m'n gevoel alleen maar langer (dochter werd met 39+6 geboren).

Je wilde werken tot 36 wk toch? Ik zou dat proberen vol te houden voor de afleiding. Desnoods kortere dagen.
En probeer in beweging te blijven, van hangen word je alleen maar lamlendig!

Succes!

Niemand kan mijn ticker zien geloof ik.. Ik ben dinsdag 33 weken zwanger. Aardig eindje op weg dus, maar goed moet ook nog wel eventjes. Ik onderneem nog steeds veel hoor, gisteren gingen mijn ogen open om 8:30 en toen ben ik gaan douchen en naar de Primark gereden, lekker kop koffie gedronken ergens, heerlijk alleen even zijn en geld uitgeven is de beste remedie, niet dat ik meer dan pyjamabroeken kon kopen bij de primark maar ik zit er wel netjes bij nu in mijn schattige pyjama

Ik wil inderdaad tot 36 weken werken maar ook dat red ik niet. Ik red het gewoon niet om om 06:00 op te staan en naar mijn werk te reizen. De bus gaat nog wel, maar er zijn zoveel aso's in de tram. Laatst ook na werk haastte ik me naar de tram door de regen, dan zit de tram dus sowieso propvol, stapt er samen met mij een oud mevrouwtje in en ik zag een plekje en wilde gaan zitten maar zij zag het plekje ook, dus ik zei: 'gaat u maar zitten hoor!' Zei ze: 'Jaa mag ik, dankje!' dus op het moment dat zij ging zitten ziet ze mijn buik en zegt: 'Nee kind je bent zwanger, ga jij maar zitten!' Ik zei toen nee hoor gaat u maar lekker zitten, ik zit al de hele dag op kantoor, en toen zei ze nee nee dat voel ik me heel schuldig! Ik die dame dan toch maar overtuigd dat zij mocht gaan zitten, zo'n oud vrouwtje, helemaal kromme rug kan toch niet maken om dan te gaan zitten? Terwijl ik verging van de bekkenpijn! En dan krijgt dus dat deel van de tram dat gesprek mee, en dan NIET 1 persoon staat op of heeft last van zijn geweten dat ie best kan opstaan voor een zwangere/oudere. Nee hoor. Gewoon doen alsof je het niet meekrijgt en uit het raampje kijken. Ik zou misschien toch ook wel nee gezegd hebben maar bied het op zijn minst even aan! Ik heb toen gevraagd of ik tot 14:00 kan werken tot mijn verlof maar ik ga volgende week al stoppen. Ik heb genoeg te doen op een dag en mijn hoofd is toch niet met werk bezig.

Coco schreef:Oef, ik was het al heel vroeg zat, ik zat vanaf 14 weken thuis en dan gaat de tijd echt tergend langzaam. Ademen was ook maanden een drama, voelde me echt een vis die constant naar adem zat te happen. Ze lagen ook allebei dwars (nog steeds) dus ze daalden ook niet in waardoor dat beter werd.

Bij mij hielp een banaan overigens wel aardig tegen maagzuur voor een tijdje.

Jij had er zelfs 2.. wat erg! Heb ineens superveel respect voor tweeling mama's!

Als je het echt niet trekt gewoon eerder met verlof gaan. Is echt geen schande hoor

Hier ben ik het ook geen seconden zat geweest eigenlijk. Oke op het laatst is het zwaarder maar goed dat moet je maar voor lief nemen vind ik.

Zeer herkenbaar. Bij de 1e 2 al, maar zeker de laatste keer met de meiden. Heb toen vanaf 26 weken gewoon geen enkele fatsoenlijke nacht gehad. Zoveel pijn in mn ribben en bekken. En dan sliepen.de oudste 2 juist die periode slecht. Kwamen telkens bij ons in bed. Mijn buik lag serieus buiten het bed.

Hier lagen ze beide in stuit dus kon ook biks wegdrukken onder mn ribben. Had constant de 2 hoofdjes er vast onder zitten. Bukken kon daardoor ook echt niet meer.

Ik was ook echt aan bevallen toe, maar helaas maakten ze zelf geen aanstalten. 2 6-ponders, 2 placenta's en 2x onwijs veel vruchtwater maakte het er niet beter op.

Ik ben vooral gewoon heel benieuwd weer naar deze beeb, maar echt zat ben ik het niet.

Ik voel me wel een gigantische zeekoe en alles behalve charmant zwanger. Ik baal onwijs dat ik zo weinig energie heb en dat die dikke buik gigantisch in de weg zit. Maar aan de andere kant: ik weet dat dit waarschijnlijk mijn laatste zwangerschap is dus ik wil die buik helemaal niet zat zijn, want ik weet dat ik het vast ooit een keer ga missen...

Pc, ik leef met je mee maar ik moet ook wel een beetje lachen om je verhaal, sorry! Je verteld het zo grappig, proef echt het sarcarsme haha. Sorry heb rare humor. Maar je schrijft het in ieder geval leuk. Hopelijk vliegen de laatste loodjes snel om.

Ah balen joh dat je je zo voelt!! Heb je geen last van hoge bloeddruk ofzo? Of houd je gewoon veel vocht vast? Ik hoop dat je je gewoon gauw weer een beetje beter voelt zodat je beter bent opgewassen tegen de rest van de weken!

Ah, ik herken me zo in je verhaal! Ik was het rond de 30 weken echt hélemaal zat, vond echt niets meer leuk aan zwanger zijn... Jij bent best klein toch? Kan me voorstellen dat je buik je dan nog meer in de weg zit. Hopelijk gaat hij snel goed indalen, dan krijg je tenminste weer een beetje lucht! En verder moet je echt proberen het jezelf zo makkelijk mogelijk te maken, lekker met een kopje thee op de bank, je dagen niet te vol plannen. Rustig aan!

Ik herken t ook hoor! Wil ook echt niet overtijd lopen!ik probeer positief te blijven en met humor alles te zien maar dat gaat ook niet altijd.

Wat betreft maagzuur; hier schrijven ze: losecosan voor.beschermt 24 uur

Bij R heb ik dat nooit gehad, was een heerlijke zwangerschap. Nu ook weer trouwens maar ben nu wel nieuwsgierig naar haar.

Geef je het wel aan bij de verloskundige, dat je zo benauwd bent? Niet bang zijn dat je zeurt, hè?

ik ben het nu wel zat maar ben bang voor de bevalling.
tijdens mijn zwangerschap heb ik vanaf 3 maanden geen last meer gehad van migraine en koemelk allergie en die krijg ik waarschijnlijk gewoon weer terug naar mijn bevalling en daar zit ik niet zo op te wachten maar ben wel heeel erg benieuwd naar ons kleine meisje!!

Ik was het rond de 38 weken toch wel helemaal zat. Voordat ik op was gestaan en eenmaal een paar normale stappen kon zetten met die buik die op mijn knieën hing. Helaas zat mevrouw nog best en heb ik toch echt met 41 weken besloten om me in te laten leiden.

Veel sterkte nog de laatste weken!

Ik ben wel benieuwd naar een buikfoto PC. Ik vind het zó jammer dat ik niet met je mee kan klagen.

mzcharlotte schreef:Ik ben wel benieuwd naar een buikfoto PC. Ik vind het zó jammer dat ik niet met je mee kan klagen.