kindjes klein houden... of toch niet

Ok, soms word ik wel een beetje gek van mezelf.

Ik zou B het liefste kleine maatjes kleren aan doen, want dan is ze nog lekker zo'n kleine baby. Maar anderzijds, ze heeft in de grotere maten zoveel leuke dingen.

Ik zou B het liefst in de wagenbak houden (waar ze overigens echt nog prima in ligt), want dan is ze nog zo'n lekkere kleine baby. Maar anderzijds, in de kinderwagen inzet, is het ook zo leuk, dan kan ze meer zien.

Ik zou B het liefst alleen de fles geven, want dan is ze nog zo'n lekkere kleine baby.. maar anderzijds, al die nieuwe dingen uitproberen en maken vind ik ook zo leuk

Ik zou B het liefst de hele dag in een omslagdoek bij me houden en knuffelen, want dan is ze nog zo'n lekkere kleine baby. Maar anderzijds, oh wat ben ik trots als ze de hele box/kamer door wipt en rolt...

*zucht*, herkenbaar?

Nee ik herken het eigenlijk niet, maar ik ben ook meer van de leeftijd 8 mnd+ Ik vind dat zoveel leuker dan dat kleine...natuurlijk vind ik het jammer als kleine maatjes niet meer passen maar ik vind die grotere kindjes zoveel leuker. Ik vind die leeftijd van R ook helemaal geweldig, zo mogen ze van mij meteen zijn. hahaha

Ik herken het hoor! Mijn tip: probeer haar lekker zo 'klein' mogelijk te houden, want het gaat hard genoeg!

Voor mij is het ook niet herkenbaar. Ik vond R. als baby ontzettend leuk, maar nu nog leuker!

Voor mij deels herkenbaar!
De oudste keek ik bijna groot, kon me niet hard genoeg gaan.
Nu met M. denk ik waarom groei je toch zo snel, ik vind de nieuwe dingen uitproberen hartstikke leuk maar heb heel veel dingen wel een beetje proberen uit te stellen. Hij mag van mij juist nu nog wel even klein blijven. En dan bedoel ik niet meer die echte baby leeftijd maar meer zo de leeftijd die hij nu ongeveer krijgt zo rond de leeftijd van een jaar mag hij wel blijven straks

Jaaaa nu al!

Misschien als je weet dat het je laatste kindje is dat je ze klein wil houden. Ik heb hier geen last van. Maar goed hier willen we nog een tweede kindje

Nee, maar ik ben ook niet zo van de baby tijd

Charlie schreef:Jaaaa nu al!

+1!

Parisienne schreef:Ik herken het hoor! Mijn tip: probeer haar lekker zo 'klein' mogelijk te houden, want het gaat hard genoeg!

+1! Inclusief de tip .

Luce schreef:Nee, maar ik ben ook niet zo van de baby tijd

+1

Nee, ik vind het kletsen en op stap gaan wat we nu doen veel leuker dan de babyfase. Ik zie zelfs een beetje tegen het eerste jaar op eigenlijk...

Ik vind alle nieuwe dingen leuk, maar bij het wisselen van de wiegbak naar de wandelwageninzet heb ik gehuild Ik vond dat babyspul (vooral dat witte, schattige) afgrijselijk, maar dat is misschien omdat ík 'stoer' veel leuker vind bij jongetjes

Nou er zit hier inderdaad een kans in dat ze ons eerste, en laatste kindje zal zijn.
Dus ik probeer echt intens van alle momenten te genieten. Zet alles op de foto en film ook heel veel.

Ja en nee mijn oudste is vanmorgen op de fiets naar school gegaan nadat hij zijn eigen brood had gesmeerd (en zijn broertje had geholpen), zijn voetbalschoenen had schoongemaakt en de vaatwasser had leeggeruimd. Dan denk je ook we.: hè? Jij was toch een kleine baby zonder haar en zonder tanden, en nu zit je ineens je voetbalschoenen schoon te maken? Dat wil ik helemaal niet!!!

Maar Lejow, weet je... Loslaten is een deel van het moederschap, al vanaf de geboorte. En enerzijds begeleid je ze naar volwassenheid, zodat ze leren zelfvoorzienende, verstandige, verantwoordelijke grote mensen te worden in wiens handen je de wereld gerust kan overdragen, en anderszijds wil je ze zo lang mogelijk beschermen en verzorgen en voor jezelf houden. Maar daar doe je ze geen recht mee

Als B. groter wordt ga je het meer en meer zien en meemaken, en dan zal je van die genietmomentjes moeten gaan inbouwen zodat je zelf ook keert afscheid te nemen van die babytijd. Nog een nu op schoot, want straks willen ze niet meer. Vol overgave doen alsof je zwarte Piet op en dak hoorde, want straks geloven ze er niet meer in. Nog even blijven voorlezen met je kind tegen je aan, want straks wil ze zelf lezen. Het hoort erbij, loslaten, maar gelukkig krijg je de tijd om er langzaam aan te wennen

Heel herkenbaar! Ik vond de 'kleine baby'-tijd super, lekker tutten, knuffelen, genieten! Maar nu hij begint te kruipen, te brabbelen, kusjes te geven... ook weer genieten en superleuk.

