Heb jij leren sparen van je ouders?

Ja dat hebben ze mij zeker geleerd, en doe het gelukkig nog steeds;)

Ik wist tot een paar jaar geleden niet eens dat een hypotheek iets is wat maandelijks afgeschreven wordt, net als huur.
Echt ik schaam me voor m'n onwetendheid, maar dat soort dingen wist ik écht niet.

Maar hoe zag je het dan wél voor je?

Pippa schreef:Maar hoe zag je het dan wél voor je?

Geen idee, ik geloof dat mensen gewoon veel geld betaalden voor een huis. Wel dat je bij de bank een lening kon krijgen, maar niet dat het een maandelijkse last was ofzo.

Maar als het je nooit verteld wordt..Hoe moet je het dan weten? Misschien heb ik gewoon wel vier jaar lang zitten slapen bij de Economie les, dat kan ook.

Ja, mede omdat wij het thuis niet breed hadden. Mijn vader was de enige kostwinnaar. Het motto van mij vader: Geld wat je niet hebt, kan je ook niet uitgeven.

Ik had ook echt geen idee wat mijn vader verdiende. Daar waren mijn ouders ook niet open over. Nu weet ik het inmiddels wel, aangezien ik daar 'oud' genoeg voor ben en ik me ook wel eens met hun geldzaken bemoei.

Maar bijvoorbeeld alle kosten wist ik wel ongeveer, daar heb ik gewoon naar gevraagd als het er eens over ging. Huur heb ik gewoon 'op de kop af' gevraagd, als interesse voor later. En dan ook maar 'wat kost de rest dan eigenlijk ongeveer'. En als ze het bijv. vroeger over no claim hadden bij de zorgverzekering dat ze dat terugkregen, dan vroeg ik gewoon wat dat was en hoe dat werkte. Net als belastingaangifte, waarom doe je dat en hoe werkt dat dan. Of dat ze geld terugkregen van Nuon. Hoezo krijg je geld terug als je eerst betaald? Toen kwam ik erachter dat dat een voorschot is etc. etc. Ik heb dat gewoon allemaal gevraagd.

Ik vond economie echt een geweldig vak. Belastingschijven en dat soort dingen, daar maak je mij blij mee. Ik hou er ook echt van om zulke dingen uit te zoeken en te berekenen.

Mijn ouders vertelde nooit wat over vaste lasten en/of inkomen.
Als ik er naar vroeg 'ging mij dat niks aan!' en 'heb je het niet goed genoeg bij ons (gehad) dan?!'
Dus ik heb het allemaal zelf moeten ontdekken toen ik het huis uit ging.

Tegenwoordig weet ik wel een aantal inhoudelijke dingen van mijn ouders maar dat is gekomen omdat mijn vader een keer in het ziekenhuis lag en mijn moeder niks van internetbankieren, rekeningen overmaken etc. af weet dus heb ik een aantal dingen moeten doen.

Omdat wij net thuis niet breed hadden kan ik goed met geld omgaan.
Bij mijn man thuis hebben ze ook de gedachten dat 'geld moet rollen' waardoor hij ook heel makkelijk geld uit geeft. Hij heeft mijn mama er wel eens voor bedankt dat ze mij daar zo goed in heeft opgevoed.

Marin schreef:Nee. M'n ouders hebben het altijd heel goed gehad en ik heb nooit wat tekort gehad, maar ik heb daarom nooit 'financiële les' van ze gehad. Er werd altijd geheimzinnig gedaan over hoeveel m'n vader bijvoorbeeld verdiende, hoeveel hypotheek ze betaalden, etcetera, waardoor ik totaal geen realistisch beeld had van geldzaken. Ik kreeg wel zakgeld wat ik kon sparen, maar ik heb nooit op een volwassen manier geleerd hoe je met geld om moet gaan en dat is tijdens m'n studie ook redelijk mis gegaan. Nou ja, da's ook overdreven, maar toen ben ik mezelf wel goed tegengekomen qua financiën omdat ik gewoon geen idee had wat voor verantwoordelijkheden daarbij hoorden. Die hele verantwoordelijkheid leer ik nu pas en nu vind ik het ook leuk om te kunnen sparen. Dat voelt echt goed.

Ik heb ook nooit geweten wat mijn ouders verdienden en hoe hoog hun hypotheek is,( Die dingen weet ik ook nu nog niet)maar ik vind dat ook geen zaken voor kindern of tieners. Ik snap ook niet zo goed waarom je daardoor een realistischer beeld van kosten zou krijgen en niet leert hoe met geld om te gaan. Mijn ouders hebben mij altijd geleerd dat als je iets wil hiervoor moet sparen en ook dat lenen geen optie is. Door af en tor boodschappen te halen leer je wat eten kost en voordat ik ging studeren had ik daar dus echt wel weet van. Ook van dingen als studie en elektra e.d.

