Heb jij leren sparen van je ouders?

Mijn ouders hebben heel goed kunnen sparen. Daardoor weet ik ook wat het is om te sparen en wat je er allemaal meekan doen. Gelukkig maar ook want 7 jaar geleden is mijn vader overleden. en ze hadden toen een aardige bankrekening gelukkig. want daar leef mijn moeder nu gedeeltelijk van tot haar 65e jaar tot dat ze AOW krijgt

Mijn man heeft het nooit van huis meegekregen. Had dus ook 000000 op zijn spaarrekening toen ik hem leerde kennen. gelukkig had ik wel een goede spaarrekening. Nu sparen we oo ieder maand een vast bedrag.

Daarnaast hebben wij eigenlijk wel veel gekregen van onze ouders. Elk jaar op vakantie met het vliegtuig enz!!Terwijl mijn vader niet eens zo'n hele respectabele baan had!!

Zeker.
Ik heb van mijn ouders altijd meegekregen dat je in je leven 1 keer een lening af mag sluiten en dat is voor je koopwoning, anders niet.
Hier houd ik mij ook echt aan. Ik zou nooit gaan lenen voor een auto of een keuken bijvoorbeeld.
Ik kan ook heel goed geld van mijn spaarrekening afhalen omdat ik weer eens een of ander kledingstuk wil hebben, maar ik wil dit bedrag daarna ook graag zsm weer op mijn spaarrekening terug hebben.

Ja, al lukt momenteel sparen niet. Maar heb het wel geleerd.

Bij mijn ouders geldt het motto "ons Zeeuwen bin zunig" zeker wel. Ging weinig geld naar onnodige dure dingen. IJsje in de stad kon wel, maar liever eentje thuis. Ook kochten we nooit dingen als ze net uit waren. Gadgets bijvoorbeeld, die zijn na een halfjaar vaak stukken goedkoper. Ze hadden het zeker toen ze net trouwden niet heel breed. Die zuinigheid zorgde er wel voor dat we grotere dingen konden doen, waardoor we nooit wat tekort kwamen.
Wist wel wat mijn vader verdiende, maar die bedragen zeiden me niet zoveel. Het klonk vooral als heel veel, heel veel weken zakgeld. Wat de lasten waren weet ik niet, maar dat vond ik toen niet interessant.

Tijdens mijn studie heb ik dat vooral geleerd. Toen ik net ging studeren had ik 450 euro per maand. Daar moest ik huur en zorgverzekering van betalen (350 per maand) en met nog wat lasten zoals mijn telefoon had ik 80 euro over om van te eten. Op die manier heb ik dus wel leren besparen. Het is best klote aan het einde van de maand nog 6 euro over te hebben voor een week. Nu probeer ik ook op aanbiedingen te letten, nu ik weer alleen woon merk ik dat alles best duur is. Sla dus bijvoorbeeld shampoo in de aanbieding in, zodat ik daar de komende maanden niks aan uit hoef te geven. Heb er wel moeite mee de leefstijl die ik had toen ik nog samenwoonde los te laten. Het went schijnbaar toch behoorlijk snel, zo'n ruim leventje.

Ik heb van mijn ouders leren sparen maar ik heb zelf altijd al prima kunnen sparen. Heb graag geld achter de hand anders geeft het me een onrustig gevoel.
Van mijn ouders heb ik ook geleerd dat je niet meer geld kunt uitgeven dan dat je hebt. En dat betekent dat je geen lening af moet sluiten voor bijvoorbeeld een auto. Aan een hypotheek ontkom je uiteraard niet maar voor de verbouwing hebben wij geen geld geleend of meegefinancierd met de hypotheek.

