De wens van je kind

Afgelopen weekend ben ik met mijn vriend, zijn moeder en zijn zus + zoontje van 3,5 weggeweest. Het viel me al vrij snel op dat wat dat jongetje ook zei, zijn moeder wilde gaan doen. "Ik wil zwemmen", we gingen zwemmen bijvoorbeeld.

Op een gegeven moment zei ik "Nou, ik wil eigenlijk naar het bos." De moeder van mijn vriend was meteen enthousiast, mijn vriend ook. Maar zus niet, want zoontje wilde weer zwemmen. Uiteindelijk gingen zij zwemmen en gingen wij nog even op onderzoek uit in het bos met de hond. In de auto er heen begon mijn schoonmoeder tegen me te praten, dat ze het ook zo vervelend en lastig vindt dat haar dochter zo erg luistert naar haar kind ipv de touwtjes in handen neemt en de knopen doorhakt. Ik vond het moeilijk om daar iets van te zeggen tegen mijn schoonmoeder. Het is immers wel haar dochter en kleinzoon.

Ik heb ook geen voorbeelden van hoe anderen het doen met kinderen van die leeftijd, maar het is toch niet heel gangbaar dat je zo'n jong ventje zoveel laat beslissen en ipv zelf moeite te doen voor iets bijzonders of educatiefs en ze toe te nemen naar plekken waar niet alleen maar Thomas de Trein is.

Als we iets gaan doen speciaal met/voor de kinderen, dan zoeken we wel iets uit wat de kinderen dan ook echt leuk vinden en dan kan het best zijn dat we voor de 30000e keer naar het zwembad gaan en niet naar de kinderboerderij, terwijl ik dat laatste het leukste zou vinden bijvoorbeeld. Als we iets gaan doen wat geschikt moet zijn voor het hele gezin, dan probeer ik iets uit te zoeken wat iedereen leuk vindt en als onze dochter de kinderboerderij bij wijze van 10x niks zou vinden, dan zouden we bijv. gaan voor een speeltuin ofzo.

Wat ik wel ervaar is dat hoe leuker kinderen het vinden, hoe leuker het ook is voor jou als ouder. Daarom ben ik al wel snel geneigd om iets op te zoeken wat onze dochter leuk vindt.

Ik heb het idee dat dat helemaal ligt aan de instelling van de ouders. Een vriendin van mij trekt nog heel erg haar eigen plan samen met haar man, en het kindje gaat dan mee en vermaakt zich uitstekend. Net als vandaag, ze gaan samen varen. Het kind krijgt een emmer en schep en is tevreden. Dat hebben zij vanaf het begin gedaan, dus ik denk dat dat scheelt. Het hoeft dus niet, je plannen laten afhangen van je kind.

Ik zeg altijd tegen mijn zoon: uw wens is mijn bevel.



Tja sommige ouders laten zich leiden door het kind, anderen andersom en sommigen er tussenin.

Pff dat zou lastig worden met 3 kinderen.
Nee hier gaan we de ene keer doen doen wat leuk is voor de kinderen en de andere keer hebben ze pech en moeten ze gewoon mee naar de stad of iets anders.

Behalve als ik iets geloofd heb natuurlijk.

Rejoy. schreef:Als we iets gaan doen speciaal met/voor de kinderen, dan zoeken we wel iets uit wat de kinderen dan ook echt leuk vinden en dan kan het best zijn dat we voor de 30000e keer naar het zwembad gaan en niet naar de kinderboerderij, terwijl ik dat laatste het leukste zou vinden bijvoorbeeld. Als we iets gaan doen wat geschikt moet zijn voor het hele gezin, dan probeer ik iets uit te zoeken wat iedereen leuk vindt en als onze dochter de kinderboerderij bij wijze van 10x niks zou vinden, dan zouden we bijv. gaan voor een speeltuin ofzo.

Wat ik wel ervaar is dat hoe leuker kinderen het vinden, hoe leuker het ook is voor jou als ouder. Daarom ben ik al wel snel geneigd om iets op te zoeken wat onze dochter leuk vindt.

+1.

