Vriend vreemdgegaan

Rapunzel schreef:Elke nacht om 4 uur word ik wakker, dan kan ik alleen maar piekeren en voel ik de onrust door mijn lijf gieren tot het ochtend is. Het huilen is wat minder geworden, maar ik voel me nog steeds niet in staat om te gaan werken. Ik ben bang om te gaan. Bang dat ik in paniek raak, ik voel me erg zwak en baal van mezelf dat mijn angst weer de overhand heeft door dit alles. Ik heb mijn baas net gemaild dat ik volgende week weer kom en voorgesteld of hij misschien mijn vakantiedagen wil afschrijven voor deze week. Het maakt me niet uit, zolang ik mijn baan maar niet ook kwijt raak.

Als je je niet in staat voelt te gaan werken moet je dat ook zeker niet doen! Fijn dat die mevrouw van school wel aardig was en zich niet zo nors als je baas gedroeg.
Ik heb het geluk dat ik ontzettend fijne collega's heb, die op de hoogte zijn en er rekening mee houden dat ik af en toe ineens even weg ben om mijn tranen weg te vegen. Daarintegen maken ze me aan het lachen en zorgen ze dat ik alles eventjes vergeet.

Probeer afleiding te vinden, ga leuke dingen doen met vriendinnen, als het redelijk weer is lekker een stuk wandelen, ga sporten, doe dingen die je leuk vind om te doen.

Dat klopt TGR, ik zit eigenlijk al heel lang niet lekker in mijn vel, heb last van een angststoornis wat het leven met mij erg moeilijk maakt, daarom begrijp ik het ook wel dat mijn vriend het niet meer ziet zitten. Bij het GGZ hebben ze me anderhalf jaar geleden geadviseerd om me te laten opnemen, maar ik probeer dat kost wat kost te voorkomen omdat ik het zélf wil doen (maar het eigenlijk gewoon niet durf). Ik word nu echter wel flink met de consequenties geconfronteerd, kom mezelf goed hard tegen maar misschien is dat juist de bedoeling. Het zal nog wel vaker gebeuren in mijn leven. Hopelijk word ik er uiteindelijk sterker van en krijg ik mijn leven weer enigszins op de rails anders zal ik toch weer in therapie moeten.
Mijn vriend was er wel altijd voor me als het niet lekker ging en hij heeft ervoor gezorgd dat het beter met me ging, daarom denk ik dat ik hem nodig heb in mijn leven.

Mijn baas heeft teruggemaild dat hij akkoord is met mijn voorstel. Dat betekent dat ik volgende week weer begin en 3 vakantiedagen moet inleveren, maar ik heb mijn vakantiedagen niet zo heel hard nodig.

En voor de rest inderdaad afleiding zoeken, mijn leven onder de loep nemen en verder gaan. Ik ben niet alleen, ook al voelt het zo.

He meid, wat naar... Ik wens je heel veel sterkte toe. Mijn exvriend is ook vreemdgegaan en ik heb daar ook heel veel verdriet van gehad. Goed dat je tot volgende week nog vrij hebt. Het is nu belangrijk om aan jezelf te denken...

jeetje meid, wat een verhaal....
ik weet precies hoe je je voelt. mijn vriend is in oktober vreemdgegaan, en ik ben er toen via via achter gekomen. ik heb toen besloten om met hem verder te gaan, maar het valt zeker niet mee wat betreft de achterdocht....

ik zou als ik jou was proberen je helemaal te gaan focussen op je opleiding, veel afleiding zoeken door leuke dingen met vriendinnen te gaan doen, hoe verleidelijk het ook is om in je bed te gaan liggen en een potje te janken...

heel veel sterkte en een dikke !!

Ik denk, hoe hard ook, dat het maar beter uit kan zijn, al voelt het nu niet zo...

Ik zou niet kunnen leven met de achterdocht. Ik ben ook bedonderd en vind het soms nog moeilijk om mijn huidige vriend te vertrouwen, ookal was het mijn ex, en niet hij, die was vreemdgegaan. Nu bij mijn huidige trouwe vriend vind ik het soms al moeilijk, laat staan bij iemand die me heeft laten zien onbetrouwbaar te zijn..

Ik zou ook proberen de draad op te pakken en te gaan werken denk ik... Neem je tijd voor het verwerken van het verdriet, maar vergeet niet je leven te blijven leiden. Heel veel sterkte!

RYW schreef:Ik denk, hoe hard ook, dat het maar beter uit kan zijn, al voelt het nu niet zo...

Ik zou niet kunnen leven met de achterdocht. Ik ben ook bedonderd en vind het soms nog moeilijk om mijn huidige vriend te vertrouwen, ookal was het mijn ex, en niet hij, die was vreemdgegaan. Nu bij mijn huidige trouwe vriend vind ik het soms al moeilijk, laat staan bij iemand die me heeft laten zien onbetrouwbaar te zijn..