Ja ik wel, mijn vriend helaas niet.

Ja, ben ik blij om.

Mijn ouders hebben mij wel leren sparen. Ze maakten mij altijd duidelijk dat je goed over aankopen na moest denken en jezelf afvragen of het echt nodig was om te kopen.

Marin schreef:

Sogood schreef:

Ik heb trouwens net als Marin ook niet echt een goed realistisch beeld gekregen van geldzaken. Bij ons was er geld genoeg, alles kon en volgens mij werd er ook flink gespaard.

Ik had bijvoorbeeld best graag willen weten hoeveel een modaal salaris is en wat 'veel' verdienen is. "Genoeg om lekker van te leven" vind ik nou niet echt een goede maatstaf namelijk, en dit kreeg ik wel altijd te horen. En verder wat voor vaste lasten er bij een zelfstandig bestaan horen. Gewoon dingen die ik nu weet en hartstikke logisch vind, maar toen ik net ging studeren echt totaal geen weet van had. Ik weet niet of het echt onder de verantwoordelijkheid van ouders valt en in hoeverre jullie echt 'les' hier over hebben gehad, maar zo'n realistische kijk op volwassenheid had ik denk ik best heel prettig gevonden. Nu moest ik het ondervinden door de niet-altijd-even-leuke-praktijk. Ook leerzaam, overigens

ah zo, dat je dit soort dingen wil weten snap ik. Maar daarvoor hoef je natuurlijk niet precies de inkomsten en uitgaven van bijv. je ouders te weten. Voordat ik op makers ging vertelden mijn ouders wel waar ik aan moest denken qua kosten.

Toen ik nog thuis woonde kon ik het nog niet zo goed maar uiteindelijk had ik toch een mooi bedrag om mee te nemen toen ik samen ging wonen. Nu gaat het sparen beter.

Ja, mijn ouders hebben me zeker wel geleerd om te sparen. Al zit het ook wel in me, dat scheelt ook. Maar ze hebben me zeker bewust gemaakt om de gedachte of iets ook echt nodig is toe toepassen.

luisa schreef:

Marin schreef:Nee. M'n ouders hebben het altijd heel goed gehad en ik heb nooit wat tekort gehad, maar ik heb daarom nooit 'financiële les' van ze gehad. Er werd altijd geheimzinnig gedaan over hoeveel m'n vader bijvoorbeeld verdiende, hoeveel hypotheek ze betaalden, etcetera, waardoor ik totaal geen realistisch beeld had van geldzaken. Ik kreeg wel zakgeld wat ik kon sparen, maar ik heb nooit op een volwassen manier geleerd hoe je met geld om moet gaan en dat is tijdens m'n studie ook redelijk mis gegaan. Nou ja, da's ook overdreven, maar toen ben ik mezelf wel goed tegengekomen qua financiën omdat ik gewoon geen idee had wat voor verantwoordelijkheden daarbij hoorden. Die hele verantwoordelijkheid leer ik nu pas en nu vind ik het ook leuk om te kunnen sparen. Dat voelt echt goed.

Ik heb ook nooit geweten wat mijn ouders verdienden en hoe hoog hun hypotheek is,( Die dingen weet ik ook nu nog niet)maar ik vind dat ook geen zaken voor kindern of tieners. Ik snap ook niet zo goed waarom je daardoor een realistischer beeld van kosten zou krijgen en niet leert hoe met geld om te gaan. Mijn ouders hebben mij altijd geleerd dat als je iets wil hiervoor moet sparen en ook dat lenen geen optie is. Door af en tor boodschappen te halen leer je wat eten kost en voordat ik ging studeren had ik daar dus echt wel weet van. Ook van dingen als studie en elektra e.d.

Voor mij geldt hetzelfde als voor Luisa.

Mijn ouders zijn echt van het sparen en geld achter de hand hebben, ik ben blij dat ik dat wel heb meegekregen. Al denk ik dat het ook echt heel erg aan jezelf ligt hoe je ermee omgaat. Mijn zusje is bijvoorbeeld echt slecht met haar geld, ze geeft het uit voordat het binnen is. Ik ben wel van het sparen en heb dus altijd wel iets achter de hand.

Ik wist trouwens helemaal niet wat mijn ouders verdienden, maar daar hield ik me ook helemaal niet mee bezig, daar vroeg ik niet naar.

