bovennatuurlijke en andere rare dingen...

ja ik geloof ook heilig in dat soort mensen hoor. tuurlijk zitten er heel veel neppers tussen...
Zo geloof ik Char echt totaal niet, maar Derek Ogilvie is nu een paar keer bij mijn oom en tante geweest, en de dingen die hij zegt...dat kan ie gewoon écht niet weten...
mn tante is laatst ook naar een vrouwtje geweest, die vertelde dat er iets was met een foto waar mijn neefje, die is overleden, heel knus met iemand opstond. iets aan de foto zelf was stuk, of het lijstje was stuk. Mn tante kon dit niet plaatsen, totdat ze thuiskwam na deze reading, naar zolder liep, naar de slaapkamer van mn neefje. Daar lag de foto van hem en zijn vriendin in scherven op de grond...

Ik hoorde vrijdag een verhaal van een oud vrouwtje waar ik werk. Ze had het over haar man. Die had net gehoord dat zijn zoon (bij zijn ex) zijn zoon niet was. Hij was depressief en wilde niet meer. Hij wist dat er in een bepaald gebied grote bomen
stonden, hij was er de dag daarvoor nog langs gereden. Dus hij stapte in zijn auto en reed als een gek die kant op. Maar ineens moest hij stoppen, want de weg was afgesloten.. Hij via een omweg de andere kant proberen, maar ook
afgesloten.. Terwijl hij de avond ervoor nog langs was gereden en er was niks aan de hand. Kan natuurlijk puur toeval zijn, maar dit leek die vrouw iets te toevallig en zij gelooft dus ook dat 'God' er een handje in heeft gehad, want de volgende dag was de weg weer open.

Oordeel zelf

Oh en mijn ex heeft zijn vader verloren. Hij kreeg een hartaanval in de auto en drukte daarom het gas ipv van de rem en belandde tegen een boom. Op het moment van overlijden voelde mijn ex zich goed ziek, zo ineens. Plus dat zijn broer een nieuw horloge had wat precies op de tijd van het ongeluk stil was gaan staan.
Mjah..

Oh trouwens, ook iets over mezelf. Een meisje dat ik al heel lang niet gesproken had (kende haar van Yes, maar ze zit hier al jaren niet meer) sprak me aan op msn. Dat er een man was langs geweest als je snapt wat ik bedoel, oud, kalend, bril, deftig gekleed. Die had mijn naam genoemd en gezegd dat ik begin mei op een 'donkere' dag een mooie verrassing zou krijgen, dat het mijn leven zou veranderen. Ik was op dat moment bezig met zwanger worden. Augustus dat jaar werd ik zwanger en mijn zoon werd geboren op.. 4 mei (dodenherdenking). Ik denk nog altijd dat mijn opa het is geweest, hij voldeed helemaal aan de beschrijving. Sindsdien (+nog wat andere zaken) geloof ik er wel in dat kinderen hun eigen ouders uitkiezen.

Nu ik deze verhalen zo lees krijg ik spontaan kippenvel, heb het echt koud nu. Zelf heb ik geen dikke dingen meegemaakt. Maar ik ben erg bang dat er iets erg gaat gebeuren, maar dit gevoel heb ik eigenlijk sinds mijn vader overleed. Dus zal wel een soort van angst zijn.

Bij mijn ouders in huis spookte het ook. Mijn zus zag een keer een man met een zwarte hoed en een zwarte jas in de keuken staan en ik heb toen ik klein was ook iemand naar de kelder zien lopen (de kelder ligt in de keuken).

Verder hoorden we regelmatig voetstappen op de trap en heeft mijn vriend, toen hij s' nachts naar de wc moest, een zwarte schim over de overloop zien rennen. En mijn vriend is er totaal niet mee bezig.
Er is nog veel meer gebeurd in dat huis, maar de rest zal ik jullie besparen

Sinds het hele huis is gerenoveerd, is er niets meer aan de hand en is alles gewoon rustig.

.

Als mijn vriend zijn telefoon naast zijn scheerapparaat lag, in de douche of op zijn bureau en zijn mobiel ging af, dan ging zijn scheerapparaat aan

Liva schreef:Oh en mijn ex heeft zijn vader verloren. Hij kreeg een hartaanval in de auto en drukte daarom het gas ipv van de rem en belandde tegen een boom. Op het moment van overlijden voelde mijn ex zich goed ziek, zo ineens.