Ik zou ook proberen de draad op te pakken en te gaan werken denk ik... Neem je tijd voor het verwerken van het verdriet, maar vergeet niet je leven te blijven leiden. Heel veel sterkte!

+1.

Laat dit niet je opleiding verpesten. Hoe moeilijk je het nu ook hebt, ga wel weer aan het werk volgende week. Thuiszitten helpt niet mee, je hebt alleen maar meer ruimte om te piekeren. Natuurlijk moet je om jezelf denken, maar zorg er wel voor dat het verdriet om hem niet je werk/studietoekomst verpest. Sterkte!

Liva schreef:

RYW schreef:Ik denk, hoe hard ook, dat het maar beter uit kan zijn, al voelt het nu niet zo...

Ik zou niet kunnen leven met de achterdocht. Ik ben ook bedonderd en vind het soms nog moeilijk om mijn huidige vriend te vertrouwen, ookal was het mijn ex, en niet hij, die was vreemdgegaan. Nu bij mijn huidige trouwe vriend vind ik het soms al moeilijk, laat staan bij iemand die me heeft laten zien onbetrouwbaar te zijn..

Ik zou ook proberen de draad op te pakken en te gaan werken denk ik... Neem je tijd voor het verwerken van het verdriet, maar vergeet niet je leven te blijven leiden. Heel veel sterkte!

+1.

Laat dit niet je opleiding verpesten. Hoe moeilijk je het nu ook hebt, ga wel weer aan het werk volgende week. Thuiszitten helpt niet mee, je hebt alleen maar meer ruimte om te piekeren. Natuurlijk moet je om jezelf denken, maar zorg er wel voor dat het verdriet om hem niet je werk/studietoekomst verpest. Sterkte!

+1

Even weer een update van mij. Dit weekend was erg moeilijk. Ik heb er constant doorheen gezeten en nauwelijks gegeten (ben al 4 kilo kwijt).
Mijn ex is vandaag even op bezoek geweest, misschien had ik dat beter niet kunnen doen maar ik miste hem vreselijk en hij mij ook zei hij. We hebben samen een film gekeken en zijn wat gaan eten buiten de deur. Het voelde wel weer goed voor even. Maar het verandert niets! Het is nog steeds uit omdat hij niet weet wat hij met zijn gevoelens aan moet en ik zit hier nu alleen in de wetenschap dat hij morgen vast weer met zijn collega staat te kussen. Ik ga er bijna kapot aan. Zit te denken om naar de huisarts te gaan morgen voor slaap pillen, maar ik hoop toch dat het niet nodig is. Dat het misschien wel beter gaat. Mijn ouders zeggen dat het slijt na een week of 2. Ze vinden dat ik het contact met mijn ex helemaal moet verbreken. Alleen daar ben ik dan weer te zwak voor. Als ik me geen raad meer weet van verdriet en ik bel hem, voel ik me daarna beter. Terwijl ik hem tegelijkertijd ook niet meer kan vertrouwen, daarom zit er zeker wel wat in dat het misschien maar beter is dat het uit is! Misschien wil ik hem niet eens meer terug. Maar God wat is dit moeilijk. Ik heb nog nooit zo'n verdriet om iemand gehad. Heb überhaupt nog nooit liefdesverdriet gehad, hij was mijn eerste vriend. Dankjewel voor jullie reacties maar weer. Doet me erg goed om ervaringen uit te delen en te weten dat jullie me steunen en proberen te helpen. Ik ga deze week het leven weer oppakken.

Ik weet dat het zeer doet, maar je moet echt het contact verbreken!!!!
Dat is echt op lange termijn beter voor je. En je moet morgen gaan werken. Ik weet dat het moeilijk is, maar je moet de tranen inslikken en door. Ik snap dat je al een poos niet goed in je vel zit, maar daarvoor moet je niet bang zijn hulp te zoeken. Ik weet dat hier een taboe op rust, maar het kan heel goed helpen. Ik leef erg met je mee en ik heb ook een keer een week huilend op bed gelegen toen mijn ex vreemdging en zijn nieuwe vriendin me snachts stalkte. Maar zodra ik besefte dat ik weleens depressief kon raken, ben ik gewoon weer uit bed gegaan en eerlijk is eerlijk; dat was het beste wat ik kon doen. Op school, mijn vrienden en familie, zo zag ik in dat ik niet alleen was en steun had. En wil je nu echt een jongen die niet voor jou kan/wil gaan voor de volle 100%? Echt ik weet dat het moeilijk is en pijnlijk; maar het word tijd om te beseffen dat je er niet dood aan gaat.

