Heb jij leren sparen van je ouders?

Ik totaal niet, volgens mij weten mijn ouders niet eens wat ik spaarrekening is

Met dank aan m'n vriend heb ik nu wel met geld leren omgaan en natuurlijk ook leren te sparen.
Al zit hij nu soms wel te mopperen dat hij niet altijd alles van mij mag kopen
Ik kan er ook heel trots op zijn als we een maand meer gespaard hebben dan normaal

Ja, ik kan heel goed sparen. Mijn zus dan weer niet.

Ze waren niet echt streng in financieel opzicht, maar ik ga niet mijn ouders de schuld ervan geven dat ik niet goed kan sparen, dat had ik mezelf in de tussentijd ook wel beter kunnen leren.

Nee. M'n ouders hebben het altijd heel goed gehad en ik heb nooit wat tekort gehad, maar ik heb daarom nooit 'financiële les' van ze gehad. Er werd altijd geheimzinnig gedaan over hoeveel m'n vader bijvoorbeeld verdiende, hoeveel hypotheek ze betaalden, etcetera, waardoor ik totaal geen realistisch beeld had van geldzaken. Ik kreeg wel zakgeld wat ik kon sparen, maar ik heb nooit op een volwassen manier geleerd hoe je met geld om moet gaan en dat is tijdens m'n studie ook redelijk mis gegaan. Nou ja, da's ook overdreven, maar toen ben ik mezelf wel goed tegengekomen qua financiën omdat ik gewoon geen idee had wat voor verantwoordelijkheden daarbij hoorden. Die hele verantwoordelijkheid leer ik nu pas en nu vind ik het ook leuk om te kunnen sparen. Dat voelt echt goed.

Ik heb van huis uit geleerd om niet zomaar geld uit te geven en eerst te kijken of het wel nodig is om iets te kopen. Jammer alleen dat ik het juist zo heerlijk vind om geld uit te geven . Mijn buffer is groot genoeg, maar ik moet eerlijk zeggen dat er niet echt veel meer bij komt dan er af gaat de afgelopen jaren

Sogood schreef:Ja, ik kan heel goed sparen. Mijn zus dan weer niet.

Ik heb trouwens net als Marin ook niet echt een goed realistisch beeld gekregen van geldzaken. Bij ons was er geld genoeg, alles kon en volgens mij werd er ook flink gespaard. Toen ik zelf ging werken ging het me gewoon goed af.. Ben slecht in rekenen maar ik word ontzettend onrustig als ik niet precies weet wat er binnen komt er uitgaat. Ik wil ook gewoon een bepaald bedrag hebben op mijn spaarrekening. Ik zelf ben ook helemaal geen big spender trouwens.

Niet, en daar baal ik best wel eens van!
Gelukkig is mijn vriend veel beter in die dingen, en helpt hij me daar gelukkig mee.

Nee. Mijn moeder geeft geld uit als water en heeft als motto: 'Geld moet rollen'. Dat heb ik van jongs af aan meegekregen (ondanks een zeer zuinige vader!!!). Gelukkig weet ik nu beter m'n geld te besteden en geef ik het alleen uit aan de dingen die echt nodig zijn.

ik het wel geleerd maar ik denk dat het ook in je moet zitten de een geeft namelijk makkelijker geld uit dan de ander.

Ja, daar hebben ze behoorlijk op lopen hameren terwijl het geld wel met bakken tegelijk binnen kwam. Ik kan ook heel goed sparen, ik ben net Dagobert Duck.

Mijn vader zei altijd: "Zorg niet dat een last van deze maand, een dubbele last wordt volgende maand". Met andere woorden, betaal rekeningen altijd op tijd. Maar hij is pas de laatste paar jaar gaan zeuren over sparen. 'Jullie kinderen weten niet wat sparen is'. 'Als jullie geld zien, dan moet het ook op'. Heb hem drie keer verteld dat ik gewoon aan het sparen was toen ik aan het werk was, maar hij begon afgelopen jaar alweer en nu laat ik hem maar in de waan dat ik niet weet wat het is en dat hij me beter had moeten opvoeden.

Nein, en dit neem ik ze best wel kwalijk. Vooral mijn vader heeft er in de laatste jaren een potje van gemaakt. Zelf ben ik altijd wel bewust met geld om gegaan, vooral toen ik wat ouder werd en zag wat voor consequenties het onverantwoordelijke gedrag van mijn vader. Dat was wel een harde maar goed leerschool . Ik ga heel anders met m'n geld om, gelukkig.

Mijn ouders hebben er altijd op gehamerd niet te lenen/afbetaling voor dingen zoals tv's, auto`s etc. en dat je daarvoor moet sparen. Mijn ouders hadden het nooit breed en vanaf m`n 16de moest ik alles zelf betalen. Ik heb dus vrij vroeg al 'volwassen' met geld om leren gaan en daar ben ik erg blij mee.

Ja. Ik kreeg altijd vrij veel zakgeld maar daar moest ik dan ook alles zelf van doen. Als ik dus iets wou dan moest ik er voor sparen.
Ik kreeg ook alleen maar cadeau's met mijn verjaardag en met kerst dus als ik tussendoor wat wou kopen dan moest dat van mijn eigen geld.
Toen ik later wat ouder was met kleedgeld precies hetzelfde. Ik kreeg 75 gulden per kwartaal en 2 paar schoenen per jaar. Wilde ik meer of duurdere dingen dan moest ik er zelf voor sparen.
Ik wist dus als vrij snel de waarde van dingen en daardoor was ik zelf ook altijd erg zuinig op mijn spullen omdat ik er soms wel maanden voor gespaard had.