Nee eigenlijk niet herkenbaar. Vind de babytijd super leuk maar vind zoals nu dat ze hapjes mag ook erg leuk en als ze straks gaat kruipen enzv.. kortom vind elke leeftijd leuk

Ja wel herkenbaar maar vooral bij de eerste. Daarbij dacht ik echt bij alles ooh ik wil nog geen afscheid nemen van deze tijd. Nu heb ik dat minder maar toch moet ik bij sommige dingen ook nog wel even slikken. Als ik de babykeertjes opruim besef ik heel goed dat de babytijd nu afgesloten gaat worden maar het voelt wel gewoon goed zo. Het scheelt nu denk ik dat ik ook J. heb en nu weet hoe leuk het is als ze wat groter zijn. Ik dacht dat ik meer van de kleine baby's zou zijn maar ik vindt het eigenlijk steeds leuker worden.

Linda schreef:Nee, ik vind het kletsen en op stap gaan wat we nu doen veel leuker dan de babyfase. Ik zie zelfs een beetje tegen het eerste jaar op eigenlijk...

+1.

Ik vind de babytijd wel leuk maar dat heb ik na een paar weken ook wel weer gezien.

RYW schreef:Ja en nee mijn oudste is vanmorgen op de fiets naar school gegaan nadat hij zijn eigen brood had gesmeerd (en zijn broertje had geholpen), zijn voetbalschoenen had schoongemaakt en de vaatwasser had leeggeruimd. Dan denk je ook we.: hè? Jij was toch een kleine baby zonder haar en zonder tanden, en nu zit je ineens je voetbalschoenen schoon te maken? Dat wil ik helemaal niet!!!

Maar Lejow, weet je... Loslaten is een deel van het moederschap, al vanaf de geboorte. En enerzijds begeleid je ze naar volwassenheid, zodat ze leren zelfvoorzienende, verstandige, verantwoordelijke grote mensen te worden in wiens handen je de wereld gerust kan overdragen, en anderszijds wil je ze zo lang mogelijk beschermen en verzorgen en voor jezelf houden. Maar daar doe je ze geen recht mee

Als B. groter wordt ga je het meer en meer zien en meemaken, en dan zal je van die genietmomentjes moeten gaan inbouwen zodat je zelf ook keert afscheid te nemen van die babytijd. Nog een nu op schoot, want straks willen ze niet meer. Vol overgave doen alsof je zwarte Piet op en dak hoorde, want straks geloven ze er niet meer in. Nog even blijven voorlezen met je kind tegen je aan, want straks wil ze zelf lezen. Het hoort erbij, loslaten, maar gelukkig krijg je de tijd om er langzaam aan te wennen

Helemaal waar, je zet kinderen op aarde om ze los te laten. Je hebt het mooi omgeschreven! En kan zo uitkijken naar al die dingen die komen gaan als ze wat groter wordt....Maar nu mijn heerlijke kleine tuttie is ook zo fijn

Hier ook niet herkenbaar. Ik vind haar ontwikkeling zo mooi om te zien. Elke nieuwe stap omarm ik en heb ik zin in. Ik kleed mijn dochter volgens mij ook meer in 'te grote' kleren dan in te kleine haha. Ik vind het geen mooi gezicht als het zo megastraks zit of de broekjes te kort zijn.

Ik vond het mooi hoor, die kleine baby die op je borst in slaap valt. Maar dat vond ik na een paar weken ook wel genoeg . Maar nu is het een grotere baby die rondstapt en je aankijkt, lacht en soms al een beetje driftig wordt. Ik kan mij alleen maar verheugen op wat nog komen gaat.

Ik vond de babytijd leuk, heerlijk dat ze nog bij me in slaap viel, maar ik vind haar nu leuker. Ze kan meer, je krijgt meer reactie, kunt samen spelen enz. dat vind ik veel leuker.

Lejow schreef:Nou er zit hier inderdaad een kans in dat ze ons eerste, en laatste kindje zal zijn.
Dus ik probeer echt intens van alle momenten te genieten. Zet alles op de foto en film ook heel veel.

Mag ik vragen waarom jullie waarschijnlijk niet meer voor nog een kindje willen/kunnen gaan?