"Hoe lang moet je nog?"

Antibes schreef:

Caroow schreef:Ik kreeg vorige week de vraag of gewoon dik of zwanger was. Dat vraag je toch niet

Ik heb het idee dat jij niet erg gelukkig zwanger bent, maak me er een beetje zorgen over! Probeer het los te laten, je buik groeit toch wel en domme mensen heb je overal!

Ik vind het heel aardig van je, maar ik denk dat je een beetje verterkend beeld krijgt omdat ik vooral de negatieve dingen op het forum zet. Ik ben echt heel blij hoor met mijn babybuik.

Ze hebben het aan mij ook weleens gevraagd. Ik krijg er altijd mep neigingen van. Ik vind het ook onbeschoft als mensen zoiets vragen, dus ik kan me helemaal voorstellen dat het je zeer doet.

Jij ziet er helemaal niet zwanger uit. Dat mens was vast blind.

Discordia schreef:

Marin schreef:tekst

Dit spant de kroon toch wel. Ik vind het erg brutaal. Ik had het er met Eucalypta over net en we zijn tot deze conclusie gekomen: Je mag pas aan een vrouw vragen of ze zwanger is, als je het hoofdje kunt zien.

Aan mij ook wel eens gevraagd ,ik zei nee ben net bevallen.
Echt heel vervelend als ze dat vragen,straks wil die persoon heel graag kinderen en dat lukt niet. Ik zou het dan ook nooit aan iemand vragen.

Ik kreeg laatst de vraag ook. Ik zat een beetje onderuit gezakt achter mijn computer op kantoor en mijn rok was een beetje omhoog geschoven/ zat een beetje hoog bij mijn buik. Een collega had een afspraak met een vrouw, aan het eind van de afspraak, zonder dat ik haar ook maar gesproken had, ken of wat dan ook vroeg ze echt heel hard over de afdeling of ik zwanger was. Dus ik reageerde een beetje geirriteerd met nee. Zegt die vrouw heel droog, ow dan zit je rok een beetje gek.

Ik vind dat zo onbeschoft, ten eerst heb ik dus echt geen dikke buik, het vet wat ik heb zit op mijn heupen (maar ik ben helemaal niet te zwaar verder) en al was ik wel zwanger, dan kon ik nog nooit ver zijn, gezien de dikte van mijn buik, dan zet je een vrouw toch niet voor het blok om zo hard zoiets over een afdeling te roepen, wie zegt dat ik dan mijn collega's al op de hoogte had gebracht!

Ik zal echt nooit aan een vrouw vragen of ze zwanger is, tenzij het kind er inderdaad bijna uitvalt. Mocht ik het wel denken, dan nog vraag ik het niet, ik vind het aan de vrouw zelf om dat leuke nieuws te vertellen en zou haar dat moment niet willen ontnemen en mocht het niet zo zijn, dan zou ik dus dit soort vervelende situaties willen voorkomen.

En inderdaad dan hebben we het nog niet gehad over vervelende redenen waarom vrouwen een opgeblazen buik kunnen hebben of vrouwen die zwanger proberen te raken en waarbij dat niet lukt.

Ik snap niet dat mensen dat überhaupt vragen aan iemand, echt niet. Ja, mijn oppaskind van 6 vroeg het me, omdat zijn moeder zwanger was haha, dus die vroeg het aan iedereen. Maar verder, gelukkig, nog nooit.

Pippa schreef:Ik snap niet dat mensen dat überhaupt vragen aan iemand, echt niet. Ja, mijn oppaskind van 6 vroeg het me, omdat zijn moeder zwanger was haha, dus die vroeg het aan iedereen. Maar verder, gelukkig, nog nooit.

Het is aan mij gelukkig ook nog nooit gevraagd.

Discordia schreef:

Marin schreef:tekst

Dit spant de kroon toch wel. Ik vind het erg brutaal. Ik had het er met Eucalypta over net en we zijn tot deze conclusie gekomen: Je mag pas aan een vrouw vragen of ze zwanger is, als je het hoofdje kunt zien.

vind ik ook!

Waar halen de mensen het lef vandaan om dat aan 'vreemde' mensen te vragen?? Ik zou het niet eens in m'n hoofd halen!

