Moeite met loslaten

Ik heb momenteel nogal veel moeite met het loslaten van verschillende dingen. Alsof ik eigenlijk wil dat de tijd stil staat en alles moet blijven zoals het nu is.
Zit nu middenin een verhuizing, maar heb heel veel moeite met alles inpakken. Heb ook erg veel tegenzin om dit huisje te verlaten, had nooit verwacht dat ik daar moeite mee zou hebben. Ook qua werk moet ik eigenlijk vooruit, maar vind het even prima zo, wil het niet anders hebben. En zo zijn er nog veel meer dingen die ik liever houden wil zoals het nu is..

Zijn er meer mensen die het daar wel eens moeilijk mee hebben?

Ik had het ook vreselijk moeilijk met het moment dat ik ging verhuizen, nu twee jaar geleden. Maar dat kwam meer omdat ik niet achter die verhuizing stond, bang was dingen te verliezen.

Waarom moet je verhuizen? Misschien heb je het al eens opgeschreven hier, maar dat heb ik niet gelezen.

Ik heb jarenlang moeite gehad met loslaten, hield angstvallig vast..
Wat bij mij goed helpt is om het op te schrijven en soms een keer heel hard huilen!

Weet je waarom je het moeilijk vindt om los te laten?

Ik heb er ook moeite mee en dan voornamelijk omdat ik 'bang' ben voor het onbekende; nu weet ik wat ik heb, als ik iets loslaat dan weet ik niet wat het volgende me gaat brengen...
Bij mij helpt het ook om het op te schrijven of er over te praten, vaak kom ik dan ineens vanzelf tot een goed, helder inzicht.

Succes!

Ja, dat heb ik ook. Ik ben bang voor verandering. Om het huis uit te gaan, een nieuw zelfstandig leven te beginnen. Echt doodeng.

Ik ken t. Maar soms moet je loslaten om verder te komen, om jezelf te ontstijgen en om weer aan iets nieuws te kunnen beginnen. Maar uit je comfort zone gerukt worden, of er zelf voor kiezen om eruit te stappen is doodeng.

Ik zit er midden in nu. Ik woon samen in een fijn huis, maar het is het net niet voor mij, ik heb de stap genomen om de relatie te verbreken en verhuis deze week naar een studentenkamertje waar ik alles weer moet delen met anderen.

TGR schreef:Ik ken t. Maar soms moet je loslaten om verder te komen, om jezelf te ontstijgen en om weer aan iets nieuws te kunnen beginnen. Maar uit je comfort zone gerukt worden, of er zelf voor kiezen om eruit te stappen is doodeng.

Ik zit er midden in nu. Ik woon samen in een fijn huis, maar het is het net niet voor mij, ik heb de stap genomen om de relatie te verbreken en verhuis deze week naar een studentenkamertje waar ik alles weer moet delen met anderen.

Maar met stapjes terug kom je ook vooruit! Soms moet je even een stap terug nemen om ervoor te zorgen dat je juist die stappen vooruit kunt nemen.

Heel herkenbaar ook. Nu heb ik daar niet meer zo een last van eigenlijk maar tot 2 jaar terug wel.
Ik had de neiging om me vast te blijven houden aan situaties die niet goed voor me waren, omdat ze me veilig lieten voelen. Dat doe ik nu niet meer.
Ik ben me meer bewust geworden van wat ik wel wil. En ik geloof ook dat ik dat op dit moment goed doorheb.
Ik zit nu in een situatie waarin ik me ook veilig voel, maar die goed is. En ik denk er niet te veel over na dat het kan veranderen. Het enige waarvan ik WIL dat het veranderd wordt is een groter huisje.

Probeer gewoon voor jezelf na te gaan wat je wilt, hoe je dat wilt bereiken en of je in staat bent om eventueel dingen te veranderen. Denk aan het gevoel wat het je zal geven als je het bereikt hebt.
Succes!

Dat klinkt heel herkenbaar...
Ik kan ook niet goed tegen veranderingen, wil graag dat alles hetzelfde blijft..
Als is het maar iets kleins, een kleine verandering

Vaak als je eenmaal weer gewend bent aan een nieuwe situatie dan gaat het wel weer en soms zie je dan wel in dat het zelfs beter is dan hoe het eerder was..

Het is inderdaad wat TGR schrijft, het uit je comfort zone gehaald worden. Woon nu in een 2 kamer appartementje, lekker gestoord met felgroene, blauwe en oranje muren door het huis, en heel knus en gezellig gemaakt. Is echt nog 'mij'. Maar nu ga ik naar een eensgezinswoning, allemaal heel anders en ineens zo serieus.. En nu bedenk ik me, wil ik dat wel? Wil ik wel al zo serieus zijn, en niet lekker nog even genieten en echt mezelf kunnen zijn? Ik weet ook wel dat dat in het nieuwe huis, of waar ik ook ooit ga wonen of zijn, vanzelf wel komt. Maar die stap ernaartoe is verre van makkelijk.

Het komt allemaal ook goed en dat weet ik ook wel, maar af en toe...

Heel erg bedankt voor jullie steun in ieder geval!

TGR, ik vind het een dappere stap die je genomen hebt, hoop dat je er ook nog steeds helemaal achter staat