Naderende bevalling "loslaten"

Ik merk dat ik heel erg gespannen ben voor de naderende bevalling. Eerst leef je naar die 40 weken toe, en nu ben je er overheen en je weet dat het gaat komen maar wanneer?
Ik heb mezelf nu in ieder geval een google verbod opgelegd (dat had ik ook toen ik zwanger wou worden, alle kwaaltjes relateerde ik aan een zwangerschap.) En nu alle tekenen relateer ik aan de bevalling.
Hoe zijn jullie die laatste week doorgekomen? Liefst plan ik de hele week nog vol, maar om dan vervolgens weer alles te moeten afzeggen lijkt me ook niks. Want afleiding heb ik nu echt nodig. Ik maak mezelf zo alleen maar gek, en zoals de vk al zei, met die spanning stel je ook onbewust de bevalling uit.

De dag dat ik 40 weken was zijn we bij mijn ouders gaan bbqen. En met 40+3 zijn mijn vriend en ik een middagje weg geweest en samen ergens gaan lunchen. Met 40+4 moest mijn vriend werken en heb ik gewassen en stofgezogen en verder niet zo veel. 's avonds zaten we samen op de bank ons af te vragen hoe lang het allemaal nog zou duren....vooral mijn vriend vond het erg spannend. Die nachtbegonnen de weeen en is ze s middags met 40+5 geboren. Gewoon beetje dingen doen, vriendinnen langs vragen, afleiding proberen te zoeken.

Het loslaten is het moeilijkste wat er ongeveer is denk ik en zal voor een ieder anders zijn.... Heb je alles gedaan wat je graag wilde doen? Ik kreeg pas de rust toen echt alles klaar was, zo hebben wij toen ik ruim 40weken zwanger was nog de hele woonkamer staan witten, tevens wilde ik perse dat het hele huis schoon was, en dan niet gewoon schoon maar alles helemaal van binnen en buiten uitgesopt. Toen dat klaar was kon ik me pas echt overgeven aan de naderde bevalling.

Ik denk dat je moet doen waar je je goed bij voelt. Heb jij zin om nog wel volle dagen te plannen, doe dat dan lekker maar plan op korte termijn. Dus maak vandaag je plannen voor vandaag!

Ik heb tot de laatste uren voor de bevalling gewoon nog alles gedaan en stond er niet zo heel veel bij stil. Bij R lag man doodziek in het ziekenhuis en bestonden mijn dagen uit naar het ziekenhuis heen en weer fietsen. Bij N had ik natuurlijk R al rondlopen en had ik ook geen tijd ( en zin) om maar te gaan zitten wachten. Het gebeurt toch wanneer het kindje er klaar voor is, je hebt er helaas zelf geen invloed op.

Ik zou gewoon blijven afspreken, alleen maar thuis zitten lijkt me alleen maar ellendig.

Ik heb die spanning niet echt ervaren, maar ik riep van het begin van de zwangerschap, dat het me niks zou verbazen als ik tot 42 weken doorliep. Ik ben uiteindelijk met 41,5 ingeleid en met 41,6 bevallen. Mijn zoon bleek te groot voor mijn bekken, waardoor hij niet kon indalen. Hij is dan ook via keizersnede geboren. 
Ik heb tot de dag van de bevalling geen klachten gehad, wandelde vrijwel iedere dag even naar de winkels in de buurt, om wat te doen te hebben. Ben ook een paar keer op mn werk op bezoek gegaan. Ook kwam mn vader regelmatig een kop koffie drinken, net zoals mn zus, die 3 maanden later uitgeteld was. Het enige wat we afgewezen hebben, was om sinterklaas te vieren bij mijn zus, ik was toen 41,2 zwanger. Haar hele schoonfamilie zou erbij zijn, moest er niet aan denken dat juist dan mn vliezen zouden breken ofzo

Ik plande steeds iets voor de volgende dag en gaf wel aan dat het zou kunnen dat ik moest afzeggen.

Ik ben op de uitgerekende datum wezen winkelen en lunchen, die dagen erna bij vriendin op bezoek die al wel was bevallen, film gekeken s middags, in het weekend nog naar de intratuin geweest. Pas op maandag had ik het gevoel dat er wat aan zou kunnen komen en ben ik echt thuis gebleven. Ik vond het ook erg lastig, maar ging dus nog wel alles doen. Ik ben met 40.6 bevallen.

