Solliciteren, of niet?

Ik vind dat toch altijd zo lastig hè...

Op het moment werk ik al 5 jaar bij dezelfde werkgever, en het is op zich een interessante, leuke baan. Af en toe kan ik projecten draaien die ik leuk vind, maar inmiddels begin ik er een beetje op uitgekeken te raken. Ik hoef niet per sé weg, ben niet echt ongelukkig, maar de uitdaging is er wel een beetje vanaf, en na de vakantie had ik voor het eerst echt totaal geen zin om weer te beginnen. Ik kan het inmiddels bijna op de automatische piloot, en dat was prima terwijl ik nog studeerde en het privéleven nog overhoop lag. Maar dat is nu allemaal afgelopen. Het makkelijke is wel dat het erg dichtbij is, en nog belangrijker: het is een vaste baan, en dat vind je tegenwoordig niet zo vaak meer.

Maar nu ben ik tegen een vacature aangelopen die tot op de letter op mijn lijf geschreven is. Echt tot op de letter. Alle pré's die genoemd worden heb ik, mijn specialisatie qua opleiding klopt precies, ik heb overal waar om gevraagd wordt ervaring mee en ik zou er een coördinerende functie aan overhouden waarin ik mijn eigen creatieve gang kan gaan en ook nog eens zoveel meer verdienen dat ik minder kan gaan werken voor hetzelfde geld.

Maar ja: het is een uur rijden (ipv 20 minuten nu), het is een jaarcontract met pas daarna mogelijkheid tot vast, en voor die tijd willen we eigenlijk wel graag aan een derde kindje gaan beginnen, ik heb nu leuke collega's. Ik weet het niet!!!

Ik zou de kans wel aangrijpen. Een brief schrijven betekent natuurlijk nog niet aangenomen worden, hoewel jij volgens mij wel talent hebt voor solliciteren (toch?).

Uitdaging hebben in je werk zou voor mij wel heel belangrijk zijn. Leuke collega's heb je daar wellicht ook, en alsnog heb je bij je huidige werk nooit de zekerheid dat ze blijven. Een uur rijden is mijn inziens ook overheen te komen. Indien je wordt aangenomen is een thuiswerk dag misschien wel mogelijk. (Ik weet niet in welke sector jij werkzaam bent).

Give it a shot zou ik zeggen

Helemaal eens met Chance. Door de brief te schrijven en (misschien) een gesprek te voeren, krijg je zelf een beter beeld bij de functie en het bedrijf. Hierdoor kun je beter inschatten of je voor deze baan wilt gaan.

Chance schreef:Ik zou de kans wel aangrijpen. Een brief schrijven betekent natuurlijk nog niet aangenomen worden, hoewel jij volgens mij wel talent hebt voor solliciteren (toch?).

Uitdaging hebben in je werk zou voor mij wel heel belangrijk zijn. Leuke collega's heb je daar wellicht ook, en alsnog heb je bij je huidige werk nooit de zekerheid dat ze blijven. Een uur rijden is mijn inziens ook overheen te komen. Indien je wordt aangenomen is een thuiswerk dag misschien wel mogelijk. (Ik weet niet in welke sector jij werkzaam bent).

Give it a shot zou ik zeggen

Haha, klopt, ik word meestal wel uitgenodigd voor gesprek, en als ik erheen ga krijg ik ook vrijwel altijd de baan wel aangeboden uiteindelijk, dus op zich is dat wel zo.

Misschien is het inderdaad wel slim om gewoon te solliciteren. Thuiswerker zou een dagje wel kunnen zoals ik het nu inschat, maar daar moet ik meer over te weten komen. Dat zou inderdaad kunnen door een gesprek, zoals Chipp ook zegt. Lastig blijft het wel, maar gelukkig wel een luxeprobleem

Ik zou ook solliciteren, mocht het wat worden kan je daarna alle voors en tegens afgaan wegen.

Ik zou ook gewoon solliciteren, nee zeggen kan altijd nog toch?

Is ook zo. Ik ga gewoon schrijven, en heb mijn huidige baas gevraagd of hij referentie wil zijn. Hij vindt het een eer, hoopt voor zichzelf dat ik blijf, maar wenst me wel het beste en wil me daarin ondersteunen. Hij zei 'succes, maar niet teveel, zie dat maar als compliment'. Leuk toch

Ik kan inderdaad altijd nog nee zeggen, dus ik ga gewoon eens kijken

RYW schreef:Is ook zo. Ik ga gewoon schrijven, en heb mijn huidige baas gevraagd of hij referentie wil zijn. Hij vindt het een eer, hoopt voor zichzelf dat ik blijf, maar wenst me wel het beste en wil me daarin ondersteunen. Hij zei 'succes, maar niet teveel, zie dat maar als compliment'. Leuk toch

Ik kan inderdaad altijd nog nee zeggen, dus ik ga gewoon eens kijken

Nou succes! Hou ons op de hoogte. leuk dat je baas zo meewerkt

Ella schreef:

RYW schreef:Is ook zo. Ik ga gewoon schrijven, en heb mijn huidige baas gevraagd of hij referentie wil zijn. Hij vindt het een eer, hoopt voor zichzelf dat ik blijf, maar wenst me wel het beste en wil me daarin ondersteunen. Hij zei 'succes, maar niet teveel, zie dat maar als compliment'. Leuk toch

Ik kan inderdaad altijd nog nee zeggen, dus ik ga gewoon eens kijken

Nou succes! Hou ons op de hoogte. leuk dat je baas zo meewerkt

Wat fijn dat je baas mee werkt, ben je niet bang dat het in je nadeel gaat werken als hij weet dat je weg wilt?

Wel erg goed dat je gewoon het gaat proberen, je kunt altijd alsnog voor de 'veilige keuze' kiezen! Succes ermee!

Gewoon doen! Nee heb je. Je kan altijd het gesprek aan gaan en dan verder kijken of het echt wat voor je is.

Het valt me trouwens op dat je het over 'een derde kindje' hebt.

Poeke: nee hoor, mijn baas heeft zelf al eerder aangegeven dat hij vindt dat ik onder mijn niveau werk en dat hij ervan baalt dat hij me alleen op projectbasis en niet structureel uitdagender activiteiten kan bieden. Hij zou het jammer vinden als ik wegga, maar hij gunt me wel de uitdaging en mijn persoonlijke ontwikkeling, en zou het best begrijpen als dat ergens anders is.

Sogood, ja, klopt. Ik zeg altijd maar 'derde kind' omdat het anders 'voor mij derde, voor hem tweede en in totaal vierde kind' wordt, en dat is zo lang en ingewikkeld er zijn nog geen concrete plannen, maar we wilden daar waarschijnlijk in 2013 toch wel aan gaan beginnen, als mij spiraal er toch uit moet, vandaar.

Gewoon doen hoor RYW, je kan altijd nog besluiten om het niet te doen.

offtopic, ik zou willen dat ik goed was in solliciteren