Ja, vooral hoe 't niet te doen..

luisa schreef:

Marin schreef:Nee. M'n ouders hebben het altijd heel goed gehad en ik heb nooit wat tekort gehad, maar ik heb daarom nooit 'financiële les' van ze gehad. Er werd altijd geheimzinnig gedaan over hoeveel m'n vader bijvoorbeeld verdiende, hoeveel hypotheek ze betaalden, etcetera, waardoor ik totaal geen realistisch beeld had van geldzaken. Ik kreeg wel zakgeld wat ik kon sparen, maar ik heb nooit op een volwassen manier geleerd hoe je met geld om moet gaan en dat is tijdens m'n studie ook redelijk mis gegaan. Nou ja, da's ook overdreven, maar toen ben ik mezelf wel goed tegengekomen qua financiën omdat ik gewoon geen idee had wat voor verantwoordelijkheden daarbij hoorden. Die hele verantwoordelijkheid leer ik nu pas en nu vind ik het ook leuk om te kunnen sparen. Dat voelt echt goed.

Ik heb ook nooit geweten wat mijn ouders verdienden en hoe hoog hun hypotheek is,( Die dingen weet ik ook nu nog niet)maar ik vind dat ook geen zaken voor kindern of tieners. Ik snap ook niet zo goed waarom je daardoor een realistischer beeld van kosten zou krijgen en niet leert hoe met geld om te gaan.

Ik wilde als tiener zo snel mogelijk op mezelf zodra die mogelijkheid er zou zijn. Wat een gezin betaald aan water o.i.d. is nou niet bepaald een staatsgeheim en voor iedereen vrijwel hetzelfde en daar kon ik dus ook best naar vragen. Het gaf me een heel realistisch beeld van het 'straks allemaal zou gaan kosten' als ik op mezelf kon. Als kind van 8 wist ik dat natuurlijk niet

Ja en nee. Ze hebben ons wel altijd geleerd dat je geld moet sparen voor bepaalde zaken, maar ondertussen was ik ook wel een verwend meisje wat kreeg wat ze wil en gaf ik alles uit wat in mijn handen kwam. Uiteindelijk is het wel goed gekomen met mijn spaarrekening. Maar man en ik zijn beiden het type wellicht zijn we morgen dood dus we gaven gewoon lekker uit wat binnen kwam. Nu de kinderen er zijn ben ik er overigens heel wat verstandiger mee geworden aangezien ik wil dat zij kunnen studeren zonder lenen of geldzorgen, net zoals ik dat kon. Maar we sparen voor onszelf niet meer bij, alleen voor de kinderen.

O jee ja! Mijn ouders zijn altijd heel zuinig geweest. Dat heb ik overgenomen, soms ben ik dan nu echt veel te zuinig, ook onbewust en voel ik me schuldig als ik eens iets voor mezelf heb gekocht en daar kan ik best van balen soms. Mijn ouders hadden toen ik kind was een spaarrekenig geopend speciaal voor kinderen en dus heb ik wel leren sparen. Toen ik tiener was moest ik sommige dingen al zelf betalen ten opzichte van klasgenoten, omdat gewoonweg mijn ouders het niet breed hadden. Dus kon ik sowieso niet veel zomaar uitgeven en moets ik sparen voor die benodigde dingen.

Nu zet ik ook iedere maand een bedrag appart, zelfs als ik nog weinig overhoud, al is het maar iets. Kan me echt schuldig voelen als ik dat niet doe, het zit er gewoon ingebakken bij mij.

Ja, mijn ouders hebben mij zeker geleerd om te sparen en dat doe ik dan ook nog steeds. Ik ben blij dat ze mij de waarde van geld geleerd hebben. Zo had ik bijvoorbeeld een flinke spaarrekening toen we ons huis kochten, waar ik toen heel blij mee was. Natuurlijk gingen wij vroeger wel elk jaar op vakantie en deden we genoeg leuke dingen en dat doen mijn vriend en ik nu ook, maar we gooien het geld niet door ramen en deuren naar buiten.

Ja die hebben me wel geleerd om te sparen, maar ze hebben me ook geleerd om af en toe eens lekker uit mijn dak te gaan en mezelf te verwennen. Ik ben zelf echt veel beter met geld als mijn broertjes. Dus in dat opzicht wel bijzonder. Hoeveel mijn ouders eigenlijk verdienen kwam ik vorige week pas achter toen we het over het regeerakkoord hadden. Ik was er tot die tijd echt van overtuigd dat mijn ouders een compleet ander bedrag verdienden.

