Baby naar gastouder (emotioneel mens)

Vraag mij af of ik zo'n overdreven emotionele doos ben of dat dit normaal is.

Ik ben nu weer een maandje aan het werk, in het begin was het moeilijk om mijn kleintje naar de gastouder te brengen enz. Ik had het gevoel dat het steeds beter ging en vindt het wel weer oke om aan het werk te zijn.

Gisteren kwamen mijn schoonouders oppassen, mijn man was nog thuis en ik ging de deur uit. Huilend wel te verstaan, de dag ervoor was ik vrij en had ik een hele fijne dag gehad met mijn ventje. Weet niet of dat er mee te maken heeft, zou best kunnen.

Vandaag ging mijn man eerder de deur uit met ons zoontje om hem naar de gastouder te brengen, ik ging wat later de deur uit. Toen ze wegreden liep ik weer te huilen, en best hysterisch ook (naar mijn idee). Op dat moment dacht ik mijn kindje!!! Ik wil je bij mij hebben!!

Het stomme is dat het eerder gewoon goed ging, als ik weg ga en mijn man brengt hem weg dan is het oke.

Ik breng hem ook wel is weg naar de gastouder maar niet heel vaak en dan heb ik er nog wat moeite mee komt ook denk ik wel omdat ik hem daar dan achterlaat. Als mijn man hem weg brengt en ik ga eerder weg dan is het wel oke, dan zie ik hem nog thuis in de box liggen.

Ik snap het dat het misschien wat warrig over komt maar het is wel fijn om even kwijt te kunnen!
Tips zijn heel erg welkom! (als die er al zijn)

hoi shygirl,
in het begin had ik ook last hiervan. het gaat steeds beterder gelukkig. maar ik heb het soms nog weleens.tips heb ik niet.ik hoop dat het steeds ietsjes beterder gaat.het is eenmaal moeilijk in het begin je kleine hummel achter te moeten laten

Erg herkenbaar. Klinkt naar.. maar het word steeds minder

Niet herkenbaar maar het lijkt me wel heel vervelend. Kun je het niet zo regelen dat je man je kindje altijd wegbrengt en jij dan al weg bent? Of je gaat douchen of iets anders boven doen terwijl je man weg gaat met je kindje.

Herkenbaar hoor, maar het wordt idd wel minder. R vindt het nu zo geweldig leuk op de opvang, in de vakanties breng ik hem ook altijd gewoon (hij gaat sowieso maar 1 dag) en in het begin voel ik me kei schuldig maar daarna vind ik het ook wel even heel erg fijn.

Loslaten is een proces, bij de 1 gaat dat makkelijker als bij de ander.
Moeilijk lijkt me dat als je na ruim een maand nog heel erg moeite er mee hebt, maar wel begrijpelijk.

Herkenbaar. Neem de tijd... Zorg voor rust in de loslaatmomenten en als het makkelijker is voor jou dan is het misschien juist wel fijn om ervoor te zorgen dat je partner thuis is als jij van huis gaat. Ik ben weliswaar nu pas een week aan het werk maar ik maak het mezelf zo gemakkelijk mogelijk. In eerste instantie passen mijn moeder en mijn beste vriendin op omdat ik daar een heel veilig gevoel bij heb, dan kan ik ook zelf wegbrengen of weggaan. Binnenkort moet B. naar mijn schoonouders en hier heb ik geen fijn contact mee, dan brengt mijn lief B. naar zijn ouders omdat ik dat zeker weten niet ga trekken. Alsnog zit ik huilend in de auto maar ik doe mijn best. Hopelijk gaat het zo vanzelf makkelijker. Hoe is het bij jou op de rest van de dag? Ik heb momenten dat ik opeens een steen in mn buik voel en de tranen opwellen, een soort heimwee gevoel. Is het bij jou alleen het wegbrengen?