Mijn post klinkt hard, maar wil zo graag het beste voor je

CrazyGrace: Je hebt gelijk. Ik heb het besluit genomen om het contact definitief te verbreken. Dat klinkt heel eng en ik hoop dat ik de kracht ervoor heb. Hij was mijn steun en toeverlaat als ik het moeilijk had, dus ik ga het erg zwaar krijgen vrees ik. Maar hij ook! Ik weet dat hij mij ook niet echt kan missen als het erop aan komt en als dat wel zo is zullen we dat vanzelf wel zien, hij moet dan wel 100% voor mij willen gaan. Nog een reden voor mijn besluit is dat ik er niet meer tegen kan om te horen wat hij met zijn nieuwe vlam uitspookt. Het maakt me helemaal gek. Ik heb wel een idee waar hij mee bezig is. Hij probeert het contact met mij langzaam af te breken. Maar dit doet alleen maar meer pijn omdat ik hoop blijf houden en telkens weer met de waarheid geconfronteerd word. Ik wil niet op die manier behandeld worden. Ik ben op dit moment helemaal lamgeslagen. Net even buiten gaan wandelen in de regen, maar ik kon mijn tranen bijna niet inhouden. En ik voel bijna continu angst. Ik zit er serieus aan de denken om antidepressiva te gaan vragen bij de huisarts, ik kan dit niet alleen. Ik ga hem vanavond voor het laatst bellen.

Rapunzel schreef:CrazyGrace: Je hebt gelijk. Ik heb het besluit genomen om het contact definitief te verbreken. Dat klinkt heel eng en ik hoop dat ik de kracht ervoor heb. Hij was mijn steun en toeverlaat als ik het moeilijk had, dus ik ga het erg zwaar krijgen vrees ik. Maar hij ook! Ik weet dat hij mij ook niet echt kan missen als het erop aan komt en als dat wel zo is zullen we dat vanzelf wel zien, hij moet dan wel 100% voor mij willen gaan. Nog een reden voor mijn besluit is dat ik er niet meer tegen kan om te horen wat hij met zijn nieuwe vlam uitspookt. Het maakt me helemaal gek. Ik heb wel een idee waar hij mee bezig is. Hij probeert het contact met mij langzaam af te breken. Maar dit doet alleen maar meer pijn omdat ik hoop blijf houden en telkens weer met de waarheid geconfronteerd word. Ik wil niet op die manier behandeld worden. Ik ben op dit moment helemaal lamgeslagen. Net even buiten gaan wandelen in de regen, maar ik kon mijn tranen bijna niet inhouden. En ik voel bijna continu angst. Ik zit er serieus aan de denken om antidepressiva te gaan vragen bij de huisarts, ik kan dit niet alleen. Ik ga hem vanavond voor het laatst bellen.

Wil je even een knuff geven Rapunzel echt een vervelende situatie! Verder ben ik het eens met de post van CrazyGrace, Kom naar buiten, spreek dingen af met vriendinnen en kijk naar de toekomst! En inderdaad, werk is inderdaad afleiding.. Ben je al wel weer geweest vandaag?
Even over de antidepressiva, deze krijg je niet zo makkelijk van de huisarts. Deze hebben veel bijwerkingen en het verschil merk je pas na een tijd dat je deze gebruikt.
Succes met alles meis!

Rapunzel schreef:CrazyGrace: Je hebt gelijk. Ik heb het besluit genomen om het contact definitief te verbreken. Dat klinkt heel eng en ik hoop dat ik de kracht ervoor heb. Hij was mijn steun en toeverlaat als ik het moeilijk had, dus ik ga het erg zwaar krijgen vrees ik. Maar hij ook! Ik weet dat hij mij ook niet echt kan missen als het erop aan komt en als dat wel zo is zullen we dat vanzelf wel zien, hij moet dan wel 100% voor mij willen gaan. Nog een reden voor mijn besluit is dat ik er niet meer tegen kan om te horen wat hij met zijn nieuwe vlam uitspookt. Het maakt me helemaal gek. Ik heb wel een idee waar hij mee bezig is. Hij probeert het contact met mij langzaam af te breken. Maar dit doet alleen maar meer pijn omdat ik hoop blijf houden en telkens weer met de waarheid geconfronteerd word. Ik wil niet op die manier behandeld worden. Ik ben op dit moment helemaal lamgeslagen. Net even buiten gaan wandelen in de regen, maar ik kon mijn tranen bijna niet inhouden. En ik voel bijna continu angst. Ik zit er serieus aan de denken om antidepressiva te gaan vragen bij de huisarts, ik kan dit niet alleen. Ik ga hem vanavond voor het laatst bellen.

Ben erg blij met je beslissing. Veel sterkte en hoop dat je je snel beter voelt!

