Samenwonen, hoe ging dat bij jullie?

Plots zat er een baby in mijn buik. We zagen het niet zitten dat ik bij mijn mama ging wonen en dat mijn vriend 'op bezoek' zou gaan bij zijn dochter.

Ik heb eerst nog een hele tijd bij zijn ouders gewoond.

Mijn vriend kocht een huis en zonder dat we dat van tevoren officieel besproken hadden, woonden we vanaf dat moment wel samen.

We woonden 216 km uit elkaar en zagen elkaar elk weekend en elke extra vrije dag. Na ongeveer 3 maanden waren we in gedachten m'n vriend z'n huis aan het herinrichten en widen we graag snel samenwonen. Na 10 maanden samen te zijn en duizenden kilometers te hebben gereisd om bij elkaar te zijn was ik afgestudeerd en ben ik bij hem ingetrokken Dat is nu ruim 5 jaar geleden.

toen we 5 maanden samen waren ging m'n vriend verhuizen naar de stad waar ik ook werk had. omdat ik zelf in een dorp buiten de stad woonde en steeds met de bus naar werk moest, vond ik het handiger om bij m'n vriend te blijven slapen en ben daar eigenlijk niet meer weg gegaan. pas toen ik een paar maanden later ging studeren hebben we het officieel gemaakt omdat ik dan een uitwonende studiebeurs kon krijgen.

Ik woonde al langere tijd samen met vrienden en mijn vriend woonde in bij zijn vader. Doordat het huis waarin ik woonde met vrienden per september 2008 opgezegd werd, moest ik uitkijken naar wat anders. Tegelijkertijd had de vader van mijn vriend samenwoon plannen met zijn nieuwe vriendin en hier paste mijn vriend helaas niet in. Daardoor zijn we samen op zoek gegaan naar iets van ons samen, anders hadden we nog een tijdje gewacht. In die tijd hebben we alles dan ook geregeld qua samenlevingscontract en alles.

Mijn vriend en ik waren al ruim 5 jaar samen. Hij wilde graag op 1 januari voor zichzelf beginnen, dus "moesten" we voor die tijd een hypotheek afsluiten. Inmiddels wonen we hier alweer 2 jaar.

Toen mijn vriend en ik elkaar leerde kennen woonde hij net in zijn eigen gekochte appartement en ik nog op een studentekamer. Toen ik afgestudeerd was vond ik een baan in zijn woonplaats, dat was geen bewuste keuze. Maar op een gegeven moment moest ik mijn kamer uit omdat ik dus geen student meer was. Met de stad waar ik op kamers woonde had ik eigenlijk niks en met de stad waar ik werktte en mijn vriend woonde ook vrij weinig, ik had dus weinig zin om in mn eentje daar woonruimte te gaan zoeken. Ik wilde dus óf samenwonen, óf ik zou terug gaan naar mn geboortedorp waar mn familie en vrienden wonen. Maar omdat dat een heel end van mn vriend vandaan is en hij onregelmatig werkt zouden we elkaar maar weinig kunnen zien. Het was dus veel logischer om te gaan samenwonen. Mn vriend vond het in begin wel heel spannend haha, ik heb m wel een ebetje voor het blok gezet. Maar toen we eenmaal samenwoonde vond ie het harstikke leuk

Mijn vriend huurde particulier, en moest zijn woning uit toen wij 6 maanden samen waren. Hij kon dus kiezen; Of naar zijn ouders die 25 km verderop woonden, of bij mij intrekken (ik woonde al op mezelf). Hij is toen bij mij ingetrokken, ook best snel dus al, en dat is eigenlijk helemaal prima gegaan. Al moest ik wel wennen om "mijn" huisje waar ik al een paar jaar alleen woonde, opeens te moeten delen...

Toen we een half jaar samen waren, was ik al meer bij hem dan in mijn eigen huis, maar toch heeft het nog even geduurd voor we echt gingen samenwonen. Na een jaar hebben we ons ingeschreven bij een makelaar en 4 maanden samen hadden we ons eerste huurhuisje samen

Ik woonde op mezelf en mijn vriend bij zijn ouders. Hij kwam steeds vaker en bleef steeds langer. Ook kwamen steeds meer spullen hierheen. Hebben nu samen een huis gekocht.

Ook meiden bij wie het wat moeizamer gaat? Dus dat er twijfels zijn en de ander er nog niet aan toe is.. Is dat nog goed gekomen? Zijn er ook stellen die bewust LAT-en?