Gewoon doen waar je zin in hebt, gewoon afspraken plannen. Misschien niet een week van tevoren, maar gewoon doen. Ik zou er niet op gaan zitten wachten hoor.

Goed thnx voor de tips!   Ik ga zo maar even wat aan de poets, vanmiddag naar schoonzusje, en vanavond bios? Zouden jullie dat laatste nog doen?

Silver schreef:Goed thnx voor de tips!   Ik ga zo maar even wat aan de poets, vanmiddag naar schoonzusje, en vanavond bios? Zouden jullie dat laatste nog doen?

Oja, ik zou gewoon naar de bios gaan. Ik zou wel aan de rand zitten, dan kun je je benen nog even in het gangpad leggen, en natuurlijk 100x naar de wc gaan.  

Ja hoor ik zou nog naar de bios gaan. Ik kan niet zien hoever je bent maar ik ben op 5 jan. nog naar Wicked gegaan terwijl ik toen bijna uitgerekend was.

Ja hoor, ik ben met 39 weken ook nog naar de bios geweest.

Geen toevoeging (want ja, geen ervaring) maar wel sterkte met wachten. Het lijkt me inderdaad heel gek, dat het elk moment kan gebeuren.

Ik zat op mn uitgerekende datum bij de pedicure, waar ik zelf naartoe was gefietst. Ik kwam zelf écht niet meer bij mn voeten, dus wilde die nog netjes hebben voor de bevalling. De pedicure schrok wel even, toen ze vroeg wanneer ik uitgerekend was. Volgens mij was ze bang dat ik in haar stoel ging bevallen 

Ik ben zelf met 41+3 nog naar de bioscoop geweest op 30 minuten van huis met de auto, dus ja, dat zou ik nog wel doen  Neem eventueel voor de zekerheid zo'n matje mee dat mochten je vliezen breken je niet de bioscoopstoel ruïneert. Dat was ik dus vergeten maar het ging gelukkig goed

Verder kun je niet veel meer doen dan gewoon afwachten vrees ik. Afleiding zoeken is het enige wat daarbij helpt. Dus als je het lichamelijk nog volhoudt dan zou ik nog lekker veel de deur uit gaan. Inderdaad niet te ver vooruit plannen en niet te ver van huis, of nodig mensen bij jou thuis uit. Misschien zijn er nog leuke films die je kunt kijken of een serie, boeken die je kunt lezen, of misschien ook verslaafd raken aan Candy Crush Saga

Oh, en ik zou lekker elke dag een middagdutje doen!

Dat matje, is een goeie.. Kussentje neem ik sowieso al mee naar de bios voor mijn rug, en 1 extra voor op de buik voor het geval het geluid te luid is, en baby daarop reageert. Eerder meegemaakt, keiharde buiken protest van uk door de actiefilm. Net een bakje gedaan bij de buurvrouw die appte me of ik zin had in een stukje cake.  En dat slapen, had ik eerst ook wel veel behoefte aan, maar op de 1 of andere manier heb ik die slaap niet nodig..  

Printje, ik ben 40+2 vandaag.

Dit lijkt me zo slopend he. Ik herken me in jouw denkwijzen en leef dus helemaal met je mee. Als ik jou was, zou ik ook elke dag wat dingen plannen. Succes

mickey schreef:Ik zat op mn uitgerekende datum bij de pedicure, waar ik zelf naartoe was gefietst. Ik kwam zelf écht niet meer bij mn voeten, dus wilde die nog netjes hebben voor de bevalling. De pedicure schrok wel even, toen ze vroeg wanneer ik uitgerekend was. Volgens mij was ze bang dat ik in haar stoel ging bevallen 

Collega van mij liet haar nagels ook doen en was net afgezet door d'r vriend (was net weg) toen daar dus wel de vliezen braken...
Ze heeft gewoon d'r nagels aflaten maken want ze had toch nog geen weeën.

Owh god, die succes verhalen moet ik niet teveel lezen... Hmm nee mijn vliezen gaan niet breken in de bios.  En nagels lakken kan ik nog steeds zelf, buikje zit me niet in de weg.  