Ah dat is rot, dat heb ik ook 2x gehad, waarvan de laatste keer toen ik een miskraam had (nog niet volledig over). Dat was echt niet grappig.

Ja lullige dingen zijn dat...
Ik had het op mijn werk, net terug van zwangerschapsverlof(dus nog best wat kilo's over) en een ouder die naar mij toe komt 'wauw, ben je nou alweer zwanger?!'. Behoorlijk stom, want mijn kindje was pas 4 maanden en áls ik al zwanger was geweest had ik vast nog geen echte zwangerschapsbuik gehad. Maar je voelt je toch rot!

Nou. ik heb het stomgenoeg vorige week dus wel aan een collega gevraagd Ik weet uiteraard dat je zo iets gewoon niet hoort te doen en ik doe het normaal ook niet maar flapte me er vorige week gewoon uit en had al spijt toen ik het gevraagd heb. Ik had het al eerder gedacht en vond het vorige week zo overduidelijk dat ik het eruit flapte toen ik met haar alleen was. Dus zij heel verontwaardigd van wie ik dit gehoord had en dat het onzin was en waarom mensen dat dachten. Of vonden we dat ze een paar kilo was aangekomen (Tjah en daar antwoord je dan ook maar op dat dat natuurlijk niet zo is... want anders is het ook niet goed). Maar goed hoorde deze week van haar dat ze wel zwanger is. Dus ja, het is onbeschoft geweest van me om het te vragen en had ik ook niet moeten doen maar aan de andere kant vind ik haar reactie van vorige week en deze week ook wel overdreven. Ik begrijp best dat als je het iedereen niet verteld hebt dat je dan nog even ontkent dat je zwanger bent maar ik zou er dan vorige week niet zo'n drama van hebben gemaakt als je het deze week toch tegen iedereen verteld.

Ik vraag het ook nooit iemand voor je het echt zeker weet. Lijkt mij zo enorm lullig als je het gevraagd wordt terwijl het niet zo is.Zelf gelukkig nog nooit meegemaakt, wel in het bijzijn de vraag bij dezelfde persoon 2 keer gehoord.

Toen ik vorig jaar net 6 weekjes zwanger was, kwam ik met een collega bij een nieuw gezin. Ik zit iets op te schrijven en hoor ik opeens het kind vragen 'ben jij zwanger'? Dus ik schrik al op, maar hij keek dus mijn collega aan. Die niet zwanger was. Ik vond het zo lullig voor haar. Een paar maand later zaten we samen op een cursus met alle collega's en er waren er toen 4 (waaronder ik) tegelijk zwanger. In de koffiepauze zat ik naast haar wat te drinken en toen kwam de cursusleidster erbij staan en zei 'zo, wel leuk hé als collega's samen zwanger' of iets in die trant. Kreeg dus dezelfde collega het weer te horen. De cursusleidster wist het er nog wel mooi van af te brengen door te stotterend te zeggen dat ze alleen mij bedoelde. Ik vraag mij dan wel af waar het bij haar aan lag. Ze was wel iets te zwaar en droeg misschien ook niet de juiste kleding ofzo? Maar echt zwanger zag ze er echt niet uit.

M_as schreef:Waar halen de mensen het lef vandaan om dat aan 'vreemde' mensen te vragen?? Ik zou het niet eens in m'n hoofd halen!

Hier sluit ik me bij aan.
Zelfs als iemand overduidelijk zwanger is durf ik er geen opmerking over te maken, totdat diegene zelf vertelt dat ze zwanger is.

Ik vind het ook not done om zoiets te vragen. Idd, iemand zal maar al jaren bezig zijn om zwanger te worden, hoe pijnlijk is dat?!

Zelf heb ik het twee keer van kinderen te horen gekregen, 1x al een jaar of acht geleden geloof ik, toen ik wel tien kilo lichter was dan nu Dat waren kinderen uit groep 8. De andere keer was van een kind uit groep 3 dat vroeg of ik een baby in de buik had. Ben wel blij dat ik het nog nooit van volwassenen heb gehoord, hoewel ik volgens mij best voor drie maanden zwanger door zou kunnen

Dat zijn inderdaad echt rotsituaties. Zulke dingen moet je gewoon niet vragen.