Iets soortgelijks heb ik ook gehad, hoewel dat ook gezien kan worden als toeval maarja dat kan met alles ;p Mijn oma lag wel maanden slecht en laatste weken werd 't steeds slechter (uitgezaaide kanker, darmen, lever, baarmoeder etc) We gingen elke dag zo'n beetje heen, tot de laatste week, toen wilde mijn moeder dat ik afscheid nam, want oma zag er steeds slechter uit en ze wilde dat wij onze oma zouden herinneren, zoals ze was. Nouja, afscheid viel zwaar, veel pijn en verdriet natuurlijk, maar we moesten onze dagelijkse bezigheden wel in de gaten houden, zeker omdat ik een proefwerkweek had (ik zat in de tweede) en mijn broer net was begonnen met een nieuwe opleiding. Dus ik raapte mezelf bij elkaar en ging redelijk normaal weer verder. Op een donderdag hadden we 1 proefwerk, dus ik was vroeg thuis om weer te leren voor 't volgende. Er was niks aan de hand, maar om kwart voor 12 kreeg ik vanuit 't niks een paniekaanval, dikke tranen, zwaar overstuur, gillen, janken etc. Ik heb mijn beste vriendin gebeld, maar ze had geen mobiel dus huistelefoon.. Ze nam op met haar naam, ik kon even niks uitbrengen en 't eerste wat ze zei "Tris, ik kom eraan."

Om te beginnen vond ik 't al toeval dat zij direct opnam en niet haar ouders of broertje, ten tweede wist ze dat ik 't was, zonder nummerweergave terwijl ik niks zei en ten derde; mijn paniekaanval bleef tot kwart over 12 en 's middags belde mijn moeder dat oma om 12uur is overleden.

Mijn oma is die dag overleden op 57 jarige leeftijd. Idioot vroeg, véél te jong, maar blijkbaar heeft 't zo in de sterren gestaan, want oma kreeg op haar 21ste mijn moeder. Mijn moeder is door de pil heen zwanger geraakt op haar 17 en op haar 18e kreeg ze mijn broer. Mijn moeder is vervolgens op haar 38ste vervroegd in de overgang geraakt en haar vruchtbare periode is enkele jaren daarvoor al over gegaan.

Had mijn moeder, níet door de pil heen zwanger geraakt, dan had zij de opleiding tolk af kunnen maken en zoals ze zelf altijd zei; dan had ze naar 't buitenland gegaan, carrière gemaakt en dáárna kinderen genomen. Alleen had dat dus misschien helemaal niet gekund, omdat ze vanaf haar 34ste ong. al niet meer vruchtbaar was. Én had ze toen wel kinderen gehad, dan hadden die kinderen slechts een paar jaar van hun oma kunnen genieten, want die is zo jong gestorven...

Hmm ja nu ik er zo over nadenk zijn er wel een paar vage dingen gebeurd. Het engste vind ik nog dat mijn oma tegen mijn ouders had gezegd dat er toch niets was na de dood, maar mocht er toch nog iets zijn dan zou ze onder onze voeten gaan kietelen.. 2 nachten nadat ze is overleden kwam mijn middelste zusje naar beneden, die kon niet slapen want het leek alsof er iemand onder haar voeten aan het kietelen was. Mijn ouders stuurde haar weer naar boven om te slapen. Een uur later kwam mijn jongste zusje naar beneden om te zeggen dat ze niet kon slapen want er werd onder haar voeten gekieteld.. De volgende ochtend dachten mijn ouders pas aan wat mijn oma toen had gezegd, dat vind ik wel eng haha.
Voor de rest hebben we 1x meegemaakt dat we met zn alle op de bank zaten, en ineens de de lamp langzaam aanging

Er staan hier wel dingen tussen waarvan ik kippenvel zou krijgen als ik ze zou meemaken...

Ik heb heel regelmatig dat ik aan iemand denk en dan binnen 5 min. diegene zie of op 'n andere manier contact heb (sms/telefoon/enz.). En ook dat op het moment dat m'n telefoon gaat ik spontaan aan iemand denk en het diegene dus ook is.

Het geluid van mijn tv wil ook wel eens spontaan aanspringen als de tv aan staat maar ik het geluid even heb afgezet en de afstandsbedieding niet binnen handbereik ligt.