T. vindt op het moment nog alles leuk, als hij maar kan rondrennen/ lopen en als er andere kindjes zijn vermaakt hij zich helemaal. Hoe het zal zijn als hij 3,5 jaar is weet ik natuurlijk niet. Ik denk (en hoop) niet dat het zo zal zijn dat zijn wil wet is en dat hij zich ook kan aanpassen. Wel zou ik hem bijv. niet een dag meenemen naar een museum waar hij niks mag, maar naar het bos, dat is toch ook hardstikke leuk voor een kind?!

Als we een weekendje weg gaan en J. wil een keer echt heeel graag zwemmen dan zou ik dat wel doen waarschijnlijk. Maar als we dan 'smorgens gezwommen hebben en 'smiddags wil hij weer dan heeft hij pech en gaan we gewoon wat anders doen. Ik vind het leuk om iets te doen wat m'n kinderen leuk vinden maar als we zelf iets anders willen doen, gaan ze gewoon mee.
Vooral in het geval van de openingspost vind ik het wel raar. Het bos is toch ook helemaal leuk voor zo'n kindje, als hij er eenmaal is vindt hij het waarschijnlijk fantastisch

Ik probeer me wanneer het kan aan te passen aan wat de kinderen leuk vinden maar ook weer niet tot in het extreme. Als iets leuks zou willen gaan doen met de kinderen en ze had meer zin gehad in het zwembad dan naar de kinderboerderij, zouden we naar het zwembad gaan.

In het geval uit de openingspost had ik denk ik wat leuke kanten van het bos opgenoemd (gezellig met de hele familie mee, lekker rond rennen, diertjes zoeken), zodat ze er ook zin in had gekregen om daar heen te gaan in plaats van naar het zwembad. Want dan is het ook leuk voor oma, oom en tante om wat met zijn allen te doen.

Tania schreef:Als we een weekendje weg gaan en J. wil een keer echt heeel graag zwemmen dan zou ik dat wel doen waarschijnlijk. Maar als we dan 'smorgens gezwommen hebben en 'smiddags wil hij weer dan heeft hij pech en gaan we gewoon wat anders doen. Ik vind het leuk om iets te doen wat m'n kinderen leuk vinden maar als we zelf iets anders willen doen, gaan ze gewoon mee.
Vooral in het geval van de openingspost vind ik het wel raar. Het bos is toch ook helemaal leuk voor zo'n kindje, als hij er eenmaal is vindt hij het waarschijnlijk fantastisch

+1.
H. mag best aangeven wat ze graag zou willen maar dat betekend niet dat we op alles ja en amen zeggen.

Mijn zoontje is nu nog klein, dus hij heeft nog niet echt een mening, maar ik denk dat hij zich later soms ook wel eens aan ons aan zal moeten gaan passen. Natuurlijk vind ik het wel heel belangrijk dat hij het ook naar zijn zin heeft, dus zal ik niet uren met hem gaan winkelen ofzo. Maar ik denk dat het bos ook een onwijs leuk uitje is voor kinderen en dus zal hij daar dan ook gewoon me naar toe 'moeten'.

Aimee schreef:Mijn zoontje is nu nog klein, dus hij heeft nog niet echt een mening, maar ik denk dat hij zich later soms ook wel eens aan ons aan zal moeten gaan passen. Natuurlijk vind ik het wel heel belangrijk dat hij het ook naar zijn zin heeft, dus zal ik niet uren met hem gaan winkelen ofzo. Maar ik denk dat het bos ook een onwijs leuk uitje is voor kinderen en dus zal hij daar dan ook gewoon me naar toe 'moeten'.

Als je daar vroeg genoeg mee begint gaan ze het vanzelf leuk vinden

Tania schreef:

Aimee schreef:Mijn zoontje is nu nog klein, dus hij heeft nog niet echt een mening, maar ik denk dat hij zich later soms ook wel eens aan ons aan zal moeten gaan passen. Natuurlijk vind ik het wel heel belangrijk dat hij het ook naar zijn zin heeft, dus zal ik niet uren met hem gaan winkelen ofzo. Maar ik denk dat het bos ook een onwijs leuk uitje is voor kinderen en dus zal hij daar dan ook gewoon me naar toe 'moeten'.