Ze hebben wel een poging gedaan maar het is me tot op heden nog niet gelukt

Nou, ik moet zeggen dat ik blijer wordt van een goed gevulde spaarrekening dan een kast vol spullen die ik nooit aantrek/gebruik.

Ja en daar ben ik erg blij mee, want daardoor heb ik nu een aardig centje op mijn spaarrekening staan. Het begon al vroeg met zakgeld en het kijken wat je wel of niet kopen. Daarna het kleedgeld, wat er altijd zo doorheen was, maar dan kocht ik een andere maand minder of legde er zelf geld bij van mijn bijbaantje. We hebben ook alle vier geleerd om al vroeg een bijbaantje te hebben en ons eigen geld te verdienen. Toen we gingen studeren werd onze basisbeurs deels aangevuld en daar moesten we het verder zelf mee zien te regelen, dus zelf het geld overmaken aan de hogeschool etc. Zodat we overzicht hadden wat er binnen kwam en wat er uit ging.

Als mijn moeder al rood stond maar nog 160 euro kon opnemen gingen we gerust uit eten, geld was pas op als er niks meer uit de muur kwam. Slecht voorbeeld, inmiddels weet ik beter

Nee, niet echt. Ik heb pas echt leren sparen van mijn huidige vriend.
Bij mijn ouders was (en is) het motto: geld moet rollen. Als er iets over was, vlogen mijn ouders meteen naar de stad om er iets van te kopen. Zo was ik zelf ook toen ik net op mezelf was. Daardoor ben ik in het begin wel eens bijna in de problemen gekomen met geld.
Nu heb ik een leuk zakcentje. Het is niet dat ik alles oppot, ik doe er leuke dingen van, maar heb nu wel genoeg geld achter de hand.

Sogood schreef:

Ik heb trouwens net als Marin ook niet echt een goed realistisch beeld gekregen van geldzaken. Bij ons was er geld genoeg, alles kon en volgens mij werd er ook flink gespaard.

Ik had bijvoorbeeld best graag willen weten hoeveel een modaal salaris is en wat 'veel' verdienen is. "Genoeg om lekker van te leven" vind ik nou niet echt een goede maatstaf namelijk, en dit kreeg ik wel altijd te horen. En verder wat voor vaste lasten er bij een zelfstandig bestaan horen. Gewoon dingen die ik nu weet en hartstikke logisch vind, maar toen ik net ging studeren echt totaal geen weet van had. Ik weet niet of het echt onder de verantwoordelijkheid van ouders valt en in hoeverre jullie echt 'les' hier over hebben gehad, maar zo'n realistische kijk op volwassenheid had ik denk ik best heel prettig gevonden. Nu moest ik het ondervinden door de niet-altijd-even-leuke-praktijk. Ook leerzaam, overigens

Ik weet de waarde van geld, dat je altijd geld achter de hand moet hebben voor onvoorziene uitgaven & hoe je zuinig aan moet doen. Maar of ik dat echt van mijn ouders heb geleerd? Er kon eigenlijk altijd heel erg veel thuis, en ik had maar zo weinig eigen vaste lasten, dat het natuurlijk niet te vergelijken is met nu. Zij waren wel altijd enorm open over het geld, en ze spaarden ontzettend veel, dus ik weet dat het slim is om te doen. Maar ik kan heel zuinig leven en goed sparen, dat zeker. Of ik het altijd doe? Nee, want ik vind het ook heerlijk om geld uit te geven Dus ik combineer het gewoon!

Maar Marin, je had toch als 'jongere' ook zelf wel kunnen uitzoeken wat voor vaste lasten er bij een zelfstandig bestaan horen? Of had je er ook helemaal geen interesse in?

Mijn vriend weet ook helemaal niets van dat soort dingen. Enorm frusterend haha.

Sowieso wist ik wel de inhoud van vaste lasten etc. Ook omdat ik wilde weten of het mogelijk was om op mezelf te gaan wonen en welke kosten daarbij zouden komen. Ook hebben mijn ouders me dat vroeger wel verteld, dat we dat en dat wel konden doen, maar daarna niet te gek moesten doen omdat ook energie/tv etc. betaalt moesten worden gewoon

Rush schreef:Maar Marin, je had toch als 'jongere' ook zelf wel kunnen uitzoeken wat voor vaste lasten er bij een zelfstandig bestaan horen? Of had je er ook helemaal geen interesse in?

Wanneer zoek je dat dan uit? Ik bedoel.. Ik ging als tiener inderdaad niet nadenken over ziektenkosten of wat de gemiddelde hypotheekprijs is.

Ik heb echt het meeste nog via het forum geleerd denk ik.

Waar en hoe hebben jullie al die financiële dingen dan geleerd? Ben ik echt oprecht benieuwd naar. Ik kopieerde gewoon vriendinnetjes die een keurige administratie bij hielden en leerde wat rood staan was en de gevolgen daarvan door ervaringsdeskundige te zijn (nou ja, rood staan heb ik dan nooit gekund, maar hoe credit card afschrijvingen werken bijvoorbeeld).

Ik ben inderdaad eigenlijk wel benieuwd in hoeverre je dat soort dingen van je ouders mee krijgt.

Bij mij werd daar echt zó geheimzinnig over gedaan namelijk. Of m'n vader nou 1000 euro, 10.000 euro of 100.000 euro per maand verdiende, ik had echt géén idee. Het zei me echt helemaal niks, had geen gevoel voor waarde van geld.

Nou, bv. ze gingen een nieuw huis kopen. Toen heb ik sowieso alles meegekregen van salaris tot hypotheek. Ik vond dat interessant om te weten, en vond het een goede 'les'.