Tijdens de crematie van mijn moeder hebben wij 3 liedjes gedraaid. Ik zat 'n keer bij mijn oma en toen hoorde ik die 3 liedjes achter elkaar. Ik dacht toen dat iemand ze voor mijn oma op 'n cd had gezet dus ik vroeg daar naar maar ze had helemaal geen cd met die liedjes, het was gewoon de radio... Heel apart want die liedjes hoor je normaal gesproken helemaal niet zo vaak op de radio, laat staan achter elkaar.

Ik heb ooit gedroomd dat mijn vader lichamelijk letstel had en vertelde dat 's morgens tegen hem. Hij zei nog spottend: 'Nou lekker dan, daar ben ik mooi klaar mee.' Een paar weken later kwam ik thuis van school en werd mij verteld dat mijn vader een ongeluk had gehad op zijn werk en daardoor lichamelijk letsel had; précies dat letsel waarover ik had gedroomd. Daarbij had ik die hele dag al 'n raar gevoel. Toen ik naar huis fietste zag ik dat er ergens een wegversmallingspaaltje omver gereden was en het eerste wat ik dacht was 'Oh jee papa heeft 'n ongeluk gehad'. Nu had zijn ongeluk niets met dat paaltje te maken maar hij had dus inderdaad wel 'n ongeluk gehad.
Dat ik zo'n raar voorgevoel had en er op die dag dan ook echt iets gebeurde, heb ik vaker gehad. Op 'n gegeven moment vond ik dat zó eng worden dat ik me er nu voor probeer af te sluiten.

Poeh van sommige dingen krijg ik ook echt kippenvel! Ik ben er ook bang voor, geloof er ook in. Ik werk in sommige huizen en panden wel is alleen, en in het ene huis ben ik ook bang, terwijl ik me in het andere huis volkomen op mn gemak voel. En dan ben ik niet bang voor inbrekers, maar echt om schimmen te zien die er niet zijn, zo vaag.

Brrr dat lijkt me helemaal geen prettig idee dat er altijd "iemand" bij je in huis is, en als iemand die ook nog zo helemaal uit kan tekenen! Mijn zusje is ook best gevoelig, en die vind dit ook doodeng, die is ergens geweest om het af te laten sluiten ofzo Ze zag opeens onze lievelings opa die net een paar dagen was overleden, die wilde alleen maar babbelen maar dat wilde ze niet.. Het lijkt me erg mooi om zoiets te kunnen, maar ik zou het zelf ook echt niet durven!

*

Ikzelf heb niks meegemaakt, maar mijn moeder heeft heel vaak als ze haar slaapkamer of woonkamer in komt lopen, ze ineens haar oma ruikt. Die had altijd aparte parfum en die ruikt ze dan.

En mijn vader is heel erg nuchter, maar die lag een keer in bad en toen verscheen er in het dakraam een heel tafereel van licht en tekeningen.
Een soort van maria die een baby vast hield met mensen om haar heen en in een hoek kwam een gezicht tevoorschijn, maar net op dat moment riep ik naar boven en stopte het.
Als je dan ging douchen en er kwam aanslag op de ramen, dan zag je heel die tekening nog staan..
Mijn zusje en ik vonden het toen altijd eng om alleen op de badkamer te zijn

Storm schreef:Bij mijn ouders in huis spookte het ook. Mijn zus zag een keer een man met een zwarte hoed en een zwarte jas in de keuken staan en ik heb toen ik klein was ook iemand naar de kelder zien lopen (de kelder ligt in de keuken).

Verder hoorden we regelmatig voetstappen op de trap en heeft mijn vriend, toen hij s' nachts naar de wc moest, een zwarte schim over de overloop zien rennen. En mijn vriend is er totaal niet mee bezig.
Er is nog veel meer gebeurd in dat huis, maar de rest zal ik jullie besparen

Sinds het hele huis is gerenoveerd, is er niets meer aan de hand en is alles gewoon rustig.

Bij jou moet ik altijd aan dat schilderij met die clown denken. Jij was dat toch? Bah, zo eng...

Ja klopt, en dat was ook in dat huis van mijn ouders. Maar dat lag puur aan dat schilderij.

Storm schreef:Ja klopt, en dat was ook in dat huis van mijn ouders. Maar dat lag puur aan dat schilderij.

Wel freaky hoor. Maar gelukkig is dat allemaal voorbij. Heb jij zelf vaak "last" in je eigen huis of gewoon überhaupt van dingen? Of kan je je daar goed voor afsluiten?