Als je daar vroeg genoeg mee begint gaan ze het vanzelf leuk vinden

Is dat zo? Dan moet het met Luuk helemaal goedkomen, want de eerste maanden van zijn leven hebben we bijna alleen maar gewinkeld

Aimee schreef:

Tania schreef:

Aimee schreef:Mijn zoontje is nu nog klein, dus hij heeft nog niet echt een mening, maar ik denk dat hij zich later soms ook wel eens aan ons aan zal moeten gaan passen. Natuurlijk vind ik het wel heel belangrijk dat hij het ook naar zijn zin heeft, dus zal ik niet uren met hem gaan winkelen ofzo. Maar ik denk dat het bos ook een onwijs leuk uitje is voor kinderen en dus zal hij daar dan ook gewoon me naar toe 'moeten'.

Als je daar vroeg genoeg mee begint gaan ze het vanzelf leuk vinden

Is dat zo? Dan moet het met Luuk helemaal goedkomen, want de eerste maanden van zijn leven hebben we bijna alleen maar gewinkeld

Bij mijn zoontje wel. En als hij minder zin heeft beloof ik gewoon dat hij als we klaar zijn nog bij de grote speelgoedwinkel mag kijken. Daar staan allemaal loopfietsjes, speelhuisjes enz. dus dan wil hij alsnog wel mee.
Het ergste is misschien nog wel dat hij heel veel winkels inmiddels bij naam kent. Als ik bijvoorbeeld zeg dat we naar de hema gaan weet hij precies welke winkel ik bedoel

Tania schreef:

Aimee schreef:

Tania schreef:

Aimee schreef:Mijn zoontje is nu nog klein, dus hij heeft nog niet echt een mening, maar ik denk dat hij zich later soms ook wel eens aan ons aan zal moeten gaan passen. Natuurlijk vind ik het wel heel belangrijk dat hij het ook naar zijn zin heeft, dus zal ik niet uren met hem gaan winkelen ofzo. Maar ik denk dat het bos ook een onwijs leuk uitje is voor kinderen en dus zal hij daar dan ook gewoon me naar toe 'moeten'.

Als je daar vroeg genoeg mee begint gaan ze het vanzelf leuk vinden

Is dat zo? Dan moet het met Luuk helemaal goedkomen, want de eerste maanden van zijn leven hebben we bijna alleen maar gewinkeld

Bij mijn zoontje wel. En als hij minder zin heeft beloof ik gewoon dat hij als we klaar zijn nog bij de grote speelgoedwinkel mag kijken. Daar staan allemaal loopfietsjes, speelhuisjes enz. dus dan wil hij alsnog wel mee.
Het ergste is misschien nog wel dat hij heel veel winkels inmiddels bij naam kent. Als ik bijvoorbeeld zeg dat we naar de hema gaan weet hij precies welke winkel ik bedoel

Hahaha, dat is hier ook!!
Mama, moeten we ook naar de Blokker?
Of als we bij Duthler komen of een boetiekje: Neeeee, mama!! Niet die winkel hoor!! Niet nog een keer.

Ik hou wel rekening met mijn kinderen maar geef ze niet overal hun zin in. Als C.iske iedere dag wil zwemmen, leg ik uit dat we een andere dag weer gaan zwemmen maar dat we nu iets anders gaan doen. Meestal vindt hij dat prima. Maar ik zal ze ook nog niet meenemen naar een museum omdat ze dat gewoon echt nog niet leuk vinden en daar heb ik mezelf ook mee.

Mijn zoon is ook nog klein, maar als ik hem vraag wat hij wil gaan doen en hij roept zwemmen dan vind ik het wel lullig als ik dan zou zeggen; 'nee, we gaan naar het bos'. Als ik zeg dat we naar het bos/speeltuin/kinderboerderij/ gaan, dan gaat hij mee, maar als ik hem vraag wat hij wil doen (en het is realistisch en haalbaar) dan gaan we dat doen. Daarnaast is mijn zoon nu een echte waterrat, als hij niet naar het bos/speeltuin/kinderboerderij wil dan lig ik dus de hele zomer aan het zwembad. Ik ga toch iets leuks voor/met hem doen, dan moet ie het ook wel leuk vinden.

Ze is inderdaad nu nog klein, maar in principe bepalen wij wat we gaan doen, wel rekening houdend met haar. En inderdaad als we aan haar vragen wat ze wil gaan doen, dan vind ik dat we dat ook wel moeten gaan doen. Als we het mededelen, heeft ze maar gewoon mee te gaan en proberen we er het beste van te maken. Het is hoe dan ook een beetje geven & nemen.