Nee, dat heb ik niet geleerd. Er was genoeg geld en daardoor kreeg ik het makkelijk toegestopt.

Ik heb het grotendeels van mijn ouders geleerd. Ik kreeg vroeger kleedgeld en spaargeld en daar moest ik mee uitkomen. Als ik iets extra's nodig had dan kreeg ik het wel vaak van mijn moeder maar wel op een manier dat ik het bijzonder vond en het waardeerde.

Ik heb ook zelf geleerd om met geld om te gaan, ik heb al bijbaantjes sinds mijn 14e en ik ben op mijn 19de in mijn eentje naar Londen verhuisd. Daar moest ik het ook zelf doen natuurlijk.

Nu, voor het eerst in mijn leven heb ik een schuld, best groot eigenlijk bij DUO groep. Maar daar maak ik me niet zo heel druk over omdat ik weet dat dit goed komt.

Antibes schreef:
Vind je reactie een beetje vreemd Marin!

Wat is daar nou vreemd aan? Ik vraag me gewoon oprecht af hoe anderen hebben geleerd met geld om te gaan en hoe je geleerd hebt welke verantwoordelijkheden er bij een volwassen bestaan horen. Of je dat echt daadwerkelijk praktisch van je ouders hebt geleerd of gewoon zelf hebt ondervonden. Rush bijvoorbeeld heeft dat gewoon gevraagd aan haar ouders. Zoiets is echt niet in mij opgekomen om ooit te vragen. Daar was ik gewoon benieuwd naar.

Praktisch voorbeeld: De belastingaangifte van de inkomstenbelasting die je jaarlijks doet. Heb je dat geleerd van je ouders wanneer en hoe dat moest? Zijn ze met je gaan zitten om dat je aan te leren? Of heb je dat jezelf geleerd? Of op andere wijze? Dat is toch interessant om die verschillen te zien? (of nou ja, vind ik). Ik weet wel heel zeker dat ik veel van deze praktische dingen via 't forum heb geleerd, en niet via school of m'n ouders bijvoorbeeld.

Mijn moeder spaarde niet en ik heb juist daardoor geleerd wel te sparen. Heb als kind teveel mee gemaakt waardoor ik nu zeker geld achter de hand wil hebben. Dus indirect wel van haar geleerd.

Ja, dat heb ik zeker geleerd. Mijn ouders hebben altijd het goede voorbeeld gegeven. Daarbij moesten wij zelf ook een bijbaantje nemen als we geld 'nodig' hadden. Mijn ouders hadden het zeker niet slecht, maar er moest wel op aanbiedingen gelet worden enzo. Ik heb wel geleerd dat je je geld maar één keer kunt uitgeven. En dat je pas geld kunt uitgeven als je het hebt. Lenen doe ik, net als mijn ouders, ook nooit. Behalve de hypotheek dan. Ik voel me ook prettiger als ik wat achter de hand heb.

Marin schreef:

Antibes schreef:
Vind je reactie een beetje vreemd Marin!

Wat is daar nou vreemd aan? Ik vraag me gewoon oprecht af hoe anderen hebben geleerd met geld om te gaan en hoe je geleerd hebt welke verantwoordelijkheden er bij een volwassen bestaan horen. Of je dat echt daadwerkelijk praktisch van je ouders hebt geleerd of gewoon zelf hebt ondervonden. Rush bijvoorbeeld heeft dat gewoon gevraagd aan haar ouders. Zoiets is echt niet in mij opgekomen om ooit te vragen. Daar was ik gewoon benieuwd naar.

Praktisch voorbeeld: De belastingaangifte van de inkomstenbelasting die je jaarlijks doet. Heb je dat geleerd van je ouders wanneer en hoe dat moest? Zijn ze met je gaan zitten om dat je aan te leren? Of heb je dat jezelf geleerd? Of op andere wijze? Dat is toch interessant om die verschillen te zien? (of nou ja, vind ik). Ik weet wel heel zeker dat ik veel van deze praktische dingen via 't forum heb geleerd, en niet via school of m'n ouders bijvoorbeeld.