Hmm misschien niet heel geruststellend, maar ik vind het alleen maar moeilijker worden om mijn zoontje weg te brengen/achter te laten Ik hoef niet meer steeds te huilen, maar de steen in mijn maag voelt wel steeds groter. Ik heb gewoon steeds meer het idee dat ik dingen van hem ga missen. Voorheen huilde, sliep en at hij als ik thuis was, maar ook als ik aan het werk was. Dus zodra ik weer thuis kwam deed hij nog precies hetzelfde. Maar nu kan hij ineens dingen, en ik wil daar helemaal niets van missen!
Helaas dus geen tips, maar wel een knuffel omdat ik weet hoe rot het voelt

Aaaah Shy... Kan me het heel goed voorstellen hoor! Ik breng N. straks naar mijn moeder 1.5 dag en 1 dag komt mijn schoonmoeder oppassen, daar zie ik weer heel erg tegenop... Maar aan de andere kant ben ik ook blij dat het kan omdat dit de kosten drukt... Denk dat ik ook nog dit soort momenten ga meemaken... Neem je tijd voor alles, het word denk ik vanzelf elke keer iets makkelijker.

chococupcake schreef:Aaaah Shy... Kan me het heel goed voorstellen hoor! Ik breng N. straks naar mijn moeder 1.5 dag en 1 dag komt mijn schoonmoeder oppassen, daar zie ik weer heel erg tegenop... Maar aan de andere kant ben ik ook blij dat het kan omdat dit de kosten drukt... Denk dat ik ook nog dit soort momenten ga meemaken... Neem je tijd voor alles, het word denk ik vanzelf elke keer iets makkelijker.

Nou, jij laat mij huilen. Haha lieve reactie
Mijn schoonouders passen dus elke dinsdag op, ik zoek allemaal redenen waarom ik gister niet zo lekker weg ging. Misschien omdat ze er nog niet waren toen ik van huis vertrok.

En ik weet ook gewoon dat hij het naar zijn zin heeft, schoonmoeder gaat altijd lekker de trotse oma uithangen en een flink stuk lopen enz

Waarom zie je ertegen op dat je schoonmoeder op gaat passen?

Tania schreef:Niet herkenbaar maar het lijkt me wel heel vervelend. Kun je het niet zo regelen dat je man je kindje altijd wegbrengt en jij dan al weg bent? Of je gaat douchen of iets anders boven doen terwijl je man weg gaat met je kindje.

Nee dat gaat niet lukken, kan inderdaad gewoon even afleiding zoeken. Wil hem gewoon gedag kunnen zeggen haha.

Aimee: dank je voor je lieve reactie ook, dat is ook begrijpelijk ja dat je hoe dan ook dingen gaat missen. Laatst ook probeerde hij om te rollen bij de Gastouder gelukkig is dat thuis voor het eerst gelukt. Anders had ik dat ook ongetwijfeld heel jammer gevonden!

Ook een voor jouw!

Ohja nog wel 1 ding wat wel fijn is, de Gastouder waar hij is houd mij altijd op de hoogte hoe het gaat, stuurt vaak foto's dus dat is wel fijn. Net ook even gevraagd hoe het gaat en dan stuurt ze alweer een foto. Volgens mij heb ik het wel getroffen op die manier.

En nu voel ik mij ook weer wat beter

Shygirl85 schreef:Aimee: dank je voor je lieve reactie ook, dat is ook begrijpelijk ja dat je hoe dan ook dingen gaat missen. Laatst ook probeerde hij om te rollen bij de Gastouder gelukkig is dat thuis voor het eerst gelukt. Anders had ik dat ook ongetwijfeld heel jammer gevonden!

Ook een voor jouw!

Je kan aan je gastouder vragen of ze dat soort dingen gewoon niet wil vertellen. Dan is het voor jou de eerste keer als je hem dat thuis ziet doen. Toen J. nog op het kinderdagverblijf zat vroegen ze of we dat soort dingen wilden weten als ze het daar voor het eerst deden, anders vertelden ze het gewoon niet.

