Aan jezelf denken, doe je dat?

Denk jij goed aan jezelf? Zeg jij afspraken af als je geen zin hebt, moe bent of je niet lekker voelt? Plan je bewust momenten voor jezelf in, en houd je rekening met jezelf met het plannen van afspraken en dingen? Of zeg je overal ja op en kom je later tot de conclusie dat je wat meer aan jezelf had moeten denken? Vertel!

Door een dag gewoon vrij te houden en te niksen Een hele dag doen waar ik zelf zin in heb. (eindigt meestal in visite en oppassen en dingen voor anderen doen, maar de vrijheid en de keuze is heerlijk)

Merk dat ik aan zo'n dag toe ben, als ik kribbig word, slecht(er) met kritiek om kan gaan en geirriteerd raak door 'opdrachten'.

Volgens mij doe ik het op dit vlak wel redelijk. Ik loop er wel tegenaan wanneer anderen verwachten dat ik ergens kom, terwijl ik eigenlijk niet wil. Dan voel ik me wel schuldig. Gelukkig ben ik wel redelijk goed in een paar avonden per week voor mezelf houden. Soms heb ik het idee dat ik moet uitkijken dat ik te véél aan mezelf denk. Maar ik heb eigenlijk geen idee, dus al het bovenstaande is blablabla.

Ondanks dat ik niet werk, hou ik er niet van om elke avond op pad te zijn. In de afgelopen weken was dat wel het geval. En telkens dacht ik:"Kan nog wel even", "Alleen vanavond nog even", maar telkens kwamen er nieuwe afspraken bij. Toen ben ik op een vrijdagavond maar even heel 'bruut' geweest en heb ik tegen iedereen 'Nee' gezegd. En toen heb ik ook echt genoten van mijn avondje alleen. De volgende dag was ik er ook weer en kon ik weer met frisse moed een verjaardag tegemoet.

Er zijn dagen dat ik bewust geen afspraken maak omdat ik die week al genoeg andere dingen te doen heb. Sommige mensen vinden dat blijkbaar lastig maar ik heb dat af en toe gewoon nodig.

Ik dacht eigenlijk eerst bijna niet aan mezelf, ben mezelf ook een paar keer flink voorbijgelopen. Nu ik zwanger ben, merk ik dat ik daar wel anders in ben geworden. Nu zeg ik gerust afspraken/verjaardagen af. Ik kan me dan wel even heel schuldig voelen, zeker als het om een goede vriendin gaat.

Ik ben niet de enige die dat moeilijk vindt dus

Vandaag is mijn moeder jarig & ik had vrij genomen om naar haar toe te gaan, maar ze belde gisteren zelf af, omdat ze zich niet lekker voelt en even rust wilde. Ik had zelf niet durven afbellen, maar voelde me al niet lekker. Vervolgens op een verjaardag geweest, waar ik me steeds rotter voelde. Nu, ben ik kapot. Ik hang al de hele dag op de bank, heb lang geslapen & voel me echt niet lekker...... Ik heb voor mezelf gekozen & het gemeld op mijn werk, en nu heb ik morgen een extra vrije dag Dat betekent dat ik pas dinsdag weer hoef te werken Het voelt fijn om voor jezelf te kiezen.

Als ik dat eens wist
Mijn lichaam stopt er gewoon mee als ik niet meer kan.

ik denk helemaal niet om mezelf ik ga gewoon door tot ik kapot ben. Nu moet ik zeggen sinds ik therapie heb gehad het wel wat beter is. Maar toch wil ik eerst anderen gelukkig maken en dan pas mezelf. Ik vind het belangrijk dat mijn man en ouders het goed hebben.

Ja steeds beter. Met mijn werk kan ik het permitteren om tot 9 uur in bed te liggen en dan rond half 10 te beginnen met werken. Dat gaat echt zo goed, werkt echt goed voor mij. Zeker omdat ik vaak slecht slaap door pijn, kan ik dan net nog even iets meer rust mee pakken. 's Avonds ben ik nog steeds net zo moe als voorheen en slaap ik gewoon weer op normale bedtijd, maar die echte gigantische dip heb ik niet meer.
Ik let goed op m'n lichaam qua pijntjes, probeer er goed naar te luisteren en stappen terug te nemen als dat kan. Heel veel afspreken doe ik toch al niet, en als het eens een dagje wat minder gaat, dan neem ik die rust ook.
Dat gaat wel goed!

Doe ik dat? Niet vaak in ieder geval, ik vind het heel erg moeilijk! En doordat ik het zo weinig doe (en ergens ook vind dat ik niet voor mezelf mag kiezen), voelt het behoorlijk fout als ik het wel eens doe. Dan blijf ik me schuldig en rotter voelen, terwijl de andere persoon/personen die erbij betrokken zijn er waarschijnlijk al lang niet meer aan denken. Enige oplossing is denk ik om het toch gewoon te blijven doen. Het is gewoon een leertraject en hoe vaker ik het doe, hoe fijner het zal gaan voelen (denk ik ).

Maar Pippa, super goed van je dat je voor jezelf hebt gekozen en dat je ook nog eens kan zeggen dat het heel fijn voelt!

Meestal plan ik die dingen niet als ik denk dat ik het niet trek, een eenmaal gemaakte afspraak zeg ik niet meer af, tenzij ik echt niet lekker ben of er is iets tussengekomen. Andersom vind ik dat namelijk ook niet leuk.

