Re: Hoe beschrijven jullie het gevoel van zwanger zijn?

Aimee za 3 nov 2012 - 8:31

Aan de ene kant vond ik het heel bijzonder. Als ik nu een zwangere vrouw zie lopen dan voel ik ook wel een soort heimwee ofzo... Zo'n klein mensje in je buik, contact maken, dat getrappel, fantaseren over hoe je kindje er uit ziet, etc. Maar door veel onzekerheid over de groei van ons kindje, en doordat ik best heel ziek ben geweest, was ik er met 30 weken ook echt al hélemaal klaar mee.

Nu kijk ik dan ook met een heel dubbel gevoel naar weer opnieuw zwanger worden

Printje za 3 nov 2012 - 8:34

Ik vind het dubbel aan de ene kant vind ik het heel mooi, heb nu (tot nu toe) al 2x een vrijwel klachtloze zwangerschap gehad. Ik vind het ook bijzonder om een kindje te voelen etc etc.

Maar aan de andere kant word ik soms gek van die hormonen, mensen die ongevraagd aan mijn buik komen en mensen die, goedbedoeld, alles uit handen willen nemen. Ik weet dat mensen het echt goed bedoelen maar ik doe dingen altijd liever zelf, vind het vreselijk als mensen mij ontzien omdat ik zwanger ben.

Gast za 3 nov 2012 - 8:39

Ik vond het bijzonder om zwanger te zijn. Heb veel en lang last gehad van overgeven maar ik vond het vooral heel erg dat ik niet kon genieten zoals hoort in een zwangerschap. Er was veel te veel stress.

Hoop heel erg dat ik het nog eens mee mag maken zonder die stress en met een man erbij.

Shy za 3 nov 2012 - 8:49

Teddyaapje schreef:Ben ik dan een van de weinigen die t geweldig vond om zwanger te zijn?

Nee hoor ik vond het ook geweldig Laughing

En wil het zo graag nog een keer meemaken allemaal.

Printje za 3 nov 2012 - 8:51

Ik vind het aan de ene kant wel 'raar' dat ik het hierna nooit meer zal meemaken en sluit alles wel bewust af. Het lukt me door ons drukke leven niet op er echt heel erg veel van te genieten als ik eerlijk ben.

Mijn vk zei een tijdje terug ook, bij de eerste ben je in verwachting, bij de tweede ben je zwanger en bij een derde 'doe' je het er vaak teveel bij.

Ik denk dat dat hier wel klopt.

PapillonRose za 3 nov 2012 - 8:51

Ik vond het zowel heel erg bijzonder, als soms ook flink zwaar. Ik vond het geweldig om getrappel te voelen, mijn buik te zien groeien, bezig te zijn met alle voorbereidingen, gipsbuik maken, fotoshoot, pretecho, etc.. Daar heb ik echt van genoten!

Aan de andere kant was het ook wel erg zwaar. Ik heb de eerste 20 weken last gehad van extreme misselijkheid, met 2 ziekenhuisopnames erbij. Lichamelijk gezien was ik soms echt een wrak, dus dat maakte het erg zwaar.

Toch zou ik het best nog eens overdoen als het kan, want na die 9 maanden krijg je er echt zoveel moois voor terug!

Aggi za 3 nov 2012 - 9:00

Ik vond het bijzonder, maar ook was ik erg onzeker... dit omdat ik onze zoon niet altijd goed heb kunnen voelen, i.v.m een voorliggende placenta...

Hoop dat ik bij een 2de zwangerschap het kindje wat meer mag voelen.

Printje za 3 nov 2012 - 9:14

Ik vind het 'zorgen maken om alles' ook een stuk idd waardoor ik niet altijd kan genieten, mede idd door een voorliggende placenta. Ik ben blij als ze gezond en wel geboren is in januari.

Flip Fluitketel za 3 nov 2012 - 9:15

Bijzonder en hoe onbeschrijfelijk, uniek en mooi het eigenlijk is dat er z'on kleintje in je groeit. En die eenmaal als hij/zij geboren is ook een uniek en onbeschriijfelijk gevoel vol van liefde aan je leven en gezin kan toevoegen.

CCC za 3 nov 2012 - 9:31

Zwaar, onzeker maar toch ook heel erg mooi en bijzonder. Zou het zo overdoen!

Ella za 3 nov 2012 - 9:44

Printje schreef:Ik vind het aan de ene kant wel 'raar' dat ik het hierna nooit meer zal meemaken en sluit alles wel bewust af. Het lukt me door ons drukke leven niet op er echt heel erg veel van te genieten als ik eerlijk ben.

Mijn vk zei een tijdje terug ook, bij de eerste ben je in verwachting, bij de tweede ben je zwanger en bij een derde 'doe' je het er vaak teveel bij.