Ik vond het in het begin ook heel moeilijk om mijn oudste naar de opvang te brengen. Bij de opvang waar we nu zitten, vindt ze het echter zo leuk dat de moeite die ik ermee had helemaal over is gegaan. Ik heb het vervolgens met mijn jongste ook niet meer gehad, alleen de eerste paar dagen was natuurlijk wel wennen.

Gaat vanzelf over zoals je je nu voelt.

Shygirl85 schreef:

chococupcake schreef:Aaaah Shy... Kan me het heel goed voorstellen hoor! Ik breng N. straks naar mijn moeder 1.5 dag en 1 dag komt mijn schoonmoeder oppassen, daar zie ik weer heel erg tegenop... Maar aan de andere kant ben ik ook blij dat het kan omdat dit de kosten drukt... Denk dat ik ook nog dit soort momenten ga meemaken... Neem je tijd voor alles, het word denk ik vanzelf elke keer iets makkelijker.

Nou, jij laat mij huilen. Haha lieve reactie
Mijn schoonouders passen dus elke dinsdag op, ik zoek allemaal redenen waarom ik gister niet zo lekker weg ging. Misschien omdat ze er nog niet waren toen ik van huis vertrok.

En ik weet ook gewoon dat hij het naar zijn zin heeft, schoonmoeder gaat altijd lekker de trotse oma uithangen en een flink stuk lopen enz

Waarom zie je ertegen op dat je schoonmoeder op gaat passen?

Ach meis... het is ook lastig... Het is wel je kindje, en daar hoeft geen reden voor te zijn dat je zo reageert op dit soort momenten. Maar vergeet niet, door ook even naar het werk te gaan en je eigen ding te doen blijf je een leuke en frisse mama he. Ik merk als ik continu met N. bezig ben, dat ik sneller moe en geirriteerd ben naar mijn vriend toe en dat word dan echt niet gezelliger. Nu verdelen we de taken meer en heb ik even wat meer rust. Zoals nu is hij even op stap met haar en dan kan ik rustig wat dingen in huis doen (althans... ik doe een poging maar zit weer hier... )... Gisteren even een uurtje wezen zwemmen en dat laad me danb weer helemaal op. Als ze dan flinke huilbuien heeft ben ik zelf ook rustiger en kan ik er beter mee omgaan. Maar goed, dat zijn wat kleine voorbeeldjes...

Ccc ik heb je reactie gelezen, reageer er straks op. Mijn pauze is voorbij

Ccc: ik snap je volkomen wat je schoonmoeder betreft. Lastig dat jullie niet op 1 lijn zitten. En het is natuurlijk ook niet echt een geruststellend idee dat ze met N gaat zitten mee brullen.

Tegen die tijd moet je wel gewoon zeggen wat er bv anders kan hoor als je het ergens niet mee eens bent ofzo!

Gisteren ook, ik kwam thuis en het was best warm binnen zit ons zoontje met een truitje aan met lange mouwen en lange broek. Maar gelijk even dat truitje uit gedaan, schoonmoeder: oh is het niet goed? Nouja het is jouw kind. Dus ik heb MIJN kind lekker in zijn rompertje en broekje laten liggen

Vanmiddag kwam ze langs, en het ziet er naar uit dat ze niet gaat oppassen. Allemaal moeilijk moeilijk opeens... Weet nou niet wat ik ervan moet vinden, maar ze zei ja ik heb de woensdag ervoor gereserveerd terwijl we duidelijk hadden afgesproken in september zou ze horen of het woe of vrijdag werd. Want ja, haar man is om de week vrij en dan ondernemen we altijd dingen. Kan dus nu denk ik maar beter uitwijken naar een leuke gastouder. We geven haar tot maandag. Misschien ook wel beter. Weet niet... we zien het wel.

Goed van je dat je je ding gewoon doet hoor. Je wilt mensen niet voor het hoofd stoten, maar het is wel jou kindje.

Overigens was het vanmiddag wel gezellig en deed ze heel leuk met N. dus daar ben ik dan wel weer blij om. Merkte aan N. dat ze makkelijker was...