Ik vond, en op sommige momenten vind ik dat nog altijd, het moeilijk om rekening met mezelf en mijn mogelijkheden te houden.

Gelukkig heb ik hier al wel het een en ander in geleerd! Ik plan m'n afspraken vaak wel bewust en weet dus ook dat ik avonden vrij moet houden voor mezelf. Hierin laat ik me echter misschien wel te veel leiden door m'n werk, daar ga ik er vol voor waardoor ik privé soms een stapje terug moet doen. Maar ik vind m'n werk leuk dus dat is een voordeel!

Afspraken die ik gemaakt heb zal ik niet snel afzeggen dan moet ik óf echt ziek zijn óf gewoon echt heel veel last van m'n gewrichten hebben waardoor ik moeilijk kan lopen en/of zitten. Die keren zijn per jaar echter wel te verwaarlozen.

Ik ben slecht in aan mezelf denken, neem vaak teveel hooi op mijn vork, maar heb gisteren toch eens goed aan mezelf gedacht. We moesten voor de groepen 5/6/7 nog de informatieavond inplannen. Ik kan niet op dinsdag omdat ik dan college heb. Iemand bedacht toen wo 5 sept, terwijl we ook do 6 sept ouderavond hebben. Op zich vind ik dat niet erg, 2 avonden achter elkaar, maar 3 avonden achter elkaar wordt mij wat veel van het goede. Ik was de enige die die dag niet kon, en het was moeilijk een andere dag te prikken, maar mijn eigen rust vind ik ook heel belangrijk.

Pippa schreef:Denk jij goed aan jezelf? Zeg jij afspraken af als je geen zin hebt, moe bent of je niet lekker voelt? Plan je bewust momenten voor jezelf in, en houd je rekening met jezelf met het plannen van afspraken en dingen? Of zeg je overal ja op en kom je later tot de conclusie dat je wat meer aan jezelf had moeten denken? Vertel!

Ik denk wel aan mezelf maar niet op bovenstaande manier. Ik heb vaak genoeg avondjes dat ik even lekker kan niksen, dat hoef ik niet zo in te plannen. Meestal ben ik wel met mijn vriend en met zijn dochtertje maar als ik wil kan ik dan net zo goed mijn eigen ding doen.

Dingen afzeggen omdat ik geen zin heb doe ik eigenlijk zelden. Ik vind het dan te gemeen op de een of andere manier. De ander heeft tenslotte net zo goed vrij gehouden en over het algemeen is het toch wel leuk als ik eenmaal op de afspraak ben.

Nee ik ben daar heel slecht in. Vooral sinds ik nu een kind heb

Razz_ schreef:Nee ik ben daar heel slecht in. Vooral sinds ik nu een kind heb

Maar die slaapt ook wel eens toch, dan kun je toch momenten voor jezelf (proberen) te pakken?

Pippa schreef:

Razz_ schreef:Nee ik ben daar heel slecht in. Vooral sinds ik nu een kind heb

Maar die slaapt ook wel eens toch, dan kun je toch momenten voor jezelf (proberen) te pakken?

Dat gaat toch ook op als je te weinig aan jezelf denkt omdat je teveel voor vrienden of familie klaarstaat of zoiets dergelijks, die zie je toch ook wel eens niet (het grootste deel van de tijd, meestal) en die kun je ook nog afbellen als je het te druk hebt, dus dat vind ik sowieso al stukken vrijblijvender en minder intensief.

Tegenwoordig wel, eerder deed ik dat nooit, ik ging altijd maar door en cijferde mezelf weg voor iedereen. Mede daardoor ben ik overspannen geworden. Sindsdien zorg ik ervoor dat ik dagen voor mezelf heb, waarop ik alleen dingen doe waar ik zin in heb, soms zit ik de hele dag met de laptop op de bank, soms ga ik winkelen of naar een vriendin in ieder geval probeer ik op die dagen mijn hoofd rust te gunnen. Als ik een drukke periode gehad heb dan heb ik die dagen ook echt nodig om even bij te tanken, daarna kan ik er weer helemaal tegenaan.

Ja, ik neem tijd voor mezelf, doe leuke dingen, hoef van mezelf niet alle klussen te doen omdat het moet als ik het zelf te druk vind of als het bv. mooi weer is. Ik hou de zondag aan als rustdag, niet compleet uit religieus oogpunt maar wel omdat ik het nodig heb om een dag zonder afspraken en verplichtingen te hebben. Ik zeg af en toe nee als ik geen zin in iets heb of als het me te druk lijkt. Maar afspraak is afspraak. Ik zeg geen reeds gemaakte afspraken af, daar heb ik zo'n hekel aan en dat vind ik wat asociaal. Dan maak ik maar zin en had ik die afspraak maar niet eerder moeten.

Nee, ik denk niet goed aan mezelf, op de een of andere manier vind ik Nee zeggen onwijs lastig. Maar, moet nu eerlijk bekennen, dat ik mezelf nu eerder nee hoor zeggen en voor mezelf kies. Heb helaas ook geen andere keuze, moet het nu ook wel doen.
Maar, ik vond het heel erg om wat vrijwilligers werk te moeten laten gaan. En los te laten. Maar voor mezelf te kiezen.

Ik ben wel goed in aan mezelf denken.

Nah, niet echt. Ik zeg nooit iets af, zeg ook nooit ergens nee tegen en loop bv. al maanden met dezelfde hoest maar doe er niks aan. Vergeet ook vaak te eten.