Oh, als je het zo zegt is het niet vreemd hoor. Maar in je oorspronkelijke reactie noemde je het echt direct 'Nee ik heb niet leren sparen, want mijn ouders deden altijd geheimzinnig over hypotheek etc. en daardoor heb ik geen realistisch beeld van geldzaken ontwikkeld'. Dat vond ik een vreemd verband om te leggen. Dat je je los van of je wel of niet hebt leren sparen dat afvraagt vind ik helemaal niet gek inderdaad, het was puur die eerste reactie en het verband dat je daar legde dat ik wel echt heel vreemd vond. Maar blijkbaar bedoelde je dat dan niet zo stellig en meer los van de nee op de spaar-vraag.

Ja, dat heb ik wel geleerd, maar moest ook echt leren om geld uit te geven. Als kind kreeg ik zakgeld, maar dat ging standaard in een potje bij mij. Had ik ineens 300 gulden bij elkaar gespaard van 2-5 gulden per week. Toen ik ouder was, kreeg ik een excel bestand van mijn vader, waarin ik kon bijhouden wat ik precies voor welk doel had gespaard. Mijn vader heeft mij laten zien hoe je een overzicht maakt van je inkomsten en uitgaven, moeder kwam met tj biljet aanzetten.

Ik ben blij dat ik geleerd heb hoe ik met geld om kan gaan. Ik koop alleen iets, als ik er geld voor heb en heb nog nooit een lening afgesloten / op afbetaling gekocht. Over grote uitgaven kan ik enorm dubben. Mijn vader adviseert me nog steeds wel eens, bijvoorbeeld bij het kopen van een auto, maar het blijft altijd mijn eigen keuze.

Ja dat hebben mijn ouders mij wel geleerd. Nu is het soms lastig, zeker met een kleine op komst, vliegt het geld toch mijn portemonnee uit maar het zijn wel allemaal dingen die nodig zijn. Of ik nou wel of niet wat opzij kan zetten als het uit wordt gegeven is (ok op een uitzondering na) het niet aan nutteloze dingen.

Ik kreeg als jong kind zakgeld en deed dat altijd in een spaarpot. Maar omdat ik eigenlijk altijd heel veel kreeg qua speelgoed van mijn ouders hoefde ik zelf nooit wat te kopen dus in die zin had ik nooit echt de waarde van geld leren kennen, maar wel geleerd om te sparen.

Wat ik wil merkte was dat ik financieel vooral in mijn eerste studiejaren altijd heel ruim heb gezeten. Ik ben van mijzelf vrij zuinig. Als in ik ga niet iedere week stappen of uit eten, ik koop niet de duurste kleding maar haal veel in de uitverkoop en boodschappen neem ik gewoon het goedkoopste product mits dat goed is. Oh en we letten heel erg op de aanbiedingen (dan leg ik een voorraadje aan). Maar goed ik zat in mijn studietijd dus vrij ruim doordat ik veel spaargeld had opgebouwd met bijbaantjes. Kon dus aan het begin van het jaar mijn collegegeld betalen, boekengeld was vrij weinig, huur betaalde ik van uitwonende beurs en hield dan maandelijk echt honderden euros over want ik had ook nog eens een goed betaald bijbaantje(wat echt ruim is voor een student). Doordat ik dus heel erg veel overhield kreeg ik heel snel het idee dat het financieel altijd makkelijk te behappen is. Echter toen ik geen stufi meer kreeg en dus alleen mijn bijbaantje had om van rond te komen en spaargeld ging dalen ipv stijgen merkte ik wel dat dat beeld toch iets moest worden bijgesteld. Je kunt gewoonweg niet altijd sparen als je een laag inkomen hebt.

Inmiddels werk ik gewoon en kan ik wel sparen, ook al is het niet zo heel erg veel per maand het is toch iets