Er zijn kinderen die bepalen wat er gebeurd, ik heb al eens gsproken over een kennis wiens opvoeding recht tegenover die van mij staat, in feit was ze een hele goede vriendin die ik al vanaf de psz ken maar wilde het ivm herkenning niet op het forum zetten, nu heeft ze de vriendschap min of meer be-eindigt omdat ik een dag niet wilde oppassen. Maar goed, haar kindje bepaalt alles, wat ze gaan doen, wanneer ze weer naar huis gaan, echt alles.
En zo werkt het hier niet, de dingen die C. vind vind ik ook leuk, maar soms doen we iets wat hij niet zo leuk vind en dat heeft hij dan te accepteren, andere dagen zoals vandaag doen we iets wat hij heel leuk vind.

Sunprincess schreef:Ik hou wel rekening met mijn kinderen maar geef ze niet overal hun zin in. Als C.iske S. iedere dag wil zwemmen, leg ik uit dat we een andere dag weer gaan zwemmen maar dat we nu iets anders gaan doen. Meestal vindt hij dat prima. Maar ik zal ze ook nog niet meenemen naar een museum omdat ze dat gewoon echt nog niet leuk vinden en daar heb ik mezelf ook mee.

+1

Ik kijk meer naar de wensen van mijn dochter dan naar die van mij, maar ik zoek iets waarbij we beiden tevreden zijn. Ook ik heb geen zin om hele dagen in een zwembad te zitten, maar een dag zwembad afwisselen met een dag naar een speeltuin/park/stad/etc. kan prima. Me helemaal inschikken naar haar wensen wil en kan ik ook gewoon niet, maar rekening houden met elkaar is in mijn ogen wel heel normaal.

Is het ook niet een beetje dat je eigenlijk zelf niet zo goed iets kan bedenken? Ik zou door een bos wandelen, op zoek gaan naar een wolf (weet ik veel). Maar ook meteen dingen vertellen over planten en dieren (welke giftig zijn en welke niet).

Natuurlijk moet je rekening houden met je kind. Maar ik ben nooit zo'n pretparkenmens geweest, kan me ook niet zo goed voorstellen dat er mensen zijn die weer helemaal kind worden zodra ze er zelf een hebben.

Ik vind pretparken nou niet per se alleen voor kinderen.

Parisienne schreef:Ik kijk meer naar de wensen van mijn dochter dan naar die van mij, maar ik zoek iets waarbij we beiden tevreden zijn. Ook ik heb geen zin om hele dagen in een zwembad te zitten, maar een dag zwembad afwisselen met een dag naar een speeltuin/park/stad/etc. kan prima. Me helemaal inschikken naar haar wensen wil en kan ik ook gewoon niet, maar rekening houden met elkaar is in mijn ogen wel heel normaal.

Eens.

Watermeloen schreef:

Tania schreef:

Aimee schreef:

Tania schreef:

Aimee schreef:Mijn zoontje is nu nog klein, dus hij heeft nog niet echt een mening, maar ik denk dat hij zich later soms ook wel eens aan ons aan zal moeten gaan passen. Natuurlijk vind ik het wel heel belangrijk dat hij het ook naar zijn zin heeft, dus zal ik niet uren met hem gaan winkelen ofzo. Maar ik denk dat het bos ook een onwijs leuk uitje is voor kinderen en dus zal hij daar dan ook gewoon me naar toe 'moeten'.

Als je daar vroeg genoeg mee begint gaan ze het vanzelf leuk vinden

Is dat zo? Dan moet het met Luuk helemaal goedkomen, want de eerste maanden van zijn leven hebben we bijna alleen maar gewinkeld

Bij mijn zoontje wel. En als hij minder zin heeft beloof ik gewoon dat hij als we klaar zijn nog bij de grote speelgoedwinkel mag kijken. Daar staan allemaal loopfietsjes, speelhuisjes enz. dus dan wil hij alsnog wel mee.
Het ergste is misschien nog wel dat hij heel veel winkels inmiddels bij naam kent. Als ik bijvoorbeeld zeg dat we naar de hema gaan weet hij precies welke winkel ik bedoel

Hahaha, dat is hier ook!!
Mama, moeten we ook naar de Blokker?
Of als we bij Duthler komen of een boetiekje: Neeeee, mama!! Niet die winkel hoor!! Niet nog een keer.