Ik heb de situatie ook meegemaakt, maar dan van de andere kant helaas was een jaar of 18 en werkte in de bediening van een restaurant, waar een vrouw iets bestelde waar rauwmelkse kazen in zaten. Ik dacht behulpzaam te zijn om haar te vertellen dat er rauwmelkse kaas in zat en dat dat niet zo geschikt was voor zwangere vrouwen.. maar ze bleek niet zwanger. Maar ze zag er echt zo zwanger uit, heel slank verder met alleen een buikje.. Ik schaamde me dood achteraf..

Sindsdien ben ik er ook zeker voorzichtig mee.
Het is gelukkig nog nooit aan mij gevraagd, lijkt mij ook echt niet leuk!

Beachgirl_24 schreef:Als ik nu nog zo'n opmerking zou krijgen zou ik het heel anders aanpakken, dat weet ik wel. Dan zou ik echt mijn scheur opentrekken en zeggen: "Ik ben niet zwanger! En ook niet dik!! Misschien dat een bezoekje opticien voor jou geen kwaad kan??!!"

*

Ik hoor die vraag ook best wel iets te vaak. Ik ben slank maar heb door darmproblemen best vaak een hele opgezette buik (en dan ga ik zelf ook wel eens twijfelen of ik niet zwanger ben). Ik snauw mensen dan wel af. Ik heb totaal geen respect voor dat soort domme mensen. Gebruik die ene hersencel eens even om na te denken.

Viva schreef:Ah dat is rot, dat heb ik ook 2x gehad, waarvan de laatste keer toen ik een miskraam had (nog niet volledig over). Dat was echt niet grappig.

Dat is niet grappig nee. Hier heb ik al meedere keren de vraag gehad met betrekking tot een tweede. In de vraagstelling zoals ik hem kreeg vind ik dat je dat ook niet hoort te vragen. Dan geef ik ook standaard als antwoord; willen wel, maar dan moet het eerst lukken en dat het al vaker mis is gegaan. Directe vraag, direct antwoord...

2 jaar terug waren we naar Tenerife op vakantie geweest, en bij het inchecken voor de terugvlucht stond er een vrouw achter ons. Ik ben al niet de smalste, en had lekker vakantie gehad dus wel flink gegeten en gesnaaid. Buik was aardig uitgepuild. Zegt ze ineens uit het niets: oh ik zie het! Volgend jaar lekker met zijn 3en op vakantie! Waarna ze naar mijn buik keek en wees!

Ergste was dat ik het in eerste instantie niet eens doorhad, hij kwam even niet aan geloof ik. Tot mijn vriend begon te lachen (oh wat was ik kwaad op hem achteraf!) toen viel het kwartje. Heb gesnauwd naar dr dat ik echt niet zwanger was hoor. Daarna hield ze gelukkig dr mond.

Vond dat echt een rotopmerking. Had inderdaad een uitpuilende buik, maar om dat nou zo te zeggen. Was vooral boos dat mijn vriend er om moest lachen, hij moest voor me opkomen! Maar ik stond dan eigenlijk ook wel schaapachtig te kijken haha.

Van een volwassene heb ik het nog niet gehoord. Wel ooit van een kindje.
"Kijk mama! Die mevrouw heeft ook een baby in haar buik!".
Ik was toen helemaal niet dik, eerder te dun maar ik had een vrij wijde blouse aan en ik stond toen best krom, holle rug en mijn buik naar voren.

Maar ik kan me voorstellen dat het niet leuk is om te horen.

Watermeloen schreef:Van een volwassene heb ik het nog niet gehoord. Wel ooit van een kindje.

Ik ook, maar dat was tijdens de fotoshoot van de zwangere buik van mijn zus. Het dochtertje van de fotograaf vroeg toen aan mij of er in mijn buik ook een baby zat. Ik denk dat dat meer met de fotoshoot te maken had dan met mij.

Dat zijn echt rotopmerkingen inderdaad. Mijn zusje heeft het ook een keer gepresteerd, ze vroeg: 'Krijgt A. een broertje of zusje of laat je je buik gewoon lekker hangen?'

Ik weet eigenlijk niet wat erger is. Zo'n opmerking van een vreemde of van je bloedeigen zus.