CrazyGrace schreef:

Ben erg blij met je beslissing. Veel sterkte en hoop dat je je snel beter voelt!

Ja, dat hoop ik ook! En dat ik het vol houd. Heb vannacht gelukkig wel beter doorgeslapen en voel me niet meer zo angstig dan gister. Maar helaas wisselt dat nogal eens per dag. Morgen ga ik weer werken.

Heel veel succes op het werk. Ik vind dat je een dappere beslissing gemaakt hebt!!

Ik wil je ook veel sterkte wensen, maar wel even dit zeggen: je hebt een enorme dip, je voelt je rot. Dat is liefdesverdriet. Daar moet je toch geen antidepressiva voor gaan vragen? Dat is geen wondermiddel, maar een houvast voor mensen die er echt psychisch doorheen zitten en niet genoeg hebben aan therapie.
Je kunt beter met iemand gaan praten of op een andere manier je verdriet verwerken. Ik denk echt dat je de werking van deze medicijnen onderschat.

Tea leaf: Dankjewel, het is niet een besluit wat ik van de ene op de andere dag neem. Ik liep al langer met ernstige klachten rond. Er hoefde maar iets te gebeuren om in een depressie te raken en nu zijn de angsten waar ik in het verleden ook al mee kampte weer terug en ontzettend heftig. Ik lig elke nacht wakker, te piekeren, trillen, ben duizelig, huilen, angst, paniek, depressief, hoofdpijn, ben 5 kilo afgevallen en heb geen concentratievermogen. Mijn baas heeft gezegd dat als ik vandaag niet kom hij me zal ontslaan. Ik heb alles op alles gezet, weer niet geslapen vannacht en was zo duizelig en trillerig vanochtend dat ik niet op mijn benen kon staan. Ik weet nu wat me te wachten staat. Ik heb besloten om eerst aan mezelf te gaan werken. Soms kan het gewoon niet anders dan inzien dat dat het beste is voordat je door kunt gaan. Ik ga morgen met de huisarts praten.

He, ik ken je verder niet, maar wil je even veel sterkte wensen... Klinkt als een heel moeilijke tijd, goed dat je even de tijd neemt voor jezelf.

Rapunzel schreef:Tea leaf: Dankjewel, het is niet een besluit wat ik van de ene op de andere dag neem. Ik liep al langer met ernstige klachten rond. Er hoefde maar iets te gebeuren om in een depressie te raken en nu zijn de angsten waar ik in het verleden ook al mee kampte weer terug en ontzettend heftig. Ik lig elke nacht wakker, te piekeren, trillen, ben duizelig, huilen, angst, paniek, depressief, hoofdpijn, ben 5 kilo afgevallen en heb geen concentratievermogen. Mijn baas heeft gezegd dat als ik vandaag niet kom hij me zal ontslaan. Ik heb alles op alles gezet, weer niet geslapen vannacht en was zo duizelig en trillerig vanochtend dat ik niet op mijn benen kon staan. Ik weet nu wat me te wachten staat. Ik heb besloten om eerst aan mezelf te gaan werken. Soms kan het gewoon niet anders dan inzien dat dat het beste is voordat je door kunt gaan. Ik ga morgen met de huisarts praten.

Leef zeer met je mee Het is goed dat je aan jezelf gaat werken. Dat is het allerbelangrijkste!

Ik heb gisteravond een mail gekregen van mijn baas dat hij me nog één kans wou geven om te komen en dat was vandaag. Na een redelijke nacht ging het vanochtend enigszins waardoor ik weer ben gaan werken. En ik heb het de hele dag volgehouden. Mijn collega's reageerden wel begripvol gelukkig. Morgen ga ik het weer proberen. Gelukkig ben ik mijn baan nog niet kwijt. Ik wil zeker aan mezelf gaan werken, maar wie weet gaat het binnenkort wel weer beter met me.

Wat fijn dat je nog een kans gekregen hebt. Je voelt je vreselijk rot en het is dan heel moeilijk om op je werk te verschijnen. Toch snap ik je baas wel. Hij heeft je natuurlijk nodig en kan niet eindeloos rekening houden met dit soort situaties. Ik vind het knap van je dat je gegaan bent!! Hoe voel je je nu?

Dankjewel
Ja precies, ik begrijp het ook wel van mijn baas en ben blij dat hij me die kans nog gegeven heeft. Ik voel me een stuk beter dan gister omdat ik toch weer iets nuttigs uit mijn leven heb kunnen halen. Toch had ik vandaag ook pas het gevoel dat ik het werk weer aankon, ook al had ik erg veel moeite met concentreren en een werktempo van een slak.

Lieve Rapunzel,

Ben heel trots op je!! Naar je werk gaan, was toch weer een stap in de goede richting. Het komt allemaal weer goed

heel veel sterkte

Hoe gaat het met je?