Ik heb voor bepaalde dingen wel moeten werken/sparen, maar mijn ouders waren wel heel soepel, zeker als ik het vergeleek met sommige vriendinnen. Ik had een vriendin die van haar ouders verplicht op huiswerkbegeleiding moest en op zaterdag een baantje moest nemen om dat te betalen. Dat zouden mijn ouders niet gedaan hebben, ik vind dat ook nog steeds ergver gaan. Ik moest alleen werken voor de extraatjes, voor een deel van mijn vakantie of voor zakgeld in de vakantie, dat soort dingen.

Susan schreef:Ik wist trouwens helemaal niet wat mijn ouders verdienden, maar daar hield ik me ook helemaal niet mee bezig, daar vroeg ik niet naar.

+1

En eigenlijk weet ik het nu nog niet. Mijn man en ik zijn daar best open in tegen onze ouders enzo maar zij praten daar gewoon weinig over. Ik moet er ook bij vermelden dat ik het ook niet echt belangrijk vind om het te weten.

Mijn ouders hebben me leren sparen, maar het zit ook gewoon in me.

Heb het wel geleerd ja, maar in de praktijk brengen

Ik heb dat zeker geleerd, gelukkig wel.
Alleen soms kan ik er wel wat te ver in door slaan, ben ik te knieperig en mag ik mezelf eigenlijk wel eens wat meer gunnen.

Ja, maar het was/is niet zo dat we voor bijvoorbeeld het kopen van een auto,wasmachine of dergelijke eerst moesten sparen.
Bij mijn vriend thuis was/is dat wel zo. (doordat mijn schoonouders beide een uitkering hebben)

Pixie schreef:

luisa schreef:

Marin schreef:Nee. M'n ouders hebben het altijd heel goed gehad en ik heb nooit wat tekort gehad, maar ik heb daarom nooit 'financiële les' van ze gehad. Er werd altijd geheimzinnig gedaan over hoeveel m'n vader bijvoorbeeld verdiende, hoeveel hypotheek ze betaalden, etcetera, waardoor ik totaal geen realistisch beeld had van geldzaken. Ik kreeg wel zakgeld wat ik kon sparen, maar ik heb nooit op een volwassen manier geleerd hoe je met geld om moet gaan en dat is tijdens m'n studie ook redelijk mis gegaan. Nou ja, da's ook overdreven, maar toen ben ik mezelf wel goed tegengekomen qua financiën omdat ik gewoon geen idee had wat voor verantwoordelijkheden daarbij hoorden. Die hele verantwoordelijkheid leer ik nu pas en nu vind ik het ook leuk om te kunnen sparen. Dat voelt echt goed.

Ik heb ook nooit geweten wat mijn ouders verdienden en hoe hoog hun hypotheek is,( Die dingen weet ik ook nu nog niet)maar ik vind dat ook geen zaken voor kindern of tieners. Ik snap ook niet zo goed waarom je daardoor een realistischer beeld van kosten zou krijgen en niet leert hoe met geld om te gaan. Mijn ouders hebben mij altijd geleerd dat als je iets wil hiervoor moet sparen en ook dat lenen geen optie is. Door af en tor boodschappen te halen leer je wat eten kost en voordat ik ging studeren had ik daar dus echt wel weet van. Ook van dingen als studie en elektra e.d.

Voor mij geldt hetzelfde als voor Luisa.

Hier ook hetzelfde. Mijn ouders hebben het ook altijd breed gehad en ik kon ook alles wat ik wilde. Paardrijden, nieuwe winterkleren of ponykamp waren nooit een probleem. En inkomen of hypotheek betrokken ze mij ook nooit in. Dat weet ik nu ook nog steeds niet, gaat mij ook eigenlijk niets aan. Wel had ik zakgeld, was op=op en kreeg ik met verjaardagen/kerst echt neit standaard waar ik om vroeg. En hadden ze een spaarrekening voor me en gingen we daar samen geld op storten als ik dat gekregen had van mijn grootouders ofzo..

Maar verder snap ik ook niet echt wat je ouders je moeten leren dan. Ja, het op=op principe, maar dat heeft volgens mij meer met niet-verwennen te maken dan met leren-sparen.

Vind je reactie een beetje vreemd Marin!

Nee.
Ik heb nooit ergens voor hoeven sparen, en daar zit ik nu voor op de blaren.
Mijn ouders zijn jong gescheiden, mijn vader vond dat ie mij tekort deed en ik kreeg dus werkelijkwaar álles wat ik wilde, en mijn moeder vond me zielig omdat ik heel erg gepest werd dus ook daar heb ik nooit ergens voor hoeven sparen.. En wat ik niet van mijn moeder kreeg, peuterde ik wel los bij mijn vader. Heel slecht! Gaat hier dus ook niet gebeuren.