Ik denk dat dat hier wel klopt.

Ik denk daar weleens over na. Ik denk zo intens als we het nu beleven dat dat met een 2de minder zal zijn, niet omdat het een tweede is maar omdat je gewoon drukker bent dan

Paper Crown za 3 nov 2012 - 9:50

Als hij heen en weer stuitert in mijn buik en ik aai over mijn buik en hij reageert erop vind ik dat het meest bijzondere wat ik ooit heb meegemaakt. Maar, ik vind zwanger zijn echt kut. Het is echt een aanslag op mijn lichaam en dan heb ik het geeneens over de lichamelijke veranderingen, zoals de miljoenen cellulitis op mijn bovenbenen, maar boy, de bekkenpijn, de rugpijn, mijn maagzuur, echt.. dat vind ik niet grappig. Toen ik gisternacht weer tot 03:00 lag te draaien van ellende zei ik hardop: dat vrouwen dit nog wel 2x willen doen, zijn gewoon domme schapen. Haha. Was een beetje gefrustreerd.

Printje za 3 nov 2012 - 9:54

Ella schreef:
Printje schreef:Ik vind het aan de ene kant wel 'raar' dat ik het hierna nooit meer zal meemaken en sluit alles wel bewust af. Het lukt me door ons drukke leven niet op er echt heel erg veel van te genieten als ik eerlijk ben.

Mijn vk zei een tijdje terug ook, bij de eerste ben je in verwachting, bij de tweede ben je zwanger en bij een derde 'doe' je het er vaak teveel bij.

Ik denk dat dat hier wel klopt.

Ik denk daar weleens over na. Ik denk zo intens als we het nu beleven dat dat met een 2de minder zal zijn, niet omdat het een tweede is maar omdat je gewoon drukker bent dan

Dat klopt hier dus wel, bij R was alles nieuw, alles de eerste keer. Het was gewoon spannender in de hele lijn vond ik. Alle spulletjes moesten gekocht, je wist totaal niet wat er allemaal ging komen en dat is nu wat anders. En het is idd met een peuter gewoon allemaal veel drukker dan toen ik van hem zwanger was.

Wat ik nu wel weer ontzettend vertederend vind is dat hij de baby 'wast' (mijn buik dus) de baby krijgt sticker, drinken, pepernoten etc. Hij legt dan alles op mijn buik en zegt; isse voor mijn zusje. Hopelijk houdt hij dit lieve gedrag vol wanneer ze er ook echt is ahahhahaha

_Lana_ za 3 nov 2012 - 10:42

Teddyaapje schreef:Ben ik dan een van de weinigen die t geweldig vond om zwanger te zijn?

Ik vond het ook echt helemaal geweldig!

Ondanks dat ik misselijk ben geweest en heel veel bekkenklachten, heb ik echt zo enorm genoten van de zwangerschap!
Tuurlijk draaide de wereld gewoon door, maar volgens mij werd er bij mij veel gelukshormoon vrijgemaakt ofzo Wink

.

En als ik weer in de zoveelste saaie vergadering zat en even dat getrappel voelde, dan kreeg ik toch echt wel een glimlach op mijn gezicht.

Het klinkt heel rooskleurig, maar zo heb ik het echt ervaren.

sanne-84 za 3 nov 2012 - 11:00

Op dit moment nog niet heel bijzonder. Maja enigste wat ik merk is een wa grotere buik en pijn in billen(bekken). Tuurlijk, de aandachtis leuk, en de echo's. Maar daartussen ook vele onzekere momenten. Tel nu wel mee dat ik de baby nog net voel, dat s misschien een bijzonder stukje apart

Puggle za 3 nov 2012 - 11:16

Ik vond het wel bijzonder, het idee dat er een mensje in je groeit. Echt heel leuk vond ik het niet. Ik mis het zwanger zijn totaal.niet en als het aan mij ligt doe ik het ook niet meer over.

Parel za 3 nov 2012 - 11:21

Ik vond het een bijzondere, mooie ervaring. Het feit dat jullie kindje in jouw buik volgroeit tot een functionerend mens, is gewoon heel bijzonder, evenals de bevalling.

Leuk vond ik het niet, je wordt dikker, kan minder, slaapt moeilijk.. En dan steeds dat wakker getrappel.. En de onzekerheid, vooral in de eerste weken of het wel leeft, de laatste weken of het nog leeft.. Nee, het is niks voor mij, al heb ik een vlekkeloze zwangerschap gehad. Ik doe het hoogstwaarschijnlijk ooit nog een keer, maar dan puur omdat het mijn eigen kind is, en het nodig is, ik doe het niet met heel veel plezier. Heb ook niks gedaan trouwens als pretecho`s, gipsbuiken en weet ik het wat. Hoefde gewoon niet zo van ons.