Geen zorgen Silver, de vliezen breken bij 1 op 10 vrouwen spontaan dacht ik. Dus hele kleine kans dat dat gebeurd. Geniet nu nog even van alles wat nog 'gewoon' kan.

Ik heb tot aan de bevalling ook rustig nog alles gedaan wat ik wilde, shoppen enz. Je zal waarschijnlijk aan je humeur ook wel merken wanneer je gaat bevallen. De avond voor de bevalling was ik heel onrustig, niet happy en liep alleen maar te zeuren om alles. Ik ben naar de snackbar gegaan en heb daar voor 26 euro voor 2 personen besteld (meeste was dus voor mij  ) en allemaal naar binnen lopen stouwen, daarna nog schoenen online besteld en daarna kreeg ik een steek in mijn rug. En toen was mijn vriend in paniek, die heeft om 00.30 uur de hele ziekenhuistas uitgeruimd en weer ingeruimd en ik kreeg instructies mijn bevalplan in te korten van 5 naar 3 kantjes. Wat ik braaf heb gedaan, 6 uur later had ik de eerste weeën

Nou, ik vond dat echt lastig hoor. Dat overtijd lopen. Ik kon niet veel meer en was er zo, zo zat van. Net als CCC was ik trouwens de dag ervoor ook lóeiiichaggerijnig, had echt het idee dat ik voor altijd zwanger zou zijn. Heb zelfs echo foto's erbij gepakt om zeker te weten dat ik zwanger was. Oja, en ik vond het héél irritant als ik 's ochtends vroeg al tig sms-jes had met 'hoe is het ' en 'komt er nog wat van', maar ik was verdrietig wanneer ik 's ochtends nog van niemand wat gehoord had. Ja ja, hormonen all over hier. Vreselijk.

Maar als je fysiek nog lekker uit de voeten kan, zou ik wel van dag tot dag wat plannen. Misschien kan je 's ochtends gewoon iets met mensen afspreken voor die middag of avond. Cappuccino op het terras of een biosje? Dan hoef je ook maar 1 iemand af te bellen mocht het dan net beginnen. En, veel succes als het zover is!

Ik wordt nu ook al knettergek van alle berichtje steeds of ik al in bad lig. Ik ga voor een badbevalling, mocht alles goed gaan.
Mijn whatsapp status kan ik helaas ook niet afschermen, zo'n moderne telefoon heb ik helaas nog niet. Wel heb ik op fb uitgeschakeld dat iemand op mijn fb iets kan zetten, moet het eerst accepteren zeg maar.
Net een dutje gedaan, schoonzusje is ziek, dus dan maar een filmpje kijken eten voorbereiden, en nog steeds lekker vanavond naar een vroege film.

Ik zette de laatste dagen en zelfs toen ik onderweg naar het ziekenhuis was nog een statusupdate op FB gezet. Geloof dat ik er toen op heb gezet heerlijk weekend met zijn 2tjes ofzo. Kreeg daarna meteen niks meer binnen. Gekke is toen de bevalling begon mensen opeens gingen bellen/ sms-en/ whatsappen. Deden ze al weken, maar nu de mensen waarvan ik het niet verwachtte zoals mijn moeder.

Het komt vast allemaal wel goed!

De laatste dagen (ik ben bevallen met 40+6) heb ik nog van alles gedaan: de stad in (lekker overbodige dingen shoppen voor de kleine), vriendinnen op bezoek gehad, filmpje kijken met vriend, eten koken voor de hele familie bij mijn vader, schoonmaken (wat naar mijn mening nog niet schoon genoeg was), nog een keer zijn kamertje controleren of alles goed genoeg was, dingetjes uitzoeken en opruimen in huis die ik nog uitgezocht wilde hebben, internetten en verder vooral bezig blijven en afleiding zoeken. Toen mijn vliezen gebroken waren heb ik gehaktballen staan maken voor mijn familie, dvd'tje gekeken, nog even gedoucht, de was gedaan en een beetje op internet rondgeneusd.

Succes met de laatste loodjes! Nog eventjes en dan heb je een prachtkindje in je armen.