Ik wilde al wel vrij snel gaan samenwonen. Maar mijn vriend had niet zo'n haast. We woonden beiden thuis. En thuis werd echt alles voor hem gedaan door zn moeder. Dat vond ie natuurlijk veel te makkelijk. Wij zijn uiteindelijk pas dit jaar gaan samenwonen. Kregen de sleutel een dag voordat we 4 jaar samen waren. Nu vraagt mn vriend zich vaak af waarom we dit niet eerder gedaan hebben want hij vind het heerlijk! Nouja en mij heeft het niet gelegen...

Mijn spullen bleven na een maand of 3 daar liggen en zo trok ik langzamerhand ook bij hem in haha. Toen we een jaar samen waren kwam mijn schoonvader plots te overlijden en toen was het moment daar om samen ons 1e huis te kopen.

Wij kenden elkaar al lang voordat we een relatie kregen. Toen we die eenmaal hadden sliep ik er vaak,steeds vaker en opeens vroeg mijn vriend of ik niet wilde blijven. Nou,dat wilde ik wel en nu wonen we dus samen in zijn koophuis! Wel snel maar t voelt heerlijk!

Wij kenden elkaar al een aantal jaar voordat we een relatie kregen, hij woonde nog thuis en ik op mezelf. Hij heeft toen nog ongeveer een week thuis geslapen, en daarna is hij niet meer weggegaan! Na een 1.5 maand al zijn spullen hierheen verhuisd en sinds 2 weken wonen we nu officieel samen! We hebben nu 3 maand een relatie....onverwacht allemaal erg snel gegaan dus:-)

Bij mij woonde hij er ineens

Hij sliep altijd bij mij en nadat we samen op vakantie waren geweest is hij de spullen die nog niet bij mij lagen thuis gaan pakken en trok hij bij me in. Het was een logisch gevolg voor ons en we wilden gewoon elke dag bij elkaar zijn.

Bij ons kwam het ter sprake en langzamerhand ben ik wat gaan zoeken en overlegd of we zouden reageren of niet. Vorig jaar hebben we gekocht en we hebben meer dan een jaar tijd gehad om aan het idee te wennen. Over 2,5 week krijgen we de sleutel, want dan is het huis af! We zijn er allebei aan toe. Ik nog wat meer dan hij, mn vriend is 3,5 jaar jonger

Wij waren 2 jaar samen toen we naar bouwgronden gingen kijken omdat we graag een huis wilden bouwen. Uiteindelijk hebben we dat plan opzij geschoven en zijn we na 2,5 jaar gaan samenwonen. Ik weet eigenlijk niet meer hoe we daar precies op kwamen, we wilden gewoon heel graag samen gaan wonen.

Mijn vriend en ik zijn na 5 weken gaan samenwonen. Ik had toentertijd een huurhuisje en omdat mijn vriend door zijn ex het huis was uitgezet en niet bij zijn ouders wilde wonen hebben we de stap genomen. Het is heel snel gegaan en heb ook kritiek gekregen omdat het veel te snel ging. Toen voelde het heel goed, maar dat heb je vaak als je verliefd bent.

Ik ben nu erg blij dat we de stap hebben gezet. Het kon fout gaan, maar ons heeft het alleen maar sterker gemaakt. Na 1,5 jaar hebben we een huis gekocht en daar wonen we nog steeds in.

Wij wonen nog niet officieel samen, maar wel deels in zijn kamer. Niet groot, maar het gaat goed. Als wij dus samen nu een woning krijgen, is het heel geleidelijk aan gegaan. Iets wat ik wel prettig vond.
Na 1,5 jaar samen hadden we het over samenwonen. We zijn nu inmiddels 3,5 jaar samen, maar er is nog geen woning voor ons. Oh wacht, dat lieg ik. We kregen vorige week een aangeboden in een tokkiestraat.. De buurtagent wilde mij daar in ieder geval niet hebben wonen..

Hij kwam 's avonds (eigenlijk 's nachts) na zijn werk bij mij langs. Op een gegeven moment was ik daar zo zat van dat ik hem de sleutel heb gegeven, zodat ik 's nachts niet op hoefde te staan in de kou (het was hartje winter) om de deur open te doen. Na 3 maanden stond hij officieel ingeschreven bij mij.