M-G za 3 nov 2012 - 11:22

In het begin heb ik me weinig anders gevoeld dan anders. Daarna vond ik het niet bepaald leuk om dikker te worden en mijn kleren niet meer te passen. Pas toen ik de kleine begon te voelen vond ik het bijzonder worden. Ik heb gelukkig nergens last van gehad behalve moeheid. Nu zit ik op 36 weken en begin ik die buik aardig zat te raken. Ik vind het nog steeds bijzonder om de kleine te voelen maar de buik beperkt me in de dingen die ik wil ondernemen. Alles moet rustiger en met minder tempo en daar baal ik wel eens van. Ik denk niet dat ik het zwanger zijn zal missen als de kleine er eenmaal is.

Star007 za 3 nov 2012 - 12:00

ik vond de zwangerschap een heel bijzonder en onwerkelijk gevoel geven. Het feit dat er een mensje in mij groeide, dat vond ik echt heel bijzonder. Dit gevoel heb ik soms nog als ik naar haar kijk.

Happydobby za 3 nov 2012 - 12:15

Star007 schreef:ik vond de zwangerschap een heel bijzonder en onwerkelijk gevoel geven. Het feit dat er een mensje in mij groeide, dat vond ik echt heel bijzonder. Dit gevoel heb ik soms nog als ik naar ~~haar~~ hem kijk.

+1

Lejow za 3 nov 2012 - 20:46

Puggle schreef:Ik vond het wel bijzonder, het idee dat er een mensje in je groeit. Echt heel leuk vond ik het niet. Ik mis het zwanger zijn totaal.niet en als het aan mij ligt doe ik het ook niet meer over.

Herkenbaar.
Ik kan me er echt totaal niet in vinden als mensen zeggen dat ze hun buik, het zwanger zijn, of het getrappel missen.
Ik heb dat helemaal niet..

studiebol za 3 nov 2012 - 20:50

Lejow schreef:
Puggle schreef:Ik vond het wel bijzonder, het idee dat er een mensje in je groeit. Echt heel leuk vond ik het niet. Ik mis het zwanger zijn totaal.niet en als het aan mij ligt doe ik het ook niet meer over.

Herkenbaar.
Ik kan me er echt totaal niet in vinden als mensen zeggen dat ze hun buik, het zwanger zijn, of het getrappel missen.
Ik heb dat helemaal niet..

Dat heb ik ook niet, als ik foto's terug kijk vind ik dat ik best mooi zwanger was, ik had echt wel een mooie buik(vind ik zelf) maar ik mis die buik niet het getrappel kan ik niet missen want ik heb ze amper gevoeld.

snoezel za 3 nov 2012 - 21:03

Ik ben iemand die mijn dikke buik en dat kleine mensje in me mist..

Het gevoel zou ik willen omschrijven als puur genieten. Ondanks alle klachten (wekenlang de godganse dag kotsmisselijk, regelmatig flauwvallen, bekkenklachten, amper kunnen lopen), me nog nooit zo geweldig gevoeld, zo mooi, zo bewust van die dikke buik en het wonder wat daarin groeide... I love you

Puggle za 3 nov 2012 - 21:15

studiebol schreef:
Lejow schreef:
Puggle schreef:Ik vond het wel bijzonder, het idee dat er een mensje in je groeit. Echt heel leuk vond ik het niet. Ik mis het zwanger zijn totaal.niet en als het aan mij ligt doe ik het ook niet meer over.

Herkenbaar.
Ik kan me er echt totaal niet in vinden als mensen zeggen dat ze hun buik, het zwanger zijn, of het getrappel missen.
Ik heb dat helemaal niet..

Dat heb ik ook niet, als ik foto's terug kijk vind ik dat ik best mooi zwanger was, ik had echt wel een mooie buik(vind ik zelf) maar ik mis die buik niet het getrappel kan ik niet missen want ik heb ze amper gevoeld.

Ik vond het trappen wel een heel bijzonder idee ook. Maar dat is het dan ook. Nee ik kan me ook niet vinden in dingen zoals je buik zo missen etc.

*Lookie* zo 4 nov 2012 - 5:01

Ik vond het heel bijzonder. Het idee dat er een kindje in je groeit, jouw kindje.. Ik heb er echt van genoten en was tegen het einde ook nog niet helemaal 'klaar' met zwanger zijn (maar heb de 40 weken dan ook niet gehaald, H kwam met 37 weken). Na de geboorte miste ik echter het zwanger zijn niet.

Nu H bijna 1 is, begint het langzaam weer te kriebelen (maar helaas is mijn vriend er nog niet over uit of hij wel een tweede wil, het hoeft voor mij ook nog niet meteen maar op het lijkt me voor over 1 a 2 jaar toch wel weer heel leuk!)

Gesponsorde inhoud