Tea-Leaf schreef:

Storm schreef:Ja klopt, en dat was ook in dat huis van mijn ouders. Maar dat lag puur aan dat schilderij.

Wel freaky hoor. Maar gelukkig is dat allemaal voorbij. Heb jij zelf vaak "last" in je eigen huis of gewoon überhaupt van dingen? Of kan je je daar goed voor afsluiten?

Ik ben sowieso al een angsthaas dus ik ben sowieso vaak wel bang maar ik merk het wel als het van mij uit komt, of dat ik bang ben voor iets wat bovennatuurlijk is, zeg maar. Ik voel ook veel dingen aan maar ik heb me er voor afgesloten. In ons eigen appartement heb ik hooguit last van mijn eigen energie die er hangt, die is negatief. Ik heb geen last van geesten hier ofzo.

Jij dan?

Schilderij van de clown?

Storm schreef:

Tea-Leaf schreef:

Storm schreef:Ja klopt, en dat was ook in dat huis van mijn ouders. Maar dat lag puur aan dat schilderij.

Wel freaky hoor. Maar gelukkig is dat allemaal voorbij. Heb jij zelf vaak "last" in je eigen huis of gewoon überhaupt van dingen? Of kan je je daar goed voor afsluiten?

Ik ben sowieso al een angsthaas dus ik ben sowieso vaak wel bang maar ik merk het wel als het van mij uit komt, of dat ik bang ben voor iets wat bovennatuurlijk is, zeg maar. Ik voel ook veel dingen aan maar ik heb me er voor afgesloten. In ons eigen appartement heb ik hooguit last van mijn eigen energie die er hangt, die is negatief. Ik heb geen last van geesten hier ofzo.

Jij dan?

Ik vind het doodeng, maar ik kan me er niet zo goed voor afsluiten helaas ( al weet ik wel hoe, maar mijn eigen gedachten nemen soms de overhand waardoor ik alleen maar banger wordt ). Vooral als ik in bed lig voel in "aanwezigheid". De slaapkamerdeur moet ook altijd dicht anders voel ik de energie die bij de zoldertrap is. Ik zie gelukkig niks, maar het voelt niet fijn.

Verder zijn er kleine dingetjes die ik wel fijn vind, bijvoorbeeld wanneer ik iets kwijt ben. Dan ga ik er heel sterk aan denken, maar stop ik met zoeken en loop ik gewoon wat rond. Dan krijg ik opeens een ingeving "nu in deze la kijken" En dan heb ik het. Maar dat is meer mn eigen intuïtie, mn onderbewustzijn. Ik heb ook last van mijn eigen energie, die soms ook negatief is. Ik merk het zelfs aan mijn poezen.

PrinsesBo schreef:Schilderij van de clown?

Long story

Er staat me vaag iets van bij van het verhaal over de clown, nog van t oude forum, kan dat kloppen?

Ik heb één keer iets meegemaakt wat ik wel apart vond, maar ik denk dat dat meer te maken heeft gehad met m'n intuitie dan met iets onverklaarbaars:
Ik woonde nog thuis, en m'n ouders waren een weekendje weg. Ik kwam thuis van mn werk en ik zag dat we voicemail hadden, ik luisterde die af en ik hoorde dat we 3 gemiste oproepen hadden van 1 telefoonnummer. Normaal bel ik niet terug, maar nu om de 1 of andere reden wel. Het bleek een collega van m'n vader te zijn, om te vertellen dat een andere collega waar mn vader goed mee omging was overleden die afgelopen nacht.

Ik geloof niet in dit soort dingen, en veel van de verhalen hier zou ik best een alternatieve (nuchtere) verklaring voor kunnen geven. Ik denk dat de factor 'toeval' onderschat wordt. En het feit dat je geheugen veel dingen ook niet opslaat. Zoals met die liedjes op de radio. Op het moment dat je aan een liedje dacht, maar dat kwam niet die dag op de radio, vergeet je dat weer. Als je aan een liedje dacht, dat vervolgens op de radio kwam, onthoud je dat omdat het bijzonder is.

Neemt niet weg dat het bijzondere ervaringen kunnen zijn, of de verklaring nu bovennatuurlijk was of niet. En dat ik gelukkig ook niet de alwetende verteller ben en er niet overal een logische verklaring voor is